เมืองเทียน
ระบบรักษาความปลอดภัยหนาแน่น
ข่าวของซูฮ่าวและเพื่อนของเขาที่บุกเข้าไปยังเมืองเทียนได้แพร่กระจายไปทั่วสหพันธ์ ในฐานะหนึ่งในสิบตระกูลอันดับแรกนี่ถือเป็นความอัปยศอดสูอย่างมาก
ตั้งแต่เอสเปอร์โดเมนไปจนถึงเอสเปอร์โดเมนสูงสุด การบุกรุกนี้ส่งผลให้เกิดการบาดเจ็บล้มตายนับไม่ถ้วน!
ในหมู่พวกเขา ความสูญเสียที่ตระกูลเทียนได้รับนั้นรู้สึกจะมากที่สุดและยิ่งกว่านั้น ผู้จัดการ ที่เป็นเอสเปอร์รุ่นแรกที่ซ่อนตัวอยู่
ด้วยเรื่องนี้กองกำลังอื่นๆ จึงชอบข่าวดังกล่าวไปโดยธรรมชาติ
ตระกูลเทียนหยิ่งผยองเกินไป!
หลังจากครองอันดับแรกมานาน ระดับความปลอดภัยของพวกเขาก็กลายเป็นหละหลวม ไม่เช่นนั้นด้วยขุมพลังขนาดใหญ่เช่นนั้นจะปล่อยให้นักเรียนไม่กี่คนบุกรุกเข้ามาในดินแดนของตนเองได้อย่างไร? เจ้าสาวของพวกเขาถูกปล้นจากบ้านตระกูลของพวกเขาเอง นี่เป็นการระเบิดหน้าครั้งใหญ่ของพวกเขา! นอกจากนี้ยังมีข่าวลือนี้ในเมืองเทียนว่าผู้บุกรุกสามารถหลบหนีออกจากเมืองไปได้สำเร็จ ตระกูลเทียนจะรักษาชื่อเสียงของพวกเขาได้อย่างไร?
ท้ายที่สุดตระกูลเทียนก็ไม่ได้ไร้เทียมทาน
หลายคนมีความคิดเช่นนั้น ดังนั้นพวกเขาจึงรู้ได้ว่าแต่ล่ะวันต่อไปนี้จะเป็นการโต้กลับของตระกูลเทียน ไม่ว่าจะเป็น ซูฮ่าว, หลี่เตียนเตียน หรือทุกคนที่เข้าร่วมในการปฏิบัติการ พวกเขาจะต้องเผชิญกับอันตรายที่ไม่อาจจินตนาการได้! มันขึ้นอยู่กับรูปแบบการจัดการกับปัญหาของตระกูลเทียนอาจเป็นไปได้ว่าทำลายล้างทั้งหมดตั้งแต่รากยันใบ
ไม่ว่าจะเพื่ออนาคตของตระกูลหรือเพื่อแก้แค้น ตระกูลเทียนก็ต้องลงมืออย่างแน่นอน!
“ช่างเป็นความอัปยศ”
“ใช่ ซูฮ่าวมีโอกาสที่จะเป็นเอสเปอร์ที่แข็งแกร่ง”
“เด็กน้อยนี่หุนหันเกินไปจริงๆ”
“ทั้งหมดนี้เพราะผู้หญิงงั้นหรอ?”
ฝูงชนพูดคุยกันและรู้สึกเสียดายกับซูฮ่าว การกระตุ้นขุมพลังอย่างตระกูลเทียนคราวนี้มันได้ถึงจุดสิ้นสุดเข้าแล้วจริงๆ ในไม่ช้าข่าวการลงมือของตระกูลเทียนก็สั่นคลอนไปทั่วทั้งโลก
หลี่เตียนเตียน เซียวเดีย ทั้งสองเสียชีวิต!
ซูฮ่าวกลายเป็นคนพิการ!
