คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 731
“ฉันจะบอกคุณอีกครั้งนะว่าเมแกนไม่ได้อยู่กับฉัน!” แดร์ริลตะคอกออกมา เมื่อความอดทนของเขาเริ่มจะหมดลง
“เมแกนหายตัวไปหลังจากที่เธอนำชุดเกราะไปคืนให้นาย ถ้านายไม่ได้เอาเธอไปซ่อนไว้แล้วใครมันเป็นคนทำ?” แม่ชีแห่งโชคชะตากัดฟันแน่นในขณะที่เธอพูด เธอยกฝ่ามือขึ้นแล้วเหวี่ยงไปที่แดร์ริล!
เพียะ!
แม่ชีแห่งโชคชะตารวบรวมกำลังภายในทั้งหมดของเธอไว้ในฝ่ามืออย่างสุดกำลัง อากาศโดยรอบเริ่มแปรปรวน
เธอรู้ดีว่าเธอไม่ใช่คู่ต่อสู้ที่เหมาะสมของแดร์ริล แต่เธอไม่สามารถควบคุมความโกรธของเธอไว้ได้ ในเมื่อลูกศิษย์ของเธอหายตัวไป เธอจึงต้องการให้แดร์ริลอยู่ที่นี่เพื่อสอบสวนเขาในการหายตัวไปของเมแกน
บ้าชะมัด!
เธอเป็นบ้าไปแล้วเหรอ? เธอรู้ไหมว่าเธอกำลังจะทำอะไร?
แดร์ริลรับรู้ได้ถึงสนามพลังที่แข็งแกร่งมาจากด้านหลังเขา เขาสาปแช่งอยู่ภายใต้ลมหายใจของเขาและหันกลับมาทันที จากนั้นเขาก็รวบรวมกำลังภายในเพื่อรับมือกับการโจมตี
ตู้ม!
การสั่นสะเทือนดังก้องกังวานเมื่อฝ่ามือทั้งสองชนกัน หลังจากนั้น ใบหน้าของแม่ชีแห่งโชคชะตาก็ซีดเซียว เธอถอยหลังไปหลายก้าวด้วยความตื่นตระหนก!
เธอไม่ใช่คู่ต่อสู้ที่เหมาะสมของแดร์ริลตั้งแต่ที่เขายังเป็นปรมาจารย์ขั้นสี่และตอนนี้ความสามารถของเธอนั้นก็ด้อยกว่าเขามาก หลังจากที่เขาบรรลุปราชญ์ยุทธขั้นสอง
แต่ถึงอย่างนั้น แม่ชีแห่งโชคชะตาก็ไม่ได้แสดงท่าทางหวาดกลัวเลย เธอได้ปรับเปลี่ยนกำลังภายในอย่างลับ ๆ แล้วก้าวออกไปข้างหน้าหนึ่งก้าวและพูดอย่างเย็นชาว่า “จีน สร้างค่ายกลกระบี่ลูกพลัมเบ่งบาน”
“รับทราบท่านอาจารย์”
สาวกหญิงจีนชักดาบยาวออกมาทีละเล่ม จากนั้น พวกเขาก็เคลื่อนตัวอย่างรวดเร็วเพื่อเข้าล้อมแดร์ริล
ค่ายกลกระบี่ลูกพลัมเบ่งบานเป็นค่ายกลเล็ก ๆ ของสำนักง้อไบ๊ที่จะต้องใช้สาวกห้าคนในการสร้างค่ายกลให้สำเร็จ มันดูเหมือนลูกพลัมเมื่อมองจากระยะไกล
สำหรับแดร์ริล มันเป็นเรื่องน่าขบขัน
“แม่ชีแห่งโชคชะตา ต้องการเช่นนี้จริง ๆ ใช่ไหม?” แดร์ริลถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา
แดร์ริลไม่ได้ต้องการที่จะเสียเวลาไปกับเธอ เขาเพียงต้องการไปพบกับเชสเตอร์ วิลสันและมุ่งหน้าไปยังโลกใหม่
อย่างไรก็ตาม แม่ชีแห่งโชคชะตายังคงขวางทางเขาเอาไว้ แดร์ริลไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากจะต้องยื่นมือออกมาไปเพื่อสะกัดจุดที่ร่างของเธอด้วยความเร็วสูง!
