470 : พลังแห่งความตั้งใจ
ตุ้ม!!
พื้นดินพังทลายเกิดเป็นหลุมที่น่ากลัวและไกก็ตกลงมาจากท้องฟ้าร่วงลงสู่พื้นดิน เหงื่อไหลลงมาตามร่างกายของเขาและในขณะนั้นเองเขาก็เริ่มหอบอย่างรุนแรง
นินจาโคโนฮะตกใจกับภาพที่เห็นแม้ว่าหลายคนจะเคยได้ยินเรื่องราวเกี่ยวกับพ่อของเขาและการกระทําที่กล้าหาญของเขาแต่พวกเขาก็ยังรู้สึกว่ากระบวนท่าเปิดประตูด่านพลังของไกนั้นแข็งแกร่งกว่าไดมาก!!
พลังแบบนี้เพียงพอที่จะทําลายโคโนฮะได้!
“หน่วยผนึก! รีบผนึกทั้ง 2 ท่านเร็วเข้า!”
คาคาชิ สูดหายใจเข้าลึก ๆ โดยไม่สนใจความตกใจในใจเขามองไปที่โฮคาเงะรุ่นแรกและรุ่น 2 และสังเกตเห็นว่าร่างกายของพวกเขาเริ่มคืนสภาพอีกครั้งแล้ว
เหล่านินจาหน่วยผนึกกลืนน้ําลายแล้วกระโดดลงไปในหลุมทีละคน
โฮคาเงะ รุ่น 1 และรุ่น 2 ได้ถูกไก ทําลายเป็นชิ้นๆใครก็ตามที่เห็นผลนี้ก็ล้วนแล้วแต่อดไม่ได้ที่จะนึกถึงเทพเจ้าแห่งนินจาอีกคนหนึ่งอย่างไนโตะว่าถ้าเขาอยู่ที่นี่เขาจะสามารถเอาชนะไกได้หรือไม่?
เมื่อเห็นว่านินจาหน่วยผนึกได้เตรียมผนึกไว้แล้วและหลังจากนี้ไม่กี่วินาทีทั้งคู่ก็จะถูกผนึกและยุติสถานการณ์ที่เลวร้ายที่เกิดขึ้นดังนั้นในที่สุดคาคาชิก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก
อย่างไรก็ตาม ทันใดนั้นก็เหมือนกับว่ามีภาพลวงตาบางอย่างพุ่งเข้ามานินจาหน่วยผนึกทั้งหมดถูกโจมตีและเลือดก็กระจายออกมาจากในหลุม!
เทพอัสนีเวหา!
“บ้าเอย!”
ทันใดนั้น โฮคาเงะรุ่น 2 ก็ปรากฏตัวขึ้น!
เมื่อเห็นเขายืนอยู่ตรงนั้น คาคาชิ ก็อดไม่ได้ที่จะสาปแช่งและตะโกนก่อนที่เขาจะถูกโจมตีโทบิรามะได้ใช้วิชาเทพอัสนีเวหาและหลบการโจมตีของไกได้อย่างหวุดหวิด
โทบิรามะ พยายามอย่างสุดความสามารถเพื่อหยุดยั้งการกระทําของเขาแต่ในท้ายที่สุดเขาก็ยังใช้เทพอัสนีเวหาเพื่อหลบการโจมตีแต่เขาไม่ได้นําฮาชิรามะไปด้วย
“ไม่มีทางท่านรุ่น2!”
“นั่นมันวิชา เทพอัสนีเวหา!”
“แย่แล้ว!”
นินจาโคโนฮะ ทุกคนไม่เว้นแต่ คาคาชิ และไกก็ดูหวาดกลัว
ไก ตะโกนเสียงดังและพุ่งเข้าหาโทบิรามะอีกครั้งโดยไม่ลังเลและพยายามโจมตีโทบิรามะอย่างสุดความสามารถแต่ไม่ว่าร่างกายของเขาจะเร็วแค่ไหนเขาก็ยังไล่ตามความเร็วของเทพอัสนีเวหาไม่ได้
ฟื้บ!!
