บทที่ 616 การจากไปของเสี่ยวหยาง

โปรดเรียกผมว่า วีรบุรุษรีไซเคิล

RC:บทที่ 616 การจากไปของเสี่ยวหยาง

 

“แล้วทำไมพี่หลินถึงกล้าเสียงขนาดนี้ หรือว่าพี่ตั้งใจที่จะละทิ้งฉันไว้ข้างหลัง เพื่อพวกเขา ทำไมกัน?”

 สิ่งที่ทำให้หัวใจนั้นทำให้เสี่ยวหยางรู้สึกหนาวสั่น มีเส้นแปลก ๆ ลอยอยู่บนใบหน้าของเขาดวงตาเป็นสีแดง

 

ในตอนนี้หลินเฟิงได้ตระหนักถึงสิ่งที่เกิดขึ้นกับบุคลิกของเสียวหยาง ถ้านับจิตใจของเขา เขาเป็นเพียงเด็กอายุประมาณสิบขวบดท่านั้น ไม่ใช่ผู้ใหญ่ที่มีจิตใจแข็งแกร่งเหมือนคนอื่น ๆ ในที่นี้

 

เขาไม่คาดคิดว่าเสี่ยวหยางจะแข็งข้อเพราะเหตุนี้

 

แต่สิ่งที่ทำให้หลินเฟิงงงงวยก็คือกลุ่มพลังแห่งความมืดเหล่านั้นติดต่อกับเสี่ยวหยางได้อย่างไร ทำไมเขาถึงแตกแยกออกจากเช่นนี้ได้

 

“เสี่ยวหยางฟังฉันนะ อย่าหลงกลพวกเขา พวกเขา … ” แต่หลินเฟิงถูกเสี่ยวหยางขัดจังหวะก่อนที่เขาจะพูดจบ

 

“ตอบฉันมา ทำไม?” เสี่ยวหยางร้องไห้ด้วยความโกรธ

 

หลินเฟิงไม่สามารถตอบได้สักครู่และเขาก็ไม่ได้เปิดปากของเขาต่อมา

 

“ทำไม่ได้สินะ” เสี่ยวหยางตัดพ้อ

 

“ฉัน…”

 

“ถ้าตอบไม่ได้ก็ไม่ต้องตอบ ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปฉันไม่ได้เป็นสมาชิกของกลุ่มหลินอีกต่อไปแล้ว และไม่ใช่สมาชิกของกลุ่มเทียนกงด้วย!” เสี่ยวหยางก็พูดด้วยเสียงดังสนั่น

 

คำ ๆ นี้ทำให้หลินเฟิงสะดุ้งอย่างเร่งรีบ“น้องหยาง นายกำลังจะทำอะไรกันแน่?”

 

“ฉันไม่ได้ทำอะไรทั้งนั้น ฉันแค่ตัดพันธะกับพี่หลินทั้งหมด และเข้าร่วมกับพันธมิตรแห่งความมืด” ทันใดนั้นร่างของเสียวหยางก็ลอยขึ้นอย่างช้า ๆ เขาบินขึ้นไปบนฟ้าพลางเอ่ยเสียงดัง

 

มันเหมือนกับการประกาศให้คนทั้งโลกรู้ ทันใดนั้นพลังของร่างกายของเขาก็เพิ่มขึ้นและทะยานขึ้นไปบนฟ้าทะลุสวรรค์แห่งดินแดนศักดิ์สิทธิ์ออกไป

 

“นี้…”

 

หลินเฟิงเห็นที่นี่ผู้คนทั้งหมดใยที่แห่งนี้แล้วก็ยากที่จะสงบใจลง พรสวรรค์ของเสี่ยวหยางที่เขาตระหนักดีสามารถกล่าวได้ว่าเป็นสัตว์ประหลาดที่ไม่มีใครเทียบได้จริง ๆ

 

ดูเหมือนว่าไม่นานนักตั้งแต่เขาได้รับการเลื่อนขั้นจากสวรรค์ชั้นแรกของดินแดนศักดิ์สิทธิ์ไปสู่สวรรค์ชั้นที่หกของดินแดนศักดิ์สิทธิ์

 

ในดินแดนศักดิ์สิทธิ์การได้เข้าไปถึงชั้นที่ 6 นั้นเป็นเหมือนสันเขาที่ปันขึ้นไปได้ยาก การไปถึงสวรรค์ชั้นหกนั้นเป็นการดำรงอยู่อย่างเด็ดขาดภายในกองกำลังทั้งหมด

 

“ท่านทรงโปรด”

 

ในช่วงเวลาแห่งการพัฒนาของเสี่ยวหยาง ผู้คนในกองกำลังแห่งความมืดต่างพากันคุกเข่าลงแม้แต่ผู้ที่แข็งแกร่งแห่งในดินแดนศักดิ์สิทธิ์ยังก้มลงด้วย

 

“ฮ่าฮ่าฮ่า ดี! เยี่ยมมาก! วันนี้บุตรแห่งพระเจ้าตื่นขึ้นมาแล้ว เขาตกลงที่จะเข้าร่วมพันธมิตรมืดของเราพันธมิตรแห่งความมืดจะลุกขึ้นและรวมประเทศเป็นหนึ่ง ต่อต้านภัยพิบัติต่าง ๆ “ 

 

ทันใดนั้นก็มีเสียงดังขึ้นและจากนั้นร่างโปร่งแสงก็ปรากฏขึ้นข้าง ๆ เสี่ยวหยาง

 

เมื่อมองไปที่ร่างนั้นหลินเฟิงก็ตกใจและพูดว่า “มนุษย์ต่างดาว?”

