เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 620
“ตาเฒ่าหลู่ รีบดูเร็ว ฮ่าๆ ที่แท้ไม่ใช่ฝีมือของผู้ฝึกวิชาชั่วร้าย แต่เป็นอริยปราชญ์สวรรค์บันดาล”
ตาเฒ่าจงตะโกนด้วยความดีใจ เมื่อเห็นค่ายกลสวรรค์บันดาลสว่างขึ้นมา เขาก็มองออกเพียงแวบแรก
ตาเฒ่าหลู่ก็วางไหเหล้าลง
ตาเฒ่าหลู่หัวเราะแล้วพูดว่า “สามปีก่อน อริยปราชญ์สวรรค์บันดาล ออกไปทะเลตงไห่เพื่อค้นหามุกเทพมังกรทำลายล้าง แต่ไม่สำเร็จ ไม่มีข่าวคราว คิดไม่ถึงว่าจะตายบนเกาะผนึกวิญญาณ”
ตาเฒ่าจงถอนหายใจ “ว่ากันตามเหตุผล อริยปราชญ์สวรรค์บันดาลสามารถแยกล่างเก้าขั้น ไม่น่าจะตายง่ายๆ คิดไม่ถึงว่าการแยกร่างเก้าขั้นจะหายไป ดาบและกระบี่เก้าเล่มนั้น คงเป็นเคล็ดวิชาบู๊เปลี่ยนแปลงสวรรค์ชั้นเก้าของเขา”
ตาเฒ่าหลู่พูดว่า “วิชาเปลี่ยนแปลงสวรรค์ชั้นเก้า รอให้เด็กพวกนี้ทดสอบเสร็จแล้ว ส่งคนไปเก็บดาบและกระบี่พวกนี้มา ของของอริยปราชญ์สวรรค์บันดาล ไม่ใช่สิ่งที่พวกเขาจะหาผลประโยชน์ได้”
พูดพลาง ปลายนิ้วของตาเฒ่าหลู่มีเปลวไฟลุกขึ้น
ในเปลวไฟมีภาพปรากฏขึ้น นั่นคือการก๊อบปี้ภาพในม่านน้ำสรวงสวรรค์เอาไว้
จากนั้นเปลวไฟกลายเป็นนกบินออกจากโถงใหญ่ ไปยังตำหนักกระดิ่งทองที่เมืองหลวง
บนเกาะผนึกวิญญาณ พวกลู่ฝานมองแสงสว่างทั้งเก้าสว่างขึ้นมา
พวกอี่ว์เทียนซีถอยหลังโดยไม่รู้ตัว อู่คงหลิงตะโกนว่า “ลู่ฝาน นายทำอะไร”
ลู่ฝานไม่ตอบ มองเสาแสงทั้งเก้าต้นด้วยแววตาลุกโชน
ตอนนี้เจดีย์เสวียนเก้ามังกรตะโกนอยู่ในตัวเขาอย่างตื่นเต้น “เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่ นี่คือการถ่ายทอดของอริยปราชญ์สวรรค์บันดาล นายรู้จักอริยปราชญ์สวรรค์บันดาลใช่ไหม เป็นยอดฝีมือที่มีชื่อเสียงเมื่อสามร้อยปีก่อน ตอนฉันติดตามสือฟาง เป็นยอดฝีมือที่มีชื่อเสียง วิชาเปลี่ยนแปลงสวรรค์ชั้นเก้า ฆ่าจนพวกสัตว์ประหลาดและสัตว์อสูรหนีกันอุตลุด เขาเป็นคนสร้างค่ายกลสวรรค์บันดาลขึ้นมา มีชื่อเสียงเหมือนกับเขตวิถีสวรรค์ชั้นเก้าของเขา”
ขณะกำลังพูด แสงทั้งเก้ารวมตัวเป็นหนึ่ง เงาเลือนรางปรากฏออกมา
เป็นผู้อาวุโสน่าเกรงขาม แม้เป็นเพียงเงาเลือนราง แต่พวกลู่ฝานสัมผัสถึงพลานุภาพแข็งแกร่งจากผู้อาวุโสคนนี้
แววตาว่างเปล่า พูดเนิบๆ ว่า “พวกมนุษย์ผู้บำเพ็ญชี่เหรอ ตอนพวกนายเห็นเงานี้ เป็นการยืนยันว่าฉันตายแล้ว ที่นี่ฝังดาบและกระบี่ของผม แยกร่างเก้าขั้นของฉัน รวมไปถึงค่ายกลสวรรค์บันดาลที่ฉันสร้างขึ้นมา ถ้าพวกนายได้รับการถ่ายทอดนี้ โปรดทำหน้าที่ของฉันต่อไป ขวางสัตว์อสูรทะเลตงไห่เอาไว้นอกทะเลตงไห่ต่อไป”
ได้ยินคำพูดของผู้อาวุโส ทุกคนต่างมองหน้ากัน
“ค่ายกลสวรรค์บันดาล นั่นเป็นค่ายกลเคล็ดวิชาบู๊ของอริยปราชญ์สวรรค์บันดาลไม่ใช่เหรอ”
อี่ว์เทียนซีพูดพึมพำ แววตาของเขาลุกโชนขึ้นทันที
อู่คงหลิงก็มองออกว่าที่นี่เป็นการถ่ายทอดของผู้ที่มีความสามารถ โอกาส นี่คือโอกาส
ถ้าได้รับการถ่ายทอดจากผู้มีความสามารถ มีโอกาสเป็นไปได้สูงที่เธอจะกลายเป็นผู้มีความสามารถ
อู่คงหลิงไม่มีทางปล่อยโอกาสนี้ไป
“พวกเราจะทำให้ได้ อริยปราชญ์สวรรค์บันดาลที่เคารพ”
จู่ๆ อี่ว์เทียนซีตะโกนออกมา โค้งทำความเคารพเงาของอริยปราชญ์สวรรค์บันดาล
เงาของอริยปราชญ์สวรรค์บันดาลมองอี่ว์เทียนซีด้วยสายตาว่างเปล่า “นักบู๊ ไม่เหมาะสมที่จะได้รับวิชาของฉัน ถอยไปพวกนักบู๊”
พูดพลาง พลังอันแข็งแกร่งแผ่ซ่านออกมา
นั่นเป็นคลื่นพลังโจมตี ผลักพวกอี่ว์เทียนซีออกไปไกล โดยเฉพาะเจ้าดำ สัมผัสได้ถึงพลังนี้ ตกใจจนหนีอุตลุด
มันก็เป็นสัตว์อสูร แน่นอนว่าสัมผัสได้ถึงพลานุภาพยิ่งใหญ่ที่แฝงอยู่ในพลังนี้
มีเพียงลู่ฝานกับอี้ว์เสี้ยวเอ๋อร์ที่ยังยืนอยู่ที่เดิม ลู่ฝานรู้สึกเพียงลมเย็นพัดผ่าน ไม่มีปฏิกิริยาอะไรเลย