กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 775
เมื่อคุณท่านวิลสันได้ยินว่าคริสโตเฟอร์ขอให้เธอขายเฟอร์นิเจอร์หรือของเก่าของพวกเขา เธอทำอะไรไม่ได้นอกจากรู้สึกโกรธเล็กน้อย
เธอพูดด้วยความโกรธ “ฉันสามารถที่จะขายเฟอร์นิเจอร์ แต่ไม่คิดเกี่ยวกับการขายของเก่าของฉัน! วัตถุโบราณเหล่านั้นเป็นสิ่งเดียวที่พ่อของแกทิ้งไว้เพื่อเป็นเงินเกษียณก่อนที่เขาจะตาย! ”
คริสโตเฟอร์โน้มน้าวต่อว่า “แม่ครับสิ่งที่สำคัญที่สุดคือการที่เรามีชีวิตอยู่อย่างดีในขณะที่เรายังมีชีวิตอยู่! ทำไมแม่ต้องการเก็บโบราณวัตถุไว้ด้วย? แม่จะนำของเก่าเหล่านั้นไว้กับแม่เพื่อพบกับพ่อเมื่อแม่ตายเหรอครับ? ”
“อย่ามาพูดจาทุเรศที่นี่!” คุณท่านวิลสันสาปแช่งด้วยความโกรธเมื่อเธอตะโกนว่า “แกรู้อะไรบ้างงั้นเหรอ? เฟอร์นิเจอร์เหล่านี้ในบ้านของเราขึ้นทะเบียนกับธนาคารแล้ว เมื่อธนาคารมาที่นี่เพื่อยึดวิลล่า พวกเขาจะเอาพวกชุดเฟอร์นิเจอร์เหล่านี้ไปอย่างแน่นอน
อย่างไรก็ตามธนาคารก็ไม่ได้รู้อะไรเกี่ยวกับของเก่าที่เรามี! โบราณวัตถุเหล่านี้จะสามารถช่วยชีวิตเราได้เมื่อธนาคารยึดบ้านของเรา! ”
ในที่สุดคริสโตเฟอร์ก็เข้าใจว่าแม่ของเขาในเวลานี้!
หากพวกเขาขายเฟอร์นิเจอร์ตอนนี้มันจะเป็นการที่พวกเขากำจัดทรัพย์สินที่ถูกจำนองไปยังธนาคารล่วงหน้าแล้ว ดังนั้นพวกเขาสามารถใช้เรื่องนี้เป็นโอกาสเพื่อการสูญเสียของพวกเขา
อย่างไรก็ตามหากพวกเขาขายของเก่าของพวกเขาในตอนนี้และถ้าธนาคารค้นพบเกี่ยวกับเรื่องนี้ธนาคารจะพยายามอย่างดีที่สุดเพื่อค้นหาของเก่าที่พวกเขาซ่อนอยู่
ดังนั้นพวกเขาไม่ควรขายของเก่าของพวกเขาและพวกเขาควรทำเมื่อตอนมันกลายเป็นทางเลือกสุดท้ายของพวกเขาเท่านั้น!
ในเวลานี้คริสโตเฟอร์รีบพูดว่า “แม่พูดถูก แม่รอบคอบมาโดยตลอด ผมจะฟังแม่ครับ”
คุณท่านวิลสันพูดเสียงดังสนั่นว่า “ถ้าแกฟังฉันก่อนหน้านี้ และให้เงินกับฉัน เราก็คงจะไม่ทรมานเหมือนในตอนนี้!”
คุณท่านวิลสันทำอะไรไม่ได้ แต่รู้สึกโกรธมากเมื่อเธอคิดเกี่ยวกับหนี้สินและสถานการณ์ทางการเงินที่น่าเศร้าของตระกูลวิลสัน
ทั้งหมดนี้จะต้องขอบคุณภรรยาของคริสโตเฟอร์ ฮันนาห์!
หากไม่ใช่เพราะนังแพศยาฮันนาห์ที่วิ่งไปกับเงิน ตระกูลวิลสันคงจะไม่อยู่ในสถานการณ์ที่น่าสังเวชนี้ในตอนนี้!
