บทที่194
ผู้แปล : N
อิโมติคอนเด้งขึ้นมาตามที่คาดไว้พร้อมกับข้อความของเธอว่า: “(อิโมติคอน: ฉันมาตามเสียงเรียกหาแล้ว คุณเรียกฉันมาด้วยเรื่องอะไร?)”
Mr.L: “ดูเหมือนว่าจะมีใครบางคนที่ไม่ต้องการได้อังเป๋าจากฉัน (อิโมติคอน: ฉันเสียใจจริงๆที่จะต้องนำอังเป๋าอันนี้ไปทิ้ง!) ”
ราชินีแดง:” เจ้าของกลุ่ม! ฉันรู้สึกผิดจริงๆที่มาช้าโปรดอภัยให้ฉันด้วย (อิโมติคอน: ฉันกำลังเปิดกระเป๋ารอแล้วนะ รีบส่งมาได้เลย!)
ลูชินที่เห็นแบบนั้นก็ยิ้มออกมาก่อนที่จะส่งข้อความไปว่า: “(อิโมติคอน: เธอไม่มีความจริงใจเลย ฉันจะให้อังเป๋าเธอดีไหม?)”
ราชินีแดง: “(อิโมติคอน: รอยยิ้มเริ่มจางหายไป!)”
Mr.L: “ฮ่า ๆ ๆ ๆ ฉันก็แค่หยอกเธอเล่น ฉันจะส่งอังเป๋าไปให้เธอแล้วนะ!”
ราชินีแดง: “(อิโมติคอน: ฉันพร้อมแล้ว!)”
ลูชินได้รับการเตือนจากกลุ่มทันที: “ราชินีแดงได้รับอังเป๋าแบบสุ่มจากคุณ Bio-Intelligent Transformation Technology (เทคโนโลยีการเปลี่ยนแปลงชีวภาพของสิ่งมีชีวิต)”
‘ดูเหมือนว่าเธอจะได้รับเทคโนโลยีชั้นสูงอีกแล้ว!’ลูชินคิดอย่างลับๆว่าทำไมเขาถึงไม่สามารถรับอังเป๋าแบบสุ่มสำหรับตัวเองได้? หรือนี่จะเป็น “คำสาป” ที่เจ้าของกลุ่มจะต้องเจอ?
ในโลกแห่งเรซิเดนต์อีวิล หลังจากที่เธอได้รับเทคโนโลยีนี้จากเจ้าของกลุ่ม เธอก็รีบศึกษาข้อมูลเหล่านี้ทันที แต่ข้อมูลที่เธอได้รับมาในครั้งนี้เยอะเกินไป มันจึงทำให้ระบบประมวลผลและการตอบสนองของเธอรวนไปหมด
ในกลุ่ม รินีแดงได้มีส่งข้อความว่า: “! % …… ¥ 0,1,0,1 … ”
Mr. L: “คุณเป็นอะไรไหม?”
ราชินีแดง: “NDSSDFG4323 … ”
ลูชินที่เห็นแบบนั้นก็แสดงความกังวลออกมามากขึ้นก่อนที่เขาจะถามว่า: เกิดอะไรขึ้นกับเธอ โปรแกรมของเธอเป็นอะไรไปหรือว่าเธอจะติดไวรัสคอมพิวเตอร์?”
ราชินีแดง: “(อิโมติคอน: Impossible (เป็นไปไม่ได้) มันจะเกิดเรื่องนั้นขึ้นกับฉันได้ยังไง เจ้าของกลุ่มไม่ต้องกังวลไปตอนนี้ระบบของฉันกลับมาเสถียรแล้ว… ”
Mr.L: “เอ่อ! ปัญญาประดิษฐ์ก็มีช่วงเวลาที่บ้าเหมือนกัน เธอก็พักผ่อนให้มากๆละ “
ราชินีแดง:” (อิโมติคอนโกรธ: ลมออกหู) ฉันไม่ได้บ้านะ! แค่เมื่อกี้ฉันได้รับข้อมูลจำนวนมากเกินไปมันจึงส่งผลให้ระบบของฉันรวนนิดหน่อยเท่านั้น ”
Mr.L:” (อิโมติคอน: โอ้ … ) ”
ราชินีแดงที่เริมกลับมาเสถียรแล้วเล็กน้อยได้เปิดข้อมูลของ ‘เทคโนโลยีการเปลี่ยนแปลงชีวภาพของสิ่งมีชีวิต’ ขึ้นมาศึกษาอีกครั้ง เธอพบว่าข้อมูลทางเทคนิคนี้เกี่ยวกับการดัดแปลงความทรงจำของสิ่งมีชีวิตทุกรูปแบบ มันถือว่าเป็นเทคนิคที่มีความซับซ้อนอย่างมาก
โดยหลังจากที่เธอศึกษามาซักพักก็เข้าใจหลักการของข้อมูลเหล่านี้แบบคร่าวๆแล้ว ซึ่งมันแตกต่างจากวิธีการปรับเปลี่ยนความจำโคลนนิ่งโดยใช้การกระตุ้นคลื่นสมองส่วนหน้าที่เธอเคยทำมา และวิธีที่เธอใช้นั้นมีผลข้างเคียงที่รุนแรงต่อเนื้อเยื่อสมองของสิ่งมีชีวิตเกินไปเมื่อเทียบกับวิธีการที่เธอพึ่งได้ศึกษาอยู่นี้
ราชินีแดง: “(อิโมติคอน:ฉันเริ่มจะมีแรงที่จะช่วยเจ้าของกลุ่มแก้ปัญหาในอนาคตแล้ว +!).”
