บัญชามังกรเดือด บทที่ 644 แชมป์
คนที่เหลือยังไม่รู้สึกตัว แต่เฉินเอ้อร์กั่วเห็นดวงตาสง่างามคู่นั้นที่อยู่หลังหน้ากาก ก็รู้เลยทันที
เขาคุกเข่าข้างหนึ่งด้วยความตื่นเต้น พูดเสียงดัง “ราชาหมาในสิบสองราชาแห่งวิหารเทพ ยินดีต้อนรับราชาเทพ!”
หลังจากได้ยินคำพูดของเขา ผู้นำและตัวหลักที่อยู่รอบๆของเหล่าองค์กรใหญ่ต่างๆล้วนรู้สึกเกรงขาม
การมาถึงของราชาเทพไม่ธรรมดาจริงๆ
พวกเขาก้มหัวพร้อมกัน พูดเสียงดังว่า “ยินดีต้อนรับราชาเทพ!”
ฉินเทียนกวาดมองช้าๆ พูดเสียงดัง “ทุกคน เหนื่อยหน่อยนะ”
“เอ้อร์กั่ว จดชื่อแขกทุกคนไว้ ตั้งแต่วันนี้ไป วิหารเทพติดหนี้บุญคุณพวกเขาครั้งหนึ่ง”
“ต่อไปถ้าพวกเขาประสบกับความยากลำบาก แค่ไม่ใช่เรื่องที่เกินไปจริงๆ ควรช่วยก็ช่วยหน่อยเถอะ!”
“ครับ!” เฉินเอ้อร์กั่วพูดอย่างตื่นเต้นทันที “ทุกคน ฉันจดชื่อของพวกคุณไว้แล้ว จากนี้ไป ทุกคนเป็นเพื่อนกัน”
“ต่อไปถ้าเจออุปสรรคอะไร แค่ไม่ใช่ละเมิดศีลธรรมและกฎของแม่น้ำและทะเลสาบ มาหาฉันได้หมด!”
“ได้สิ!”
“ขอบคุณราชาเทพมาก! ขอบคุณราชาหมามาก!”
ในที่เกิดเหตุ คนเหล่านี้ต่างเดือดดาลแล้ว การได้รับความสัญญาจากปากราชาเทพนั้น มีค่ามากกว่าการให้เงินหลายพันล้านแก่พวกเขาอีก
ตอนนี้ พวกเขาดีใจจริงๆที่มารอบนี้มาถูกแล้วจริงๆ
“ราชาเทพ เป็นวันเกิดของราชาคนไหนกันแน่ ของราชาหมาเหรอ?”
“คนทั้งโลกต่างรู้ว่าราชาเทพกับราชาหมามีความสัมพันธ์ที่ดี ต้องเป็นราชาหมาแน่ๆเลย!”
“ราชาหมาสุขสันต์วันเกิด โปรดรับของขวัญของพวกเราไว้!”
เหล่าคนที่ตื่นเต้น ล้อมเฉินเอ้อร์กั่วเอาไว้ บางคนมีความสัมพันธ์ที่ดีกับเฉินเอ้อร์กั่วถึงขั้นเข้าไปยกตัวเฉินเอ้อร์กั่วขึ้นแล้วโยนขึ้นไปสูงๆ
“แค่ก……” ใบหน้าของเฉินเอ้อร์กั่วดำคล้ำ พูดเสียงดังว่า “ไม่ใช่ฉันนะ!”
“วันเกิดของฉันเป็นวันตรุษจีนวันแรก”
“อย่าเล่น รีบปล่อยฉันลง ฟังพี่ใหญ่พวกเราพูด”
หลังจากได้ยินสิ่งนี้ ทุกคนก็สงบลง มองไปที่ฉินเทียนอีกครั้ง
ตอนนี้ในสิบสองราชาวิหารเทพ มีแค่ราชาหมาอยู่ที่นี่คนเดียว เจ้าของวันเกิดไม่ใช่เขา จะเป็นใครได้อีก?
ฉินเทียนยิ้มอย่างลึกลับแล้วพูด “โปรดให้ฉันเก็บเป็นความลับไว้ก่อน”
“ทุกคน ได้ยินว่าวันนี้เป็นการประชุมแลกเปลี่ยนขององค์กรนินจาทำไมพวกเราไม่ไปเปิดหูเปิดตาดูล่ะ”
เขามองไปที่โมริโอ ชิชิมะแล้วพูดว่า “ผู้นำ รบกวนคุณพาพวกเราไปที่นั่งผู้ชม ไม่รู้ว่าสะดวกไหม?”