นอกจากนี้คุณท่านได้ขอให้ลูกชายของเธอออกไปหาเงินแปดล้านดอลลาร์แล้วมอบให้กับเธอเพื่อที่พวกเขาจะได้ชำระหนี้ในต่างประเทศให้กับธนาคารก่อน หลังจากนั้นพวกเขาสามารถตั้งสติในการจัดการสถานการณ์ของพวกเขาได้อย่างช้า ๆ
อย่างไรก็ตามแผนของเธอล้มเหลวแล้ว พวกเขาไม่มีเงินในมืออีกแล้วและคนที่มีเงินก็ได้หายไป ยิ่งกว่านั้นธนาคารก็จ่ออยู่หน้าบ้านทุกวันเพื่อทวงหนี้ของพวกเขา! ตระกูลวิลสันอยู่ในสถานการณ์ที่สิ้นหวังและน่าสลดมากในขณะนี้
ในขณะที่เธอคิดเกี่ยวกับมัน คุณท่านวิลสันทำอะไรไม่ได้นอกจากรู้สึกถึงความผิดหวังและโกรธมากขึ้น เธอยืนขึ้นขณะที่เธอกระแทกมือของเธอบนโต๊ะและสาปแช่ง
“ฮันนาห์ ควีน นังแพศยา! ทำไมฉันไม่สังเกตเห็นทัศนคติแบบนี้ของเธอในอดีต? เธอก็เหมือนกับเอเลน! ฉันไม่ควรอนุญาตให้เธอแต่งงานกับตระกูลวิลสัน! นี่คือการตัดสินใจที่ฉันเสียใจมากที่สุดในชีวิตของฉัน ฉันควรเตะเธอออกจากตระกูลวิลสันและปล่อยให้เธออดตายบนถนนในตอนที่ฉันทำได้! ”
ในขณะที่เธอพูดเกี่ยวกับเรื่องนี้ คุณท่านวิลสันกัดฟันของเธอขณะที่เธอพูดด้วยความโกรธ “นังแรดนั่นต้องรู้สึกมีความสุขมากในตอนนี้! เธอมีเงินสดมากกว่าสองล้านดอลลาร์และเธอก็จ่ายเงินให้กับพวกแมงดาให้มากับเธอ! เธอต้องมีความสุขมากแน่ ๆ ในตอนนี้! ”
ในความเป็นจริงแล้ว คุณท่านวิลสันไม่ได้รู้ว่าลูกสะใภ้ของเธอฮันนาห์ได้รับชะตากรรมที่เลวร้ายยิ่งกว่าตระกูลวิลสันตอนนี้เสียอีก
เธอต้องขุดถ่านหินในเหมืองถ่านหินทุกวันและเธอไม่สามารถมองเห็นตะวันได้เลย! นอกจากนั้นฮันนาห์ยังมีเหล็กที่หนักมากที่ล่ามเท้าของเธอ เธอต้องทำงานอย่างน้อยสิบสองชั่วโมงต่อวันก่อนที่เธอจะพักผ่อนในที่สุด มือ และเท้าของเธอทรุดโทรมและปกคลุมด้วยเลือดและแผลพุพอง
นอกจากนี้หัวหน้าใหญ่ของภูเขาแบล็คไพน์ที่ฮันนาห์อยู่นั้นโหดร้ายมาก เขาได้จัดหัวหน้างานที่โหดร้ายให้ดูแลกลุ่มคนงานที่ดอน อัลเบิร์ตส่งไปขุดหาถ่านหิน หากคนงานไม่ทำงานหนักหัวหน้างานจะใช้แส้เพื่อจัดการพวกเขา
เนื่องจากฮันนาห์รักษาและดูแลร่างกายของเธอให้ดีมาโดยตลอดและเธอก็ยังมีเสน่ห์ แถมยังสวยถึงแม้ว่าเธอจะอยู่ในวัยสี่สิบปีแล้ว ดังนั้นหัวหน้างานจึงมีความสนใจในฮันนาห์เมื่อเธอมาถึงเหมืองถ่านหิน เมื่อเธอมาถึงเหมืองถ่านหินครั้งแรกเธอมองลงไปที่หัวหน้างานที่สกปรกและมีกลิ่นเหม็น เธออยากตายมากกว่าอนุญาตให้เขาสัมผัสตัวเธอ
อย่างไรก็ตามหลังจากถูกทุบตีหลายครั้งแล้วหลังจากที่เขาทำให้เธออดอยากหิวโหยไปสองสามครั้ง ฮันนาห์ก็เลยประนีประนอมและยกร่างกายตัวเองให้กับหัวหน้างาน เธอตกลงที่จะเป็นคนรักของหัวหน้างานในเหมืองถ่านหิน
หลังจากกลายเป็นคนรักของหัวหน้างานเธอยังคงทุกข์ทรมานจากการล่วงละเมิดทางจิตใจและอารมณ์ถึงแม้ว่าเธอจะโล่งใจจากการใช้ในทางที่ผิดในด้านของการใช้แรงงาน
เดิมทีเธอเป็นผู้หญิงที่มีเงินมากกว่าสิบล้านดอลลาร์และเธอถือได้ว่าเป็นหญิงสาวชั้นสูงที่อาศัยอยู่ในวิลล่า
อย่างไรก็ตามตอนนี้เธอต้องทำงานในเหมืองถ่านหินสกปรกและมีกลิ่นเหม็น เธอต้องใช้ร่างกายของเธอเองเพื่อโปรดปรานหัวหน้างานที่สกปรกและไร้ยางอายในขณะที่ทำให้แน่ใจว่าเขาพอใจกับการแสดงของเธอ สำหรับคนอย่างฮันนาห์นี่เป็นเพียงการทรมานที่โหดร้ายที่สุดในโลก