ตอนที่ 217: การทําลายชายผู้หนึ่ง
อย่างไรก็ตาม ในไม่กี่วินาทีนั้น เมื่อการจ้องมองของมันย้อมบริเวณหน้าผาของภูเขาแห่งนี้ รอยยิ้มอันชั่วร้ายก็ปรากฏบนใบหน้าของบุคคลที่ยืนอยู่ข้างหน้าชายผู้ที่กําลังหวาดกลัว
“นี่สําหรับบอสดันโซ” เขาพึมพําขณะเอื้อมมือไปจับชายคนนั้นอีกครั้ง
ยิ้ม! ยิ้ม ยิ้ม! ยิ้ม!
เสียงทุบดังก้องไปทั่วบริเวณใกล้เคียง
ชายผู้ถูกทุบตีไม่ใช่ใครอื่นนอกจากเอบุน คนเดียวกับที่ก่อเหตุในครัว
เมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อน กุสตาฟได้ไปเยี่ยมห้องทดลองในรูปแบบของตัวตนที่เขาเคยใช้
หลังจากขายซากศพของสายพันธุ์ผสมที่เขาฆ่าไปเมื่อเร็วๆ นี้ เขาแอบหาทางไปที่สํานักงานของเอบุนอย่างลับๆ
เขาโจมตีเอบุนทันทีที่เข้าไปข้างในและป้อนยานอนหลับที่เขาเตรียมไว้ให้
กุสตาฟรั้งเอบุนไว้จนกว่ายาจะออกฤทธิ์และห่อเขาด้วยผ้าคลุมที่เขาเตรียมไว้
เขาวางร่างของเอบุนที่ไม่ได้สติไว้บนไหล่ของเขาและกระโดดออกจากอาคารทางหน้าต่าง
หลังจากลักพาตัวเขาสําเร็จ กุสตาฟก็พาเอบุนไปที่บริเวณภูเขาที่เขาเคยพยายามฆ่าตัวตายมาแล้วในอดีต
แม้ว่าภูเขาจะหายไปครึ่งหนึ่งตั้งแต่เกิดเหตุการณ์กับระบบได้เขาได้รับมา แต่ก็ยังมีความสูงที่น่าทึ่ง
ใครก็ตามที่ตกลงมาจากด้านบนจะต้องกลายเป็นเนื้อบด เมื่อสัมผัสกับดิน
เมื่อถึงเวลาที่เอบุนลืมตาขึ้น ใบหน้าที่เย็นชาของกุสตาฟก็เป็นสิ่งที่ทักทายเขา
กุสตาฟกําลังหมอบอยู่ตรงหน้าเขาโดยให้ใบหน้าของพวกเขาห่างกันไม่กี่นิ้ว
“แกสนุกกับการงีบหลับไหม” นี่เป็นคําถามแรกของกุสตาฟสําหรับเขา
“อะไร..?” เอบุนเปล่งเสียงออกมาในขณะที่ถอยหลังด้วยความตกใจ
“นี่อาจเป็นการสืบครั้งสุดท้ายของแก ขึ้นอยู่กับว่าแกตอบคําถามที่ฉันถามอย่างไร…” กุสตาฟพูดขณะขยับเข้าใกล้เขาอีกครั้ง
“ หมายความว่ายังไง เดี๋ยวนะ แกเอง” เอบุนพึมพําอย่างสํานึกผิดขณะชี้ไปที่กุสตาฟ
“ก่อนที่ฉันจะเริ่มต้นคําถามของฉัน” กุสตาฟไม่สนใจคําพูดของเอบุนขณะพูด
“แกคิดว่าแกสามารถหนีไปกับสิ่งที่แกทําและจะไม่มีผลที่ตามมาหรือไม่” ใบหน้าของกุสตาฟเย็นลงทันทีเมื่อเขาเอื้อมมือไปจับเอบุนที่คอ
“อั๊ก!” เอบุนสําลักคําพูดของเขา ในขณะที่เขารู้สึกถึงการกําแน่นของกุสตาฟที่คอของเขา
“บะ…มะ…ฉะ ฉัน.. ไม่เคย” คําพูดของเขากลายเป็นอู้อี้ ขณะที่กําของกุสตาฟแน่นขึ้นที่คอของเขา
เขารู้สึกว่าเขาจะแข็งแกร่งขึ้นและคว้ามือของกุสตาฟเพื่อเอามันออกจากคอของเขา แต่ไม่ว่าเขาจะพยายามเท่าไรมันก็ไร้ประโยชน์
ปึ๊ก! ปึ๊ก! ปึ๊ก!
เขาทุบแขนของกุสตาฟด้วยหมัดของเขา แต่ถึงกระนั้นก็ไม่มีปฏิกิริยาตอบสนอง
น้ําตาและน้ํามูกไหลเต็มใบหน้าของเขาและการมองเห็นของเขาเริ่มมืดลง
เขาจ้องไปที่ใบหน้าของกุสตาฟ ซึ่งเต็มไปด้วยความเย็นชา
เขาสัมผัสได้ถึงเจตนาฆ่าที่แผ่ออกมาจากตัวเขา
“มันจะฆ่าฉันจริงๆเหรอ? ฉันจะตายด้วยน้ํามือเด็ก?” ความคิดนี้รบกวนจิตใจของเขาและในขณะที่การมองเห็นของเขากําลังจะมีดลงอย่างสมบูรณ์ กุสตาฟก็ปล่อยมือของเขา
แค่ก! แค่ก!
