ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 673
แมนดี้ ซิมเมอร์หลั่งน้ำตาออกมาก่อนที่เธอจะไม่เชื่อในสิ่งที่ตัวเองได้ยิน
“อะไร? หย่าเหรอ?”
“พ่อแม่คะ! ไม่คิดบ้างเหรอว่าฮาร์วีย์เป็นฝ่ายที่รับผิดชอบแทนทั้งคู่อยู่?! มันผิดนะที่จะไล่เขาไปหลังจากที่ใช้เขา!”
“โถ่แมนดี้ เราไม่ใช่คนอย่างนั้นหรอก!” ไซม่อน ซิมเมอร์รีบตอบทันที
“พวกเราจะจดจำทุกสิ่งทุกอย่างที่ฮาร์วีย์ได้ทำเพื่อครอบครัวของเรา”
“คนตระกูลซิมเมอร์ไม่ใช่คนเนรคุณนะ เราจะทำอย่างนั้นได้ยังไง?”
“ยังไงแล้วเขาก็ไม่คู่ควรกับลูกตั้งแต่เริ่มอยู่แล้ว…”
“เราจะทดแทนเขาด้วยเงินหลังจากที่ทุกอย่างจบลง แต่ลูกจะต้องทิ้งเขา!” ไซม่อนและลิเลียน เยตส์พยายามที่จะเกลี้ยกล่อมให้เธอหย่ากับเขานับครั้งไม่ถ้วน
“ทั้งสองคน…”
ใจของแมนดี้เต้นไม่เป็นจังหวะหลังจากที่ได้ยินสิ่งที่พ่อแม่ของเธอพูด มันน่าผิดหวังมากเกินสำหรับเธอจะรับได้
“ลูกจะต้องหย่ากับเขา! เขาไม่คู่ควรตั้งแต่ต้น เมื่อเขาเสียนิ้วของเขาไปแล้ว เขายิ่งไม่คู่ควรมากกว่าเดิม!”
“พ่อจะไม่ยอมรับลูกเขยที่เป็นคนพิการแน่นอน!”
ไซม่อนหนักแน่นมาก
เป็นเพราะว่าเขาที่ทำให้ฮาร์วีย์พิการ แต่เขาไม่รู้สึกผิดสักนิดหลังจากที่เขาพูดสิ่งเหล่านี้ออกมา
แมนดี้นิ่ง
พ่อแม่ของเธอทำสิ่งที่ไร้หัวใจอย่างนี้ได้อย่างไร?
“แมนดี้ ทุกอย่างได้ดำเนินก้าวหน้าไปแล้วนะตอนนี้ ถ้าลูกต้องการจะให้ฮาร์วีย์เจ็บปวดน้อยลง ลูกก็ต้องรีบจ่ายหนี้ทั้งหมดคืน” ลิเลียนพูดเสริม
ในขณะเดียวกันที่ผู้อาวุโสซิมเมอร์ได้เข้ามาภายในบ้านอย่างร่าเริงหลังจากที่เขาเดือดจากความโกรธมา
“พระเจ้าอวยพรครอบครัวของเขา! จุดพลิกผันในชีวิต!” ผู้อาวุโสซิมเมอร์แสดงใบหน้าที่เต็มไปด้วยความปีติยินดี
“หมายความว่ายังไงคุณพ่อ?”
ใบหน้าของไซม่อนและลิเลียนเต็มไปด้วยความสับสน
“มีคนบางคนติดต่อและแจ้งพวกเราว่าเขาเต็มใจที่จะช่วยแก้ปัญหาให้เรา แต่เขามีเงื่อนไขบางอย่าง…”
ผู้อาวุโสซิมเมอร์แสดงท่าทางลึกลับออกมา
“เงื่อนไขอะไร?” ไซม่อนกับภรรยาของเขาถามขึ้นมาพร้อมกัน
“เงื่อนไขเรียบง่ายมาก ๆ เขาต้องการให้แมนดี้ไปอยู่เขากับสักครั้ง เขาจะส่งเงินสิบสี่ล้านให้เราครั้งเดียว…” ผู้อาวุโสซิมเมอร์กล่าวในขณะที่กำลังเผยรอยยิ้มที่กว้างบนใบหน้า เขาไม่คิดว่าคำขอแบบนี้จะมากเกินไปด้วยซ้ำ
“อะไรนะ? มีสิ่งดี ๆ อย่างนี้อยู่จริง ๆ เหรอ?” ไซม่อนถามตามสัญชาตญาณของเขา
ลิเลียนจ้องมองเขาอย่างโกรธและถาม “ผู้อาวุโสพูดจริงเหรอคะ? ไม่มีใครกำลังหลอกเราอยู่ใช่ไหม?”
