เย่ฉางยักไหล่ เขามองไปยังตำแหน่งที่ FlameEmperor หายตัวไป และเลิกคิ้วขึ้น ‘ฉันต้องได้ที่ 1 แน่ๆ?’
หลังจากคำนวณผลการต่อสู้แล้ว ปาร์ตี้เล็กๆของเย่ฉาง และ CloudDragon, BlackIce และคนอื่นๆ ได้รับรางวัลความสำเร็จที่โดดเด่นมากที่สุด 10 อันดับแรกได้รับค่าประสบการณ์เพิ่มขึ้น 30% อุปกรณ์ระหว่างระดับ DarkGold ไปจนถึงระดับ Distinguished ด้วยตำแหน่งอันดับที่ 1 CloudDragon จึงได้รับแหวนระดับ Dark Gold อันดับที่ 2 คือ LordAsked และอับดับที่ 3 ก็คือเย่ฉาง ผู้ที่ข้ามผ่าน 2 ชั่วโมงแรกของสงครามไปโดยเล่นเกมกระดาน ส่วนคนที่เหลือได้รับอุปกรณ์ระดับ Gold แต่เย่ฉางกลับโยนของรางวัที่เขาได้มาลงไปในรถเข็น และติดป้ายราคาไว้
ที่สนามรบของ NalanPureSoul พวกเขาได้รับความพ่ายแพ้ MistyVeil ได้รับชัยชนะอย่างหมื่นเหม่
เย่ฉางมองไปที่ความสำเร็จของตัวเอง ด้วยความสำเร็จขนาดนี้ ก็เพียงพอที่จะทำให้เขาเป็นผู้บัญชาการทหารได้ถึง 100 คน ทางกองทัพของอาณามอบรางวัลและเหรียญตราสำหรับเลื่อนตำแหน่งให้แก่เขา เขาถอนหายใจ ‘นี่สินะผลตอบแทนของการทำงานหนัก’ ไม่ว่าจะดีหรือไม่ก็ตาม เขามีตำแหน่งเป็นถึงเอิร์ล และยังเป็นผู้บังคับบัญชาทหาร 100 นาย…
บนสนามรบ การต่อสู้ของเย่ฉางและคนอื่นๆ กลายเป็นเรื่องเด่นประเด็นร้อนขึ้นมา จางเจิ้งเฉียงคำรามออกมาอย่างเกรี้ยวกราด และพุ่งชาร์จกระแทก FlameEmperor จนกระเด็นลอยออกไป เขายืนหยัดอยู่ด้านหน้าอย่างเร่าร้อน เขามีสุดยอดสกิลการช่วยชีวิตที่มากมาย และความสามารถในการฮีล เขาไม่สามารถถูกโค่นลงได้อย่างง่ายดาย และยังสามารถปกป้องผู้คนรอบตัวได้อีกด้วย เขาเป็นเหมือนดั่งราชาที่ไม่ไหวติง เขายืนอยู่ที่นั่นเพื่อขู่ขวัญทุกคน หลินหลี่เป็นคนนำทัพไปฆ่า HeavensDomain ในดาบเดียว และยังทำลายฐานที่มั่นของศัตรูได้อีกด้วย แม้แต่เสือโคร่งอย่างเร็นน้อยก็กลายเป็นที่รู้จักกันอย่างโด่งดัง ในเรื่องการคอมโบอย่างต่อเนื่องและการฟันทีเดียวตาย
การต่อสู้กันสั้นๆของเย่ฉาง และ FlameEmperor ถูกนำฉายขึ้นมาอย่างไม่หยุดหย่อน
