มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 637
ซาเวียไม่คาดคิดว่าสิ่งต่าง ๆ จะเป็นไปแบบนี้
เธอเพียงต้องการจะใช้โอกาสนี้เพื่อขยายวงสังคมของเธอกับผู้เข้าร่วมงานเท่านั้น
ถ้าเจอรัลด์ไม่ได้เข้าร่วมงานนี้ แผนการของเธอก็คงจะเป็นไปอย่างราบรื่นแล้ว
ไม่มีใครคาดคิดว่างานเลี้ยงจะลงเอยด้วยสถานการณ์ตรึงเครียดเช่นนี้เลย
“ฮึ่ม! นายช่างน่าอับอายต่อตระกูลหลงเช่นนี้ ยูนัส หลง! ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่านายจะทำเรื่องเช่นนี้ได้!” ซาเวียกล่าวด้วยความรังเกียจ ขณะที่เธอถ่มน้ำลายใส่เขา
การตอบสนองของเธอคือ การตบหน้ากลับทันทีจากยูนัส
สายตาของยูนัสแดงก่ำ ขณะที่ซาเวียถูกเขาตบอย่างรุนแรงจนล้มลงบนโต๊ะตัวหนึ่ง
“นังบ้าเอ้ย! หุบปากไปซะ! ทั้งหมดที่เธอทำคือการคุยเรื่อยเปื่อยไปเรื่อย ๆ! ฉันเบื่อหน่ายกับทั้งหมดนั่นจริง ๆ! เธอคิดว่าเธอเป็นใครกันที่มาสั่งสอนฉันแบบนั้น? ฉันจะพูดแบบนี้แค่ครั้งเดียวนะ เธอเป็นพี่สะใภ้ของฉันได้ เพราะฉันยอมรับให้เธอเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวเราเท่านั้น! ถ้าฉันไม่พาเธอเข้ามา เธอก็จะเป็นแค่นังสารเลวเร่รอนที่พยายามจะก้าวเข้ามาด้วยความยากลำบากเท่านั้น!”
“นาย…นายกล้าตีฉันเหรอ?” ซาเวียกล่าว ขณะที่เธอจับแก้มที่ฟกช้ำของเธอด้วยความไม่เชื่อ มุมปากของซาเวียก็เริ่มมีเลือดออกแล้วเช่นกัน
เจอร์รี่ก็ไม่แม้แต่จะอยากพูดอะไรหลังจากเห็นเช่นนี้
ตระกูลหลงมีขนาดใหญ่มาก เป็นตระกูลที่มีหลายชายสามคนที่จะเป็นทายาทในอนาคต การแบ่งสรรความมั่งคั่ง และอำนาจนั้นก็ค่อนข้างซับซ้อน
แม้เจอร์รี่เองไม่ใช่หนึ่งในทายาทหนุ่มทั้งสามของตระกูลหลง แต่พวกเขาก็ส่งเขามาในครั้งนี้เพื่อตรวจสอบสิ่งต่าง ๆ
หลังจากเห็นว่ายูนัสประพฤติตัวอย่างไร เจอร์รี่ก็โกรธจัดมากที่เขาทำให้ชื่อของตระกูลหลงต้องมัวหมอง
แต่ก็นั่นแหละ หากยูนัสสูญเสียความโปรดปรานในหมู่สมาชิกครอบครัวคนอื่น ๆ ไป เจอร์รี่ก็จะยังคงมีหวังอยู่
เนื่องจากเจอร์รี่ไม่ได้มีความสัมพันธ์อะไรกับซาเวีย เขาจึงไม่ได้แคร์เธอเลยจริง ๆ
ในตอนนั้น วิดีโอจากก่อนหน้านี้ก็ยังคงเล่นอยู่บนหน้าจออยู่
เจอรัลด์เองก็กำลังเฝ้าดูสถานการณ์คลี่คลายต่อหน้าต่อตาเขาด้วยท่าทางอย่างไม่แยแส
