บทที่199
ผู้แปล : N.
ถ้าเป็นเรื่องอื่นเขาจะไม่สนใจอะไรมากนัก เพราะเขาสามารถหาวิธีรับมือมันได้ แต่ถ้าเป็นเรื่องของครอบครัวเขาต้องยอมรับว่าเขามีจุดอ่อนในเรื่องนี้ เมื่อสิ่งต่างๆมาถึงจุดนี้เขาทำได้แต่ต้องยอมปล่อยมือจากการเป็นตัวแทนของบริษัทลู่เทคโนโลยีได้เท่านั้น!
“เฮ้!” เสียงตบโต๊ะของลูชินดังขึ้นพร้อมกับที่เขาพูดด้วยความโกรธว่า: “ต่อหน้าฉัน!…พวกนายกล้าคุกคามฉันและหุ้นส่วนของฉัน, พวกนายยังเห็นหัวฉันอยู่ไหม?”
ถังหลีหัวเราะออกมา : “ประธานลู!…เราไม่ได้หมายความแบบนั้น คุณใจเย็นๆลงก่อน เดียวผมจะให้เด็กๆมาสร้างความความบันเทิงให้คุณดีไหม?”
“ส่วนเรื่องตัวแทนนั้นทางเราก็หวังว่าบริษัทของคุณชองบินนั้นจะยอมจากไปดีๆเท่านั้นเอง เราไม่ได้จะทำอะไรอย่างที่พูดเลย! ”
” เชื่อกับตูดแกสิ! “ลูชินได้พูดออกมาตรงๆว่า” วันนี้ฉันจะมาจัดการเรื่องพวกนี้ให้จบ ฉันจะให้พวกนายรู้ว่าใครกันแน่ที่มีกำปั้นใหญ่กว่า!”
อีกฝ่ายบังอาจทำให้เขาเสียหน้า เขารับกับการดูถูกแบบนี้ไม่ได้และเขาก็ไม่สามารถทนกับเรื่องที่พวกนี้ได้กระทำกับคนของเขาอีกด้วย
นี่ทำให้ชองบินและฉีห่วงตกใจกับการแสดงออกของลูชิน เพราะนี่คือถิ่นของศัตรูเขาไม่คิดเลยหรือว่านั้นจะเป็นการทำลายตัวเอง?
ถ้วยน้ำชาของจู้เจี่ยเทาตกลงพื้นและพูดว่า: “คุณลู!…ผมคงต้องเตือนคุณว่าที่นี่ไม่ใช่จีนแผ่นดินใหญ่ของคุณ ทำไมเราถึงต้องเกรงใจคุณแบบนั้น!”
“ทำให้มันหุบปาก!” ลูชินได้สั่งหุ่นยนต์จางเกวียงที่ยืนอยู่ด้านข้างของเขา เขารู้อยู่แล้วว่าจะต้องเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นเขาจึงได้นำจางเกวียงมาเพื่อแก้ไขสถานการณ์แบบนี้โดยเฉพาะ
จางเกวียงก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วและบีบคอของจู้เจี่ยเทาแล้วได้ยกเขาขึ้นกลางอากาศด้วยมือเดียว
“ เฮ้!” จู้เจี่ยเทากรีดร้องด้วยความเจ็บปวด เขาได้เตะไปยังตัวของจางเกวียงแต่หลังจากที่เขาเตะไปแล้วนั้นกับรู้สึกว่าเขาเตะไปโดนแผ่นเหล็กหนานเข้า และนั้นยิ่งทำให้เขาเจ็บมากขึ้น
การเคลื่อนไหวของจางเกวียงนั้นเร็วเกินไป การกระทำทั้งหมดนี้เกิดขึ้นเพียงไม่กี่วินาทีเท่านั้น นั้นจึงทำให้คนรอบตัวของจู้เจี่ยเทาไม่มีเวลาตอบสนอง
การแสดงออกของชองบินนั้นตกใจเป็นอย่างมาก เพราะเขาไม่คิดว่าการเคลียปัญหาของประธานลูคนนี้จะเป็นแบบนี้! เขาต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ? เขาไม่รู้หรือไงว่ากลุ่มกวางจางนั้นมีอิทธิพลมากขนาดไหนในฮ่องกง!
