แดนนิรมิตเทพ บทที่ 771
เมื่อประธานหลี่ได้ยินคำถามของห่าวเจี้ยนแล้ว กล่าวด้วยสีหน้าเต็มไปด้วยความตื่นเต้น “เจ้าหนู แกจะไปรู้อะไร! เขาเป็นถึงคุณชายหวางเชียวน่ะ เป็นผู้บริหารของบริษัทเทียนหยู่มีเดีย และเป็นผู้นำในแวดวงสื่อมีเดีย!”
“ฟังแล้วเขาน่าจะเก่งมาก!” ห่าวเจี้ยนกล่าวด้วยสีหน้าจริงจัง
ประธานหลี่กล่าวเยาะเย้ย “คนที่เก่งกว่ายังอยู่ข้างหลัง เทียนหยู่มีเดียเป็นเพียงหนึ่งในบริษัทในเครือของคุณชายหวางเท่านั้น ไม่ติดหนึ่งในสิบอันดับในอุตสาหกรรมของคุณชายหวางเสียด้วยซ้ำ!”
สีหน้าของห่าวเจี้ยนเต็มไปด้วยความอึ้ง “นี่มันโอเวอร์เกินไปแล้วมั้ง! ถ้าเช่นนั้นคุณชายหวางก็ต้องทรงพลังกว่าเสิ่นเจี้ยนเหวินสิบเท่า!”
คราวนี้แม้แต่กู่หลินเฟิงและเจี่ยจวินซื่อก็รู้สึกตกใจเช่นกัน เห็นได้ชัดว่าพวกเขาเกรงกลัวสถานะของคุณชายหวางเช่นกัน!
หลิ่วอี้เฟยถามด้วยสีหน้าตื่นเต้นว่า “ประธานหลี่ คุณชายหวางที่คุณพูดถึง คือคุณชายของคุณชายหวางแห่งมณฑลไห่ซี ที่รองจากผู้ทรงอิทธิพลของตระกูลเสิ่นแห่งมณฑลไห่ซีใช่ไหม?”
ประธานหลี่พยักหน้าและกล่าวด้วยความภูมิใจ “ถูกต้อง นึกไม่ถึงว่าคุณจะรู้เรื่องพวกนี้ด้วย!”
เมื่อได้ยินคำว่าตระกูลหวางแห่งมณฑลไห่ซี เฉินโม่แสดงสีหน้าแปลก ๆ แต่เขาคิดว่ามันคงไม่บังเอิญขนาดนั้น
“ฉันไม่สนใจว่าเขาจะเป็นคุณชายหวางหรือคุณชายหลี่ แต่วันนี้แกต้องขอโทษเพื่อนของฉัน!” เฉินโม่มองประธานหลี่ และกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา มีความเด็ดขาดที่ไม่อาจปฏิเสธได้
ประธานหลี่หัวเราะและกล่าวว่า “เจ้าหนู ฉันขอแนะนำให้แกไสหัวออกไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้ ถ้าพี่เขยของฉันกับคุณชายหวางมาถึงแล้ว ถึงพวกแกอยากจะไป มันก็สายเกินไปแล้ว!”
เฉินโม่หาเก้าอี้ตัวหนึ่งแล้วนั่งลง “โอเค งั้นฉันจะรออยู่ที่นี่!”
“ฮึ่ม หวังว่าแกจะไม่เสียใจภายหลัง!” ประธานหลี่เยาะเย้ย แล้วนั่งลงเช่นกัน
จี๋ต๋าจิ่วตูมองเฉินโม่ อยากจะพูดอะไรแต่ก็ไม่กล้าพูดออกมา เมื่อเห็นกู่หลินเฟิงและเจี่ยจวินซื่อกำลังหาที่นั่ง เขากัดฟันแล้วดึงหยางบี้ถิงนั่งลงเช่นกัน
หลังจากผ่านไปไม่กี่นาที เสียงโทรศัพท์ของประธานหลี่ดังขึ้นอีกครั้ง
หลังจากกดรับสาย ประธานหลี่พยักหน้าและกล่าวว่า “พี่เขยกับคุณชายหวางอยู่ที่ไหนแล้ว? ถึงประตูแล้ว! ตกลง ผมจะไปรับพวกคุณทันที!”