เย่ฉางมานั่งที่บ้านของอลิสเพื่อดื่มน้ำชา และขบคิดถึงการต่อสู้กับ FlameEmperor ตราบใดที่เขาสามารถปรับตัวให้เข้ากับจังหวะที่ต่อต้านกฏฟิสิกส์ของ FlameEmperor ได้ มันก็จะไม่ใช่เรื่องยากลำบากอะไรเลยในการฆ่า FlameEmperor … เขาเริ่มที่จะครุ่นคิดเกี่ยวกับมัน
อลิสนั่งลงข้างๆเย่ฉาง และยิ้มออกมาโดยที่ไม่พูดอะไรสักคำ หลังจากนั้นไม่นาน เย่ฉางก็นึกถึงบางสิ่งบางอย่างขึ้นมาได้ “ฉันเกือบลืมไปแล้ว อลิส เธอคิดยังไงถ้าฉันจะเปิดร้านอาหาร…”
ชาร้อนที่อลิสเพิ่งจิบเข้าไป ถูกพ่นออกไปเต็มใบหน้าของเย่ฉาง ในขณะที่เธอไอออกมา จากนั้นเธอก็เริ่มพูดออกมาด้วยการแสดงออกอย่างแปลกๆ “แค่ก แค่ก… แค่ก แค่ก คุณ… น่าจะยอมแพ้ในเรื่องนี้นะ อย่างไรก็ตาม ฉันวางแผนที่จะเปิดร้านชาเพื่อลดภาระการใช้จ่ายของครอบครัว และหาอะไรที่ฉันพอทำได้ พ่อมักจะพูดเกี่ยวกับการบริหารการปกครองอยู่เสมอ เขามักจะมาที่บ้านเพียงกี่วันในวันสิ้นปีของแต่ละปีเท่านั้น”
เย่ฉางหยิบผ้าเช็ดหน้าขึ้นมาเช็ดหน้าอย่างเงียบสงบ ‘ผู้หญิงทรยศ เธอต้องการจะเปิดร้านเป็นของตัวเอง แต่เธอดันกลัวว่าทักษะการทำอาหารของฉันจะไปคุกคามธุรกิจของเธอ หึ หึ ฉันมองแผนของเธอออกหรอกหน่า’
“โอ้… เรื่องจริงงั้นหรือ? ว่าแต่ที่ไหนล่ะ?”
“ฉันยังไม่ได้ตัดสินใจเลย…” อลิสยิ้มออกมา
เย่ฉางคิดอย่างรอบคอบสักครู่ ตัวเขาเองมักจะต้องออกไปต่อสู้กับมอนสเตอร์, เก็บเลเวล และค้นศพอยู่เสมอ ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถดูแลร้านได้ ถ้าอย่างนั้น ทำไมไม่ปล่อยให้อลิสเป็นคนจัดการดูล่ะ? ด้วยวิธีนี้ เมื่อเขาว่าง เขาก็สามารถแวะไปดูร้านได้ เขานึกถึงร้านกาแฟที่เขาเคยเห็นในตลาดตอนกลางคืน ซึ่งเขา, อาเฉียง และหลินหลี่เคยไปที่นั่นมาก่อน ที่ร้านกาแฟมีความงดงามและมีบรรยากาศที่ทำให้ก่อเกิดเป็นสังคมเล็กๆ และคอยคุยเล่นกับลูกค้า ด้วยวิธีนี้ธุรกิจของพวกเขาจึงเป็นที่นิยมกันอย่างมาก ร้านนี้มักจะต้องจองล่วงหน้าก่อนเสมอ! ใช่แล้ว! แบบนี้แหละ!’
เย่ฉางอธิบายเกี่ยวกับร้านกาแฟให้กับอลิสฟัง อลิสมองเขาอย่างแปลกใจ “มันฟังดูแปลกจริงๆ คุณแน่ใจเกี่ยวกับเรื่องนี้หรือไม่?”