ถ้าเรื่องนี้เกิดขึ้นกับคนอื่น พวกนั้นคงต้องพยายามหลีกเลี่ยงสถานการณ์แบบนี้ แต่ชายคนนี้กลับไม่ใช้เขาได้สั่งให้บอดี้การ์ดของเขาต่อสู้กับเจ้าถิ่น เพื่อที่จะสั่งสอนให้พวกนั้นรู้ถึงความแข็งแกร่งของตัวเอง! นี่มันเกินความคาดหมายของเขาไปจริงๆ!
ฉีห่วงเองก็กลัวเช่นเดียวกับชองบิน ตอนนี้หน้าเขาได้ซีดไปหมดแล้วเขาไม่คิดเลยว่านักธุรกิจที่ร่ำรวยจากแผ่นดินใหญ่จะโหดเหี้ยมแบบนี้! ถ้าเขารู้ว่าจะเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นเป็นตายยังไงเขาก็ไม่มาเด็ดขาด!
ถังหลีและกวงไห่ก็ตกใจกับการกระทำของลูชินเช่นกัน แต่หลังจากที่พวกเขาหายตกใจแล้วก็รู้สึกโกรธขึ้นมาแทน เพราะการกระทำของลูชินนั้นคือการหยามพวกเขาโดยตรง
ถังหลีที่เห็นแบบนั้นก็ได้ตะโกนสั่งลูกน้องที่อยู่ด้านข้างว่า: “พวกแกจะรออะไร รีบไปจัดการมันซะ!”
ผู้ชายห้าถึงหกคนรีบไปหาจางเกวียงทันทีที่ได้ยินเสียงของถังหลี ตัวของถังหลีเองก็รีบวิ่งไปทางลูชินก่อนที่จะตะโกนว่า: “แม่*, ตอนแรกฉันก็กะจะทำตัวดีๆกับแกตามคำสั่งของพี่ใหญ่ซักหน่อย แต่ไม่คิดเลยว่าแกจะเป็นคนหาเรื่องเจ็บตัวเอง แกคงต้องโทษตัวเองแล้วละ! ”
ที่เขาได้พูดข่มลูชินเพราะเขามีความมันใจในฝีมือของตัวเอง เขาเคยเป็นแชมป์มวยใต้ดินมาก่อน กำปั้นของเขานั้นสามารถทำให้ผู้ชายที่ว่าแน่ๆสลบโดยการชกเพียงครั้งเดี่ยวมาแล้ว!
อย่างไรก็ตามลูชินได้เอื้อมมือออกมาจับกำปั้นของถังหลีอย่างรวดเร็ว ก่อนที่ลูชินจะแสดงรอยยิ้มที่ดูหมิ่นออกมา“ นายไม่ได้กินข้าวก่อนมาหรือไง?”
กำปั้นที่ถังหลีภูมิใจนักหนาตอนนี้ได้ถูกจับโดยลูชิน ซึ่งทำให้เขารู้สึกประหลาดใจมากและเขายังได้รับคำพูดที่เป็นการเยาะเย้ยเข้าอีกด้วย เขาที่ฟังแบบนั้นก็ตะโกนว่า: “แก! ฉันจะฆ่าแกแน่! คอยดู!”
หลังจากนั้นถังหลีก็ดึงมือของเขาออกจากลูชิน แต่เขาพบว่ามือที่จับเขาอยู่นั้นมันแข็งอย่างมาก มันเหมือนกับคีมเหล็กเลยและนั้นจึงทำให้เขาไม่สามารถดึงมือของเขาออกจากอีกฝ่ายได้
ไม่เพียงแค่นั้นลูชินที่เห็นว่าอีกฝ่ายพยายามดึงมือของตัวเองกลับเขาก็ได้ทำการบดกระดูกมือของถังหลีโดยตรง!
“อ๊าก!” ถังหลีที่กำลังกรีดร้องนั้นได้ถูกลูชินเตะส่งไปที่อื่นทันที!
