ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 667
ในขณะเดียวกัน ฮาร์วีย์ ยอร์กได้เริ่มสืบหาความจริงแล้ว
เขาสอบถามข้อมูลจากสายสัมพันธ์ที่เขามีกับกลุ่มอันธพาลบางกลุ่มและมั่นใจว่าไซม่อน ซิมเมอร์ไม่ได้โกงตั้งแต่เริ่ม เขาชนะเดิมพันหลายครั้งในตอนแรกด้วยโชคอย่างเดียวและอย่างไม่ได้ตั้งใจ
เขาเพียงแค่เสียเงินเพียงเพราะเขาเจอกับผู้เล่นที่มีทักษะในเกมที่ว่า
สันนิษฐานได้ว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนั้นได้ถูกวางแผนไว้โดยคนนอก แต่ทุกอย่างกลับไร้ที่ติ เขาไม่สามารถที่จะหาข้อมูลอะไรได้จากเหตุการณ์นี้
แน่นอนว่า จะเป็นเรื่องง่ายมากกว่าสำหรับตำรวจที่จะค้นหาสิ่งที่เกิดขึ้นจริง ๆ ถ้าพวกเขาถูกเรียก
แต่ถ้าเกิดเรื่องแบบนั้นขึ้น ไซม่อนก็คงจะถูกขังไว้ในคุกอยู่ระยะหนึ่ง
ถ้ามันเป็นอย่างนั้น แมนดี้ ซิมเมอร์ก็คงจะรู้สึกใจสลายแน่นอน
และฮาร์วีย์ก็ไม่ต้องการที่จะเห็นเป็นอย่างนั้นแน่นอน
ที่จริงแล้วมันก็แค่สิบสี่ล้านดอลลาร์ สำหรับเขาแล้วคงใช้เพียงไม่กี่นาทีเท่านั้นที่จะใช้เงินคืน
แต่เขายังคงที่จะอยากรู้ว่าใครกันที่เป็นผู้ที่อยู่เบื้องหลังเหตุการณ์ทั้งหมด
***
ภายในบ้านของตระกูลซิมเมอร์
ไซม่อนและภรรยาของเขาใช้เวลาทั้งวันเพื่อหาทางออก ซึ่งไม่มีทางที่จะได้เงินจำนวนมากขนาดนั้นมาได้อย่างรวดเร็ว
หลายคนรีบวางสายใส่พวกเขาทันทีที่ได้ยินว่าพวกเขาต้องการที่จะยืมเงินหลายล้านดอลลาร์
ในตอนนั้น แค่คิดว่านิ้วของไซม่อนจะถูกตัดทิ้งอีกไม่นานและความจริงที่เขาสร้างขึ้นจะถูกเปิดเผย ร่างกายของเขาก็สั่นไม่หยุด
“ที่รักเราจะทำยังไงกันดี? คุณมีทางเลือกอื่นหรือเปล่า? ผมไม่อยากจะโดนตัดนิ้วทิ้ง!” ไซม่อนพูดพร้อมกับขมวดคิ้วของเขา
ลิเลียน เยตส์ถอนหายใจออกมาและพูด “ฉันเพิ่งโทรหาแมนดี้ เธอบอกว่าเธอหามาได้แค่สี่ล้าน เธอจะต้องเข้าคุกแน่ถ้าเธอยักยอกเงินบริษัท…”
“แต่เธอก็เริ่มที่จะมองหาทางอื่นเพื่อหาเงิน เราอาจจะต้องใช้เวลาอีกไม่กี่วันก่อนที่เราจะได้มาสิบสี่ล้าน…”
“เรารอนานขนาดนั้นไม่ได้นะ! ถ้าเราทำอย่างนั้นนิ้วของผมต้องโดนตัดทิ้งแน่!”
