กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 797
สีหน้าของคุณท่านวิลสันเปลี่ยนไปทันทีที่เธอได้ยินคำพูดของอีกฝ่าย!
เธอตัวสั่นอย่างควบคุมไม่ได้และไม้เท้าของเธอก็หล่นลงบนพื้นด้วยเสียงดังตุ้บ
ตอนแรกเธอคิดว่าเธอจะมีเวลามากพอที่จะมองหาใครสักคนที่จะช่วยเธอจัดการสิ่งต่าง ๆ ให้กับวิลสัน กรุ๊ป แต่ถึงอย่างไรก็ตาม เธอไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าเธอจะถูกจัดให้อยู่ในสถานการณ์แบบนี้ได้อย่างรวดเร็ว!
คริสโตเฟอร์และลูก ๆ ต่างก็หน้าซีดทันทีที่ได้ยินสิ่งที่อีกฝ่ายพูด!
“แม่ครับ นี่มันเกิดอะไรขึ้น? พวกเขาจะยึดวิลล่าของเราตอนนี้อย่างนั้นเหรอ? แม่ไม่ได้ชำระหนี้ให้กับธนาคารมากกว่าหนึ่งล้านเหรียญเหรอครับ?”
ตามสภาพคล่องทางการเงินปัจจุบันของตระกูลวิลสัน พวกเขาจะไม่มีที่อยู่เลยหากวิลล่าของพวกเขาถูกยึด นอกจากนี้ไม่มีใครมีทักษะหรือมีความสามารถและนี่จะทำให้พวกเขาจะต้องประสบชะตากรรมอันเลวร้าย!
คริสโตเฟอร์และลูก ๆ ของเขาจะไม่ใช่คนเดียวที่จะต้องออกไปหางานพิเศษทำ เพราะถึงตอนนั้นคุณท่านวิลสันอาจจะต้องหางานพาร์ทไทม์ล้างจานแล้วด้วยซ้ำ!
ไม่อย่างนั้นพวกเขาจะไม่สามารถอยู่รอดได้เลย
คุณท่านวิลสันนั่งลงบนพื้นแล้วร้องว่า “นี่พวกคุณกำลังพยายามจะฆ่าครอบครัวของฉันที่มีอยู่เพียงแค่สี่คนอยู่หรือเปล่า? ฉันเพิ่งใช้เงินทั้งหมดที่มีอยู่เพื่อชำระหนี้คืนธนาคาร และคุณยังพยายามจะแย่งบ้านของฉันไปจากฉันอีก!”
ผู้รับผิดชอบตอบอย่างเย็นชาว่า “เราแค่ปฏิบัติตามกฎหมาย หากคุณเป็นหนี้และไม่สามารถชำระหนี้ได้ เจ้าหนี้ของคุณมีสิทธิ์ขอให้ศาลอายัดและประทับตราทรัพย์สินทั้งหมดของคุณ!
ผมขอแนะนำคุณในตอนนี้! หากคุณสามารถรวบรวมเงินเพื่อชำระหนี้ของคุณภายในสามเดือนข้างหน้าได้ ทรัพย์สินทั้งหมดของคุณ และวิลล่าของคุณจะได้คืนไป
อย่างไรก็ตาม หากคุณไม่สามารถชำระหนี้ของคุณได้ภายในสามเดือนข้างหน้า เจ้าหนี้ของคุณมีสิทธิ์ฟ้องคุณ และคุณจะถูกดำเนินคดีในข้อหาฉ้อโกง!”
คุณท่านวิลสันคว้าจับขาของอีกฝ่ายพลางเธอขอร้อง “ได้โปรดอย่ายึดวิลล่าของฉันเลยนะ คุณจะเอาวิลล่าไปจากฉันไม่ได้ ฉันอาศัยอยู่ที่นี่มานานกว่ายี่สิบปีแล้ว นี่คือบ้านของฉัน!”
อีกฝ่ายไม่สนใจเสียงร้องของเธอและเขาก็บอกกับลูกน้องของเขาว่า “พาเธอออกจากวิลล่านี้ก่อนเพื่อที่เธอจะได้สงบสติอารมณ์”
หลายคนรีบไปช่วยเธอก่อนพาเธอออกจากวิลล่า ในเวลานี้ คุณท่านวิลสันเสียสติและร้องไห้ไม่หยุด “คุณทำแบบนี้ไม่ได้! คุณจะทำแบบนี้กับฉันไม่ได้!”
ไม่มีใครสนใจเสียงตะโกนของเธอเลย
ในเวลานี้เจ้าหน้าที่นำตัวคริสโตเฟอร์และลูก ๆ ของเขาออกจากบ้านพัก
คริสโตเฟอร์รู้สึกหมดหนทางและรู้สึกสิ้นหวังอย่างมาก
เขาเข้าใจสถานการณ์เป็นอย่างดี เขารู้ด้วยว่าเจ้าหน้าที่บังคับใช้กฎหมายกำลังทำงานภายใต้คำสั่งของศาล หากพวกเขากล้าที่จะต่อต้าน มันก็จะเป็นการต่อต้านต่อกฎหมาย
ใครจะอยากให้ครอบครัวเป็นหนี้คนอื่น?
เนื่องจากเจ้าหนี้ได้ยื่นคำร้องบังคับต่อศาลแล้ว ทุกอย่างจึงถูกกฎหมายและสมเหตุสมผล
แฮโรลด์รู้สึกราวกับว่าเขากำลังจะสูญสิ้น เขารีบถามพ่อของเขาว่า “พ่อครับ เราควรทำอย่างไรดี? ครอบครัวของเราควรจะไปที่ไหนในตอนนี้ที่พวกเขาได้ยึดวิลล่าของเราแล้ว?
เวนดี้เริ่มร้องไห้ขณะที่เธอพูดว่า “ตอนนี้พวกเรายากจนและน่าสังเวชมาก ถ้าเราจะต้องสูญเสียวิลล่าของเราไปอีกด้วย หนูอาจจะตายได้เช่นกัน!”
หญิงชราทำได้เพียงดึงผมของเธอเองเมื่อเธอเริ่มสาปแช่ง “ธนาคารจะโหดร้ายขนาดนี้ได้ยังไง? พวกมันไม่ให้โอกาสพวกเรารอดเลย!”
คริสโตเฟอร์โพล่งออกมาทันที “แม่ครับ! แม่ซ่อนของโบราณวัตถุของเราไว้ที่ไหน? ถ้าเจ้าหน้าที่บังคับใช้กฎหมายรู้เรื่องนี้ เราก็จะซวยแน่ ๆ!”
ทันทีที่หญิงชราได้ยินคำถามของคริสโตเฟอร์ เธอก็เริ่มตื่นตระหนกและเกือบจะล้มลง
คริสโตเฟอร์ก้าวไปข้างหน้าทันทีเพื่อพยุงเธอ หญิงชราสงบสติอารมณ์ลงก่อนจะตอบอย่างประหม่า “ของเก่าพวกนั้นซ่อนอยู่ในที่มืดมิดชั้นใต้ดิน ฉันคิดว่าพวกเขาคงจะหามันไม่เจอ…”