ในชั่วพริบตาต่อมา โทบิรามะ ก็หายตัวไปในอากาศทันทีแล้วไปปรากฏอยู่ด้านข้าง ฮาชิรามะ
“นี่มัน…”
ทุกคนต่างมองภาพนี้ด้วยความสับสน
แม้ว่า ไก จะยังมีท่าไม้ตายอย่างผีเสื้อราตรีอยู่แต่มันก็เป็นไปไม่ได้ที่จะโจมตีศัตรูที่เคลื่อนย้ายตําแหน่งได้ในชั่วพริบตา
เมื่อประตูด่านพลังบานที่ 8 ถูกเปิดออกแล้วเขาก็ไม่สามารถหยุดมันได้อีกต่อไปเมื่อเวลาผ่านไปเปลวไฟจักระที่เต้นอยู่ในหัวใจของเขาเริ่มอ่อนแอลงเรื่อยๆเขาไม่สามารถยืนได้อีกต่อไปและในที่สุดก็ล้มลงกับพื้น
ในขณะนี้ร่าง 2 ร่างก็ปรากฏขึ้นในสนามอีกครั้งพร้อมกับสีหน้าของฮาชิรามะและโทบิรามะที่ดูโกรธจัด
ฮาชิรามะ ไม่เคยคิดว่าเขาจะเกลียดชังวิชาของน้องชายของเขาได้มากขนาดนี้ตอนนี้เขาฟื้นคืนชีพขึ้นมาด้วยวิชาสัมภเวสีคืนชีพและถูกบังคับให้โจมตีหมู่บ้านที่พวกเขารัก ประกอบกับวิชาเทพอัสนีเวหาทําให้พวกเขาเกือบจะอยู่ยงคงกระพัน
เมื่อมองไปที่ไกซึ่งไม่สามารถยืนขึ้นได้อีกต่อไปสีหน้าของโทบิรามะก็ดูหนักใจมาก
โทบิรามะ อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจจากนั้นเขาก็หันไปหานินจาโคโนฮะที่อยู่ห่างไกลและพูดว่า “เอาล่ะไม่มีใครสามารถหยุดเราได้แล้วพวกเธออยู่ที่นี่ต่อไปก็ไม่มีความหมาย”
ไก ยังไม่ตายเขาพยายามดิ้นรนที่จะยืนขึ้นแต่เขาก็ทําไม่ได้อีกต่อไปท้ายที่สุดแล้ว กระบวนท่าเปิดประตูด่านพลังก็เป็นวิชาที่ต้องแล้วด้วยพลังชีวิตดังนั้นถ้าโทบิรามะ พาฮาชิรามะหลบการโจมตีของเขาได้อีกครั้งทุกอย่างก็คงจบ
“ฉันจะยอมแพ้ไม่ได้”
ไก กัดฟันด้วยความแน่วแน่ เขายืนขึ้นทันที
ในขณะนั้น แม้แต่ฮาชิรามะและโทบิรามะก็ยังรู้สึกประทับใจในความกล้าหาญของเขา
อย่างไรก็ตาม การยืนขึ้นก็มีขีดจํากัดเช่นกันพลังชีวิตของเขากําลังหมดลงและเขาไม่สามารถแม้แต่จะต่อยออกไป
แต่ร่างกายของเขาก็ทนไม่ไหวอีกต่อไปและเขาก็กําลังจะล้มลงอีกครั้งแต่ทันใดนั้นก็มีร่างหนี้งหนึ่งปรากฏขึ้นข้างหลังเขาและพยุงเขาเขาไว้เล็กน้อยก่อนที่จะเอานิ้วแตะไปที่หัวใจของเขาเบา
อิ่ม!!
อักษรรูนแปลก ๆ แพร่กระจายและเปลวไฟที่หัวใจของเขาก็แข็งแกร่งขึ้นและร่างกายของเขาก็เติมพลังใหม่ในเวลาเดียวกันประตูด่านพลังบานที่ 8ก็ถูกกับคับให้ปิดลง
ชายแปลกหน้าคนนี้ก็คือ ไนโตะ ที่เพิ่งลงมาจากท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาวลงมายังโลกนินจา เมื่อสังเกตเห็นการเคลื่อนไหวครั้งใหญ่ในทิศทางของโคโนฮะจากระยะไกลเขามาที่นี่ทันที
นารูโตะสามารถหยุดประตูด่านพลังบานที่ 8 ได้และไนโตะก็ทําได้เช่นกัน
อย่างไรก็ตาม แม้ว่าประตูด่านพลังบานที่ 8 จะปิดไปแล้วแต่ไกก็ยังไม่สามารถยืนได้อยู่ดีไนโตะจึงวางเขาลงกับพื้น
“ทะ.ท่านในโตะ…”
“นายนอนพักไปก่อน”
ในโตะ มองไปที่ ไก ซึ่งแทบจะไม่รู้สึกตัวและพยักหน้าให้เขาเล็กน้อยหลังจากหยุดชั่วครู่ในโตะก็พูดว่า “แล้วก็อย่าเรียกฉันว่าท่านอีกคราวหน้าให้เรียกฉันว่าอาจารย์”
เพราะ ได และสัญญาที่เขาให้ไว้ในโตะ จึงถือว่าไกเป็นลูกศิษย์ของเขาเสมอแต่เขาไม่เคยพูดเพราะบางครั้งไกก็ดูตลกและเป็นคนแปลกๆทําตัวแปลก ๆ
เขาเป็นคนแปลกจริงๆ
แต่เมื่อเห็นว่าไกยอมแลกชีวิตของตัวเองอย่างกล้าหาญและยืนหยัดสู้จนวินาทีสุดท้ายในโตะจึงอดไม่ได้ที่จะรู้สึกประทับใจ!