 

“ ฮ่าฮ่าฮ่า นายคิดว่าฉันเป็นคนแปลกหน้าแปลกตาอยู่อีกเหรอ หรือฉันขอบอกนายก่อนว่าฉันเป็นสมาชิกของกลุ่มพันธมิตรแห่งความมืด ที่ปราบชนเผ่าต่างดาวในอดีตผู้นำขององค์กรโลกาวินาศปัจจุบันเป็นจอมพลใหญ่ ของกลุ่มพันธมิตรแห่งความมืด … ” ร่างโปร่งกล่าวชื่อชุดหนึ่งออกมาและหลินเฟิงก็ตกตะลึง

 

“แกเป็นใคร ปล่อยเสี่ยวหยางนะ “ หลินเฟิงพูดออกไป คิ้วหน้าผากของเขามีชิปพรสวรรค์อื่นโผล่ออกมา จากนั้นพลังของหลินเฟิงก็เพิ่มขึ้น

 

ในท้ายที่สุดเขาก็สามารถพลังจากดินแดนศักดิ์สิทธิ์ได้ ลมปราณก็ไม่น้อยไปกว่าเสี่ยวหยางเลยในตอนนี้

 

“ทำไมล่ะ เขาคู่ควรกับการเป็นผู้นำของวังสวรรค์เขามีพลังจริง ๆ ไม่เหมือนกับแก! อย่าเสียแรงเปล่า เสี่ยวหยางจะไม่มีวันกลับไปกับแก!” ร่างโปร่งกล่าว

 

หลินเฟิงไม่ฟังเขาหันไปหาเสี่ยวหยาง

 

“ พี่หลินเฟิงกลับไปเถอะ! หลังจากนี้เราจะไม่ได้พบกันอีก“ พูดจบร่างของเสี่ยวหยางก็กระโจนเบา ๆ และหายไปในท้องฟ้าอันห่างไกล

 

“เสี่ยวหยาง … ” เดิมทีหลินเฟิงต้องการจะพูดอะไรบางอย่าง แต่เสี่ยวหยางหายตัวไปก่อนแล้ว

 

ในอากาศนั้น เสียงที่ยังคงสะท้อน อยู่คือเสียงที่กล่าวว่า: “สมาชิกทั้งหมดของสหพันธ์แห่งความมืดกลับไป!”

 

เมื่อได้ยินเสียงนี้สมาชิกของทั้งหมด ก็หายไปทีละคนก็หายไปจากสถานที่นั้น

 

“ท่านเฟิง! ท่านไหวไหม?” หลังจากนั้นไม่นานลู่ซื่อจี้ถาม

 

เมื่อเห็นหลินเฟิงมองไปในระยะห่างที่ห่างไกล การหายไปของเสี่ยวหยาง ๆ หลินเฟิงรู้สึกได้ถึงบางสิ่งในหัวใจของเขา

 

“ใช่แล้ว ฉันเรียกหาเขามาตลอดเวลา เกือบจะเหมือนกับการใช้เครื่องมือชิ้นนึงอยู่แล้ว ฉันไม่สนใจความรู้สึกของเขาเลย! ในช่วงเวลาวิกฤตแบบรี้ ฉันไม่คิดเลยว่าเขาจะคิดมากแบบนี้ … ” หลินเฟิงกล่าว กับตัวเอง

ในความเป็นจริงแล้ว สิ่งที่หลินเฟิงไม่รู้ก็คือหลินเฟิงเป็นเหมือนพี่ใหญ่หรือพ่อในใจของเสี่ยวหยางมาตั้งนานแล้ว

 

ท้ายที่สุดแล้วหลินเฟิงก็ตั้งชื่อให้เขา ซึ่งทำให้เขามีความอบอุ่นแบบมนุษย์และทำให้เขาเข้าใจสิ่งต่างๆมากมาย

 

ในความเป็นจริงคนที่เสี่ยวหยาง พูดคุยด้วยเป็นประจำมีเพียงหลินเฟิงเท่านั้น คนอื่น ๆ เขาจะพูดคุยด้วยได้ไม่กี่คำ ตำแหน่งของหลินเฟิงในหัวใจของเสี่ยวหยางนั้นเหนือกว่าที่เขาสำคัญตนเอาไว้มาก

 

นั่นเป็นเหตุผลที่เขาให้ความสำคัญกับตำแหน่งของเขาในหัวใจของหลินเฟิงมากแบบเดียวกัน เมื่อหลินเฟิงและราชามังกรแห่งกาลเวลากวาดล้างเผ่าพันธุ์มนุษย์ต่างดาว เขาไม่รู้ว่าเผ่าพันธุ์ต่างดาวถูกควบคุมโดยพันธมิตรลับอีกที