ผู้อาวุโสซิมเมอร์ชูเช็คเงินสดในมือของเขาขึ้นมาและพูด “ผู้ชายคนนี้ได้ส่งเงินมาให้เราแล้ว เราแค่ต้องถามความสมัครใจของแมนดี้ตอนนี้ เธอจะยอมเสียสละตัวเองเพื่อครอบครัวหรือเปล่า?”
ในหัวของแมนดี้ว่างเปล่าทันที เธอไม่รู้ว่าควรทำอย่างไรดี
เธอไม่สามารถที่จะหาเงินจำนวนสิบสี่ล้านมาได้ตอนนี้ มันมีจำนวนมากเกินไป
และยังมีคนบางคนต้องการที่จะช่วยเหลือ แต่เงื่อนไขมัน…
ฮาร์วีย์และเธอได้แต่งงานกันมาแล้วสามปีเต็ม ๆ แต่เขาไม่ได้แตะต้องตัวเธอแม้แต่ครั้งเดียว
เธอทนไม่ได้ถ้าเธอจะแลกตัวเธอเองเพื่อเงิน
“โถ่แมนดี้! ไม่มีอะไรจะต้องลังเลแล้ว! แค่นอนลงแล้วหลับตาเอง ทุกอย่างจะจบลงไม่ถึงนาที มันแค่เหมือนกันกับการโดนฉีดยาเอง!”
ลิเลียนเข้าใจดีในสิ่งที่อยู่ในหัวของเธอและเธอพยายามที่จะทำให้เธอสบายใจด้วยประสบการณ์ของตัวเอง
ใบหน้าของไซม่อนมืดลงราวกับแสงในกลางคืน ต่อมาเขาจึงรีบพูด “ใช่ ใช้เวลาแค่ไม่นาน! มันแค่ไม่กี่นาทีเอง พ่อมีประสบการณ์ พ่อไม่เคยโกหกลูก!”
ลิเลียนพูดต่อ
“แค่ทนไป ลองคิดอย่างนี้นะ แค่เพียงหนึ่งนาทีก็สามารถที่จะช่วยฮาร์วีย์จากความเจ็บปวดในการสูญเสียนิ้วของเขา มันจะไม่คุ้มค่าได้ยังไง?”
ภาพของฮาร์วียที่ถูกตัดนิ้วปรากฏขึ้นในหัวของแมนดี้ทันที
เพื่อฮาร์วีย์แล้ว เธอจะทำ…
“ก็ได้ หนูจะยอมรับเงื่อนไข!” แมนดี้พูดในขณะที่น้ำตาของเธอไหลลงมาอย่างควบคุมไม่ได้
ผู้อาวุโสซิมเมอร์ ไซม่อนและลิเลียนต่างถอนหายใจออกมาอย่างโล่งใจ
เป็นสิ่งที่เป็นไปไม่ได้อยู่แล้วที่จะชดใช้หนี้สินทั้งหมดและมันคงไม่มีความหมายอะไรถ้าแมนดี้จะถูกเอาเปรียบ
ผู้อาวุโสซิมเมอร์ยืนคีย์การ์ดของห้องให้แมนดี้
“ในเมื่อเธอตกลงแล้ว เธอควรมุ่งหน้าไปที่โฮเทลดับเบิ้ลยู!
“ผู้ชายคนนี้กำลังรอเธออยู่…”