เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 651
“ผู้ฝึกวิชาชั่วร้าย!”
ลู่ฝานพูดออกมา
อู่คงหลิงพยักหน้าเบาๆ “ใช่ เขาเป็นผู้ฝึกวิชาชั่วร้าย คนที่สำนักมารมอบผู้อาวุโสและยาให้ เขาทำลายทุกสิ่งทุกอย่างของฉัน พาฉันเข้าสู่สำนักมาร แต่เขาคงคิดไม่ถึงว่าวันหนึ่งเขาจะตายคามือฉัน”
ลู่ฝานพูดว่า “เขาตายแล้วเหรอ”
อู่คงหลิงพูดว่า “ใช่ เขาตายแล้ว ฉันฆ่าเขาด้วยมือตัวเอง ตัดหัวเขามาวางไว้หน้าหลุมศพของคนในครอบครัวฉัน”
“เธอทำได้ยังไง”
ลู่ฝานถามขึ้น
อู่คงหลิงพูดว่า “ง่ายมาก เขาโลภในความงามของฉัน ส่วนฉันก็แอบยั่วยวนคนที่แข็งแกร่งกว่าเขา ได้รับพลังที่เขาคิดไม่ถึง จากนั้นฆ่าเขาก่อนที่เขาจะลงมือกับฉัน”
เมื่อลู่ฝานได้ยินก็เข้าใจ เขาไม่รู้ว่าจะพูดอะไรดี
อู่คงหลิงพูดว่า “นายคิดว่าฉันทำถูกไหม”
ลู่ฝานคิดอยู่นาน แล้วพูดว่า “ถูก ถ้าเป็นฉัน ฉันก็ทำแบบนี้”
รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าอู่คงหลิง ไอรีนโนเวล
“นายซื่อสัตย์มาก ดูเหมือนความแตกต่างระหว่างฉันกับนาย คงแค่เรื่องชะตากรรมเท่านั้น”
ลู่ฝานไม่ได้พูดอะไร มองเธอเงียบๆ ไอเย็นเข้าใกล้แก้มอู่คงหลิงเรื่อยๆ เธอเหลือเวลาไม่มากแล้ว
อู่คงหลิงยิ้มแล้วพูดว่า “ลู่ฝาน ถ้าฉันตายไป นายก็กินฉันสิ นายจะได้มีชีวิตอยู่ต่อไปได้”
ลู่ฝานพูดว่า “เธอกำลังพูดตลกเหรอ ฉันไม่กินเธอหรอก ฉันขอแค่เวลา 1-2 วันก็ฟื้นฟูได้แล้ว เชื่อฉัน เธอก็ต้องอดทนไว้”
อู่คงหลิงพูดว่า “ถ้าฉันอดทนไม่ไหวล่ะ ถ้านายฟื้นฟูไม่ได้ล่ะ นายจะกินฉันไหม”
ลู่ฝานพูดว่า “ไม่ เพราะถ้าเธอตายฉันจะเสียใจ”
เพียงประโยคเดียว ทำให้แววตาของอู่คงหลิงเลือนราง
ลู่ฝานพูดตามความรู้สึกจริงๆ ตอนนี้เขาไม่สามารถมองอู่คงหลิงเป็นผู้ฝึกวิชาชั่วร้ายที่ร้ายกาจได้อีกแล้ว อันที่จริงผู้หญิงคนนี้น่าสงสารมาก
อู่คงหลิงพูดว่า “ไม่มีใครเสียใจเพราะฉันมานานแล้ว”
ลู่ฝานหัวเราะเบาๆ แล้วพูดว่า “เพราะเธอไม่ได้สนใจพวกคุณชายที่มาจีบเธอไง เชื่อฉันสิ แค่เธอพูดเพียงประโยคเดียว พวกเขาต้องร้องไห้จะเป็นจะตายแน่นอน”
อู่คงหลิงไม่ได้หัวเราะ เธอมองลู่ฝานอย่างราบเรียบ
ผ่านไปนาน อู่คงหลิงพูดว่า “อันที่จริงยังมีอีกวิธี ที่จะทำให้นายฟื้นฟูพลังได้อย่างรวดเร็ว”
ลู่ฝานพูดอย่างตกใจว่า “เหรอ งั้นเธอรีบบอกมา ฉันขอแค่ฟื้นฟูพลังได้เล็กน้อย เราก็จะออกไปได้!”
อู่คงหลิงกัดริมฝีปาก มองลู่ฝานแล้วพูดเบาๆ “มีอะไรกับฉันสิ!”
เสียงพูดพึมพำเบาๆ คำพูดงดงาม
ลู่ฝานใจเต้นอย่างรุนแรง มองอู่คงหลิงอย่างตกตะลึง
“เธอกำลังล้อเล่นเหรอ”
อู่คงหลิงฝืนยิ้มออกมา “นายคิดว่าฉันเหมือนกำลังล้อเล่นไหม ลู่ฝาน นายบอกว่าต้องการฟื้นฟูพลังเพียงเล็กน้อย ก็จะพาฉันออกไปได้ใช่ไหม งั้นนายก็มีอะไรกับฉันสิ เดิมทีฉันก็เป็นคู่ฝึกฝนอยู่แล้ว ถ้านายมีอะไรกับฉัน เอาพลังของฉันไป เราจะได้ออกไป นี่เป็นเพียงวิธีเดียวเท่านั้น!”
ลู่ฝานส่ายหน้า “ไม่ ฉันไม่มีทางทำแบบนั้น”
อู่คงหลิงพูดอย่างอ่อนเพลีย “ฉันจะทนไม่ไหวแล้ว ลู่ฝาน นายจะมีอะไรกับฉันแล้วพาฉันออกไป หรือจะทิ้งฉันไว้ที่นี่ ให้ฉันหลับไป สำหรับฉันก็ไม่มีอะไรต่างกัน อยู่ต่อไปแบบไร้พลัง หรือตายในอ้อมกอดนาย เป็นสิ่งที่ตัดสินใจเลือกยากมาก!”
เปลือกตาอู่คงหลิงค่อยๆ ปิดลง
มือทั้งสองข้างของลู่ฝาน ลูบลงบนใบหน้าร้อนผ่าวของอู่คงหลิง
ตอนนี้ลู่ฝานรู้สึกว่าความร้อนบนตัวอู่คงหลิงหายไปอย่างรวดเร็ว เหมือนพลังชีวิตของเธอกำลังจะหายไปด้วย