เย่ฉางเรียกทุกคนมาเพื่อติดตั้งอุปกรณ์ขยาย จางเจิ้งเฉียงพยายามอย่างระมัดระวังในการสกัดแร่ใส่ลงไปในปลอกแขนคริสตัลของเขา เพื่ออัพเกรดปลอกแขนคริสตัลให้เป็นระดับ Dark Gold ตอนนี้คริสตัลดูเหมือนจะไหลเวียนไปด้วยพลังงาน เย่เทียนติดตั้งอุปกรณ์ขยายไปที่ปลอกแขน จากนั้นก็ยึดอุปกรณ์เพิ่มกำลังการเคลื่อนไหวไว้กับคริสตัลเวทมนตร์บนไหล่ของเขา จางเจิ้งเฉียงลุกขึ้นยืนและทดลองอุปกรณ์เพิ่มกำลังการเคลื่อนไหว เขารู้สึกได้ทันทีเลยว่าความแข็งแกร่งของเขาค่อยๆเพิ่มขึ้นทีละนิด เขารีบยกเลิกมันเพื่อหลีกเลี่ยงการสูญเสียพลังงาน จากนั้นเขาก็มองไปที่ปลอกแขนคคริสตัล และเห็นว่าเอฟเฟคของปลอกแขนคริสตัลของเขาเพิ่มขึ้นมาถึง 20% สิ่งนี้ทำให้เขารู้สึกพึงพอใจเป็นอย่างมาก
หลินหลี่ไม่สามารถใช้อุปกรณ์ขยายเวทมนตร์ได้ เขาสามารถติดตั้งได้เพียงอุปกรณ์เพิ่มกำลังการเคลื่อนไหว ดังนั้นเขาจึงเลือกที่จะติดตั้งไปที่ถุงมือข้างขวาของเขาแทน มันช่วยให้เขาสามารถเพิ่มความรุนแรงในการฟาดฟันของเขาได้อย่างง่ายดาย
SpyingBlade ทำได้แค่เพียงยิ้มออกมาอย่างขมขื่นเท่านั้น มันเป็นข้อเท็จจริงที่ว่า เย่เทียนได้พัฒนาอุปกรณ์พิเศษของตนเอง และสมกับที่เธอเป็นอัจฉริยะตัวจริง เขาติดตั้งอุปกรณ์เพิ่มกำลังการเคลื่อนไหวไว้ที่รองเท้าข้างขวาของเขา มีเพียงคนเดียวที่สามารถติดตั้งอุปกรณ์เพิ่มกำลังการเคลื่อนไหวไว้ที่อาวุธได้ ซึ่งก็คือ FrozenCloud เธอเลือกที่จะติดตั้งอุปกรณ์เพิ่มกำลังการเคลื่อนไหวไว้ที่สนับมือข้างขวาของเธอ
สำหรับนักเวท พวกเขาเลือกที่จะติดตั้งอุปกรณ์ขยายเวทมนตร์ไว้ที่ลูกแก้วคริสตัลเวทมนตร์บนหัวไม้เท้าของพวกเขาทั้งหมด มันดูเหมือนกับปีกกาที่ได้ยึดติดแน่นกับคริสตัลจนทำให้น่าดูชมมากยิ่งขึ้น
อาหารทหารของหลินหลี่ทำให้ FrozenCloud, SpyingBlade และคนอื่นๆต่างรู้สึกดีใจเป็นอย่างมาก ฟางชิอดถอนหายใจออกมาไม่ได้ เนื่องจากข้อเท็จจริงที่ว่าอาหารทหารของหลินหลี่สามารถฟื้นฟู HP ของเขาจนเต็มได้เลยทีเดียว ถึงแม้ว่าจะสามารถใช้งานได้เพียง 5 ครั้งต่อวันก็ตาม แต่มันก็ยังเป็นไอเทมที่ดีมากอยู่ดี มันเทียบเท่าได้กับการเพิ่มขึ้นมาอีก 1 ชีวิตเลยทีเดียว
