ตอนที่ 430 ลูกทรพี (2)
แก แกจะฆ่าฉันงั้นรึ ?”
เย่ห้าวมองไปยังเย่เซิ่งเทียนด้วยความหวาดกลัว เขาไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่า ลูกนอกสมรสที่เขาเคยทอดทิ้งไปตอนนั้น อยู่มาวันหนึ่งจะมายืนอยู่ต่อหน้าเขาด้วยท่าทีอย่างนี้ !
เขายิ่งไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่า เด็กคนนั้น เมื่อปรากฏตัวในครั้งนี้จะทำให้เขาตัวสั่นงกงกได้อย่างนี้ !
ตอนนี้ใจของทุกคนตกไปอยู่ที่ตาตุ่มกันหมดแล้ว !
เย่เซิ่งเทียน จะฆ่าพ่อแท้ ๆ ของตนเอง !
ที่มันผิดศีลธรรม !
ตั้งแต่สมัยโบราณ บุตรฆ่าพ่อ ราชฆ่ากษัตริย์ คือเรื่องผิดศีลธรรม ผิดคุณธรรม ต้องถูกคนกล่าวโทษ !
จ้าวกั๋วจู้กลับจนหน้าซีด เขารู้ถึงพลังที่แท้จริงของเย่เซิ่งเทียนดี เย่เซิ่งเทียนในตอนนี้ ถ้าหากไม่ทำอะไรอุกอาจจนเกินไป เขาก็จะกลายเป็นขุนนางผู้มีความดีความงานอันยิ่งใหญ่เหนือใครแห่งต้าเซี่ย !
แต่หากจะพูดในหลาย ๆ ด้านแล้ว เย่เซิ่งเทียนในตอนนี้ยังขาดรากฐานที่แข็งแรง ยากที่จะเทียบกับตระกูลชั้นสูงหรือตระกูลเก่าแก่ในต้าเซี่ยได้
ดังนั้นเย่เซิ่งเทียนในตอนนี้ จึงไม่สามารถเดินผิดได้เลยแม้แต่นิดเดียว
หากวันนี้เขาสังหารเย่ห้าวไปล่ะก็ ชื่อเสียงที่เขาคอยสะสมมาหลายปีก็จะถูกทำลายไป
การจะสะสมชื่อเสียงขึ้นมาไม่ใช่เรื่องง่าย หากแต่การทำลายชื่อเสียงนั้น กลับง่ายดาย
“อย่า อย่าเด็ดขาดนะ”
จ้าวกั๋วจู้ออกเสียงห้าม เขารู้อยู่แล้วว่าหากเย่เซิ่งเทียนตัดสินใจจะทำอะไร ไม่มีใครเปลี่ยนใจเขาได้ !
เย่ห้าวคนนี้เลวจนสมควรตาย แต่ถึงอย่างนั้น ก็ไม่ควรมาจากฝีมือของเย่เซิ่งเทียน
“บุตรฆ่าพ่อ สมควรโดนฟ้าผ่าตาย ! เย่เซิ่งเทียนมันบ้าไปแล้ว มันบ้าไปแล้วแน่ ๆ !”
หยวนเวินจินหน้าซีด เมื่อเขานึกถึงเมื่อครู่ที่ตนคิดจะหลุดยั้งเย่เซิ่งเทียนเหงื่อไม่โป้งก็ผุดออกมา
ที่เย่เซิ่งเทียนไม่ได้ฆ่าเขาทิ้ง ก็ถือว่าเป็นความโชคดีที่สุดแล้ว !
“เย่เซิ่งเทียน แกกล้านัก ! นั่นพ่อของแกนะ !”
เย่จิงหงพูดออกมา “แม้ว่าเขาจะทำผิดอย่างมหันต์ แต่เขาก็เป็นพ่อแก แกไม่ควรโทษเขาอย่างนี้ ! ชีวิตของแก ก็ได้มาจากเขา ! ใครจะว่าเขาฆ่าเขาก็ได้ แต่นั่นต้องไม่ได้มาจากฝีมือของแก !”
