โม่จิ่นพบว่ามู่เฉียนซีมิได้ไปหาร้านค้า แต่ไปที่จวนเจ้าเมือง
โม่จิ่นกล่าถามว่า “เจ้านาย นี่ท่านคงไม่คิดอยากจะวางยาพิษท่านเจ้าเมือง แล้วก็……”
มู่เฉียนซีกล่าว “ท่านเจ้าเมืองโดนพิษเข้าแล้ว ยังต้องให้ข้าวางยาพิษเขาอีกเหรอ ?”
“ห๊ะ! ท่านรู้ได้อย่างไรกัน ?”
“เมื่อครู่ ตามถนนติดแผ่นประกาศรางวัลอยู่ บอกว่าท่านเจ้าเมืองเมืองตงไห่ได้ต่อสู้กับสัตว์ทะเลที่มีพิษร้ายตัวหนึ่งจนได้รับบาดเจ็บสาหัส นักปรุงยาของจวนเจ้าเมืองมิอาจรักษาได้ จึงได้ประกาศหานักปรุงยาไปรักษา”
โม่จิ่นกล่าวว่า “ท่านรักษาได้งั้นเหรอ ?”
“ผู้ป่วยที่ข้าจะรักษา นอกจากคนผู้นั้นคนเดียวแล้ว คนอื่น ๆ ข้าล้วนแต่รักษาได้หมด” มู่เฉียนซีกล่าว
หากเป็นคำพูดของผู้อื่น โม่จิ่นต้องคิดว่าเป็นเพียงคำพูดที่คุยโวโม้ไปเรื่อยแน่นอน แต่นี่เป็นคำพูดของมู่เฉียนซี เขาเชื่อ เพราะหลายวันที่ผ่านมานี้ เข้าได้เห็นทุกอย่างกับตาตัวเองแล้ว
“พวกเจ้าเป็นใคร ?” องครักษ์ของจวนเจ้าเมืองขวางพวกเขาไว้ พลางกล่าวถาม
มู่เฉียนซีเหลือบมองโม่จิ่น เพื่อมอบให้เขาจัดการ!
โม่จิ่นกล่าว “ข้าคือผู้อาวุโสสามของตำหนักโม่อวี่ ได้ยินมาว่าท่านเจ้าเมืองโดนพิษ ก็เลยมาดูสักหน่อย”
โม่จิ่นไม่เพียงแต่บอกสถานะตัวตนของตนเอง อีกทั้งยังเอาป้ายคำสั่งประจำตัวในฐานะที่เป็นผู้อาวุโสสามออกมาอีกด้วย
ผู้อาวุโสที่มีอายุน้อยเช่นนี้ช่างทำให้คนรู้สึกแปลกใจยิ่งนัก ทว่า ป้ายคำสั่งนั้นมิอาจปลอมกันได้ องครักษ์จึงกล่าวว่า “เชิญทั้งสองท่านด้านใน ผู้น้อยจะไปแจ้งท่านเจ้าเมืองให้เดี๋ยวนี้”
กองกำลังระดับหนึ่งของเสียโจวนั้นไม่เหมือนกับเซี่ยโจวที่มีเพียงแค่กองกำลังเดียว แต่ที่นี่มีถึงยี่สิบกว่ากองกำลัง
ทว่า ตราบใดที่ได้ชื่อว่าเป็นกองกำลังที่มีระดับแล้ว ก็ไม่ใช่สิ่งที่เจ้าเมืองเล็ก ๆ จะสามารถยั่วยุได้
ท่านเจ้าเมืองป่วยหนักเช่นนี้ ดังนั้น เมื่อนายน้อยของจวนเจ้าเมืองได้รับรายงานก็มาต้อนรับทันที นายน้อยของจวนเจ้าเมืองยิ้มพลางกล่าวว่า “ได้ยินมาว่าท่านผู้อาวุโสสามของตำหนักโม่อวี่ยังเป็นหนุ่มอยู่ แต่นึกไม่ถึงเลยว่าจะหนุ่มถึงเพียงนี้”
โม่จิ่นกล่าว “ได้ยินข่าวว่าท่านเจ้าเมืองโดนพิษเข้า สหายผู้นี้ของข้าเป็นนักปรุงยาพอดี สามารถช่วยรักษาท่านเจ้าเมืองได้”
นายน้อยเหลือบมองหญิงสาวชุดม่วงที่ยืนข้างโม่จิ่น รูปร่างหน้าตาโดดเด่นยิ่งกว่าโม่จิ่นเสียอีก ใบหน้างดงามอย่างไร้ที่ติ ราวกับเป็นคุณหนูใหญ่ของกองกำลังที่สูงศักดิ์ก็มิปาน นึกไม่ถึงว่านางจะเป็นเพียงแค่นักปรุงยาผู้หนึ่ง!
โม่จิ่นไม่จำเป็นต้องกล่าวคำปด นายน้อยก็เกรงใจที่จะกล่าวคำปฏิเสธ ครั้นแล้วจึงกล่าวว่า “เชิญทั้งสองท่านตามข้ามาด้านใน!”
