1696-3 vs 1697 โดย Ink Stone_Romance
ตอนที่ 1696-3
พวกมันหลอกเขาอย่างไม่กลัวต่อสิ่งใด! ไอ้คุณชายรองมันไม่ใช้ลูกเศรษฐีที่ชอบอวดรวยด้วยการประดับทองหยองทั่วตัวสักหน่อย มันแค่สวมส่วนประกอบอาวุธไว้ต่างหาก เพราะเอามาประกอบเป็นปืนได้!
แมงป่องคิดไม่ถึง เพราะบุคลิกภายนอกของเจ้าคุณชายรองมันตรึงตาตรึงใจมาก อีกทั้งแผนการของฉินมั่วลึกซึ้งจนคนรอบด้านยากที่จะเดาออก มันกลายเป็นความผิดพลาดของแมงป่องพิษอย่างมหันต์ และยิ่งสะท้อนให้เห็นว่า ฝ่ายนั้นวางแผนมาเป็นอย่างดี ราวถึงการปลอมตัวในแต่ละบทบาท ล้วนแต่ตีบทแตก
แมงป่องพิษรู้ได้โดยใช้เวลาไม่นานว่า คนพวกนี้ต่างจากพวกกลุ่มคนที่เข้ามาก่อนหน้านั้น!
“อ๊าก!” แมงป่องพิษร้องตะโกนออกไป เล็งปืนไปที่จุดหนึ่ง “พวกแกเป็นใครกันแน่”
แววตาฉินมั่วถมึงทึงขึ้นเรื่อยๆ กระสุนที่วิ่งผ่านริมหู เหมือนทำให้เขาได้สติขึ้น ก่อนจะเงยหน้า เอ่ยแค่ “ทหารจีน”
คำตอบสั้นๆ แต่กลับไหลเวียนทั่วกระแสเลือด ส่งผลให้เจ้าชายน้อยยืนพรวด รับปืนที่เขี้ยวเงินส่งมาให้ ยิงใส่ทหารรับจ้างที่เข้ามาทางฝั่งขวา
ฝ่ายศัตรูล้มลงไปสามคนแล้ว แต่ฝั่งฉินมั่วกลับปลอดภัย
คิงมองดูภาพเหตุการณ์ตรงหน้าอย่างเหี้ยม “ปืนยิงระเบิด”
“ครับ” แมงป่องพิษตาเป็นประกาย ก่อนจะผลักคนข้างๆ แล้วหยิบปืนยิงระเบิดที่เหมือนท่อยาวๆ มาวางไว้ที่บ่า และยิงออกไป ซึ่งโดนเครื่องเก็บเกี่ยว ส่งผลให้เครื่องนั่นแตกออก คนที่หลบอยู่ด้านหลังพลอยโดนแรงระเบิดกระเด็นออกไป
แต่ในเวลานี้นี่เอง ทุกคนที่อยู่ที่นั่นต่างมองขึ้นฟ้า
1 2 3 4… เครื่องบินรบทั้งหมด 18 ลำซึ่งปักธงชาติจีนไว้ ทะยานแหวกกลุ่มเมฆ แสดงแสนยานุภาพด้วยการพุ่งมาอยู่ตรงหน้า
ครั้งนี้ไม่มีการเตือนอีกต่อไป เมื่อมีหลักฐานที่ฉินมั่วรวมรวมมาได้ ก็พอที่จะทำให้พวกเขาข้ามแดนรบ
แต่ความเป็นความตายของคิง จะต้องให้ฝ่ายจีนพาตัวไปจัดการที่ประเทศตัวเอง เพราะหากคนคนนี้ตกอยู่ในมือคนอื่น ย่อมไม่มีใครรู้ว่า ครั้งนี้จะเหมือนครั้งที่แล้วหรือไม่ ที่มีคนใช้ติดต่อแลกเปลี่ยนผลประโยชน์กับบุคคลชั้นนำ ปล่อยตัวคิงกลับมาอีก
หากพิจารณาจากคดีที่แล้วๆ มา รัฐบาลภายในประเทศ M และ T ต่างมีปัญหาภายใน นี่แหละเป็นเหตุที่คิงกล้าเหิมเกริม