สำหรับ SpyingBlade เมื่อเทียบกับอุปกรณ์ขยายแล้ว อาหารทหารของหลินหลี่มีประโยชน์มากกว่า สิ่งที่แอสซาซินต้องการมากที่สุดก็คือ ยาและเครื่องอุปโภคบริโภคที่จะช่วยเพิ่มโอกาสในการสำเร็จภารกิจของพวกเขาได้
เย่ฉางเห็นว่าทุกคนได้ติดตั้งอุปกรณ์ขยายและอุปกรณ์เพิ่มกำลังการเคลื่อนไหวกันครบเรียบร้อยแล้ว พวกเขายังคงเหลืออาหารทหารอีก 50 ขวด, อุปกรณ์ขยายเวทมนตร์อีก 2 อัน และอุปกรณ์เพิ่มกำลังการเคลื่อนไหวอีก 3 อัน เขาหยิบอุปกรณ์สื่อสารออกมา และยิ้มออกมาอย่างเฉยเมย “น้องชาย PureSoul เราไม่ได้เจอกันนานเลยนะ ฉันคิดถึงนายมากจริงๆ นายหมายความว่าไง ทำไมนายถึงคิดว่าฉันต้องการให้นายโฆษณาสินค้าให้?’ ส่วนไหนของฉันที่ทำให้นายไปคิดแบบนั้นได้! ฉันมีอุปกรณ์พิเศษสุดล้ำค่าจะมาขายให้นายต่างหาก และฉันก็คิดถึงนายเป็นคนแรกเลย … นี่เป็นของที่ดีมากๆเชียวนะ เอาล่ะ ตอนนี้ให้ฉันแสดงให้นายเห็นก่อนแล้วกัน นายคิดว่าไง? 10 เหรียญทอง? นายกำลังเล่นมุขตลกกับฉันงั้นหรือ? เราใช้เงินไปทั้งหมด 40 เหรียญทองเพื่อสร้างมันขึ้นมาเชียวนะ! เย่เทียนยังสามารถถอดออก และใส่ลงไปในอุปกรณ์ชิ้นใหม่ได้ เพื่อให้นายสามารถใช้งานได้ต่อไปได้อีกนาน นี่ไม่ใช่ไอเทมที่ใช้แล้วทิ้งหรอกนะ ตั้งแต่ที่เราได้เป็นพี่น้องที่ดีที่ต่อกัน และได้อาบน้ำพร้อมกับไขว้ดาบกันแล้ว ดังนั้นฉันจะขายให้นายในราคามิตรภาพก็แล้วกัน ราคาคือ 100 เหรียญทอง! นายคิดว่าไง!? ไอย๊า 40 เหรียญทองเป็นค่าวัสดุ และ 60 เหรียญทองเป็นต้นทุนการผลิต นี่เป็นผลิตภัณฑ์ที่มีเทคโนโลยีสูง ดังนั้นราคาส่วนใหญ่เป็นราคาทรัพย์สินทางปัญญา จ่ายเป็นเงินจริงครึ่งหนึ่ง? อันที่จริงฉันไม่ต้องการหรอกนะ แต่ฉันจะพูดว่าไม่ได้ก็ยังไงๆอยู่ เพราะนายเป็นน้องชายที่ฉันเคยไขว้ดาบมาด้วยกัน เอาเป็นว่าดีลก็แล้วกัน! เดี๋ยวก่อน! อย่าเพิ่งวางสาย นี่คือสิ่งที่น้องชายของฉันเรียกว่าอาหารทหาร ส่วนผสมคือสาหร่ายทะเลที่อยู่ลึกลงไป 1 ล้านเมตร…”
เย่ฉางเก็บอุปกรณ์สื่อสารและหันมามองเย่เทียน “เมืองแบล็กร็อคอยู่ไกลจากทะเลรึเปล่า?”