“คุณไม่ต้องห่วง ฉันสัญญา พวกเราแค่อยากเปิดหูเปิดตา ทุกคนจะดูการต่อสู้อย่างเงียบๆ ไม่สร้างปัญหาแน่นอน”
“หลังจากดูจบ ทุกคนมาจากไหนก็กลับทางนั้น ไม่สร้างปัญหาอะไรให้พวกคุณสักนิด”
โมริโอ ชิชิมะลังเลอยู่ครู่หนึ่ง พยักหน้าแล้วพูดว่า “ได้!”
“แต่ว่า สถานที่ด้านบนไม่ใหญ่ขนาดนั้น พวกคุณขึ้นไปทั้งหมดไม่ได้”
“แต่ละทีมไปได้มากสุดสองคน”
ฉินเทียนพยักหน้า “ได้”
จากนั้น ภายใต้การนำพาของโมริโอ ชิชิมะเขาและเฉินเอ้อร์กั่วนำพาผู้รับผิดชอบทีมเหล่านี้ ทั้งหมดห้าสิบกว่าคน รวมเป็นกลุ่มท่องเที่ยวขนาดใหญ่เดินขึ้นไปบนภูเขา
ขณะนี้ประชุมการแลกเปลี่ยน กำลังใกล้จะสิ้นสุดลง
ทั้งวงการนินจา มีกลุ่มเล็กใหญ่มากกว่ายี่สิบกว่าทีม มีผู้เข้าร่วมการแข่งขันทั้งหมดสามสิบคน
เดิมที ผู้เข้าร่วมการแข่งหลัก เป็นชายหนุ่มคนหนึ่งชื่อคุโมะ เขาเป็นลูกชายคนเดียวของผู้นำทีมอี้เหอ
กับลูกชายคนนี้อี้เหอฝึกฝนด้วยเงินอย่างมากตั้งแต่เด็ก ต้องการให้เขาเป็นผู้สืบทอดในอนาคต และการประชุมแลกเปลี่ยนครั้งนี้ ก็เป็นโอกาสที่ดีที่สุดสำหรับการสร้างชื่อเสียงให้ตัวเองของคุโมะ
อีกด้านหนึ่ง วิชานินจาของคุโมะนั้นไม่ธรรมดาจริงๆ และอีกด้านหนึ่ง มีภูมิหลังที่แข็งแกร่งอย่างทีมอี้เหอ ดังนั้นเขาจึงไปถึงรอบชิงชนะเลิศ ชนะคู่ต่อสู้สองคนนั้น
เห็นว่า กำลังจะได้แชมป์แล้ว
ในช่วงเวลาสำคัญนี้ จู่ๆก็มีนินจาหญิงคนหนึ่งที่ชื่อว่าเหลิ่งน่ายจื่อขอแข่งขันกับคุโมะในนามของตัวเอง
เดิมที คุโมะไม่ได้สนใจที่จะรับคำท้า แต่ว่าเห็นความสวยงามของเหลิ่งน่ายจื่อก็อดไม่ได้ที่จะหลงใหล
“สาวสวย ถ้าเธอแพ้ มาเป็นเมียดีไหม?”
เขาท่าทีดูถูกเต็มไปด้วยความเจ้าชู้ หลังจากได้ยินสิ่งที่เขาพูด ทุกคนที่ยกยอตัวเขาและทีมอี้เหอที่อยู่รอบๆเหล่านั้นต่างหัวเราะเสียงดัง
“คุณตายแน่!”
