กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 795

หลังจากแก้ไขและโพสต์รูปภาพของเธอลงบนโลกออนไลน์แล้ว เอเลนจงใจเพิ่มรูปภาพของตัวเองสองสามรูปด้วยสีหน้าเขินอาย นอกจากนี้ เธอยังแท็กที่ตั้งของวิลล่าที่ ธอมป์สัน เฟิร์ส ในรูปของเธอด้วย

ทันทีที่เธอโพสต์รูปภาพ หลายคนกดไลค์และแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับรูปภาพของเธอทันที

พวกเขายังแสดงความคิดเห็นชื่นชมสรรเสริญและประจบเอเลนในเวลานี้ เพื่อนของเอเลนทุกคนอดไม่ได้ที่จะประหลาดใจกับความหรูหราและยิ่งใหญ่ของวิลล่าของเธอ

ท้ายที่สุดแล้ว ไม่มีใครเคยจินตนาการว่าเอเลนจะสามารถอาศัยอยู่ในวิลล่าชั้นยอดที่มีมูลค่ามากกว่าหนึ่งร้อยล้านดอลลาร์ นี่มันเกินความคาดเดาของทุกคนที่รู้จักเธอจริง ๆ

ในเวลานี้ สมาชิกในตระกูลวิลสันต่างก็เศร้าสลดเมื่อพวกเขากำลังกินเป็ดต้มกะหล่ำปลี

หญิงชรามีหน้าที่จัดการเงินของตระกูล เธอไม่พอใจคริสโตเฟอร์ หลานชายและหลานสาวของเธอมาก เพราะพวกเขาได้โต้เถียงกับเธอเมื่อวานนี้ ดังนั้นเธอจึงต้องการให้พวกเขาทุกข์ทรมานเล็กน้อย

ในตอนที่เธอไปตลาด เธอซื้อเป็ดกับกะหล่ำปลี หลังจากนั้น เธอก็ล้างและสับ ก่อนจะเคี่ยวทุกอย่างลงในหม้อ

คุณท่านวิลสันรู้ว่าเธอเองกินได้ไม่มาก เพราะเธอมีความอยากอาหารเพียงเล็กน้อยเนื่องจากตอนนี้เธอแก่แล้ว ดังนั้นจึงไม่สามารถกินอะไรที่หนักเกินไปหรือมันเยิ้มได้อยู่ดี

นี่คือเหตุผลที่เธอตัดสินใจทำซุปใสแทน ซึ่งเป็นอาหารที่เหมาะกับเธอ เธอไม่สนใจว่าคนที่เหลือทั้งสามจะกินได้หรือไม่ มันจะเป็นทางเลือกของพวกเขาเอง

คริสโตเฟอร์ แฮโรลด์ และเวนดี้ต่างทำอะไรไม่ถูกและหงุดหงิดมากในเวลานี้ ทั้งสามคนไม่มีเงินซื้ออาหารดี ๆ ให้ตัวเอง จึงได้แต่อยู่แต่ในบ้านเพื่อทานอาหารมื้อนี้ที่หญิงชราเตรียมไว้ให้

แม้ว่าเป็ดจะดูมีขนาดไม่เล็ก แต่ก็เป็นกระดูกทั้งหมดและไม่มีเนื้อมากนัก แฮโรลด์ทำได้แค่แทะชิ้นกระดูกเพราะเขายังไม่อิ่มจากมื้ออาหารมื้อนี้เลย

ขณะที่เขารู้สึกเบื่อเล็กน้อยระหว่างทานอาหารเย็น เขาจึงตัดสินใจดูสิ่งที่เพื่อนของเขาโพสต์ทางโลกออนไลน์

ในเวลานี้ จู่ ๆ แฮโรลด์ก็เห็นภาพและข้อความที่เอเลนอัปโหลด เมื่อเขามองเข้าไปใกล้ ๆ เขาทำได้เพียงกัดฟันด้วยความโกรธขณะโยนตะเกียบลงบนโต๊ะ หลังจากนั้นเขาก็เริ่มสาปแช่ง

“นังบ้า! เอเลน นังตัวร้ายนั่นได้ย้ายเข้าอยู่ในวิลล่าที่ ธอมป์สัน เฟิร์ส แล้ว! คนอย่างมันจะมีค่าพอที่จะอยู่ที่นั่นได้อย่างไร? พระเจ้าต้องตาบอด!”

ทันทีที่หญิงชราได้ยินคำพูดของแฮโรลด์ เธอรีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูสิ่งที่เอเลนเพิ่งโพสต์ จู่ ๆ เธอก็รู้สึกโกรธมาก!