นี่คือข่าวที่แพร่กระจายโดยตระกูลเทียน ในไม่ช้ามันก็กระจายไปทั่วสหพันธ์ ผู้ที่กระตือรือร้นรอมองตระกูลเทียนกลายเป็นตัวตลกก็ปิดปากเงียบไป ไม่เร็วไปงั้นหรอ? มันใช้เวลาแค่ไหนตั้งแต่ที่ซูฮ่าวและทีมของเขาจะจากไป? พวกเขาต่างก็ตกใจกับความสามารถของตระกูลเทียน ข่าวนี้ได้เตือนทุกคนว่าตระกูลเทียนยังคงยืนหยัดอยู่บนจุดสูงสุดเสมอ
ผลที่ปรากฏนี้เป็นสิ่งที่ตระกูลเทียนต้องการ
“อย่างที่คาดไว้…”
“เห้อ.. ฉันคิดว่ามีกองทัพต่อสู้เทียนฉิงสนับสนุนซูฮ่าวซะอีก… นอกจากนี้แล้วทำไมสิ่งที่เรียกว่าเอสเปอร์โลกสูงสุดถึงไม่เคลื่อนไหว”
“ใครจะรู้? บางทีข่าวเหล่านี้อาจเป็นของปลอมทั้งหมดก็ได้”
“ฮ่าๆ พวกคุณไร้เดียงสาจริงๆ ฉันได้ยินมาว่าเอสเปอร์ที่แข็งแกร่งคนนั้นลงมือ นั่นทำให้ซูฮ่าวแทบจะไม่สามารถรักษาชีวิตเขาไว้ได้ ถ้าไม่เช่นนั้นเขาคงตายไปแล้วในตอนนี้”
“อย่างนี้เอง”
ทุกคนอุทานด้วยความประหลาดใจ เอสเปอร์โลกสูงสุดนั้นลงมือ แต่ช่วยซูฮ่าวได้เพียงเมื่อเกือบสิ้นชีวิต ความแข็งแกร่งของตระกูลเทียนนั้นไม่อาจประเมินได้เลยจริงๆ
ที่ทางเข้าของเมือง ฝูงชนต่างกระซิบกระซาบกันเกี่ยวกับหัวข้อนี้
ทหารยามชุดเดิมถูกฆ่าโดยซูฮ่าว พวกเขาจึงถูกเปลี่ยนมาจากเมืองใกล้เคียง ตระกูลเทียนนั้นสมกับที่มีชื่อเสียงเลื่องลือ แม้ว่าพวกเขาจะได้รับความสูญเสียครั้งใหญ่แต่ความปลอดภัยกลับแข็งแกร่งยิ่งกว่าเดิม หลังจากเหตุการณ์นั้นจบลงไประดับความปลอดภัยของที่นี่ก็เพิ่มขึ้นหลายเท่า
“เฮ้หัวหน้า เราจะขี้เกียจเดินไปรอบๆ แบบนี้”
“มันจะมีประโยชน์อะไรถ้าคุณมารักษาการณ์ในตอนนี้”
“เมื่อเราตระกูลเทียนแสดงให้โลกเห็นว่าเราแข็งแกร่ง ยังจะมีใครอีกที่กล้าเข้ามาอยู่ในพื้นที่ของเรา? มั่นใจได้เลยว่าในขณะนี้ปลอดภัยและไม่มีใครกล้ามา!”
“เห็นด้วย”.
ทุกคนยืนพิงประตูเมืองเทียน
ในเวลานี้ซูฮ่าวก้าวเข้ามาในเมืองโดยลำพังโดยไม่สนใจสถานการณ์ภายนอก
“เฮ้เฮ้เฮ้คนตรงนั้น คุณเป็นใครกรุณาให้ฉันตรวจสอบตัวตนของคุณ!” ยามหนึ่งพูดอย่างหงุดหงิด
ซูฮ่าวพูดอย่างใจเย็น“ ซูฮ่าว”
“โอ้ซูฮ่าว” ยามนั้นพูดอย่างเหยียดหยาม “เฮ้คุณกล้าทำตัวหยิ่งได้อย่างไรในขณะที่เดินผ่านประตู คุณไม่รู้หรือไม่ว่ามีการตรวจสอบ คุณ…”
ก่อนที่ประโยคนั้นจะจบเขาก็รู้สึกหนาวเย็น เมื่อเขาหันกลับมาเขาก็เห็นทหารยามอีกคนก้าวถอยหลังด้วยความกลัวราวกับว่าพวกเขาเห็นบางสิ่งที่น่ากลัว
“อะไรกัน?” ยามคนนี้ตะลึง
“ซู…ซู…ซูฮ่าว!” ยามอีกคนชี้ไปที่ซูฮ่าวในขณะที่ตัวสั่น ในเวลานี้เองผู้ที่ตรวจสอบซูฮ่าวก็มีปฏิกิริยาในที่สุด เมื่อมองไปที่ใบหน้าที่คุ้นเคยเหงื่อเย็นๆ เริ่มทำให้หลังของเขาเปียกโชกขณะที่เขาก้าวถอยกลับไปกว่าสิบเมตรอย่างไม่รู้ตัวด้วยความตื่นตระหนก “ซูฮ่าว คุณกล้ากลับมาที่เมืองเทียนอีกครั้งได้อย่างไร!”