อย่างไรก็ตามในตอนนี้ลูชินไม่เห็นข้อความที่ราชินีแดงส่งมาเลย เพราะเขากำลังคุยกับกับสมาชิกคนอื่นอยู่ ผู้ผลิตลุคที่ไม่ได้ออนไลน์มานานหลังจากที่เขาออนไลน์ก็ทักลูชินทันที: “ประสิทธิภาพของหุ่นยนต์อุตสาหกรรม RI-8901 ยังใช้ได้ดีอยู่ไหม?”
Mr. L: ” แน่นอน! มันยังยอดเยี่ยมอีกด้วย”
ผู้สร้างลุค: “ดี!….แต่พลังการต่อสู้ของหุ่นยนต์อุตสาหกรรมนี้อ่อนแอเกินไป”
“ฉันเพิ่งทำการปรับปรุงหุ่นยนต์รุ่นใหม่ที่ขับเคลื่อนด้วยพลังงานมืดและพลังงานแสงสำเร็จ มันมีกำลังรบเพิ่มขึ้นเป็นอย่างน้อยสิบเท่า!”
Mr.L: “มันยังคงเรียกว่าหุ่นยนต์อุตสาหกรรมอยู่อีกไหม? มันควรเรียกว่าหุ่นยนต์สงครามแล้ว!”
ผู้สร้างลุค: “มันก็เหมือนๆกันนั้นแหละเจ้าของกลุ่ม ไม่ว่าจะเป็นการสร้างหรือการทำลายมันก็เหมือนเมื่อเกิดแสงก็ต้องมีความมืด แต่มันก็มีส่วนที่แตกต่างก็คือถ้าเราจับสองสิ่งนี้มารวมกันได้มันจะสามารถเพิ่มพลังขึ้นได้แบบคาดไม่ถึงเลย! “
ลูชินก็ยังไม่เข้าใจเรื่องนี้อยู่ดีและบางทีอาจจะมีเพียงเจ้าตัวเท่านั้นที่เข้าใจความหมายที่สื่อออกมาตอนนี้
Mr. L: “โอ้…มันเยี่ยมมาก แต่น่าเสียดายที่ฉันไม่สามารถทำอย่างที่นายพึ่งพูดมาได้”
ผู้สร้างลุคพูดด้วยความรู้สึกลึกลับว่า: “เจ้าของกลุ่มต้องรู้ไว้ว่ายิ่งเราอยู่สูงขึ้นมากเท่าไหร่ ก็จะมีคนที่จ้องจะทำลายเรามากเท่านั้น! “
“แล้วคนพวกนี้ก็เป็นหนูที่คอยซ่อนตัวอยู่ด้านหลังของเราเสมอ ถ้าเราประมาทเพียงนิดเดียวมันก็จะโจมตีเราทันที! ดังนั้นเราจึงต้องเตรียมรับมือกับสถานการณ์แบบนี้เอาไว้ให้พร้อม! ”
Mr.L:” การป้องกัน? ”
“ใช้!”