เย่เทียนพยักหน้า เย่ฉางคิดว่า ‘อะไรก็ช่างมันเถอะ…’ แล้วหยิบอุปกรณ์สื่อสารออกมาอีกครั้ง “ฮ่าฮ่า ฉันแค่ล้อเล่นหน่า อาหารทหารทำมาจากผลไม้ของภูเขาศักดิ์สิทธิ์ของแบล็กพีค น้ำจากทะเลสาบสวรรค์ และอากาศด้านบนที่บริสุทธิ์ของสวนร้อยดอกไม้ หลินหลี่ต้องทดลองทำถึง 9981 ครั้งกว่าจะสำเร็จ … ราคาเท่าไหร่? 10 เหรียญทองต่อขวด! ฉันไม่เคยคดโกงไม่ว่าจะเด็กหรือจะแก่ก็ตาม! อาหารนี้มันมีคุณค่าเป็นอย่างมาก เราเคยไขว้ดาบกันมาแล้ว ดังนั้นฉันจะหลอกลวงนายได้ยังไงกัน! ค่าใช้จ่าย? เฮ้อ มันไม่มีค่าที่จะต้องไปพูดถึงหรอก … เพราะเราเคยไขว้ดาบด้วยกันมาแล้ว อย่ารีบไปเลย… จริงดิ … ตอนนี้ฉันมีอยู่ 50 ขวด นายต้องการ 15 ขวด ถูกต้องไหม? เงิดสดครึ่งหนึ่งเหมือนเดิม? โอเค! ดีล! ขอบคุณสำหรับการสนับสนุนของนาย อย่าลืมไปที่ร้านค้าทั่วไปของเรา… น้องชาย PureSoul ทำไมเราถึงไม่นัดพบเพื่อไขว้ดาบกันอีกครั้งดูล่ะ… เอ๊ะ! เขาวางสายไปแล้ว?”
เย่ฉางบุ้ยปาก จากนั้นจึงโทรไปยังหมายเลขลูกค้าคนถัดไป “พี่ชาย Asked พี่เป็นยังไงบ้างตั้งแต่ที่เราได้พบกันครั้งสุดท้าย? นี่เป็นข้อตกลง ทีมของเราเพิ่งพัฒนาผลิตภัณฑ์ที่มีเทคโนโลยีสูง และฉันก็คิดถึงพี่ชาย Asked เป็นคนแรกเลย สิ่งนี้เรียกว่าอุปกรณ์ขยาย เรามีอุปกรณ์ขยายเวทมนตร์เพียงแค่ 1 อัน และอุปกรณ์เพิ่มกำลังการเคลื่อนไหวอยู่ 2 อัน ราคาเท่าไหร่? 120 เหรียญทอง! ไม่มีส่วนลด! พี่ชายหมายความว่าไง พี่กำลังหมายความว่าฉันกำลังปล้นพี่งั้นหรือ? ฉันยังบอกน้องชาย PureSoul ว่าราคาคือ 150 เหรียญทองเลยนะ!”
ทุกคนได้ยินเสียงคำรามจากผู้สื่อสารอีกฝั่งหนึ่ง “ไหนนายบอกว่าฉันเป็นคนแรกไงวะ!!!”