ในขณะเดียวกันพวกผู้ชายที่เขาไปจัดการจางเกวียงก็มีสภาพแตกต่างกันไป ไม่ว่าจะกระดูขาหัก ข้อมือแตกละเอียด แขนหัก ต้องบอกว่าสภาพพวกนั้นคงต้องนอนรักษาตัวในโรงพยาบาลอย่างน้อยครึ่งปี! ลูกน้องคนอื่นที่พึ่งเห็นว่าเพื่อนของตัวเองโดนยำเละก็ต้องการเข้ามาช่วยล้างแค้นให้เพื่อน แต่เมื่อพวกเขาได้เข้ามาจริงๆกับถูกจางเกวียงจับกระแทกลงบนพื้นซะอย่างนั้น
คนที่เหลือที่เห็นสถานการณ์แบบนั้นต่างก็หยิบขวดไวน์ขึ้นมา โดยที่พวกนั้นจะนำขวดไปเรียกเลือดหัวของจางเกวียง ทางด้านจางเกวียงเองก็ไม่คิดสนใจอาการบาดเจ็บพวกนี้ เพราะอาวุธพวกนี้ไม่สามารถเจาะผ่านผิวหนังของเขาได้
มีแม้กระทั่งเก้าอี้ไม้เนื้อแข็งเองก็ถูกยกขึ้นมาเป็นอาวุธโดยใครบางคน แต่เก้าอี้ไม้เนื้อแข็งตัวนั้นก็กลายเป็นเศษเล็กเศษน้อย! พวกนั้นที่เห็นแบบนั้นก็เกิดคำถามว่าชายตรงหน้าของพวกเขานั้นยังเป็นมนุษย์อยู่หรือไหม? นั้นคือไม้เนื้อแข็งที่มีความแข็งเท่ากับเหล็กเนื้ออ่อนเลยนะ! มันจะถูกทำให้แตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยแบบนั้นได้ยังไง?
และมีชายคนหนึ่งหยิบท่อเหล็กออกมาก่อนที่เขาจะนำมันไปกระแทกเข้าที่หัวของจางเกวียงอย่างจัง แต่เหมือนว่าเป้าหมายของเขานั้นจะไม่ได้แสดงอาการแบบที่เขาจินตนาการเอาไว้ มันกับกลายเป็นว่าท่อเหล็กที่เขาคิดว่าแข็งกลับกลายเป็นเศษเหล็กกองอยู่ที่พื้นไปซะแบบนั้น!
ชองบินและฉีห่วงได้แสดงสีหน้าตกใจออกมาอย่างปิดไม่มิด สถานการณ์ตรงหน้าของพวกเขานั้นแตกต่างจากสิ่งที่พวกเขาจินตนาการไว้ พวกนั้นใช้กลุ่มกวางจางที่มีอิทธิพลในโลกใต้ดินตัวจริงใช้ไหม?
แล้วทำไมพวกนั้นถึงได้อ่อนแอแบบนี้! และลูชินกับจางเกวียงพวกเขาสองคนทำไมถึงรู้จักศิลปะการต่อสู้ด้วย พวกเขาใช้ลูกศิษย์ของพวกวัดเส้าหลินหรือไม่? แล้วนั้นใช้ท่าระฆังทองที่พวกเขาเคยเห็นในทีวีไหม?
“ประธานลู! คุณรู้ตัวไหมว่าทำอะไรลงไป!” ชองบินที่ได้สติแล้วรีบวิ่งมาทางลูชินก่อนที่จะพูดอย่างเร่งรีบว่า “คุณได้ทำเรื่องใหญ่ลงไปแล้ว!”