ในขณะที่เขาพูด เขาใช้อีกหลายก้าวเพื่อหนี
นี่คือที่ทางเข้าเมืองเทียนฉากดังกล่าวจึงเห็นได้เด่น คนธรรมดาคนหนึ่งยืนอยู่หน้าประตู และผู้คุมที่กำลังหยุดซูฮาวก็ยืนอยู่ห่างจากเขา เกิดเป็นครึ่งวงกลม ไม่มีใครกล้าเข้าใกล้เขา เมื่อซูฮ่าวก้าวไปข้างหน้าหนึ่งก้าวพวกเขาก็ถอยหลังไปหลายก้าว!
ไม่มีใครสามารถตำหนิความกังวลของพวกเขาได้
ทำไมพวกเขาถึงอยู่ที่นั่น?
เพราะบรรพบุรุษของพวกเขาถูกฆ่าโดยซูฮ่าว! ผู้จัดการที่เป็นตำนานคนหนึ่งของตระกูลซึ่งเป็นเอสเปอร์รุ่นแรกยังถูกฆ่าตาย พวกเขาทำได้เพียงวิ่งเข้าไปตายแล้วพวกเขาจะมีคุณสมบัติอะไรที่จะก้าวไปข้างหน้า?
การส่งตัวเองสู่ความตายนั้นไม่ใช่ตัวเลือกที่ดีนัก!
ทหารยามที่ตะโกนในก่อนหน้าถอยหลังกลับไปอย่างรวดเร็ว
“พวกคุณคนหนึ่งมานี่” ซูฮ่าวเหลือบมองที่พวกเขา
“ไม่!” เหล่ายามส่ายหัวอย่างรวดเร็ว
“คุณต้องการล้อฉันเล่น เพียงเพราะคุณบอกให้เรามา เราก็ต้องมางั้นหรอ” ผู้คุมอีกคนหัวเราะเยาะ
“ไร้สาระเราจะไม่ฟังคำสั่งของคุณ ในฐานะทหารยามเมืองเทียนเราจะไม่มีวันไปไหน!” ยามอีกคนพูดอย่างชอบธรรม
ผู้ที่รับชม “ …”
คุณ!
พวกเขาอยู่ที่นี่เพื่อแสดงโชว์หรือไม่?
แม้แต่ซูฮ่าวก็ยังพูดไม่ออก “ตอนนี้ฉันเป็นคนพิการ มีอะไรต้องกลัวอีก?”
“ฮะ?”
“จริงสิ”
ในที่สุดเหล่าทหารยามก็รู้ตัว
ใช่.. ซูฮ่าวพิการไปเมื่อวานก่อนแล้ว เมื่อพวกเขาสังเกตอย่างระมัดระวังพวกเขาก็เห็นว่าซูฮ่าวในปัจจุบันไม่มีพลังงานต้นกำเนิดใดๆ อีกต่อไป ทันใดนั้นก็มีบางคนที่แสดงท่าทางกล้าหาญและเตรียมพร้อมที่จะจับซูฮ่าว แต่เขาโดนตบโดยยามอีกคนข้างเขา “ไอ้โง่! แกเชื่อคำพูดของเขาจริงๆหรือไง!”
“เขาเป็นคนพิการจริงๆ มีอะไรให้กลัวกัน!” ยามที่ตอนนี้มีใบหน้าเป็นสีแดง บ่น
“ใครบอก? หากแกเป็นคนพิการจริงแกจะไปที่ดินแดนของศัตรูหรือไม่ หากแกเป็นคนพิการแกจะกล้าเข้าไปในสถานที่ของศัตรูด้วยตัวคนเดียวหรือไม่?”
