บทที่ 663 ชะตากรรมที่ชั่วร้าย

บัญชามังกรเดือด

บัญชามังกรเดือด บทที่ 663 ชะตากรรมที่ชั่วร้าย

หลังจากได้ยินคำพูดของหลิวหรูยู่ ทุกคนก็หัวเราะ

“ดาราดังพูดถูก นี่มันก็ค่ำแล้ว เราไปที่งานเลี้ยงกันเถอะ!”

“คอนเสิร์ตวันนี้ประสบความสำเร็จอย่างสมบูรณ์ เราขอแสดงความยินดีกับดาราดัง ยากที่ผู้นำและภรรยาของเขาที่จะให้เกียรติมา นี่คือความสุขทวีคูณ!”

“ทางงานเลี้ยงได้เตรียมการต้อนรับไว้หมดแล้ว ผู้นำใหญ่งั้นเราไปกันเถอะ “เจี่ยงเส้าเชิญอย่างตื่นเต้น

ฉินเทียนลังเลอยู่ครู่หนึ่งและถามซูซู: “คุณเหนื่อยไหม”

“อยากกลับไปพักผ่อนไหม?”

ซูซูยิ้มและพูดว่า “ฉันคงไม่เข้าร่วมงานเลี้ยงรับรองแล้ว อย่างไรก็ตาม ฉันยังมีบางอย่างที่จะพูดกับหรูยู่งั้นฉันก็จะเดินไปพร้อมกับพวกคุณ”

“ถึงโรงแรมแล้ว พวกคุณไปดื่มกัน ฉันจะกลับไปนอน”

เธอเดินไปจับมือหลิวหรูยู่ สองสาวกระซิบกัน และพูดคุยกันอย่างสนิทสนม

ฉินเทียนรู้สึกว่าการจัดแจงนี้สมเหตุสมผล ดังนั้นจึงพยักหน้าเห็นด้วย

ทุกคนออกจากหลังเวที ขึ้นรถหลายสิบคันออกจากสนามกีฬา และขับรถไปยังโรงแรมที่จัดงาน

ดึกแล้ว พอถึงโรงแรม ซูซูคงจะง่วงนอนจริงๆ ฉินเทียนส่งเธอกลับไปพักผ่อนที่ห้องเพื่อพักผ่อนเป็นการส่วนตัว

ในขณะนี้ เขาไม่อยากไปงานเลี้ยงอะไรจริงๆ แค่อยากจะกอดภรรยา เอาอกเอาใจอย่างอ่อนโยน

แต่ว่าถ้าเขาไม่เจอเรื่องนี้ก็แล้วไป

แต่ในเมื่อพบกันแล้ว ไม่ไปปรากฏตัวก็จะไม่เหมาะสม

อีกแง่หนึ่งมันเป็นความสัมพันธ์ที่พิเศษกับหลิวหรูยู่ อีกด้านหนึ่ง ไม่ว่าเขาจะพูดอะไร เขาก็เป็นผู้นำใหญ่ของสามาคมเจ็ดเมืองทางใต้

อย่างงานเลี้ยงวัน ที่มีผู้ใหญ่มากมายรอผู้นำคนนี้อยู่

ให้เถียหนิงซวงและหลินเซวี่ยเป็นคนดูแลอย่างใกล้ชิด ส่วนเหลิ่งเฟิงและสมาชิกทีมหมาป่าเดียวดายยืนเฝ้าอยู่หน้าประตู การรักษาความปลอดภัยดังกล่าว น่าจะไม่เกิดการผิดพลาด

หลังจากทุกอย่างเสร็จสิ้น เขาก็ลงมาชั้นล่างและมาที่โถงต้อนรับ

แม้ว่าจะมาช้าไปหน่อย แต่ใบหน้าของทุกคนก็เต็มไปด้วยรอยยิ้มที่ตื่นเต้น

แสงไฟสลัวที่สาดส่อง และเหล่าผู้ใหญ่ที่มารวมตัวกัน

หลิวหรูยู่มีความสุขเหมือนเด็กสาวตัวเล็กๆ เธอดึงฉินเทียน และให้ฉินเทียนเข้าไปร่วมชนแก้วอวยพรทุกกับเธอ

“ฉินเทียน ฉันแนะนำให้คุณรู้จัก ลิฉุน คุณลิ”

“คุณลิน่าทึ่งมาก เธอเป็นนักออกแบบที่มีพรสวรรค์อย่างมาก”

“คุณยังไม่รู้สินะ ตึกเรือใบที่กำลังก่อสร้างออกแบบโดยมือเธอ”

“หลังจากสร้างเสร็จ มันจะกลายเป็นแลนด์มาร์คของเจ็ดเมืองทางใต้อย่างแน่นอน!”