สาวกหญิงของสำนักง้อไบ๊กำลังจะก้าวออกมาเพื่อเข้าล้อมแดร์ริล แต่เขาเร็วเกินกว่าที่พวกเธอจะเข้าถึงได้ แดร์ริลสะกัดจุดพวกเธอก่อนที่พวกเธอจะได้ก้าวออกมา
แม่ชีแห่งโชคชะตาและสาวกของเธอไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ทันที
เสียงการต่อสู้ของพวกเขาได้ดึงดูดผู้คนที่สัญจรไปมามากขึ้นเรื่อย ๆ พวกเขามองไปที่แดร์ริลและเหล่าสาวกสำนักง้อไบ๊จากทางเข้าโอเรียนทอล เพิร์ล ผู้คนให้ความสนใจเป็นอย่างมาก
“ดูสิ! สาวกสำนักง้อไบ๊ถูกสะกัดจุดแล้ว…”
“ใช่ แม่ชีแห่งโชคชะตาก็เช่นกัน…”
“นั่นแม่ชีแห่งโชคชะตา…ฉันเคยได้ยินคำล่ำลือในความงามของเธอและมันก็เป็นเช่นนั้นจริง ๆ ! เธอไม่เพียงแต่สง่างามเท่านั้น เธอยังมีรูปร่างที่ยอดเยี่ยมอีกด้วย!”
ฝูงชนรวมตัวกันเพื่อชมการต่อสู้มากขึ้นเรื่อย ๆ เด็กหนุ่มบางคนถ่ายรูปด้วยโทรศัพท์มือถือของพวกเขา
แม่ชีแห่งโชคชะตาโกรธจนตัวสั่น เธอกัดริมฝีปากสีแดงของเธออย่างแน่น จากนั้นเธอก็ตะโกนออกมา “แดร์ริล! คลายจุดสะกัดให้ฉัน! เดี๋ยวนี้นะ!”
แดร์ริลรู้สึกสนุกสนานเมื่อเขาได้เห็นความโกรธของแม่ชีแห่งโชคชะตา เขาหันไปทางฝูงชนและกล่าว “พวกคุณไม่คิดว่าแม่ชีแห่งโชคชะตานั้นช่างเป็นหญิงที่สง่างามเหรอ?”
“สง่างามมาก!” ชายหนุ่มหลายคนประสานเสียงกัน
แดร์ริลหัวเราะเยาะ เขาต้องการทำให้แม่ชีแห่งโชคชะตาอับอาย!
แดร์ริลพูดต่อ “บางทีฉันควรจะบอกความจริงกับพวกคุณว่า เธอวิ่งไล่ตามฉันมาตลอด! ไม่เพียงเท่านั้น ถ้าหากว่าฉันยอมรับเธอ เธอยังยอมตกลงที่จะเป็นทาสของฉันอีกด้วย!”
“ว้าว!”
เกิดความโกลาหลขึ้นทันที ผู้คนเริ่มพูดคุยกันถึงเรื่องนั้น
“แดร์ริล ฉันจะฆ่าแกถ้าแกยังพูดเรื่องไร้สาระเช่นนี้อีก” แม่ชีแห่งโชคชะตาสั่นสะท้านด้วยความโกรธจนตัวเธอกำลังจะระเบิด! เธอเป็นผู้บริสุทธิ์มาโดยตลอด แล้วเธอจะทนฟังข้อกล่าวหาที่น่าละอายใจเช่นนี้ได้ยังไง?
แดร์ริลยิ้มเยาะ เขาหยิบเครื่องรางออกมาจากเสื้อคลุมของเขาแล้วติดมันไว้ที่เอวของแม่ชีแห่งโชคชะตาด้วยความเร็วเหนือแสง
มันคือ ‘เครื่องรางสุวินัย’
ด้วยความเร็วเหนือแสงของแดร์ริลจึงไม่มีใครมองเห็นการกระทำของเขา สิ่งที่พวกเขาเห็นก็คือ แดร์ริลกำลังลูบหัวของแม่ชีแห่งโชคชะตาและพูดว่า “แม่ชีแห่งโชคชะตา เธอไม่จำเป็นต้องปิดบังความจริงที่เธอไล่ตามฉันมาโดยตลอด เธอยังชอบเรียกฉันว่าสามีในเวลาที่เราอยู่กันแค่สองคนไม่ใช่เหรอ?”