“มันจะต้องไปได้สวยอย่างแน่นอน!” เย่ฉางพูดอย่างมั่นใจ
“เอาล่ะ ถ้างั้นก็ได้ ว่าแต่ตำแหน่งของร้า…” ก่อนที่อลิสจะทันพูดจบ เย่ฉางก็ยิ้มออกมา และพูดขัดจังหวะ “มันต้องเป็นที่สมาคมเทพธิดาอยู่แล้ว มันเป็นการยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว …”
เมื่อพูดจบ เย่ฉางเริ่มลงมือจัดการอย่างทันที โดยเขาตั้งชื่อว่าร้านบ้านชา เขาให้ริก้าจ้างพนักงานสาวน่ารักๆเข้ามาเริ่มต้นการฝึกอบรมที่เรียบง่าย และพร้อมเปิดให้บริการ เขาเลือกเสื้อผ้าพนักงานเป็นกระโปรงสั้น แต่ดูบริสุทธิ์ ในฐานะผู้จัดการร้าน อลิสรู้สึกตกใจมากกับภาพลักษณ์ในการต่อแถวของลูกค้า ถึงแม้ว่าพวกเขาจะเพิ่งเปิดธุรกิจก็ตามที เธอยิ่งตะลึงมากขึ้นเมื่อเห็นความต้องการของลูกค้า เพียงแค่ปล่อยให้เด็กสาวน่ารักมาพูดคุย และเล่นเกมบางอย่างนิดหน่อย พวกเธอก็จะได้รับเงินพิเศษ 10-30 เหรียญเงินเลยทีเดียว ขนมอบของเธอที่วางแผนจะขายด้วยราคา 3 เหรียญเงิน แต่เย่ฉางจัดแจงแพ๊คใส่ห่อให้รวมเป็นอาหารชุด โดยราคาชุดละ 30 เหรียญเงิน และราคา 15 เหรียญเงินถ้าสั่งแยกเฉพาะขนมอบต่างหาก ส่วนขนมหวานบางรายการสามารถขายได้ถึง 2 เหรียญทองเลยทีเดียว
เย่ฉางเห็นว่าชาและขนมที่อลิสทำ ก็เพิ่มโบนัสค่าสถานะให้กับพวกเขาได้ด้วยเช่นกัน เห็นได้ชัดว่า เขาต้องเพิ่มราคาขึ้นอีกเล็กน้อย นี่เป็นความคิดของเย่เทียน ภายในเวลาไม่นาน ในวันรุ่งขึ้นสมาคมเทพธิดาที่เมืองไวท์สโตน ก็ได้ทำการเปิดร้านบ้านชาเช่นเดียวกัน ขณะที่ร้านบ้านชาเปิดตัว เหล่าบรรดาผู้เล่นในสมาคมเทพธิดาก็ชื่นชอบร้านนี้ในทันที อย่างไรก็ตาม ด้วยราคาที่แพง และเป็นการเปิดให้เพียงสมาชิกในสมาคมเทพธิดาเพียงเท่านั้น ทำให้มีผู้เล่นหลายคนพากันบ่นออกมา
เย่เทียนได้ผลักดันให้เกิดระบบบัตรสมาชิก และบัตรสมาชิกนี้ไม่ได้เป็นแค่เพียงบัตรสำหรับร้านบ้านชาเท่านั้น บัตรนี้ยังให้การรักษาที่พิเศษในสมาคมเทพธิดาอีกด้วย แม้แต่ ThornyRose ก็ยังนิยมชมชอบทั้งสองร้าน ร้านบ้านชานี้ไม่ได้แตกต่างจากร้านกาแฟเลยสักนิดเดียว! เธอมองไปที่รูปภาพของเทพธิดาทั้งสามที่ถูกแขวนเอาไว้อยู่ในร้าน และคิดถึงกำหนดการในการวางแผน การปรากฏตัวครั้งต่อไปของเทพธิดาทั้งสามจะถูกจัดขึ้นที่จัตุรัสสาธารณะของวิหารแมลโล มีการประกาศราคาค่าตั๋วเข้างานแล้ว พวกเขาใช้เทพธิดาทั้งสามให้เป็นไอดอล และเปิดการแสดงคอนเสิร์ตขึ้นมา … แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือ เทพธิดาทั้งสามดันชอบมันไปซะด้วย! ThornyRose ถอนหายใจ ‘พวกเธอถูกเย่ฉางหลอกใช้ยังไม่พอ แถมยังมาช่วยเขานั่งนับเงินอีกด้วย …’
LordAsked มองไปที่ร้านบ้านชาในสมาคมเทพธิดา และอดยิ้มออกมาไม่ได้ เขามองไปที่มันอย่างเหยียดหยันและพูดว่า “เชี่ย! แม่งเป็นการหลอกลวงชัดๆ…”
อย่างไรก็ตาม จากมุมมองของเขา เขาได้เห็นชิเซียวที่กำลังเล่นอย่างมีความสุขกับหูแมว, กระโปรงสั้นที่ถูกสวมใส่โดยเอลฟ์สาวสุดน่ารัก ทำให้เขาเริ่มสั่นสะท้านขึ้นมา “ไอบัดซบนั่น… !”
