แดนนิรมิตเทพ บทที 790
รอยตบปรากฏอยู่บนใบหน้าของชายชราอย่างชัดเจน

ชายชราอดทนต่อความขยะแขยงในการกลืนเลือดลงท้อง

“ท่านล่าชีวิตจะต้องฆ่านายแน่นอน!” ชายชรากล่าวด้วยความโกรธ

เพี๊ยะ!

การตบนี้ ทำให้ชายชรากระเด็นกลับหัวออกไปกระแทกเสาหินขนาดใหญ่ถึงจะหยุดลง

“ถ้าคุณยังไม่พูดอีก ผมก็จะใช้วิชาค้นวิญญาณเพื่อดูเอง!” เสียงของเฉินโม่เย็นชา จนทำให้ชายชรารู้สึกขนพองสยองเกล้า

“นาย…นายรู้วิชาชั่วร้ายแบบนั้นได้อย่างไร” ชายชรามองเฉินโม่ด้วยท่าทางสงสัยและไม่เชื่อเล็กน้อย

เฉินโม่ไม่ตอบ แต่ขมวดคิ้วเล็กน้อย แล้วเดินไปหาชายชรา

“เดี๋ยวก่อน!” สุดท้ายชายชรารู้สึกหวาดกลัวแล้ว เขามองเฉินโม่และกัดฟันกล่าวว่า “ผมจะพานายไป!”

เฉินโม่หยุดฝีเท้าแล้วพยักหน้าเบา ๆ

“แต่ถ้านายเอาชีวิตไปทิ้งไว้ที่นั่น ก็อย่ามาโทษผม!” ชายชรากล่าวด้วยความดุดัน

“นำทาง!” เฉินโม่กล่าวด้วยสีหน้าราบเรียบ

ชายชรายืนขึ้น แล้วพาเฉินโม่เดินเข้าไปหลังกำแพงหิน

เฉินโม่พบว่าหลังกำแพงหินนั้น ยังมีอีกโลกหนึ่ง

ทางเดินที่พวกเขาเดินเป็นถนนคอนกรีตเสริมเหล็กที่มนุษย์สร้างขึ้น คล้ายอุโมงค์ที่รถไฟแล่นผ่าน

หลังจากเดินไปสิบกว่านาที ความจริงได้ปรากฏอยู่ตรงหน้าพวกเขาสองคน

ถ้ำสีฟ้าเป็นประกายปรากฏอยู่ตรงหน้าเฉินโม่

ถ้ำนี้เกิดขึ้นตามธรรมชาติ ด้านบนนั้นไม่รู้ว่าเป็นวัสดุอะไร โปร่งแสงและเห็นกระแสน้ำไหลอยู่ด้านบน แล้วยังมีปลาว่ายอยู่อย่างช้า ๆ

“ทิวทัศน์ที่นี่สวยมาก!”

บุคคลหนึ่งนั่งขัดสมาธิอยู่ข้างกำแพงหิน ลมหายใจของเขาอ่อนแรงมาก เขาสวมชุดคลุมสีแดงและร่างกายผอมบาง มองแล้วเหมือนซากศพแห้ง

“มิน่าเขาถึงต้องหาตัวแทนอยู่ภายนอก ที่แท้เขามีชีวิตอยู่ได้อีกไม่นานแล้ว ถ้าเขาสามารถทำให้พลังบำเพ็ญก้าวหน้าขึ้นไปอีกระดับ ก็จะสามารถเพิ่มอายุขัยได้”

เฉินโม่กับชายชราสองคนยืนอยู่ด้านข้างเป็นเวลานาน แต่เขายังคงไม่มีปฏิกิริยาตอบสนอง

อย่างไรก็ตาม เฉินโม่ไม่สงสัยสถานะของบุคคลนี้

ถึงแม้ว่าลมหายใจของเขาจะอ่อน แต่เฉินโม่ก็สามารถรับรู้ได้ว่าร่างกายที่ดูเหมือนจะกำลังจะตายนั้นมีพลังมหาศาล

“ท่าน ภารกิจของพวกเงามืดล้มเหลวแล้ว ตอนนี้เป้าหมายมาแก้แค้นพวกเราด้วยตนเอง!” ชายชราตัวปลอมโค้งคำนับและกล่าว

ขณะนี้ หัตถ์โลหิตล่าชีวิตค่อย ๆ ลืมตาขึ้น และมองเฉินโม่ด้วยสายตาขุ่นมัว

“เจ้าหนุ่ม แกเป็นเหยื่อคนแรกที่กล้ามาที่นี่!” น้ำเสียงของเขาชรามาก ฟังแล้วทำให้รู้สึกว่าเขาเป็นเหมือนคนที่กำลังจะตาย

“แกก็คือหัตถ์โลหิตล่าชีวิตเหรอ?” เฉินโม่กล่าวเบา ๆ

“เมื่อเห็นแกแล้ว ทำให้ฉันรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย!”

“ฮ่า ๆ ไม่เป็นไร เมื่อก่อนมีคนมากมายพูดแบบนี้กับฉันเหมือนกัน แต่พวกเขาถูกฉันฆ่าตายหมดแล้ว!” หัตถ์โลหิตล่าชีวิตกล่าวด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง

“บอกมาสิว่าใครเป็นคนจ้างพวกแกไปฆ่าฉัน? แล้วฉันจะให้แกตายแบบไม่ทรมาน” เฉินโม่กล่าว

“การรักษาความลับของนายจ้างเป็นจรรยาบรรณของนักฆ่าอย่างพวกเรา แกไม่ต้องเสียเวลาถาม!” หัตถ์โลหิตล่าชีวิตกล่าว

“ไม่เป็นไร ถ้าเช่นนั้นฉันจะดูเอง!”

หลังจากเฉินโม่กล่าวจบ เขาก็หายตัวไปจากที่เดิม

หัตถ์โลหิตล่าชีวิตลืมตาขึ้นทันที แล้วร่างกายที่ผอมบางก็ระเบิดพลังที่น่าตกใจออกมา และหายไปทันทีราวกับผี

เฉินโม่ตกตะลึงครู่หนึ่ง เขาไม่คิดว่าหัตถ์โลหิตล่าชีวิตจะเร็วขนาดนี้!

“ฮึ่ม!”

จากนั้นร่างของหัตถ์โลหิตล่าชีวิตก็ปรากฏอยู่ข้างหลังเฉินโม่ แล้วปล่อยพลังหมัดไปที่เฉินโม่

เฉินโม่ไม่ได้หันกลับไป แต่ปล่อยพลังหมัดไปข้างหลังทันที

ปัง!

ร่างของหัตถ์โลหิตล่าชีวิตถอยหลังอย่างรวดเร็ว ร่างของเฉินโม่ถอยหลังไปหนึ่งก้าวเช่นกัน

“ปรมาจารย์แดนมองขวัญ!” เฉินโม่รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย

ปรมาจารย์สามแดน ได้แก่แดนชี่แท้ แดนคุ้มกาย และแดนมองขวัญ

หัตถ์โลหิตล่าชีวิตเป็นปรมาจารย์แดนมองขวัญคนแรกที่เฉินโม่ได้พบ