“คุณลิ นี่คือฉินเทียน เพื่อนของฉัน”

จากนั้น เมื่อเห็นท่าทางแปลกๆของลิฉุนและฉินเทียน ในที่สุดเธอก็รู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ

“พวกเธอ รู้จักกัน?”

ลิฉุนไม่เพียงแต่เป็นหัวหน้านักออกแบบของตึกเรือใบเท่านั้น แต่ยังเป็นผู้คุมหางเสือของตระกูลลิอีกด้วย เธอยังเด็กและสวย มีความสามารถและพรสวรรค์ จะบอกว่าเป็นลูกสาวที่มีเนื้อหาทองคำสูงสุดใน 7 เมืองทางใต้ก็ไม่เกินจริง

หลังจากที่หลิวหรูยู่มาถึงเมืองจิ่นหู อานกั๋วแนะนำพวกเขาให้รู้จักกันเป็นพิเศษ นอกจากนี้ยังช่วยให้หลานสาวขยายวงสังคมของเธออีกด้วย

สองสาวมีการพูดคุยกันบ้าง แต่ก็ไม่ลึกซึ้ง

ดังนั้น หลิวหรูยู่จึงไม่รู้อะไรเกี่ยวกับลิฉุนและฉินเทียน

ยิ่งไปกว่านั้น ตึกเรือใบที่หลายคนรอคอย ที่แท้เป็นลิฉุนที่ออกแบบมาสำหรับฉินเทียน

พูดตรงๆ ฉินเทียนถึงเป็นหัวหน้าที่อยู่เบื้องหลังที่แท้จริงของตึกเรือใบ

“ผู้นำฉิน ไม่เจอกันนานเลยนะ”

“ถ้าไม่โผล่หน้ามาอีก ตึกเรือใบก็จะสร้างเสร็จแล้ว”

“ฉันก็คิดว่าคุณจะไม่ปรากฏตัวจนกว่าจะมีพิธีเปิด” ลิฉุนพูดหยอกล้อ

ฉินเทียนรู้สึกเขินอายเล็กน้อยและพูดว่า: “ก็ไม่ใช่เพราะว่าเป็นคุณผู้หญิงที่มีพรสวรรค์ชื่อลิเป็นคนทำเองกับมือ ผมเลยวางใจอย่างมาก”

“คุณลิ คุณทำงานหนักมากครับ”

เขายกแก้วของเขาให้กับลิฉุน

เมื่อรู้ความจริง หลิวหรูยู่ไม่รู้จะหัวเราะหรือร้องไห้ เมื่อเห็นว่าลิฉุนมีอะไรจะพูดกับฉินเทียน เธอจึงพูดอย่างมีชั้นเชิงว่า:”พวกคุณคุยกันเลย”

“ฉันจะไปหาคุณปู่”

สองคนที่เหลืออยู่ คิดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นต่อกันในอดีต บรรยากาศอึดอัดขึ้นเล็กน้อยชั่วขณะหนึ่ง

ฉินเทียนลังเลอยู่ครู่หนึ่งและพูดด้วยเสียงต่ำว่า “ลิเหลียงเคยติดต่อคุณไหม?”

ลิฉุนส่ายหัวด้วยสีหน้าเศร้า

ฉินเทียนถอนหายใจและพูดว่า : “ดูเหมือนว่าเขาจะกำหนดเดินบนเส้นทางนั้นไปตลอดแล้ว…”

ลิฉุนลังเลอยู่ครู่หนึ่งและพูดเสียงเบา: “ฉันมีลางสังหรณ์ว่าหลังจากที่เขามั่นคงแล้ว อาจติดต่อใครบางคน”

“ใคร?” หัวใจของฉินเทียนสั่วไหว

ลิเหลียงเป็นเจ้าสำนักของวิหารเทพสังหาร ซึ่งเป็นคนที่ฉินเทียนเคยสัมผัสมาก่อน

วันนั้นที่เวทีเซวียนหยวน เขาได้รับการช่วยเหลือจากปรมาจารย์พิษ และตั้งแต่นั้นมาก็ไม่มีข่าวคราว

หากพบลิเหลียง มันจะเปิดเผยม่านลึกลับของวิหารเทพสังหารอย่างแน่นอน

“เราไปที่คุยกันทางนั่นเถอะ” เมื่อเห็นว่ามีคนมากมายอยู่รอบๆ ลิฉุนจึงจับมือฉินเทียนและเดินไปที่มุมงานเลี้ยง

ในมุมที่เงียบสงบ ลิฉุ ยิ้มอย่างขมขื่นและพูดว่า “เจี่ยงเถียนเถียน ”

“เจี่ยงเถียนเถียน?” ฉินเทียนตะลึงและพูดด้วยความไม่เชื่อ “ลิเหลียงจะติดต่อ เจี่ยงเถียนเถียน?”