หลังจากวางสาย ประธานหลี่เหลือบมองเฉินโม่และคนอื่น ๆ ด้วยความเย็นชา และกล่าวด้วยความเหยียดหยามว่า “พวกแกตายแน่!”
ประธานหลี่พาหลิ่วอี้เฟยและกลุ่มบอดี้การ์ดที่ร่างกายสะบักสะบอมไปต้อนรับคุณชายหวาง ตอนนี้ในสำนักงานเหลือเพียงแค่พวกของเฉินโม่เท่านั้น
ห่าวเจี้ยนกล่าวด้วยความกังวลว่า “คุณชายหวางเก่งขนาดนี้ เฉินโม่ พวกเรากลับกันเถอะ!”
กู่หลินเฟิงกลอกตาใส่ห่าวเจี้ยน “คนไม่เอาถ่าน ไม่ว่าเขาจะเก่งแค่ไหน ก็ไม่ถึงกับกินพวกเราหรอก? อย่างมากสุดแค่ถูกทำร้ายเท่านั้น!”
ห่าวเจี้ยนหุบปากทันที
ไม่นาน เสียงฝีเท้าก็ดังขึ้น ตามด้วยเสียงแหลมเล็กของประธานหลี่ “พี่เขย พวกเขาอยู่ข้างใน!”
จี๋ต๋าจิ่วตูและคนอื่น ๆ รู้สึกประหม่าเล็กน้อย และร่างกายแข็งทื่อเล็กน้อย
ประธานหลี่เดินเข้ามาในสำนักงานพร้อมกับชายสวมสูทสีเทาอายุประมาณห้าสิบปี โดยมีชายวัยกลางคนที่หน้าขาวซีดเดินตามหลังผู้ชายคนนั้น
ด้านหลัง เป็นชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลา และมีชายวัยกลางคนสวมชุดคลุมยาวยืนอยู่หลังชายหนุ่ม พวกเขาสองคนไม่ได้เข้ามาในสำนักงาน และยืนอยู่ที่ประตูด้วยสีหน้าเย่อหยิ่ง
ประธานหลี่เหลือบมองเฉินโม่และคนอื่น ๆ และกล่าวเยาะเย้ยว่า “พี่เขย ก็คือพวกเขา!”
เอี๋ยนเจิ้นซิงเหลือบมองเฉินโม่และคนอื่น ๆ เขาล้มลุกคลุกคลานอยู่ในวงการนี้มาหลายปีแล้ว และเป็นคนที่สายตาเฉียบแหลมมาก
เขาละเลยจี๋ต๋าจิ่วตูและห่าวเจี้ยนทันที สายตาของเขาจับจ้องไปที่เจี่ยจวินซื่อและกู่หลินเฟิงหลายวินาที สุดท้ายก็หยุดอยู่ที่เฉินโม่ที่นั่งอยู่มุมห้อง
จากสายตาของเอี๋ยนเจิ้นซิงแล้ว แค่มองแวบเดียวเขาก็สามารถมองออกว่าเฉินโม่เป็นหัวหน้าของคนพวกนี้
“คุณเป็นคนที่มาก่อกวนเจิ้นซิงมีเดียของผมเหรอ?” เอี๋ยนเจิ้นซิงกล่าวด้วยสีหน้าราบเรียบ และน้ำเสียงเคร่งขรึม
เฉินโม่ไม่ตอบ แต่จี๋ต๋าจิ่วตูตอบว่า “พวกเราไม่ได้มาก่อกวน แต่เป็นเพราะประธานหลี่รังแกคนมากเกินไปแล้ว!”
เอี๋ยนเจิ้นซิงหันไปมองประธานหลี่
บทที่ 770
บทที่ 772