“นังตัวแสบบ้าเอ้ย! ฉันคิดว่ามันจงใจโพสต์ว่ามันไม่รู้ว่ามันจะทำอะไรได้บ้างกับสิบห้องนอนในวิลล่าของพวกมัน! มันตั้งใจ!”

คุณท่านวิลสันอดไม่ได้ที่จะรู้สึกหงุดหงิดและอึดอัดมากในเวลานี้ เธออดไม่ได้ที่จะสาปแช่งเอเลนเพราะเธอจะไม่ให้ห้องที่วิลล่าแก่เธอแม้ว่าพวกเขาจะมีห้องมากมายที่นั่น! เอเลนตั้งใจโพสต์ข้อความเหล่านั้นเพื่อทำให้หญิงชรารำคาญ! และหญิงชรารู้สึกว่าเธอจะไม่สามารถบรรเทาความเกลียดชังที่เธอรู้สึกอยู่ภายในได้ แม้ว่าเธอจะแทงเอเลนได้พันครั้งก็ตาม!

ในเวลานี้ คริสโตเฟอร์ยังดูข้อความที่เอเลนโพสต์ทางออนไลน์ด้วย เขาดูรูปที่เอเลนโพสต์ก่อนจะมองไปที่หม้อเป็ดต้มกะหล่ำปลีที่อยู่ข้างหน้าเขา คริสโตเฟอร์รู้สึกโกรธจนไม่สามารถกินต่อได้ ดังนั้น เขาจึงตัดสินใจเพิ่มเอเลนเข้าไปในบัญชีการบล็อกของเขา

เมื่อไม่ได้เจอ ไม่ได้เห็น ก็จะได้ไม่รู้สึก!

เวนดี้เป็นเพื่อนกับเอเลนด้วย และเธอก็โกรธมากเมื่อเห็นภาพและข้อความที่เอเลนโพสต์ลงโลกออนไลน์

เมื่อคุณท่านวิลสันเห็นใบหน้าที่หดหู่ใจของเวนดี้ เธอรีบพูดว่า “อย่าถือเอาสิ่งที่เอเลนเพิ่งพูดมาใส่ใจ ฉันเชื่อว่าเธอจะถูกไล่ออกจากวิลล่าในอีกไม่กี่วันข้างหน้า”

หลังจากนั้น คุณท่านวิลสันก็กระแอมก่อนจะพูดว่า “สิ่งสำคัญที่สุดของเราในตอนนี้คือการคิดถึงวิธีที่เราสามารถใช้เพื่อช่วย วิลสัน กรุ๊ป ในช่วงเวลายากลำบากนี้ เพื่อที่เราจะได้กลับมารุ่งโรจน์ได้อีกครั้ง!”

คริสโตเฟอร์พูดอย่างโกรธเคืองว่า “เราจะทำอย่างไรเพื่อเอาชนะความยากลำบากทั้งหมดของเราเหรอ? เราจะสามารถชำระหนี้หลายสิบล้านดอลลาร์ได้อย่างไร? พวกเราทำอะไรได้บ้าง?

วิลล่าของเราเก่ามากแล้ว! แม้ว่าเราจะต้องการมัน แต่เราน่าจะขาย ถ้าขายก็ได้เพียงประมาณสิบเจ็ดหรือสิบแปดล้านดอลลาร์เท่านั้น”

หลังจากนั้น คริสโตเฟอร์มองไปที่คุณท่านวิลสัน ก่อนจะพูดว่า “แม่ ผมคิดว่าเราน่าจะหาเงินได้อย่างน้อยหลายสิบล้านดอลลาร์ ถ้าเราขายของเก่าที่พ่อทิ้งไว้ ถูกไหม? แม่ ทำไมไม่ให้ของเก่านั่นแก่ผม แล้วผมจะขายมันเพื่อหาเงินได้ หลังจากนั้นผมสามารถซื้อบ้านอีกหลังให้เราได้ เราจะมีที่อยู่อาศัยเมื่อธนาคารยึดบ้านของเรา!”

คุณท่านวิลสันมีสีหน้าเย็นชาขณะที่เธอพูดว่า “ซื้อบ้านเหรอ? แกคิดว่าฉันจะมีโอกาสได้อาศัยอยู่ที่นั่นไหม ถ้าแกซื้อบ้าน? ถ้าฉันไม่สามารถชำระหนี้ ฉันจะถูกส่งตัวเข้าคุก! ฉันแก่แล้ว และถ้าฉันติดคุกตอนนี้ แกคิดว่าฉันจะได้ออกมาจากที่นั่นทั้งเป็นไหมล่ะ?”