“ก็ได้ ก็ได้ เราถอยกลับมาเข้าเรื่องกันต่อดีกว่า เพื่อมิตรภาพอันนิรันดร์ของเรา ฉันจะขายให้พี่ชายในราคาแค่ 100 เหรียญทอง! ฉันไม่สามารถลดราคาให้ต่ำกว่านี้ได้อีกแล้ว! จ่ายเป็นเงินสดทั้งหมด? ไม่ได้ ไม่ได้ เราไม่สามารถตอบรับเรื่องนี้ได้ จ่ายครึ่งหนึ่งเป็นเหรียญทองก็แล้วกัน และฉันจะให้พี่เลือกเอาเองระหว่างอุปกรณ์ขยายเวทมนตร์ และอุปกรณ์เพิ่มกำลังการเคลื่อนไหวอย่างใดอย่างหนึ่งเท่านั้น เยี่ยม! ต้องตรงไปตรงมาแบบนี้สิ! สมกับเป็นพี่ชาย Asked จริงๆ! นอกจากนี้ พวกเรายังมียาตัวนี้ด้วยนะ ราคาแค่ 13 เหรียญทองต่อ 1 ขวดเอง! แพงเกินไปงั้นหรือ? เฮ้อ! พี่เป็นถึงผู้นำที่มีคนติดตามเป็นจำนวนมากเลยนะ พี่ต้องคิดถึงการเตรียมพร้อมสำหรับการอยู่รอด หรือจะตายอยู่ข้างถนนล่ะ เมื่อพี่ต้องต่อสู้กับบอส นี่จะเป็นสมบัติที่สามารถช่วยชีวิตพี่ได้ครั้งใหญ่เลยนะ ราคา 13 เหรียญทองนี่ถือว่าคุ้มค่าเป็นอย่างมากแล้ว ลดราคาลงอีกนิด? พี่กำลังทำเรื่องนี้ให้เป็นเรื่องยากสำหรับฉันจริงๆ เราต้องปีนขึ้นไปถึงยอดเขาแบล็กพีค และฆ่างูที่มีอายุถึงหนึ่งร้อยปีเพียงเพราะต้องใช้เลือดและถุงน้ำดีของมัน จากนั้นเราก็ต้องหอบเอาร่างกายที่ทรุดโทรมของเรา ไปที่ทะเลสาบจิตวิญญาณลึกลับที่อยู่ในเทือกเขา และเราก็ต้องสวดภาวนาถึง 7749 ครั้ง … เอ๊ะ! ราคา 10 เหรียญทอง จ่ายเป็นเงินสดครึ่งหนึ่ง? โอเค! พี่ชายต้องการทั้งหมด 20 ขวด? ดีล!! ฉันจะทิ้งมันไว้ที่ร้านค้าทั่วไปของเรา อย่าลืมไปซื้อล่ะ … เอ๊ะ! ผู้ชายคนนี้หยาบคายเกินไปแล้ว เขาวางสายไปเฉยเลย เรายังเหลืออุปกรณ์เพิ่มกำลังการเคลื่อนไหวที่ยังไม่ได้ขายอยู่นะ …” เย่ฉางถอนหายใจ ทุกคนได้แต่พากันส่ายหัวไปมา ‘นายบอกตัวนายเองเถอะ คนที่นายปฏิบัติด้วยความจริงใจนั้นมีน้อยมาก…’
“พี่ชาย CloudDragon! เป็นเวลานานแล้วนะที่เราไม่ได้เจอกัน ฉันคิดถึงพี่จริงๆ… เอ๊ะ! นี่คือ อุปกรณ์เพิ่มกำลังการเคลื่อนไหว พี่สนใจรึเปล่า? มันสามารถติดตั้งกับสนับมือของพี่ชายได้นะ ราคาเท่าไหร่? ฮ่าฮ่า 200 เหรียญทอง! อย่าเพิ่งวางสาย … งั้นฉันลดให้เหลือ 100 เหรียญทองก็แล้วกัน LordAsked ก็ซื้อมันในราคานี้ เงินจริงครึ่งหนึ่ง… เฮ้อ ไม่เป็นไรสำหรับพี่ชาย CloudDragon แล้ว ฉันคนนี้ยินดีที่จะสูญเสียเล็กน้อยก็ได้… โอ้ ใช่แล้ว! นอกจากนี้พวกเรายังมียาตัวนี้ด้วยนะ อันที่จริงแล้วฉันจะต้องขายมันในราคา 20 เหรียญทอง แต่สำหรับพี่ชาย CloudDragon ฉันจะขายเพียงแค่ 10 เหรียญทองก็แล้วกัน พี่ชายต้องการ 10 ขวด? เงินจริงครึ่งหนึ่งเหมือนเดิม? ดีล! ฉันจะไปสถานีและส่งอีเมลไปให้พี่ก็แล้วกันนะ…” เย่ฉางเสร็จสิ้นการเจรจา และเห็นรูปลักษณ์ที่ทุกคนมองมาที่เขา เขายักไหล่โดยไม่สนใจอะไร “ฟางชิ นำสิ่งของไปที่ร้านขายของทั่วไปของเรา น้องเล็กได้โนไปที่สถานี และส่งอีเมลไปให้กับ CloudDragon…”
“อื้อ…” ฟางชิ และ FrozenCloud นำสิ่งต่างๆออกจากห้องวิจัย
“ส่วนคนที่เหลือ… หลินหลี่, เย่เทียน และฉันจะไปที่บ้านประมูลระดับไฮเอนด์ อันที่จริงฉันก็อยากจะนำพวกนายทั้งหมดไปด้วยนะ แต่ด้วยสถานะปัจจุบันของฉัน ฉันสามารถนำไปได้แค่หนึ่งหรือสองคนเพียงเท่านั้น …” เย่ฉางพาทุกคนเดินออกไป และเดินตรงไปยังบ้านประมูล ยามเฝ้าประตูเห็นตราสัญลักษณ์สมาคมพ่อค้าอาวุธ ที่ได้รับการแต่งตั้งเป็นรองประธานฝ่ายการทวงหนี้ของหลินหลี่ ทำให้พวกเขาตื่นกลัวทันที และปล่อยให้พวกเขาทั้งสามคนผ่านไปโดยไม่พูดอะไรเลยสักคำ เย่เทียนถอนหายใจ กลายเป็นว่าดูเหมือนหลินหลี่จะเป็นคนนำทุกคนเข้ามาแทนมากกว่า ตราบเท่าที่มันเป็นร้านค้าที่สังกัดอยู่ในเมืองแบล็กร็อค พวกเขาก็จะหวาดกลัวสมาคมพ่อค้าอาวุธกันเป็นอย่างมาก สำหรับพวกเขา มันเป็นองค์กรอันธพาลที่ไร้ยางอายและนักเลงที่บ้าบิ่น
ทั้งสามคนพบที่นั่งและนั่งลงเฝ้าดูรายการสินค้าอย่างต่อเนื่อง เย่เทียนเริ่มตรวจสอบ และประเมินสินค้าทั้งหมด พวกเขาประมูลในบางสิ่งที่ดูเหมือนจะเป็นของประดับโบราณ
“มูลค่าที่แท้จริงของดิสก์นี้อย่างน้อยเป็นสิบเท่าของราคาที่หนูซื้อมา ด้วยการที่มันเป็นงานเขียนของโซโลมอน หนูสามารถรับประกันได้เลยว่า ดิสก์นี้เป็นส่วนหนึ่งในคอลเลกชันของเขา ที่อาจสูญหายโดยบังเอิญ…” เย่เทียนพูดขึ้นมาพร้อมกับจับไปที่ดิสก์
“ใครคือโซโลมอน?” เย่ฉางมองสารานุกรมเดินได้เย่เทียนด้วยความสับสน
“ราชาในสมัยโบราณ กษัตริย์แห่งเมืองทองคำ แต่ถูกทำลายเมื่อประมาณ 2000 ปีที่แล้ว ตำแหน่งที่ตั้งของเมืองทองคำน่าจะอยู่รอบๆ พื้นที่รกร้างทางตอนเหนือของเมืองแบล็กร็อค…” เย่เทียนได้อนุมานมาจากหนังสือที่เธอได้อ่านจากห้องสมุดของโบสถ์ เธอกรองข้อมูลทั้งหมด และอธิบายออกมาอย่างรวดเร็ว