พลังแห่งเจตจํานงนี้ที่ ไนโตะ เองก็ยอมรับ!
ในโตะ ไม่ชอบ ซารุโทบิและการเมืองของเขาอยู่เสมอโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับดันโซ ดังนั้นในโตะจึงเกลียดเขามากขึ้นไปอีก
อย่างไรก็ตาม โคโนฮะ ก็ยังมีคนแบบไกอยู่
ความมืดตรงข้ามกับแสง แต่เบื้องหลังของแสงย่อมมีเงาเสมอสิ่งนี้หลีกเลี่ยงไม่ได้ แต่ตราบใดที่ใจยังแสวงหาแสงสว่างก็จะพบเจตจํานงแห่งไฟที่แท้จริง
นินจาโคโนฮะ คาดไม่ถึงว่าจู่ ๆไนโตะจะปรากฏตัวขึ้นในครั้งนี้และทุกคนก็ดูประหลาดใจ
เมื่อเห็นว่าจู่ ๆ ไนโตะก็ปรากฏตัวขึ้นและช่วยชีวิตไกคาคาชิก็ดูประหลาดใจเช่นกัน
ไนโตะเหลือบมองเขาแล้วพูดเบา ๆ “พาไกออกไปก่อนเขาต้องพักผ่อน”
“ครับ!”
คาคาชิ พยักหน้า แล้วก้าวไปข้างหน้าทันทีช่วยไกและวางเขาลงบนเปลหามของทีมนินจาแพทย์
หลังจากนั้น คาคาชิ ก็มองไนโตะ อย่างลังเล
หลังจากเป็นโฮคาเงะคาคาชิก็ได้เรียนรู้หลายสิ่งหลายอย่างที่เขาไม่เคยรู้มาก่อน ขณะถอนหายใจเขารู้สึกประหม่าเล็กน้อยโดยกลัวว่าไนโตะจะไม่เข้ามาช่วยในเรื่องนี้
ไนโตะ ไม่สนใจคําพูดของคาคาชิเขาหันกลับไปมองฮาชิรามะและโทบิรามะ อย่างนิ่งเฉยแล้วพูดว่า “แค่พาไกออกไปรักษาที่เหลือฉันจัดการเอง!”
เมื่อได้ยินคําพูดเหล่านี้ ในที่สุด คาคาชิ ก็รู้สึกโล่งใจและความรู้สึกขอบคุณก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา
“เธอคือ…”
ฮาชิรามะ และ โทบิรามะ มอง ไนโตะ ด้วยความประหลาดใจเพราะไม่มีใครสังเกตเห็นการปรากฏตัวของไนโตะพูดอีกอย่างก็คือไนโตะน่าจะเป็นผู้ใช้วิชาเคลื่อนย้ายข้ามมิติบางอย่างเหมีอนกับเทพอัสนี้เวหา!
ในเวลาเดียวกัน พวกเขาก็คิดว่ามันน่าเสียดายที่เขาไม่ได้ปรากฏตัวเร็วกว่านี้อีกสักหน่อยถ้าไนโตะและไกเข้ามาพร้อมกันก็น่าจะมีโอกาสดีกว่าที่จะผนึกพวกเขาได้
หลังจากได้ยินบทสนทนาระหว่างไนโตกับไกทั้งคู่ก็สงสัยว่าไนโตะที่ดูเด็กกว่า ไก มากจะเป็นอาจารย์ของไกได้ยังไง?!