“นอกจากนี้ถึงจะเห็นเขาแค่คนเดียว แต่ใครจะรู้อาจมีเอสเปอร์โลกจับตามองเราอยู่ก็ได้?”
“ใช่!” ยามคนนั้นตอบและก้าวถอยหลังก่อนชี้ไปที่ซูฮ่าว “แน่นอนเราต้องไม่เชื่อคำพูดของศัตรู คุณกล้าที่จะหลอกให้ฉันก้าวออกไป! ฝันไปเถอะ!”
ซูฮ่าว “ …”
ทำไมมีตัวตลกมากมายที่นี่? เห็นได้ชัดว่าซูฮ่าวไม่รู้ว่าการบุกเข้ามาของเขาเมื่อวานนี้ได้สร้างแรงกดดันทางจิตใจอย่างมากให้กับยามเหล่านี้
“ฉันจะกล่าวอีกครั้ง หนึ่งในพวกคุณมาตรงนี้!” ซูฮ่าวชี้ไปที่คนที่ใกล้ที่สุด “คุณแล้วกัน”
“ฉันไม่ต้องการ…” ชายคนนั้นถอยกลับไปด้วยความกลัว สำหรับทหารยามคนอื่นพวกเขาทำได้เพียงยืนอย่างกังวลเท่านั้น บรรยากาศในปัจจุบันตึงเครียดจนพวกเขาอยากก้าวออกไปด้วยกัน
“อย่ากลัวไปเลย!”
“ให้เราไปด้วยกัน!”
“จะมีคนมาที่นี่เร็วๆ นี้อย่าไปกลัว!”
กลุ่มเอสเปอร์โดเมนมองเห็นตรงไปที่ซูฮ่าวด้วยอาการสั่นและเห็นตรงกันขณะที่พยายามสงบใจ
“ฉันต้องการคนๆ เดียวเท่านั้น” ซูฮ่าวคิดถึงวิธีหนึ่งซึ่งมีประสิทธิภาพมากกว่า “ถ้าคุณไม่มาฉันจะฆ่าทุกคนที่นี่ สิ่งที่ฉันพูดฉันจะทำมันเสมอ”
วูป!
ชายคนหนึ่งก้าวออกไปข้างหน้า
“พี่ชายขอไปอย่างสบาย”
“ใช่ ซูฮ่าวคนนี้คือคนรักษาสัญญาของเขา”
“ฉันจะดูแลครอบครัวของคุณเอง”
ทหารยามคนอื่นๆ ให้ ‘กำลังใจ’
“ F * ck! ” ชายคนนั้นลุกขึ้นและต้องการหนี อย่างไรก็ตามเมื่อเขาเห็นซูฮ่าวตรงหน้าเขาขาของเขาก็อ่อนแรงและไม่สามารถก้าวไปข้างหน้าได้เลย ทุกสิ่งที่เขาทำได้คือสั่นและถาม “ซู.. ซูฮ่าวคุณต้องการอะไร ให้ฉันเตือนคุณที่นี่คือเมืองเทียน … พี่ใหญ่ ฉันยังต้องดูแลพ่อแม่ที่แก่ชราและเด็กลง คุณไม่สามารถฆ่าฉันได้”
ซูฮ่าว “ …”
“ฉันไม่สนใจฆ่าใคร” ซูฮ่าวจ้องที่เขาสักพัก หากพูดอย่างตรงไปตรงมาเขาจะไม่สามารถฆ่าใครอย่างที่เขาต้องการได้มากกว่า “ชื่ออะไร”
“หลี่ฮวน” ชายคนนั้นพูดด้วยน้ำเสียงต่ำ เขามองสีหน้าของซูฮ่าวอย่างรอบคอบก่อนพูด “ฉันจะทำในสิ่งที่คุณต้องการ สำหรับพ่อแม่ของฉัน ฉันจะจัดการเอง”
ซูฮ่าว “ …”
“ ไม่จำเป็น” ซูฮ่าวมองไกลออกไปซึ่งเป็นที่ตั้งของศูนย์กลางเมืองเทียนเป็นถิ่นที่อยู่ของตระกูลเทียน “ ไปกันเถอะ พาฉันไปพบกับเทียนกัง ฉันเชื่อว่าเขาต้องคิดถึงฉัน”
“เทียนกัง?” หลี่ฮวนตกตะลึง
“เอสเปอร์โลกที่เปลี่ยนโฉมฉันเมื่อวานนี้” ซูฮ่าวยิ้มแย้มและพูดต่ออย่างสงบ “มันแค่วันเดียวเท่านั้น ฉันเชื่อว่าเขายังไม่ออกจากบ้าน”
“ท่านผู้นั้น!” หลี่ฮวนตกใจกลัว สำหรับยามคนอื่นๆ พวกเขากลัวยิ่งกว่าเดิม
ซูฮ่าววางแผนที่จะไปหาเอสเปอร์โลกจริงๆ! เขากำลังวางแผนอะไรอยู่ เมื่อคิดถึงเอสเปอร์โลกสูงสุดเบื้องหลังซูฮ่าวพวกเขาก็มีความคิดบางอย่างในทันที
มันอาจจะเป็น…
ซูฮ่าวต้องการฆ่าเทียนกัง?