เมื่อเครื่องบินรบชี้ตำแหน่ง พลังอำนาจย่อมมหาศาล ทว่าคิงกลับไม่ได้มีสีหน้าร้อนรน “พวกเขาไม่กล้าทำอะไรหรอก เพราะเราฝังระเบิดไว้ด้านล่าง เกิดทิ้งระเบิดลงมาสักลูก คนที่ตายจะไม่ใช่แค่พวกเรา”
ซึ่งเป็นเช่นนั้นจริงๆ เครื่องบินรบไม่กล้าส่องเรดาร์
นั่นเพียงพอต่อการที่แมงป่องพิษจะยิ้ม มันยกปืนกลยิ่งไปที่ปีกเครื่องบิน
บึ้ม! ปีกหลังของเครื่องบินลำหนึ่งได้รับความเสียหาย จนเสียสมดุล
ท่ามกลางควันปืนที่กระจายเต็มไปหมด คิงเช็ดแว่นตาตัวเอง แล้วสวมกลับเข้าไปใหม่ นัยน์ตาเขาจ้องยังแววตาอีกคู่ที่อยู่หลังเครื่องเก็บเกี่ยว มุมปากแฝงรอยยิ้ม “ประธานหรง อ้อ ไม่ใช่สิ ต้องบอกว่านักเรียนฉิน คุณคงรู้ล่ะสิว่าผมเป็นอาจารย์ในมหาวิทยาลัยมานานแล้ว คุณเป็นนักเรียนที่ผมชอบที่สุด น่าเสียดายที่เราเจอหน้ากันทีต้องเลือดล้างตากันแบบนี้ เมื่อกี้ตอนที่ดูคลิปอยู่ คุณไม่แสดงอาการอะไรเลยนะ หลอกผมเสียหมดจดเลย แต่ฉินมั่ว…ลองถามใจตัวเองดูสิว่า มันไม่ส่งผลกับคุณเลยเหรอ?”
………………………………………………
ตอนที่ 1697
คำพูดของคิงทำให้คุณหมอทหารใจเต้นแรง หันกลับมาทันที เพราะท่าท่างของบอส ทำให้เขามองไม่เห็นว่าชายหนุ่มมีสีหน้าอย่างไร ทว่าใจกลับไม่สงบขึ้นมาอย่างประหลาดชนิดที่อธิบายไม่ถูก เพราะท่ายืนของอีกฝ่ายทำให้เขาหนาวขึ้นมาทันที แม้ว่าฉินมั่วยืนที่เดิม ทั้งยังถือปืนไว้ในมือ ราวกับไม่ว่ารอบข้างจะเปลี่ยนมากแค่ไหนก็ไม่ส่งผลอะไรต่อเขา
ทว่าคุณหมอทราบดูว่ามันผิดปกติอย่างรุนแรง! บอสไม่น่าจะเป็นแบบนี้ ซึ่งคิงน่าจะจับปัญหานี้ได้ก่อนหน้าเขา
และเป็นเช่นนั้นจริงๆ ยิ่งดูฉินมั่ว มุมปากที่กดยิ้มของคิงก็ลึกขึ้นเรื่อยๆ “กว่าจะได้เจอหน้ากันก็ไม่ง่ายเลยนะ แต่จะต้องจากกันเสียแล้ว อันที่จริงผมยังอยากนั่งคุยกับคุณเกี่ยวกับเรื่องหัวข้อที่ผมเคยบรรยายอยู่เลย เชื่อว่าหลังจากวันนี้ คุณคงคิดไม่เหมือนเดิมแน่” คิงยกข้อมือดูเวลาบนนาฬิกาข้อมือ “แต่มันก็สมควรแก่เวลาแล้ว แมงป่องจะอยู่สนุกกับพวกคุณที่นี่ แล้วเราค่อยเจอกันในครั้งหน้านะ” พูดจบก็ส่งสัญญาณมือให้ทหารรับจ้าง โดยมีคนสตาร์ทสปีดโบ้ทที่ริมทะเลสาบทันที