เมืองไวท์สโตน
“ผู้ชายคนนี้เก่งในเรื่องการทำเงินจริงๆ…” CloudDragon มองไปที่ร้านบ้านชาที่เหมือนกับร้านกาแฟและยิ้มออกมา
BlackIce มองเข้าไปด้านใน จากนั้นก็กลอกตาไปมา เพราะเธอเห็น VastSea และ YellowSprings ที่กำลังหยอกเล่นกับสาวกระต่ายผมบลอนด์ เธอยกมือก่ายหน้าผาก และรู้สึกว่าพวกเขาทำตัวค่อนข้างน่าอับอายเป็นอย่างมาก เธอได้ยินข่าวซุบซิบของพนักงานบางคน “เป็นพวกเขาทั้งสองคนนั่น มีผู้ชายสองคนแต่เรียกร้องผู้หญิงเพียงคนเดียว ไม่เพียงแต่พวกเขาตระหนี่ขี้งก แต่หนึ่งในสองคนนั้น ยังเล่นมุกตลกเรื่องเพศที่น่าเบื่ออีกด้วย เฮ้อ! โชคดีที่กระต่ายน้อยคนนั้นเป็นชนพื้นเมือง ดังนั้นเธอจึงไร้เดียงสาเป็นอย่างมาก”
“อย่าพูดถึงมันอีกเลย นี่คือคำขอของลูกค้า ดังนั้นเราควรดำเนินการตามที่ลูกค้าเรียกร้องไปก็พอ หัวหน้าให้ความสำคัญกับเราเป็นอย่างดี ฉันทำงานที่นี่แค่ 2 ชั่วโมงก็ได้เงินมากกว่าไปทำงานที่ร้านกาแฟในโลกจริงทั้งวันซะอีก นี่เป็นงานที่ดีมากจริงๆ”
“มันก็จริง เอ๊ะ! มีบางคนเรียกร้องเธอให้ไปดูแล รีบไปเร็วเข้า!”
BlackIce ไม่สนใจพวกเขาทั้งสองคนอีกต่อไป และรีบวิ่งออกไปจากร้านบ้านชา CloudDragon เห็นการแสดงออกที่แปลกประหลาดของเธอ และถามออกมา “เกิดอะไรขึ้น?”
“ไม่มีอะไร…” BlackIce ส่ายหัวไปมา
ตัดกลับไปที่เมืองแบล็กร็อค ด้วยส่วนลดในฐานะสมาชิกหลักของเขา ทำให้ OldWangFromNextDoor กำลังเล่นอย่างสนุกสนาน จนเขารู้สึกราวกับว่าเขากำลังอยู่ในสรวงสวรรค์
“พี่ชายหวัง เขาจะหาแฟนได้ไหมนะ?” ฟางชิมองไปที่รูปลักษณ์ที่ชั่วร้ายของหวัง ในขณะที่เขากำลังเล่นเกมกับสาวเสิร์ฟชนพื้นเมือง และพึมพำออกมา
FrozenCloud ส่ายหัวอย่างรุนแรง “เป็นไปไม่ได้หรอก เป็นไปไม่ได้เลย … ไม่มีใครที่จะชอบคนแบบนี้หร…”
ก่อนที่เธอจะพูดจบ ทั้งสองคนก็เห็นกลุ่มของเย่ฉางทั้งสามคนกำลังเล่นเกมกันอยู่ โดยเฉพาะเย่ฉางที่กำลังเล่นอย่างจริงจัง เขาแสดงออกอย่างจริงจังมาก โดยตีเนียนเหมือนปราศจากความคิดที่ชั่วร้าย จางเจิ้งเฉียงที่ทำให้ผู้เล่นหลายคนต้องสั่นสะท้าน และเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง กำลังแสดงท่าทางที่แตกต่างออกไปจากตอนอยู่ในสนามรบ สำหรับหลินหลี่ เขาเป็นคนไร้ศีลธรรม และเปิดกระโปรงพนักงานคนอื่นอย่างไร้เดียงสา
“ท่านประธาน, ท่านรองประธาน พวกคุณกำลังทำผิดกันอยู่น๊า~~” เสียงกรีดร้องที่แสนน่ารักได้ดังออกมา
SpyingBlade และคนอื่นๆต่างพากันหลั่งเหงื่อที่เย็นเยียบออกมา ขณะที่พวกเขาเฝ้าดูทั้งสามคน FrozenCloud ฝืนยิ้มออกมา และเปลี่ยนหัวข้อ “แกล้งทำเป็นว่าฉันไม่เคยพูดอะไรมาก่อนก็แล้วกัน …”
เมื่อพูดจบ FrozenCloud ก็รู้สึกไม่พอใจเล็กน้อยเมื่อมองไปที่จางเจิ้งเฉียง ‘เหอะ! ไอคนเลวทราม’