เอบุนจับคอของเขา ในขณะที่ไออย่างล้นเหลือและคายน้ําลายที่อุดตันในลําคอของเขา
“โอ้ แย่แล้ว… ฉันทําอะไรลงไปกันนะ” กุสตาฟพึมพําขณะยืนขึ้น
“ตอนนี้แกรู้ไหมว่าแกอยู่ที่ไหน” กุสตาฟถามขณะจ้องมองไปที่เอบุน
“โย.ว.โฮ.ว. แกกําลังพยายามจะฆ่ามนุษย์เลือดผสมงั้นหรือ MBO จะมาหาแกแน่นอน!” เอบุน สามารถพูดออกมาได้ ในขณะที่เงยหน้าขึ้นมองที่กุสตาฟ
ขณะที่เขาเงยหน้าขึ้นเพื่อพบกับดวงตาที่เย็นชาของกุสตาฟที่จ้องมองกลับมาที่เขาเขาก็สะดุ้ง
“ก่อนที่ฉันจะเริ่มต้นคําถามของฉัน” กุสตาฟกําหมัด ทําให้ข้อนิ้วของเขาทําเสียงแตก
“เด็กคนนี้ มันอาจจะยังเด็ก แต่ฉันไม่มีโอกาสได้สู้กับมันแล้ว” ใบหน้าของเอบุนแสดงท่าทางหวาดกลัวและเขาต้องการที่จะลุกขึ้น แต่สิ่งต่อไปที่เขารู้ว่ามีขาปรากฏขึ้นตรงหน้าของเขา
ปั๊ก! ปั๊ก!
เท้าขวาของกุสตาฟกระแทกเข้าที่กลางใบหน้าของเอบุนอย่างแม่นยํา
“อ๊าาาก!” เขากรีดร้องออกมาในขณะที่ร่างของเขาถูกส่งไปข้างหลังไม่กี่ฟุต
เขายังไม่รับรู้ถึงสภาพแวดล้อมรอบตัวเมื่อกุสตาฟพุ่งไปข้างหน้า คว้าตัวเขาและเริ่มตบหน้าเขา
ปึ๊ก! ปึ๊ก! ปึ๊ก! ปึ๊ก!
เอบุนเป็นเหมือนไก่ตัวเล็ก ๆ ที่ไม่มีการป้องกันในมือของกุสตาฟที่คอยตบแก้มอย่างแรง ทําให้มันพองตัวในไม่กี่วินาทีโดยมีเลือดไหลออกจากพวกมัน
“อา ดูสิว่าแกทําอะไร มือของฉันเปื้อนเลือดสกปรกของแกไปหมดแล้ว” กุสตาฟพึมพําขณะที่เขาปล่อยเอบุนที่ก้มหน้าลงกับพื้น
เลือดหยดจากปากและใบหน้าของเอบุน ขณะที่เขากระแทกพื้น
กุสตาฟจ้องมองที่มือขวาของเขาซึ่งขณะนี้มีเลือดไหลและหมอบอยู่
เขาเอามือไปถที่เสื้อโค้ตสีขาวของห้องแล็บก่อนหน้านี้ ทําความสะอาดเลือดก่อนจะจับตัวเขาอีกครั้ง
“เอาล่ะ เรามาลองส่วนอื่นในร่างกายของแกที่จะไม่ยุ่งกับมือของฉันกันดีกว่า” กุสตาฟพูดก่อนจะเหวี่ยงหมัดไปที่ท้องของเอบุน
ปึ๊ก! ปึ๊ก!
เอบุนกระอักเลือดออกมา ในขณะที่ร่างกายของเขากลิ้งไปมา กุสตาฟพุ่งออกไปอีกครั้งและคว้าตัวเขาไว้
ปึ๊ก! ปึ๊ก! ปึ๊ก ปึ๊ก!
เขาเริ่มชกต่อยร่างของเอบุน
เหตุการณ์นี้นําไปสู่ฉากปัจจุบัน
เอบุนไม่สามารถวิ่งได้เมื่อเขาคิดว่าพวกเขาอยู่บนยอดเขา
เขาถอยหลังไม่ได้เพราะเขาจะล้ม ทั้งขยับไปด้านข้างหรือไปข้างหน้าไม่ได้เพราะกุสตาฟจับเขาไว้
เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องรับการทุบตีที่กุสตาฟป้อนให้กับเขา
กุสตาฟทุบตีเอบุนซ้ําแล้วซ้ําเล่าและป้อนยาฟื้นฟูให้เขาเพียงเพื่อจะทุบตีอีบุนอีกครั้ง
ต้องใช้ทุกอย่างในตัวเขาที่จะไม่ฆ่าเอบุนเพราะตอนนี้เขาโกรธจัดมาก
เขารู้ว่าการฆ่าเอบุนจะไม่ทําให้เขาได้รับผลประโยชน์ใดๆ เพราะเขายังคงต้องการให้เอบุนสารภาพเกี่ยวกับทุกสิ่งที่เกิดขึ้น
นี่ยังเป็นหลักฐานที่จําเป็นสําหรับเขาในการจัดการกับครูทั้ง 4 คนจากคณะกรรมการวินัย