เหงื่อของไซม่อนกำลังไหลลงบนทั่วทั้งร่างกายของเขา
“เพราะอย่างนี้จึงต้องมีคนไปแทนคุณ!” ลิเลียนพูดขึ้นมาอย่างเรียบง่าย
ทันใดนั้นสายตาของไซม่อนก็เป็นประกายขึ้นมาทันทีที่เขาได้ยินประโยคที่ลิเลียนพูด
“ยังมีคนอื่นที่มาแทนที่ได้อีกไหม? ยังไงไอ้โสมมนั่นมันก็ไร้ประโยชน์อยู่แล้ว ตอนนี้เป็นเวลาที่ดีที่สุดที่จะเอามาทำประโยชน์แล้ว!”
“ยังไงคุณก็ได้ทำให้เขาเป็นแพะรับบาปของคุณไปแล้ว…” ลิเลียนพึมพำ
ไซม่อนพยักหน้าเห็นด้วย
“ใช่แล้ว เขามันน่ารังเกียจ! ไร้ประโยชน์อย่างยิ่ง!”
“ในเมื่อคนอย่างนี้ต้องมาเป็นลูกเขยของเรา ถึงเวลาแล้วที่เขาควรทำให้อะไรกับครอบครัวเราบาง!”
“ยังไงแล้วเขาก็วางใจพวกเราที่ปล่อยให้เขาได้มีชีวิตอยู่แล้ว คงไม่เจ็บปวดมากขนาดนั้นหรอกถ้าเขาโดนตัดนิ้วทิ้ง…”
“เขาสมควรแล้วที่จะได้รับสิ่งนี้!”
ลิเลียน เยตส์ถอนหายใจและตอบกลับ “แต่คนที่เป็นปัญหาตอนนี้คือแมนดี้…”
“แมนดี้ใจอ่อนมาก ถ้าเธอรู้ เธอไม่ยอมปล่อยให้ฮาร์วีย์ไปแทนที่คุณแน่…”
“อย่างนั้นเราก็ต้องปิดบังเรื่องนี้กับเธอ!
“แล้วจากนั้นเราก็หลอกล่อฮาร์วีย์ให้ไปแทนที่ผม!” ไซม่อนพูดขึ้นในขณะที่กัดฟันของเขา
“จากนั้นเราก็ใช้ผู้อาวุโสซิมเมอร์และคนอื่น ๆ มากดดันคนน่ารังเกียจอย่างฮาร์วีย์ ถ้าไม่อย่างนั้นไอ้คนโสมมมันต้องไม่ยอมทำตามแผนที่เราวางไว้ง่าย ๆ แน่!”
“เห็นด้วย ยังไงแล้ววันนี้ทั้งวัน พวกเขาก็คงจะไม่สามารถหาตัวคนโสมมอย่างเขาได้แน่ ๆ จริงไหม? และตอนนี้พวกเขาคงจะเดือดดาลไปด้วยความโกรธอย่างแน่นอนตอนนี้!”
ไซม่อน ซิมเมอร์พยักหน้าและรีบจัดการทุกอย่างโดยเร็ว
ไม่นานเขาจึงหยิบโทรศัพท์เพื่อโทรไปหาแมนดี้และบอกเขาว่าไทเกอร์ เรย์ได้ตกลงที่จะยอมให้พวกเขาเลื่อนเวลาออกไปอีกไม่กี่วันเพื่อที่จะให้เธอได้หาทางออกเพื่อจัดการหาเงินมาคืน
หลังจากนั้น พวกเขาจึงโทรหาผู้อาวุโสซิมเมอร์และคนอื่น ๆ
พวกเขารีบมาหาพวกเขาทันทีที่ได้ยินว่าเจอตัวฮาร์วีย์แล้ว
ต่อมาในที่สุดพวกเขาก็โทรหาไทเกอร์ เรย์และถามว่าถ้าเขาจะให้ฮาร์วีย์เป็นคนที่โดนจัดการแทนได้ไหม
ไทเกอร์ เรย์ตอบตกลงอย่างมีความสุข