เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 541
ในสายตาเขา
หยางเฟิงนี้ที่ถูกเรียกว่าเจ้าพันธมิตรบู๊ใต้ เป็นการหลอกตัวเองชัดๆ
ไม่แน่
เป็นแค่ตัวละครเล็กๆ อาศัยตัวเองมีความสามารถหน่อย ก็กล้าลุกขึ้นมาอวดเก่ง
แต่เขาคิดไม่ถึงเลยว่า
ความสามารถของหยางเฟิง แข็งแกร่งถึงขั้นสุด จนกระทั่งน่ากลัวมาก
ทำให้เขาดูไม่ออกเลย หยางเฟิงมีความสามารถแค่ไหน!
แม้จะเทียบกับท่านเจ้าพันธมิตรใหญ่ก็ไม่น้อยหน้า!
“นาย……”
หลี่ซู่เปิดปาก อยากพูดอะไร แต่กลับพูดไม่ออกสักคำ
หยางเฟิงเหลือบมองเขาด้วยความดูถูก “ไสหัวออกไป บอกเจ้าพันธมิตรใหญ่บ้าบออะไรนั่น! ฉันหยางเฟิงไม่ใช่ลูกพลับอ่อนอะไร เจ้าพันธมิตรบู๊ใต้นี้ ฉันเป็นแน่!”
“ถ้าเขาไม่ยอมรับ ก็ให้เขามาหาฉันเอง! ถึงตอนนั้น ฉันอาจจะแย่งตำแหน่งเจ้าพันธมิตรใหญ่มาลองดูก็ได้!”
ได้ยินคำพูดของหยางเฟิง
หลี่ซู่สีหน้ามืดมนราวกับน้ำ
เขาสามารถจินตนาการได้
ถ้าท่านเจ้าพันธมิตรใหญ่ได้ยินคำพูดนี้ ต้องโกรธมากแน่
ในจงโจว ไม่เคยมีใครกล้าท้าทายเขาแบบนี้
แม้แต่ตระกูลใหญ่เหล่านั้นในจงโจว ตระกูลร่ำรวย กับท่านเจ้าพันธมิตรใหญ่ก็เคารพอย่างยิ่ง
หยางเฟิงนี้ หยิ่งผยองไม่สนใจใครจริงๆ!
ในเมื่อเป็นแบบนี้
ตัวเองก็เติมเชื้อเพลิงลงไปหน่อย ทำให้เขาตายไม่มีที่ฝัง!
หลี่ซู่กัดฟันแล้วพูด “ได้! ฉันจะส่งคำพูดของนาย ไปถึงท่านเจ้าพันธมิตร! หวังว่านายจะรับความโกรธของท่านเจ้าพันธมิตรไหวนะ!”
“ไสหัวไป! ถ้ายังไสหัวไป ฉันจะฆ่าแก!”
ซี้ด……
หลี่ซู่สูดหายใจเย็นเข้าลึกๆ
เคยเห็นที่หยิ่งผยอง แต่ไม่เคยเห็นที่หยิ่งผยองแบบนี้!
“หึ!”
หลี่ซู่ถึงกับหน้าเขียวเลย
พ่นลมเย็นออกมา
จากนั้น คนทั้งคนก็พยายามลุกขึ้นยืน
ซิ่ว!
เงาแวบหนึ่ง
หลี่ซู่จากไปอย่างรวดเร็ว……
เขารู้ว่า ตัวเองไม่ใช่คู่ต่อสู้ของหยางเฟิง
อยู่ตรงนี้ต่อไป ไม่แน่อาจจะถูกหยางเฟิงฆ่าตายจริงๆ
เอาคำพูดกลับไปบอกกับท่านเจ้าพันธมิตรยังดีกว่า
แค่ท่านเจ้าพันธมิตรใหญ่ได้ยินคำพูดของหยางเฟิง จะพยายามฆ่าหยางเฟิงอย่างสุดความสามารถแน่นอน!
ถึงเวลานั้น
หึ……
เห็นหลี่ซู่จากไป
หยางเฟิงไม่ได้ออกมือห้าม
ขยะแบบนี้
เขาสามารถบีบตายได้สิบคนด้วยนิ้วเดียว!
กับมด ของอย่างกับเป็นขยะ
เขาไม่มีความสนใจเลยสักนิด
“นายเป็นไงบ้าง?”
หยางเฟิงมาที่ข้างกายหม่าตง พยุงเขาขึ้น
หม่าตงยิ้มอย่างเศร้าแล้วพูด “ไม่ตายหรอก! ขอบคุณท่านแม่ทัพมาก ไม่อย่างนั้นวันนี้ฉัน คงตายแน่ๆ!”
ถึงแม้หลี่ซู่จะเป็นแค่ขยะในสายตาหยางเฟิง
แต่สำหรับหม่าตงแล้ว
ในสายตาหม่าตง เขาก็เป็นขยะเหมือนกัน
เห็นหม่าตงไม่เป็นไร
หยางเฟิงพยักหน้า “ฉันโทรตาม120แล้ว รถพยาบาลจะมาในเร็วๆนี้ ครั้งนี้นายทำได้ดี ฉันจะจำไว้ในใจ”
เรื่องของวันนี้
หม่าตงถูกต่อยตีจนเป็นแบบนี้เพราะตัวเอง
ในใจเขาก็รู้สึกผิดอยู่เล็กน้อย!
ได้ยินคำพูดของหยางเฟิง
หม่าตงสีหน้าตื่นเต้น “ท่านพูดเกินไป……สามารถแบ่งเบาความกังวลให้กับท่านแม่ทัพ ถึงผมจะตาย ก็เต็มใจ……”
หยางเฟิงตบไหล่ของเขา “ไม่ต้องตายหรอก ฉันยังต้องการให้นายช่วยฉัน! เรื่องครั้งนี้ แสดงว่าระบบป้องกันของตงไห่ยังไม่แข็งแกร่งพอ พื้นฐานระบบการเตือนภัยล่วงหน้าไม่เพียงพอ”
“หลังจากที่นายหายดี จัดการดูแลตงไห่แทนฉันดีๆ ต้องสร้างให้ตงไห่กลายเป็นบ้านเมืองที่มั่นคง ไม่ว่าจะใช้เงินเท่าไหร่ ก็ไม่กลัว! ต้องการเงิน หาฉัน! ต้องการคน หาเสือขาว!”
“ต้องทำให้ได้ แค่มีคนน่าสงสัยเข้ามา นายจะสามารถรู้ได้ในทันที”
“ถ้ามีบุคคลอันตราย ก็แจ้งฉันทันที จัดการไปโดยเร็วที่สุด!”
หลี่ซู่เป็นปรมาจารย์แข็งแกร่งแดนกลาง
หม่าตงและคนอื่นๆต้านไม่ไหว