จ้าวกั๋วจู้ถอนหายใจอย่างโล่งอก
ต่อให้เย่ห้าวจะสารเลวอีกสักแค่ไหน ยังไงเย่เซิ่งเทียนก็คงไม่ลงมือ
หมัดของเย่เซิ่งเทียนหยุดลงตรงหน้าของเย่ห้าว
เย่ห้าวตอนนี้กลัวจนพูดอะไรไม่ออกแล้ว เขาไม่คิดว่าเย่เซิ่งเทียนจะกล้าฆ่าเขาจริง ๆ
คนอื่น ๆ เฝ้าดูฉากนี้อย่างตื่นตระหนก ไม่รู้จะทำอย่างไรต่อไป รวมถึงไม่มีใครกล้าพูดจากระตุ้นเย่เซิง่เทียนอีก เพราะเกรงว่าเขาจะฆ่าเย่ห้าวไปจริง ๆ !
เย่เซิ่งเทียนไม่แม้แต่จะหันกลับไปมอง เขาพูดกับทุกคนอย่างเยือกเย็นว่า “เย่จิงหง คุณคิดว่าฉันจะสนใจเรื่องพวกนี้หรือ ?”
น้ำเสียงของเย่เซิ่งเทียนเต็มไปด้วยความเยือกเย็น “พวกคุณรู้หรือไม่ว่า ตลอดเวลาหลายปีที่ผ่านมานี้ฉันใช้ชีวิตยังไง ? พวกคุณรู้หรือไม่ว่าฉันต้องเสี่ยงชีวิตของตนเองเพื่อพัฒนาพลังไปเพื่ออะไร ? พวกคุณคิดว่าฉันทิ้งทุกสิ่งทุกอย่างเอาไว้ด้านหลังเพื่อแลกกับเกียรติยศเหล่านี้ทำไม ?”
“พวกคุณคิดว่า ฉันพยายามจนเจียนตาย ยอมสละทิ้งทุกอย่าง ยอมแลกกับทุก ๆ สิ่ง ไม่ใช่เพราะต้องการให้พวกคุณยอมรับว่าฉันเก่งกาจมากแค่ไหน และก็ไม่ใช่เพราะต้องการให้พวกเจ้าชื่นชมว่าเย่เซิ่งเทียนยิ่งใหญ่เพียงใด !”
“ฉันทำทุกอย่าง ฉันยอมและชีวิตเพื่อทำทุก ๆ อย่าง ก็เพื่อวันนี้ เพื่อที่จะมายืนอยู่ต่อหน้าตระกูลเย่ มายืนอยู่ตรงหน้าของเย่ห้าว นำความแค้นทั้งหมดที่พวกคุณทำแก่แม่ของฉัน คืนกลับไป !”
“ตอนนี้ ฉัน เย่เซิ่งเทียนกลับมาแล้ว กลับมาทวงคืน พวกเจ้าบอกว่าพ่อฉัน ฉันแตะต้องไม่ได้ใช่ไหม ?”
พูดถึงตรงนี้ เย่เซิ่งเทียนก็ยิ้มออกมา ยิ้มด้วยความแค้น !
“วันนี้ ฉันอยากจะลองดู ว่าฉันฆ่าเย่ห้าว แล้วจะถูกฟ้าผ่าจริงหรือเปล่า !”
“ฉันอยากรู้ว่า วันนี้ฉันทำลายตระกูลเย่แล้ว เหล่าเทวดาจะโกรธแค้นมั้ย !”
“วันนี้ หากเทวดาโกรธฉัน นรกสวรรค์จะทำลายฉัน ผู้คนหรือภูตผีจะทิ้งฉัน ฉันก็จะฆ่าเย่ห้าว เพื่อปลอบประโลมวิญญาณของแม่ฉันที่อยู่บนสวรรค์ !!”