คนที่ปฏิบัติภารกิจต่างรู้ดีว่าจะปล่อยให้คิงหนีไปไม่ได้ เพราะหากมันหนีเข้าเขตประเทศ T แล้วถูกตำรวจฝ่ายนั้นจับได้ ย่อมหลุดจากขอบเขตการบังคับทางกฎหมายของจีน แต่ควันปืนบนพื้นราบรุนแรงมาก ทั้งเครื่องบินรบเองยังต้องคำนึงถึงระเบิดที่ฝังอยู่ จึงไม่กล้ายิง และหากเข้าใกล้ก็อาจโดนยิงที่ปีกเครื่องได้ เรื่องนี้ทำให้ทุกคนไม่กล้าลงมือเต็มกำลัง
ฉินมั่วยังคงยืนที่เดิม แววตาสะท้อนภาพแผ่นหลังของคิง เสื้อกาวน์บนตัวมันสะบัด และความทรงจำที่ย้อนกลับมาทำให้แววตาของเขาขรึมหนัก
เขี้ยวเงินเห็นบอสก้าวออกไป ก็หันหลังทำการป้องกันให้เขา
ฉินมั่วลงมือว่องไว แต่ร่างกลับเย็นยะเยือก
ในระหว่างที่ทหารรับจ้างจะยิงเขา ไพ่แข็งพลันบินออกไปด้วยความเร็วเหนือกระสุนปืน ปักเข้าที่ศีรษะอีกฝ่าย โดยไพ่นั่นเป็นของฉินมั่ว ทว่าวิธีฆ่าคนแบบนี้ เหมือนเล่นมายากล
ในระหว่างที่ทุกคนไม่ได้สังเกต ผิวที่ถูกไพ่ปักก็เกิดเลือดไหล
เวลานี้ คิงเตรียมจะขึ้นเรือแล้ว แต่เมื่อหันไปมองคนที่ติดตามตัวเองมา ท่าทางนั่นดูเร่งรีบ แต่กลับไม่สั่งให้ยั้งตัวฉินมั่วไว้อย่างคาดไม่ถึง เหมือนจงใจให้ชายหนุ่มติดตามตัวเองไป
เมื่อได้ยินเสียงคนเรียกฉินมั่วว่า “บอส” คิงก็หรี่ตาลง “ให้แมงป่องระเบิดเครื่องเก็บเกี่ยวนั่นซะ คนข้างหลังได้ยินแล้วรำคาญหูชะมัด”
มาสิ ฉินมั่ว! รออีกนิด! เดี๋ยวนายก็จะเป็นงานชั้นยอดที่ฉันรังสรรค์ขึ้น เชื่อว่าถึงเวลานั้น นายจะต้องเรียกฉันว่าอาจารย์อย่างเต็มใจแน่
คิงหัวเราะ พลางก้าวขาขึ้นเรือ
ฝ่ายทหารรับจ้างยืนที่ริมน้ำ รูปร่างของมันแข็งแรง จับหูฟังแล้วพูดขึ้นว่า “คิงสั่งให้คุณเก็บทหารหน่วยพิเศษพวกนั้น”
แมงป่องพิษหัวเราะ ปรับตำแหน่งปืนยิงระเบิดอีกครั้ง “ฉันจะจัดการเดี๋ยวนี้แหละ” ฝ่ายเจ้าชายน้อยหันไปมองก็รู้เจตนาของฝ่ายตรงข้าม กำลังจะผลักเขี้ยวเงินที่อยู่ใกล้ตัวเองออกไป
มุมปากของแมงป่องพิษกดลึกขึ้นเรื่อยๆ รังสีอำมหิตเต็มเปี่ยม “ไปตายซะ”
ทว่าระหว่างที่กำลังจะลั่นไก
“ปัง!” ไม่รู้ว่าเสียงปืนโหดนั่นดังมาจากไหน กระสุนก็วิ่งแหวกกระแสลมตรงเข้าหน้าผากแมงป่องเข้าอย่างจัง นัดเดียวจอด!
…………………………………………….