บทที่ 444 กวาดล้างให้สิ้นซาก

Mars เจ้าสงครามครองโลก

บทที่ 444 กวาดล้างให้สิ้นซาก
คำพูดของเย่เซิ่งเทียน ทำให้หัวใจของเย่จิงหงหนักแน่นอย่างลึกซึ้ง และมันก็ได้ดับความหวังในสายตาของอดีตจอมพลอย่างสมบูรณ์

หากเย่เซิ่งเทียนสามารถกลับเข้าสู่ตระกูลเย่ได้ งั้นตระกูลเย่ที่อาจารย์ได้ก่อตั้งไว้ ก็จะรุ่งเรืองอย่างยิ่ง

น่าเสียดาย เดินทีทุกสิ่งที่ควรจะเป็นของตระกูลเย่ ถูกไอ้โง่เย่จิงหงและเย่ห้าวสองคนนี้ทำลายไปจนหมด!

อดีตจอมพลอยากจะบีบคอทั้งสองคนนี้ให้ตายเลยทีเดียว

อดีตจอมพลกล่าวอย่างเย็นชาว่า “ตระกูลเย่ ผู้ที่มีส่วนร่วมในการสมรู้ร่วมคิดของหลิวว่านจวิน จะถูกสังหารอย่างไร้ความปรานี! เย่ห้าวถูกกักตัว ไม่สามารถออกจากตระกูลเย่ได้จนถึงวันตาย! เย่จิงหงไร้สติปัญญาและไร้ความสามารถ และหนีไม่พ้นความผิด ลงโทษให้เจ้าไปกวาดสุสานหมิงยู่ จนกว่าจะได้รับการอภัย และถึงจะสามารถสิ้นสุดลงได้”

หยางทาวมองดูอดีตจอมพลด้วยสายตาที่ลึกซึ้ง

ไอ้แก่นี้ มีความรักอย่างลึกซึ้งต่อตระกูลเย่จริงๆ

อดีตจอมพลจ้องไปที่หยางทาว แต่เขาไม่ได้สนใจเลย และมีสายตาอันตรายแวบวาบอยู่ในดวงตาของเขา

เจ้าเด็กคนนี้ กล้าปิดบังแม้แต่ฉัน ปล่อยให้กูขายหน้าขนาดนี้ ดูเหมือนว่าถึงเวลาจะต้องจัดการสักหน่อยแล้ว

กัวปิงและหร่วนซื่อสงถอยกลับอย่างเงียบๆ เกรงว่าพวกอมตะจะต่อสู้กันจะทำร้ายโดนผู้บริสุทธิ์

“ฮ่าฮ่าฮ่า ตาเฒ่าเย่ ฉันบอกแล้วไงว่าตระกูลเย่จะต้องเสียใจทีหลัง แต่พวกเจ้าไม่เชื่อฉัน และตอนนี้กรรมนั้นถึงตัวแล้วใช่ไหม? ฮ่าฮ่าฮ่า…….อะแฮ่มๆๆๆ ………”

เมื่อเห็นผลต่อหน้าเขา จ้าวกั๋วจู้ก็อดไม่ได้ที่จะพูดซ้ำเติมขึ้นมา

อดีตจอมพลจ้องไปที่เขาด้วยสายตา จ้าวกั๋วจู้ก็รีบหยุดลง และไออย่างรุนแรงขึ้นมา

อดีตจอมพลจ้องไปที่เขาด้วยสายตา จ้าวกั๋วจู้ก็รีบหยุดลง และไออย่างรุนแรงขึ้นมา
อดีตจอมพลไม่ได้สนใจเปาเฉิงหลง หยวนเวินจินและคนอื่นๆ กำลังจะหันหลังไปขึ้นรถและจากไป และสุดท้ายเมื่อเขากำลังจะขึ้นรถเขาก็หันไปมองเย่เซิ่งเทียน แล้วพูดเบาๆ ว่า “ว่างๆ ก็มาดื่มน้ำชาที่บ้านฉัน และพาลูกไปด้วย ฉันผู้เป็นคุณปู่ ก็ต้องเจอหน้าหลานสาว”
เย่เซิ่งเทียนไม่ได้สนใจมัน
หลังจากที่อดีตจอมพลจากไป หยางทาวและคนอื่นๆ ถึงถอนหายใจด้วยความโล่งอก เพราะพวกเขากลัวว่าไอ้แก่นั่นจะเรื่องเยอะ และพวกเขาก็ไม่มีเงื่อนงำอะไรเลย
จนถึงตอนนี้ หยางทาวคอยทำหน้ายิ้มแย้มต่อหน้าอดีตจอมพลมาโดยตลอด สีหน้าก็ได้เย็นชาลงในทันที
หยวนเวินจินและแม่ทัพเหล่านี้ของกระทรวงกองทหาร รู้สึกหนาวสั่นในใจอย่างอดไม่ได้ และร่างกายของพวกเขาก็สั่นเล็กน้อย
เมื่อกี้มีอดีตจอมพลอยู่ที่นี่ และขุนหลวงก็ไม่ได้จัดการกับพวกเขา
แต่ตอนนี้อดีตจอมพลจากไปแล้ว มันก็ถึงคราวของพวกเขาแล้ว!