ด้วยความคิดนี้เองหลี่ฮ่วนก็ะรู้สึกกลัว เขาควรนำซูฮ่าวไปที่นั่นหรือไม่? ถ้าเขาจะนำซูฮ่าวไปที่นั่นและเทียนกังตายเขาก็จะถูกลากเข้ามาเกี่ยวด้วยเช่นกัน อย่างไรก็ตามถ้าเขาไม่นำซูฮ่าวไปที่นั่น มองไปที่ความสงบของซูฮ่าว เขาก็รู้สึกว่าเขาอาจจะได้ตายเร็วขึ้น
โอ้พระเจ้า!
พ่อคนนี้จ้องมองที่หญิงสาวประตูถัดไปกำลังอาบน้ำสมควรได้รับการลงโทษที่รุนแรงเช่นนี้เลยงั้นหรอ?
หลี่ฮวนอยากร้องไห้ แต่ไม่มีน้ำตาไหลออกมา
“เอ่อฉันอาจจะให้คำแนะนำแก่คุณได้?” น้ำเสียงของซูฮ่าวเป็นสิ่งที่ไม่สามารถปฏิเสธได้ “แค่ติดต่อเทียนกังและบอกว่าฉันอยากเจอเขา”
วูป!
ดวงตาของหลี่ฮวนสว่างขึ้น ใช่ทำไมเขาถึงไม่คิดถึงเรื่องนี้
“ขอบคุณมาก” หลี่ฮวนส่งข้อความไปยังตระกูลเทียนอย่างมีความสุขซึ่งทำให้ยามโดยรอบพูดไม่ออก ไอ้** มันเป็นศัตรูหรือมิตรกันแน่!
หลังจากส่งข้อความ ก็ไม่มีการตอบสนองใดเป็นระยะเวลานาน
พวกเขาอาจปัดเรื่องไร้สาระทิ้งไป
อย่างไรก็ตามเมื่อหลี่ฮวนส่งรูปถ่ายฉากนี้ให้ตระกูลเทียน ในที่สุดเสียงที่ก็ดังขึ้น “พาเขามาพบฉัน”
“สูด!” หลี่ฮวนสูดลมหายใจเข้าลึกๆ
“ไปกันเถอะ” ซูฮ่าวยิ้มและตบไปที่ไหล่ของเขา “ดูสิ ฉันบอกคุณแล้ว ฉันจะไม่ฆ่าใคร”
“หือ” หลี่ฮวนดูเหมือนจะฟื้นความกล้าของเขากลับมาแล้ว ใครจะสนใจความขัดแย้งระหว่างตระกูลเทียนกับซูฮ่าว เขาเป็นแค่ทหารยาม “ตามฉันมา”
ที่ถนนสายหลักของเมืองเทียน ทุกคนก้าวไปด้านข้างและมองซูฮ่าวด้วยสีหน้ามืดมน
เขามาเพื่ออะไร สมานฉันท์? หรือ ยอมแพ้? ฝูงชนสังเกตเห็นรอยยิ้มจางๆ บนใบหน้าของซูฮ่าวและโดยไม่รู้ว่าทำไม พวกเขารู้สึกไม่สบายใจอย่างอธิบายไม่ได้
มันเสี้ยวจนไปถึงกระดูกสันหลัง