ลูชินเข้าใจความจริงข้อนี้เช่นกัน แต่เขาก็ไม่ใช่พระเจ้าที่จะสามารถรู้ล่วงหน้าได้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเขา แต่เขาก็มั่นใจเมื่อเขาคิดว่าด้วยเทคโนโลยีและความมั่งคั่งที่เขามีตอนนี้คงจะสามารถช่วยกันเขาออกจากคนที่ไม่หวังดีเหล่านั้นได้
ผู้ผลิตลุคพูดทันทีว่า: “หากจำเป็นหุ่นยนต์ RI-8901 ก็สามารถกลายเป็นหุ่นยนต์ต่อสู้ได้ หากเจ้าของกลุ่มอนุญาตให้มันทำ”
จากนั้นผู้ผลิตลุคได้ส่งอังเป๋าให้ลูชิน
ลูชินที่ได้รับอังเป๋ามานั้นก็ถามอย่างสงสัยว่า : “นายส่งอะไรมาให้ฉัน?”
ผู้สร้างลุค: “ฉันมีลางสังหรณ์ว่ากลุ่มแชทนี้สำคัญมากสำหรับฉัน ดังนั้นฉันคิดว่าต้องทำอะไรที่เป็นการรับรองความปลอดภัยของเจ้าของกลุ่มไม่ให้เกิดอันตรายขึ้นมา “
แม้ว่าลูชินจะไม่เข้าใจสิ่งที่ลุคพูดมามากนัก แต่เขาก็ยังบนอังเป๋าที่เขาส่งมาให้อยู่ดี ตามแบบแผนระบบจะตรวจสอบอังเป๋านี้อย่างละเอียด
แจ้งจากกลุ่ม: “ตรวจพบอาวุธทำลายล้างขนาดใหญ่พิเศษ”
ลูชินถามระบบว่า: “มันมีพลังทำลายล้างขนาดไหน?”
ระบบ: “อาจทำให้เกิดความเสียหายที่ไม่สามารถแก้ไขได้”
ลูชินที่ได้ยินแบบนั้นก็ถึงกับพูดอะไรไม่ออก เพราะนี้อาจจะน่ากลัวยิ่งกว่าอาวุธนิวเคลียร์ของโลกเขาเสียอีก เขาไม่คิดว่าลุคจะให้อาวุธที่สามารถทำลายโลกแบบนี้มาให้เขา? สิ่งนี้เขาไม่กล้าเล่นจริงๆ ถ้าเขาใช้อาวุธนี้ไปแล้วโลกเกิดถูกทำลายขึ้นมาจริงเขาจะไปอยู่ที่ไหน
ระบบ: “ขอแสดงความยินดีคุณได้รับอังเป๋าจากผู้ผลิตลุค โปรแกรม RI-8901 อัพเกรดหุ่นยนต์, ชุดของชิ้นส่วนอาวุธขนาดเล็ก (หมายเหตุ: ตายภายใต้การโจมตีเพียงครั้งเดียว).”
ในพื้นที่กลุ่มได้ปรากฏชิ้นส่วนเครื่องจักรกลอันวิจิตรขึ้นมา ทุกชิ้นล้วนเป็นงานออกแบบล่าสุดของลุค หากเขานำอุปกรณ์เหล่านี้ไปติดตั้งใน RI-8901 มันก็เป็นการเพิ่มประสิทธิภาพการทำงานของมันขึ้นอีกหลายเท่าตัว!
ลูชินที่ได้รับของขวัญแบบนี้ก็รีบออกจากกลุ่มทันทีก่อนที่เขาจะทำการเรียกจางเกวียงโดยตรงผ่านเครือข่าย
ในเวลานี้จางเกวียงได้อยู่ที่ศูนย์วิจัย เขากำลังอธิบายเนื้อหาที่เกี่ยวข้องของเทคโนโลยีตรวจจับด้วยแสงให้เหล่านักวิจัยฟัง
ทันใดนั้นคำพูดของเขาก็เงียบไปก่อนที่เขาจะพูดว่า: “ตอนนี้ผมจะให้พวกคุณทำความเข้าใจกับสิ่งที่ผมพึ่งอธิบายไปก่อนหน้านี้”
“ผมต้องขอตัวไปทำธุระก่อน”
หลังจากที่เขาพูดจบก็ได้ออกจากศูนย์วิจัยและไปที่บ้านพักตากอากาศสำหรับครอบครัวเดี่ยวที่ลูชินได้ซื้อไว้ทันที
วิลล่านี้ได้รับการดัดแปลงเป็นพิเศษโดยเฉพาะอย่างยิ่งลูชินได้เพื่อความปลอดภัยเพื่อให้แน่ใจว่าจะไม่มีใครสามารถเข้ามารบกวนเขาได้และมันยังสะดวกในเรื่องที่เขาจะสามารถนำของจากกลุ่มแชทของเขาออกมาโดยที่จะไม่มีใครพบเห็นอีกด้วย