ลูชินที่ได้ยินแบบนั้นก็พูดอย่างใจเย็นว่า: “มันจะสร้างปัญหาใหญ่ได้ยังไง คุณสามารถรอดูได้อย่างสบายใจเดี่ยวผมจัดการพวกนี้เอง”
หลังจากที่เขาพูดจบก็ได้เดินไปทางเก้าอี้แล้วนั่งลงก่อนที่เขาจะตะโกนไปยังพนังงานที่ซ่อนตัวอยู่หลังเค้าเตอร์ว่า: “เอาบุหรี่มาให้ฉัน”
ปกติเขาจะไม่สูบบุหรี่ แต่เขารู้สึกว่าถ้าเขาทำแบบนี้มันจะช่วยเพิ่มความกลัวให้กับทุกคนได้
พนังงานที่ได้ยินแบบนั้นก็ไม่กล้าที่จะทำตาม เพราะพวกเธอได้เห็นแล้วว่าชายตรงหน้าสามารถทำอะไรได้บ้าง ถ้าเกิดเขาไม่พอใจขึ้นมาพวกเธออาจจะต้องเป็นรายต่อไปที่นอนกองอยู่ที่พื้น
ในเวลานี้ลูกน้องที่เคยมีอยู่เต็มห้องได้กองอยู่กับพื้นทั้งหมด จางเกวียงก็ยังไม่ลืมภารกิจที่ลูชินสั่งเขาไว้ เขาได้เดินไปทางจู้เจี่ยเทาก่อนที่จะนำตัวขึ้นมาและทำการหักกระดูกซี่โครงไปหลายซี่ก่อนที่เขาจะนำร่างนั้นมากองที่พื้นด้านข้างของลูชิน ถังหลีเองก็มีสภาพไม่แตกต่างกันตอนนี้พวกเขารู้แล้วว่าพวกเขาได้ไปเตะตอเข้าเต็มๆ
มีเพียงกวงไห่เท่านั้นที่ยืนนิ่ง เขาได้ก้าวถอยหลังไปสองสามก้าวจากนั้นก็ตะโกนว่า: “พวกแกรู้ตัวไหมว่าทำอะไรลงไป! ฉันรับรองว่าพวกแกต้องเสียใจกับสิ่งที่ตัวเองทำไปอย่างแน่นอน!”
ลูชินยิ้มอย่างเหยียดหยามก่อนที่จะพูดกับกวงไห่ว่า: “นายไปบอกให้ใครก็ได้ที่มีอำนาจมากกว่านายมาหาฉัน ฉันจะให้เวลานายสิบนาที”
“มันก็ยังไม่แน่หลอก”
“พวกแกออกมาได้แล้ว!” กวงไห่พูดจบ ก็ได้มีลูกน้องของเขาออกมาเพิ่มจำนวนมาก โดยที่พวกนั้นได้เตรียมอาวุธเย็นจำพวก ดาบ มีด และอาวุธร้อนขนาดเล็กจำพวก ปืนสั้น ปืนพก จำนวนหนึ่งออกมาและดูเหมือนว่าพวกนั้นพร้อมที่จะทำสงครามครั้งใหม่แล้ว
กวงไห่ไม่คิดฝันมาก่อนว่าอีกฝ่ายจะแข็งแกร่งแบบนี้ ก่อนหน้านี้เขายังพูดว่ามังกรที่แข็งแกร่งก็ไม่สามารถสู้กับงูเจ้าถิ่นได้!
ชองบินและฉีห่วงเองก็มีเหงื่อเย็นเปียกโชกไปทั่วร่างกาย พวกเขาไม่รู้ว่าจะต้องทำยังไงต่อไป
ลูชินยังคงนั่งอยู่บนเก้าอี้และตะโกนพูดกับพนักงานว่า: “แล้วบุหรี่ของฉันล่ะ?”
เขาไม่ได้กังวลเลยที่เห็นว่าทางกวงไห่ได้นำคนมาเพิ่ม เพราะใต้เสื้อของเขามีเสื้อคลุมของแบทแมนที่บรูซเวย์นส่งมาให้ครั้งที่แล้วอยู่ ดังนั้นอย่าว่าแต่กระสุนเลยต่อให้เป็นระเบิดขนาดเล็กเขาก็ไม่กลัว
เขายังได้ฉีดซีรัม H1 เข้าไปอีกด้วย แม้ว่าทักษะการต่อสู้ของเขาจะไม่สามารถสูงเท่ากับแบทแมน แต่ด้านศักยภาพของร่างกายของเขานั้นสูงกว่าอย่างแน่นอน
ไม่ต้องพูดถึงอาวุธที่อาจจะส่งผลร้ายแรงต่อลูชิน เพราะตอนนี้จางกวางได้ทำการสแกนพื้นที่โดยรอบทั้งหมดไว้แล้ว เขาจึงไม่ต้องกลัวว่าจะเกิดเหตุไม่ขาดฝันขึ้น