เขาและซาเวียไม่ได้คบกันอีกต่อไปแล้ว เขายังหยุดตำหนิตัวเองที่เป็นสาเหตุของการเลิกลาของพวกเขาเช่นกัน ไม่มีความจำเป็นสำหรับเขาที่จะรู้สึกผิดต่อผู้หญิงอย่างเธออีกต่อไปแล้วจริง ๆ
เจอรัลด์จึงทำได้เพียงแค่หวังว่าเธอจะไม่ก้าวเข้ามาในโลกของเขาอีก มันคงจะดีกว่ามากที่พวกเขาแยกย้ายกันไปคนละทาง
ช่างเป็นสถานการณ์ที่ยุ่งเหยิงอะไรอย่างงี้กัน
“ไปตายซะ! ตระกูลหลงเลี้ยงดูและให้เสื้อผ้าเธอ! สิ่งต่าง ๆ คงจะไม่เป็นแบบนี้ถ้าเธอเพียงจะฟังฉัน! ทั้งหมดนี้เป็นความผิดของเธอ นังบ้าเอ้ย!” ยูนัสตะคอกใส่ ขณะที่เขาตบเธออีกครั้ง
ไม่มีใครก้าวเข้ามาช่วยเหลือเธอเลย ไม่มีแม้แต่น้องสาวของเธอที่กำลังยืนอยู่ข้าง ๆ เธอ เธอเป็นอัมพาตไปด้วยความหวาดกลัว
ขณะที่ซาเวียยังกุมแก้มของเธอต่อไป เธอก็มองไปที่เจอรัลด์
เจอรัลด์จึงเพียงหลีกเลี่ยงที่จะสบตากับเธอ
เป็นตอนนั้นเองที่ซาเวียเข้าใจแล้วว่าไม่มีใครที่จะมาช่วยเหลือเธอ เธอเพียงพยักหน้าก่อนจะวิ่งออกไปจากห้องโถง ในขณะที่ร้องไห้หนักมาก
ทันทีที่เธอจากไป ไวน์ขวดหนึ่งก็ทุบลงกับหัวของยูนัส
นักธุรกิจคนหนึ่งก้าวเข้ามาเพื่อต่อสู้กับยูนัส
เมื่อเห็นเช่นนี้ แซคและเจอรัลด์จึงมองกันและกันด้วยรอยยิ้ม จากนั้นพวกเขาทั้งคู่ก็ส่ายหัวกันก่อนจะหลีกไปด้านข้างเพื่อเฝ้าดูการต่อสู้ที่เกิดเหตุต่อไป
“ขอบคุณนะสำหรับสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้!” กีย่ากล่าว ขณะที่เธอเข้ามาหาเจอรัลด์
“เธอขอบคุณฉันเรื่องอะไรกัน?” เจอรัลด์ถาม ขณะที่เขายิ้มยากที่จะเข้าใจ
“สำหรับการช่วยเหลือฉันไง!”
“ฉันคิดว่าเธอเข้าใจบางอย่างผิดไปนะ กีย่า ฉันไม่ได้ตั้งใจมาช่วยเธอโดยเฉพาะ ฉันแค่มาที่นี่เพื่อพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของฉัน!” เจอรัลด์ตอบกลับด้วยรอยยิ้ม
จากนั้นเขาก็เริ่มนำคนของเขาจากที่เกิดเหตุไป
เจอรัลด์ตระหนักดีว่านี่เป็นเพียงการเริ่มต้นของความบาดหมางของเขากับตระกูลหลง แซคเล่าให้เขาฟังแล้วเกี่ยวกับความขัดแย้งก่อนหน้านี้ที่ตระกูลคลอฟอร์ดมีกับพวกเขา
ตอนนี้ที่พี่สาวของเขาไม่อยู่แถวนี้ ตระกูลหลงจะพยายามแก้แค้นกับสิ่งที่เกิดขึ้นในอดีตต่อไปอย่างแน่นอน
จากการซื้อเวย์แฟร์เมาน์เทน เอ็นเตอร์เทนเม้นท์ จนถึงการที่ยูนัสพยายามจะใส่ร้ายเขา ทั้งหมดเหล่านี้เป็นเพียงสัญลักษณ์ของหลายสิ่งหลายอย่างที่จะเกิดขึ้น