แน่นอนว่าเขามิได้คาดหวังอะไรมาก แม้แต่นักปรุงยาระดับสูงก็ไร้ซึ่งหนทางรักษา คุณหนูใหญ่ที่เพิ่งจะบรรลุนิติภาวะเช่นนี้ ก็เกรงว่าจะรักษาท่านพ่อไม่ได้
มู่เฉียนซีเดินเข้าไปในห้องของท่านเจ้าเมือง ตอนนี้ริมฝีปากของท่านเจ้าเมืองดำสนิท พิษได้ซึมเข้าไปลึกแล้ว
สัตว์ทะเลนี้มีพิษรุนแรงมากจริง ๆ ทว่า ไม่ใช่ปัญหาใหญ่เลย!
มู่เฉียนซีหยิบเม็ดยาออกมาเม็ดหนึ่ง และเตรียมจะยัดเข้าปากท่านเจ้าเมือง สีหน้าของนายน้อยพลันเปลี่ยนไปมาก คิดจะเข้าไปห้ามนางไว้
พิษซึมเข้าสู่ร่างกายท่านพ่อลึกเช่นนี้แล้ว หากกินยาเข้าไปมั่วซั่ว เกรงว่าจะยิ่งเป็นอันตราย
ทว่า โม่จิ่นกลับห้ามเขาเอาไว้ ความแข็งแกร่งขั้นมหาจักรพรรดิที่แท้จริงนั้น ทำให้รูม่านตาของเขาหดตัวลงทันที
โม่จิ่นกล่าว “นายน้อย อย่าได้ตื่นตระหนกไป หากข้าต้องการชีวิตของท่านเจ้าเมือง คงไม่ต้องชักแม่น้ำทั้งห้าเช่นนี้”
ผู้แข็งแกร่งขั้นมหาจักรพรรดิ คิดอยากจะฆ่าคนโดนพิษที่กำลังจะตายโดยไม่ให้ใครรู้นั้น ช่างเป็นเรื่องที่ง่ายมาก
ยาเม็ดนั้น ท่านเจ้าเมืองได้กลืนเข้าไปแล้ว เพียงแต่ว่าครู่หนึ่ง ท่านเจ้าเมืองก็ไอค่อกแค่กขึ้นมาก
พรวด! เขากระอักเลือดสีดำคำโตออกมา และได้ลืมตาขึ้น
เขาพึมพำเสียงต่ำว่า “นึกไม่ถึงเลย ว่าข้าจะมีโอกาสลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง”
“แก้พิษได้แล้ว!”
นายน้อยหันไปมองมู่เฉียนซีและโม่จิ่นด้วยสีหน้าที่ไม่อยากจะเชื่อ แก้พิษได้แล้ว!
ใช้ยาแค่เม็ดเดียว นั่นมันยาวิเศษอันใดกัน!
“ขอบคุณผู้มีพระคุณทั้งสองท่าน ขะ ข้า……”
“ท่านเจ้าเมืองเพิ่งจะฟื้นขึ้นมา ต้องมีคนดูแล ข้าไม่ได้รักษาให้ฟรี ส่วนค่าตอบแทนนั้น รอให้ท่านเจ้าเมืองหายดีแล้วค่อยว่ากัน!”
นายน้อยนิ่งอึ้งไปครู่หนึ่ง ท่านพ่อถูกพิษและซึมเข้าไปลึกเช่นนั้น จะให้หายดี อย่างน้อยก็คงต้องใช้เวลาสามถึงห้าวัน
นางไม่กลัวพวกเขาจะเบี้ยวค่าตอบแทนหรือไง ?
เมื่อเดินออกมาจากจวนเจ้าเมือง โม่จิ่นก็ถามขึ้นว่า “ทำไมถึงไม่ให้พวกเขาจัดการให้เลยหล่ะ หากพวกเขาเบี้ยวจะทำเช่นไร ?”
มู่เฉียนซีกล่าว “วันพรุ่ง วันพรุ่งพวกเขาก็มาหาเราเอง จะเร่งรีบทำไม ?”
“รีบเกินไป มันก็ไม่มีความรู้สึกลึกลับหน่ะสิ” มู่เฉียนซียิ้มมุมปาก
“วันพรุ่ง นี่ท่านกำลังบอกว่าท่านเจ้าเมืองที่โดนพิษซึมเข้าสู่ร่างกายลึกเช่นนั้น จะหายดีในวันพรุ่งงั้นเหรอ ?”
“แน่นอนอยู่แล้ว นั่นเป็นยาแก้พิษที่ข้าหลอมมาเองกับมือ” มู่เฉียนซีกล่าวอย่างมั่นใจ
“เช่นนั้น เจ้านาย ต่อไปจะทำสิ่งใดต่อ ?” โม่จิ่นกกล่าวถาม
นับวันเขายิ่งตั้งตารอวันข้างหน้ามากขึ้นเรื่อย ๆ การติดตามเจ้านายเช่นนี้ ช่างเป็นสิ่งที่น่าสนใจยิ่งนัก
“ต่อไป ก็ไปดูสถานการณ์ของคนอาชีพเดียวกันในเสียโจว!”
