มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 624
น้ำเสียงของเอเดนท้อใจ เกือบจะเหมือนราวกับว่าเขาเพิ่งจะแพ้ศึกใหญ่มา
“ไม่เป็นไร เร็วเข้าและไปข้างในกันก่อน!” เจอรัลด์ตอบกลับ ขณะที่เขาตบไหล่ทั้งสองข้างของพวกเขาเบา ๆ ก่อนจะมุ่งหน้าเข้าไปด้านในพร้อมกับคนอื่น ๆ
“เจอรัลด์! เจอรัลด์!”
แต่อย่างไรก็ตาม ก่อนที่เขาจะไปไหนไกล เขาก็ได้ยินเสียงของผู้หญิงคนหนึ่งตะโกนเรียกหาเขา
เมื่อหันหลังกลับไปเพื่อดูว่าเป็นใคร เขาก็ประหลาดใจที่เห็นฟาซิลิตี้ยืนอยู่ที่นั่น
แม้เขาไม่ได้พบเธอมาพักใหญ่แล้ว เขาก็ยังคงตกตะลึงไปเล็กน้อยกับความสวยของเธอที่เพิ่มขึ้นมากแค่ไหนภายในช่วงเวลานั้น
“ฟาซิลิตี้? เธอมาทำอะไรอยู่ที่นี่กัน?” เจอรัลด์ถาม
เขาไม่แน่ใจว่าเธอจัดการตามหาเขาเจอได้อย่างไร เมื่อคิดย้อนกลับไป อย่างไรก็ตาม มันก็อาจเป็นเพราะที่อยู่บ้านของเขาไม่ใช่ความลับสุดยอดอะไร
“ฮึ่ม! เพราะฉันไม่อาจหานายเจอเลยหลังจากกลับไปโรงเรียน ฉันจึงตัดสินใจมาที่นี่เพื่อพบนายเป็นการส่วนตัว!”
สำหรับช่วงเวลานั้น ฟาซิลิตี้ต่อสู้กับตัวเอง เมื่อเธอรู้ถึงตัวตนที่แท้จริงของเจอรัลด์ แม้เธอจะใช้เวลาสักระยะหนึ่ง แต่ในที่สุดเธอก็เปลี่ยนใจและทัศนคติที่มีต่อเจอรัลด์ไปอย่างสิ้นเชิง
ตอนนั้นเมื่อเธอยังคงไม่แน่ใจว่าเจอรัลด์คือ คุณคลอฟอร์ดจริงหรือไม่ เธอก็รู้สึกสับสนมาโดยตลอดว่าเธอตกหลุมรักกับเจอรัลด์อย่างแท้จริงหรือไม่
อย่างไรก็ตาม สิ่งนั้นเปลี่ยนไปในวันที่เธอเห็นคนทั้งหมดเหล่านั้นโค้งคำนับให้เจอรัลด์ในย่านเล็ก ๆ นั้น มันเป็นช่วงเวลานั้นเองที่เธอไม่ได้รู้สึกขัดแย้งกับความรู้สึกของเธออีกต่อไป
“เอาล่ะ ตอนนี้เธอก็เจอฉันแล้วหนิ! เธอบรรลุเป้าหมายของเธอแล้ว!” เจอรัลด์ตอบกลับด้วยรอยยิ้มขมขันเชิงเหน็บแนมบนใบหน้าของเขา
“เฮอะ! ตั้งแต่เมื่อไหร่กันที่นายกลายมาเป็นแบบนี้? ฉันรู้ นายต้องมีสาว ๆ มากมายอยู่เคียงข้างของนายตอนนี้แน่ ดังนั้นนายถึงได้ลืมเกี่ยวกับเพื่อนร่วมชั้นของนายไปหมดแล้ว! ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม จริง ๆ แล้วมีอีกหนึ่งเหตุผลที่ฉันมาตามหานายในวันนี้!”
เจอรัลด์เพียงพยักหน้า ส่งสัญญาณให้เธอพูดต่อ
“คืออย่างนี้นะ ไม่นานมานี้ฉันได้เริ่มต้นในบริษัทที่มีชื่อเสียง และฉันก็เป็นผู้ประกาศในตอนนี้ เนื่องจากบริษัทของฉันอยู่ภายใต้ชื่อนาย ฉันคิดว่าพวกเราสามารถไปที่ยอร์คนอร์ท เมาน์เทน เพื่อจะพยายามดึงดูดความสนใจและลูกค้าให้มากขึ้น! แต่อย่างไรก็ตาม ผู้คนที่นั่นบอกพวกเราว่าพวกเราไม่ได้รับอนุญาตให้เขาไป!” ฟาซิลิตี้ตอบกลับ
“ฉันสามารถช่วยเรื่องนั้นได้ ตั้งแต่นี้ต่อไป พวกเธอทุกคนเข้าไปได้!” เจอรัลด์กล่าวด้วยรอยยิ้ม
ฟาซิลิตี้เม้มริมฝีปากเล็กน้อย เมื่อเธอเห็นว่าเขาปฏิบัติต่อเธออย่างดีแค่ไหน
ในขณะที่เธอเต็มไปด้วยความปิติ แต่หัวใจของเธอก็เศร้าใจพอ ๆ กัน
ตามปกติแล้วเธอมีความสุขเพราะเจอรัลด์ไม่ได้โทษที่เธอทำตัวหยาบคาย และใจร้ายมากต่อเขาในอดีต เขายังคงปฏิบัติกับเธอเหมือนเพื่อนร่วมชั้นและเพื่อนคนหนึ่ง
อย่างไรก็ตาม เธอก็รู้สึกเศร้าเช่นกัน เพราะเธออดไม่ได้ที่จะนึกถึงช่วงเวลาที่พวกเขาเพื่งเริ่มเข้ามหาวิทยาลัย ตอนนั้นเจอรัลด์มักจะแอบมองเธออยู่เสมอ ในฐานะผู้หญิงคนหนึ่ง แน่นอนว่าเธอเข้าใจว่านั่นหมายถึงอะไร
เจอรัลด์สนใจเธอ
อย่างไรก็ตาม ตอนนั้นเธอจะไปสนใจใครบางคนอย่างเขาได้อย่างไรล่ะ? มองย้อนกลับไปในตอนนี้ เธอจึงเต็มไปด้วยความเสียใจ
มันคงจะดีมากถ้าเธอได้คบกันกับเจอรัลด์ในตอนนั้น!