“เป็นไปได้หรอ?”

ลิฉุนพูดด้วยเสียงต่ำ: “เถียนเถียนเป็นผู้หญิงที่เรียบง่าย เธอรู้สึกอยู่เสมอว่าสาเหตุที่ลิเหลียงหลงเดินทางนั้นเกิดจากการบังคับของเธอเอง”

“ผู้หญิงโง่เขลาคนนี้ หลังจากรู้ว่าคนที่ย่ำยีเธอในคืนนั้นคือลิเหลียง ก็กลับหายโกรธ”

“เธอเฝ้ารออย่างโง่เขลา และเชื่อว่าวันหนึ่งลิเหลียงจะหันกลับมาหาเธอ เปลี่ยนอดีตของเธอ และใช้ชีวิตอย่างมีความสุขร่วมกับเธอ”

“ไม่เคยคิดเลยว่าเธอจะลุ่มหลงได้ขนาดนี้ เห้อ ไม่รู้จริงๆว่าจะช่วยเธอได้ยังไง” ฉินเทียนกล่าว

“คุณคิดว่า ลิเหลียงจริงใจกับเจี่ยงเถียนเถียน แค่ไหน”

ลิฉุนพูดเสียงต่ำ: “ลิเหลียงมีเล่ห์เหลี่ยมลึกล้ำตั้งแต่ยังเด็ก และเป็นเรื่องยากที่คนนอกจะมองทะลุเข้าไปในหัวใจของเขาได้”

“เหตุผลที่ฉันเชื่อว่าสักวันหนึ่งเขาจะกลับมาหาเถียนเถียน ก็เพราะเถียนเถียนกำลังตั้งครรภ์…”

“คุณพูดว่าอะไรนะ?” ฉินเทียนผงะและเกือบจะทำไวน์ในมือหก

เนื่องจากเสียงดัง หลายคนจึงมองมาจากระยะไกล

ฉินเทียนรีบยิ้มให้ทุกคน แล้วพูดด้วยเสียงต่ำ: “เจ้าบ้านเจี่ยงรู้หรือเปล่า”

“เขาจะปล่อยให้เถียนเถียนคลอดเด็กในครรภ์ที่ไม่มีพ่อคนนี้ออกมา?”

ลิฉุนยิ้มอย่างขมขื่นและพูดว่า: “ตอนนี้ยังไม่รู้ แต่เทียนเทียนบอกแล้วว่ายังไงเธอก็จะคลอดเด็กคนนี้แน่นอน”

“เธออยู่กับเด็กคนนี้ ถ้าจะเอาลูกออก ก็ต้องเอาชีวิตเธอไปก่อน”

ฉินเทียนพูดไม่ออกอยู่ครู่หนึ่ง

ไม่คาดคิดว่าเจี่ยงเถียนเถียน หญิงสาวที่ภายนอกดูบอบบางนั้นจะดื้อรั้นแบบนี้

ลิเหลียงมีจุดจบแบบนี้แล้ว มันยุติธรรมไหมเด็กไหมที่จะคลอดเขาออกมา?

ฉินเทียนรู้สึกว่า เรื่องนี้ตัวเขาเองก็มีส่วนต้องรับผิดชอบด้วย

ในตอนแรกหากไม่ใช่เขาที่ไม่ยอดพูด ลิเหลียงก็คงจะไม่เลือกที่จะปลอมตัวไปข่มขืนเจี่ยงเถียนเถียนเพื่อปราบปรามเขา

อย่างไรก็ตาม เขารู้สึกว่า ลิเหลียงน่าจะมีความรักต่อเจี่ยงเถียนเถียนอยู่บ้าง

หลังจากเหตุการณ์นั้น ลิเหลียงประกาศทันทีเสียงสูงทันทีว่าเขาไม่รังเกียจร่างกายที่แตกสลายของเจี่ยงเถียนเถียนและต้องการแต่งงานกับเธอ

ถ้าเขาไม่ทำลายแผนการของลิเหลียงในตอนแรก บางทีตอนนี้ลิเหลียงอาจจะเป็นผู้นำสหพันธ์ธุรกิจทางใต้ก็ได้

สำหรับเจี่ยงเถียนเถียนก็คงสมปรารถนา และแต่งงานกับลิเหลียง

เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ ฉินเทียนรู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อย

ในเวลานี้หยางหรงจัดการของหลิวหรูยู่เดินมาอย่างเร่งรีบ และพูดอย่างกังวลว่า: “ฉินเทียนคุณเห็น หรูยู่ไหม?”

“เธอไม่ได้อยู่กับคุณเหรอ? แล้วตอนนี้ไปไหนแล้ว?”

“ทำไม ฉันโทรไปที่มือถือเธอแล้ว แจ้งว่าปิดเครื่อง”