 

พวกเขาพบว่าเสี่ยวหยางเป็นคนพิเศษ และนั้นก็เป็นเป้าหมายที่พวกเขากำลังมองหา ดังนั้นเมื่อเขาถูกทำลายล้างโดยราชามังกรแห่งกาลเวลาจึงมีร่างที่เหลือติดอยู่กับเสี่ยวหยาง

 

บวกกับช่วงเวลานี้ ตั้งแต่คำแนะนำที่ดีทำให้ตำแหน่งของหลินเฟิงอยู่ในใจของเสี่ยวหยางแล้ว สิ่งนี้มีความสำคัญในปัจจุบันเองก็มีมากมายเหลือเกิน

 

หลังจากพยายามทำความเข้าใจสิ่งเหล่านี้แล้ว หลินเฟิงก็ถอนหายใจและกล่าวว่า “โอเคมันเป็นความผิดของฉันทั้งหมด ไปกันเถอะ”

 

หลินเฟิงไม่ได้พูดอะไร เขาดูเหมือนร่างกายที่ไม่มีวิญญาณแล้วตอนนี้

 

หลังจากกลับไปแล้ว หลินเฟิงอารมณ์ไม่ดีมาก เขาปลีกตัวออกไปฝึกฝนอย่างสันโดษ

 

ในสวนหลังบ้านของหลินเฟิง ใต้ต้นไม้แห่งชีวิต ราชามังกรแห่งกาลเวลาและราชีนีมังกรอยู่บนยอดไม้แห่งชีวิต เมื่อมองไปที่ หลินเฟิงด้านล่างเขากล่าวว่า “ครั้งนี้ดูเหมือนว่าเขาจะหลงทางไปไกลมาก”

 

“ไม่ มันอาจจะดีแล้วก็ได้สำหรับพวกเขา! สหพันธ์แห่งความมืดเหมาะสำหรับเสี่ยวหยางแล้ว หลินเฟิงสามารถมุ่งเน้นไปที่การฝึกฝนของเขาได้มากขึ้นและหากไม่มี เสี่ยวหยางเขาก็สามารถกระตุ้นศักยภาพและความเร็วในการเติบโตของเขาได้มากยิ่งขึ้น!” มังกรแห่งการเวลากล่าว

 

“อืม! ยังไงซะพวกเราก็ต้องเตรียมพร้อม แล้วค่อยมาพักผ่อนกัน!” ราชีนีมังกรกล่าว

 

ราชามังกรพยักหน้าและกล่าวว่า “ใช่ แต่นานมากแล้วที่เรายังไม่พบสัตว์วิญญาณที่เข้ากันได้อย่างสมบูรณ์ พวกเราควรทำอย่างไร?”

 

“ เขาบอกว่าครั้งหนึ่งเขาเคยเห็นงูตัวเล็กที่มีคุณลักษณะเจ็ดธาตุอยู่ในตัวเดียว รอถามตอนที่เขาตื่นขึ้นมาไหมหละ”

 

“ตกลง”

 

“ ……. ”

 

สามวันต่อมาในที่สุดหลินเฟิงก็ตื่นจากการฝึกฝน

 

การตื่นขึ้นครั้งนี้โดยไม่คาดคิดมาก่อน ความเสื่อมโทรมเกิดขึ้นในจิตใจของเขา พลังวิญญาณของเขาไม่เหมือนกับตัวเองเมื่อไม่กี่วันก่อน นี่ไม่ใช่เขาโดยทั่วไป

หลังจากตื่นขึ้นหลินเฟิงก็ไปทานอาหารมื้อใหญ่ไป ซึ่งนั้นก็ทำให้พ่อแม่ของเขากลัวอยู่

 

เพราะมีของกินมากมายเหลือเกินที่ถูกกินไป

 

หลังจากนั้นหลินเฟิงได้รับข้อความจากผู้อาวุโสสองคนในยุคราชามังกร โดยบอกว่าไข่ของพระเจ้ามังกรเกือบจะอุ่นดีแล้ว พวกเขาเตือนให้หลินเฟิงมองหาสัตว์วิญญาณที่เหมาะสมกับการผูกวิญญาณก่อนหน้านี้

หลังจากที่หลินเฟิงตอบตกลงเขาก็เริ่มมองหามัน

 

แต่ในขณะที่เขากำลังจะลุกขึ้นทันใดนั้นท้องฟ้าก็สั่นสะเทือน พื้นดินเองก็สั่นสะเทือนเช่นกัน อวกาศกว้างแทบจะระเบิดออกพร้อมแสงสีทอง

 

ในขณะนั้นผู้แข็งแกร่งก็ปรากฏตัวขึ้นทีละคน พวกเขามองขึ้นไปที่แสงสีทองจากท้องฟ้าที่แตกสลาย

 

จากนั้นแผ่นดินทั่วประเทศก็พังทลายลง และจากนั้นปราสาทสีทองก็โผล่ขึ้นมาจากอากาศบาง ๆ ส่องแสงสีทองลงบนผืนดิน

 

“นี่มันคืออะไร?”