“พูดแล้วก็ เธอช่วยฉันบางอย่างด้วยได้ไหมล่ะ?” เจอรัลด์ถามขึ้นมาฉับพลันขณะที่ฟาซิลิตี้ยังคงรำลึกถึงอดีตอยู่ในหัวของเธอ
“…ห๋า? ช่วยเหลือ? มีอะไรที่ฉันสามารถช่วยนายได้เหรอ?” ฟาซิลิตี้ถาม รู้สึกประหลาดใจอย่างเห็นไดชัด
“มีสิ ทำไมเธอไม่เข้ามาก่อนล่ะ? พวกเราสามารถพูดคุยเรื่องนี้กันต่อด้านในได้!” เจอรัลด์ตอบกลับด้วยรอยยิ้ม
ขณะที่เรื่องนี้กำลังเกิดขึ้น ฝูงชนก็ได้ก่อตัวขึ้นแล้วในเวย์แฟร์เมาน์เทน เอ็นเตอร์เทนเม้นท์ และงานเลี้ยงก็เริ่มมีชีวิตชีวามากขึ้นทุกนาที
นับตั้งแต่ที่เจสสิก้าประกาศยุบ และประมูลย่านการค้าเมย์เบอร์รี่ชื่อเดิมออกไป เพื่อที่เจอรัลด์จะได้มุ่งเน้นไปที่ธุรกิจของตัวเขาเองได้ เวย์แฟร์เมาน์เทน เอ็นเตอร์เทนเม้นท์ ก็ถูกประมูลออกไปเช่นกันเพื่อวัตถุประสงค์ในการจัดการ
เนื่องจากว่ายูนัสตัดสินใจที่จะจัดงานเลี้ยงวันเกิดของเขาขึ้นที่นี่อย่างไม่สามารถอธิบายได้ เป็นเรื่องปกติทุกคนที่เข้าร่วมงานจึงรู้ว่านี่หมายถึงอะไร
พูดตรง ๆ ตระกูลหลงกำลังจะปักธงของพวกเขาที่นี่อีกครั้งในอนาคต! พวกเขาจะทะยานขึ้นอีกครั้งหลังจากพวกเขาเคยล้มครั้งหนึ่งในอดีต!
“อ่า คุณหลง! ผู้คนมากมายมาที่นี่ในวันนี้! พวกเขาทุกคนจะเห็นแก่หน้าของคุณอย่างมากแน่นอน!” คนรับใช้กล่าวชม ขณะที่เขามองไปที่งานเลี้ยงที่ดูรื่นเริงนี้
“ฮ่าฮ่า! แต่แน่นอน! อีกอย่าง กีย่าและครอบครัวของเธอมาถึงหรือยัง?” ยูนัสถาม
“ฉันถามเกี่ยวกับพวกเขาแล้ว และดูเหมือนว่าพวกเขาทุกคนกำลังเดินทางมากันครับ ในที่สุดก็ดูเหมือนว่าเธอจะเป็นของคุณแล้ว คุณหลง!”
“ฮึ่ม! ฉันปฏิบัติต่อเธอเป็นอย่างดี และฉันยังเต็มใจลดตัวเองลงมาต่อหน้าเธอด้วยซ้ำ เมื่อคิดว่าเธอตกหลุมรักเจอรัลด์ก่อนหน้านี้ล่ะก็? ถ้าฉันไม่กดดันเธอ เธอก็จะยังคงปฏิบัติกับฉันราวกับว่าฉันไม่มีตัวตนอยู่ต่อไป! กระนั้นยิ่งเธอทำตัวแบบนั้นมากขึ้นเท่าไหร่ ฉันก็ยิ่งอยากจะให้เธอมาเป็นของฉันมากขึ้นเท่านั้น! ให้ตาย! ฉันเพียงจะโกรธมากขึ้นเท่านั้นเมื่อพูดถึงเรื่องนี้! ฉันไม่อยากจะพูดถึงมันอีกต่อไปแล้ว!”
“โอ้ ไม่นะ!”
ขณะนั้นเอง พนักงานเสริฟ์สาวคนหนึ่งพยายามเติมไวน์ให้ยูนัส แต่อย่างไรก็ตาม เธอบังเอิญชนแก้วไวน์ล้ม!
“แม่ง! เธอไม่มี”
ขณะที่ยูนัสเตรียมจะสบถด่าอยู่แล้ว แต่ทันที่เขาเห็นว่าพนักงานเสริฟ์สวยมากแค่ไหน เขาก็หยุดทันที