“ทหาร”

หยางทาวจ้องไปที่คนกลุ่มใหญ่ที่คุกเข่าอย่างเย็นชา และกล่าวว่า “หยวนเวินจิน เฉิงเทียนกุ้ย เปาเฉิงหลง หลี่จง จ้าวอู่รวมสามสิบกว่าคน เลิกออกจากตำแหน่ง และควบคุมตัวรอการสอบสวน”

ทุกคนต่างรู้สึกประหม่า

รองอัครมหาเสนาบดีคนหนึ่ง จะโดนสอบสวนแบบนี้แล้วเหรอ!

หากคนยี่สิบกว่าคนในกระทรวงกองทหารจะถูกจัดการทั้งหมด งั้นกระทรวงกองทหารทั้งหมดก็จะว่างเปล่า

หยางทาวมองไปทางเหล่าพวกผู้นำตระกูลและนายใหญ่โลกใต้ดินที่คุกเข่าอยู่บนพื้นที่ตกใจกลัวจนฉี่ราดไปทั่ว และพูดอย่างเคร่งขรึมว่า “ไอ้พวกที่เห็นแล้วก็ทำให้หงุดหงิด ยึดทรัพย์สินทั้งหมด จับตัวเข้าคุก จัดการอย่างเคร่งครัด ห้ามไม่ให้ใครขอความกรุณาแทนพวกเขา มิเช่นนั้นผู้ที่พูดแทนก็จะถูกจัดการเช่นเดียวกัน”

เมื่อได้ยินผลลัพธ์นี้ หลายคนถึงกับตกใจจนเป็นลมไปในทันที

มันถูกกวาดล้างสิ้นซากเลยทีเดียว!

ซุนเฮ่อและไป๋เฉินสองคน แทบจะหารูหนูที่จะมุดเข้าไป พวกเขาก็ไม่คาดคิดเลยว่า เย่เซิ่งเทียนจะเป็นเจ้าเทพ!

สิ่งที่ทำให้พวกเขาเหลือเชื่อที่สุดคือ ตอนสุดท้าย อดีตจอมพลก็ถูกเย่เซิ่งเทียนเหยียบย่ำเช่นกัน!

พวกเขาบังเอิญมองเห็นหลี่เสี่ยวปิง

หลี่เสี่ยวปิง จะได้ออกบินอย่างสมบูรณ์ในอนาคตแล้ว!

อู๋เยี่ยนเยี่ยนที่กำลังคุกเข่าอยู่บนพื้นเช่นเดียวกัน รู้สึกซับซ้อนมากขึ้นในขณะนี้

เดิมทีเธอมีโอกาสที่จะเข้าหาสายสัมพันธ์ทางเจ้าเทพ แต่เธอกลัวจะมีปัญหา และริเริ่มที่จะออกห่างจากความสัมพันธ์

และเพื่อนสนิทของเธอหลี่เสี่ยวปิง ยืนขึ้นโดยไม่คำนึงถึงสิ่งใด และแม้กระทั่งยังได้ตัดสินใจที่จะตายพร้อมกับเย่เซิ่งเทียน ตอนแรกเธอคิดว่าหลี่เสี่ยวปิงวิปลาสไปแล้ว ไม่ฟังคำชักชวนของเธอเลย

ตอนนี้ดูเหมือนว่า หลี่เสี่ยวปิงจะเป็นคนโง่ที่มีพร แต่เธอกลับสูญเสียโอกาสที่หายากที่สุดไป

นี่เป็นโอกาสที่จะสร้างความสัมพันธ์กับเจ้าเทพเลยนะ!

มันก็ได้หายไปเช่นนี้!

สำหรับหลี่เสี่ยวปิง ในเวลานี้ก็คุกเข่าอยู่บนพื้นเช่นกัน ในสายตาเต็มไปด้วยความสับสน

เย่เซิ่งเทียนกลายเป็นเจ้าเทพได้อย่างไร?

เมื่อกี้ฉันพูดแทนเจ้าเทพงั้นเหรอ?

เมื่อเธอยังคงจมอยู่ในความตกใจครั้งใหญ่นี้ เย่เซิ่งเทียนก็ได้เดินเข้ามาและตบไหล่เธอ และพูดว่า “มีเวลามาเที่ยวที่เมืองเฉียนถัง”

หลังจากพูดจบ เย่เซิ่งเทียนก็อุ่มซือซือขึ้นมาแล้วหันหลังเดินจากไป

ทุกคนคอยเฝ้ามองเงาด้านหลังนั่น นอกจากช็อคแล้ว ก็มีแต่ช็อกเท่านั้น!

ในขณะนี้เอง หวางซีก็ได้โทรศัพท์เข้ามา

“เซิ่งเทียน คุณกับซือซืออยู่ที่ไหน? รีบกลับมาเร็วเข้า ที่บ้านเกิดเรื่องเล็กน้อย คนในครอบครัวของแม่ของฉันมา และมีการทะเลาะวิวาทกัน”

เย่เซิ่งเทียนกระซิบว่า “ซีเอ๋อร์ ถ้าฉันบอกว่าซือซือกับฉันอยู่ในเมืองหลวง คุณจะเชื่อหรือไม่?”