เหลิ่งน่ายจื่อก็คือเหลิ่งหยุน
ดวงตาของเธอแหลมคม พุ่งเข้าไป ก็แทงไปหนึ่งทีโดยตรง
ในความประมาทของคุโมะ เกือบจะถูกตัดหัว แม้ว่าจะหลบไปได้ แต่เส้นผมก็ถูกตัดออกไปไม่น้อย
สำหรับพวกเขาแล้ว ร่างกาย ผม และผิวหนังได้รับมาจากพ่อแม่ และยังเป็นสัญลักษณ์ของศักดิ์ศรีอีกด้วย คุโมะที่อายแล้วโกรธมาก ดึงดาบต่อสู้กับเหลิ่งหยุน
สถานที่การแข่งขัน เป็นป่าทึบปกคลุมด้วยหมอกหนา สถานการณ์ภายในซับซ้อนมาก
เพราะว่าวิชานินจาไม่ได้เป็นเพียงการออกมือตรงๆเท่านั้น ยังรวมถึงการปลอมตัว แอบโจมตี และการลอบสังหารอีกด้วย
ป่าที่ปกคลุมด้วยหมอกทำให้พวกเขามีสนามรบที่ดีที่สุด
เดิมทีทุกคนต่างคิดว่านินจาหญิงที่ออกมาในตอนสุดท้าย เป็นเพียงตอนเล็กๆที่แทรกเข้ามา คุโมะสามารถจัดการได้ในไม่ช้า
คงไม่มีใครคาดคิดมาก่อนว่านินจาหญิงจะมีทักษะที่ไม่ธรรมดา ไม่ว่าจะเป็นการพรางตัว การลอบสังหาร หรือการเผชิญหน้าโดยตรง เจียวโม่ถูกทุบตีอย่างหนักจนแทบโงหัวไม่ขึ้น
“สารเลว!”
เห็นลูกชายอับอายแบบนี้ สีหน้าของอี้เหอเขียวซีด
ความล้มเหลวเป็นบทสรุปไปแล้ว
แต่ว่า เขาไม่สามารถยอมรับผลลัพธ์นี้ได้ ดังนั้นเขาเลยส่งสายตาให้กรรมการ
กรรมการเหล่านี้ ต่างมีความสัมพันธ์ที่ดีกับอี้เหอ ในนั้นมีสองคน เป็นผู้อาวุโสทีมอี้เหอโดยตรง พวกเขาเข้าใจ
“ยังไม่ยอมรับความพ่ายแพ้เหรอ?” ภายในป่านั้น การหลบที่คล่องแคล่วของเหลิ่งหยุน ไม่เพียงแต่หลบมีดของคุโมะได้เท่านั้น ยังเอามีดวางบนคอของคุโมะ ไว้
สีหน้าของคุโมะขาวซีด ตอนนี้ เขาก็คิดได้สักทีว่า เขากับเหลิ่งหยุนไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกันเลย
สิ่งนี้ทำให้เขายอมรับได้ยากมาก
“นังตัวแสบ ฉันจะฆ่าแก!” ท่ามกลางเสียงคำราม เขาฉวยโอกาสที่เหลิ่งหยุนไม่ได้สนใจ จู่ๆก็กลิ้งไปบนพื้น ไปกอดขาของเหลิ่งหยุน
นี่มันเริ่มโกงแล้วเหลิ่งหยุนไม่ทันตั้งตัว รีบถอยหลังหลบ
คุโมะกระโดดขึ้น มือทั้งคู่เป็นกรงเล็บ จับไปที่หน้าอกของเหลิ่งหยุน
จากนี้ไป เขาไม่สนใจอะไรเลย ใช้วิธีสกปรกทั้งนั้น เหลิ่งหยุนเป็นผู้หญิงทั้งอายทั้งโกรธ ชั่วขณะหนึ่ง ถูกกระทำจนวุ่นวายใจไปเล็กน้อย
แต่ว่า ไม่ช้าเธอก็สงบลงแล้ว กัดฟันแล้วใช้ท่าไม้ตายออกมา
ทันใดนั้นก็เตะออกไปหนึ่งที ถีบคุโมะออกจากป่าไปเลย
เธอกระโดดขึ้น เบาเหมือนนกนางแอ่น แล้วตามไปติดๆ ไม่รอให้คุโมะยืนขึ้น ก็เอามีดวางบนคอของเขาอีกครั้ง
“ถ้ายังไม่ยอมแพ้ ฉันก็จะฆ่าแก!”
คุโมะเห็นแววตาสังหารอันเย็นชาในดวงตาที่สวยงามของเหลิ่งหยุน รู้สึกถึงใบมีดเย็นที่คอของเขา ในที่สุดก็หวาดกลัว
เหลิ่งหยุนพ่นลมเย็นออกมา ถึงเก็บมีดเข้าไป พูดกับกรรมการบนเวทีว่า “ตอนนี้ ฉันคือแชมป์แล้ว”
“ตามกฎแล้ว แชมป์สามารถร้องขอหนึ่งอย่างกับทะยูได้”
“เชิญเขาออกมา ฉันมีเรื่องเรื่องหนึ่งจะถามเขา”