“แล้วยังไงต่อ ?”
“โค่นล้ม!”
“ห๊ะ!”
“ข้าไม่อาจเฝ้าอยู่ในที่ที่เดียวทุกวันหรอกนะ ข้าต้องไปหานักปรุงยามาช่วยข้าทำถึงจะถูก ได้มากเท่าไหร่ก็ยิ่งดี”
โม่จิ่นกล่าว “สถานะของนักปรุงยานั้นสูงส่งนัก คิดจะทำเช่นนั้นมันไม่ง่ายเลย!”
มู่เฉียนซียิ้มพลางกล่าว “เหอะเหอะเหอะ! เรื่องนี้เจ้าอย่าได้กังวลไป เรื่องโค่นล้มเป็นเรื่องที่ข้าถนัดยิ่งนัก”
ตรวจสอบสถานการณ์ของคนอาชีพเดียวกันแล้ว ตรวจสอบราคา และได้ซื้อยาเม็ดมาส่วนหนึ่ง แต่สุดท้ายก็ถูกมู่เฉียนซีทิ้งไป “ช่างแย่จริง ๆ”
มุมปากของโม่จิ่นกระตุกขึ้น “ถึงจะเป็นยาเม็ดที่แย่ แต่ราคามันก็สูงมากเลยนะ! เจ้านาย ท่านอย่าได้สิ้นเปลืองมากเกินไปได้หรือไม่ ทิ้งยาเหล่านี้มั่วซั่วได้ยังไงกัน”
ผ่านไปหนึ่งคืน ร่างกายของท่านเจ้าเมืองตงไห่ที่โดนพิษเกือบตาย ก็ได้ฟื้นคืนชีพขึ้นมาอย่างน่าอัศจรรย์ แม้กระทั่งท่านเจ้าเมืองเองก็นึกไม่ถึง
“เจ้าบอกว่า แม่นางผู้นั้นใช้เพียงแค่ยาเม็ดเดียว ยาเม็ดเดียวก็ช่วยข้าได้แล้วงั้นเหรอ”
นายน้อยพยักหน้าพลางกล่าว “ขอรับ!”
“นางเป็นคนของตำหนักโม่อวี่งั้นเหรอ ?” ถึงแม้ว่าตำหนักโม่อวี่จะเป็นกองกำลังระดับหนึ่ง แต่ก็ไม่เคยพบเห็นมาก่อนว่ามีผู้ที่มีความสามารถเช่นนี้อยู่
“ท่านผู้อาวุโสสามของตำหนักโม่อวี่บอกแค่ว่า แม่นางผู้นั้นเป็นสหายของเขา ดูเหมือนว่าท่านผู้อาวุโสสามจะเคารพนางมาก”
“สถานะของแม่นางผู้นั้นไม่ธรรมดาเลยจริง ๆ!” ท่านเจ้าเมืองกล่าวอย่างทอดถอนใจ
“เด็ก ๆ มาเปลี่ยนชุดให้ข้า ข้าจะไปพบแขก”
ยาเม็ดเดียว ออกตัวมาช่วยชีวิตคนเอาไว้ แล้วก็จากไปโดยที่ไม่ได้กล่าวขอเสนอใด ช่างลึกลับยิ่งนัก สิ่งนี้ยิ่งทำให้ท่านเจ้าเมืองรู้สึกว่านางลึกลับมาก จำต้องมองนางด้วยความชื่นชมเป็นอย่างสูง และเคารพนาง
ในฐานะท่านเจ้าเมือง ถึงแม้ว่ามู่เฉียนซีจะไม่ได้บอกท่านเจ้าเมืองว่านางอาศัยอยู่ที่ไหน แต่พวกเขาก็หาเจอได้อย่างง่ายดาย
โม่จิ่นยิ้มพลางกล่าว “ท่านเจ้าเมืองมาแล้ว”
มู่เฉียนซีกล่าว “ท่านเจ้าเมืองเชิญนั่ง วันนี้มาเพื่อตอบแทนข้าใช่หรือไม่ ?”
ท่านเจ้าเมืองกล่าว “แน่นอนอยู่แล้ว ในแผ่นประกาศได้บอกไว้ชัดแจ้งแล้ว ขอเพียงแค่สามารถรักษาข้าให้หายได้ ข้าจะตอบแทนอย่างเต็มที่”
มู่เฉียนซีกล่าว “ข้าต้องการร้านค้าสักร้านนึง อยู่ในพื้นที่ที่เจริญรุ่งเรืองมากที่สุด และมีผู้คนพลุกพล่านมากที่สุด”
“สิ่งนี้ ได้หรือไม่ ?”
“ห๊ะ!” ท่านเจ้าเมืองไม่อยากจะเชื่อ สิ่งที่นางกล่าวขอมานั้นนึกไม่ถึงว่าจะง่ายดายเช่นนี้ “แม่นาง คำขอนี้ไม่ต้องกล่าวถึงเลย หากแม่นางอยากจะได้ร้านค้าขาย ข้ามอบให้ก็เป็นเรื่องที่ถูกต้องแล้ว”