อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม บทที่ 532 ร่วงลงไปในแดนมายา
ในขณะที่ทุกคนกำลังสิ้นหวัง ประตูหินก็เกิดเสียงโครมดังขึ้น ประตูถูกทำลายอย่างกะทันหัน คนที่นำเข้ามาก่อน คือรองหัวหน้าเผ่าซือคงและผู้อาวุโสอีกหลายคนของเผ่าหยก
กู้ชูหน่วนใช้ความคิดอย่างรวดเร็ว โยนกุญแจรูปดาวในมือไปทางรองหัวหน้าเผ่าซือคง
ตัวเองกลับประคองเย่จิ่งหานขึ้นมา พาพวกไป๋จิ่นถอยออกไปอย่างรวดเร็ว
รองหัวหน้าเผ่าซือคงมองกุญแจรูปดาวที่อยู่ในมือตนเองด้วยความมึนงง ได้ยินเพียงเสียงของเวินเส้าหยีที่ตะโกนมาทางเขา
“รีบโยนกุญแจรูปดาวทิ้งไป”
“โฮก……”
รองหัวหน้าเผ่าซือคงอยากจะโยนทิ้ง แต่เสียดายที่ช้าไปก้าวหนึ่ง
อสูรเขาเดียวแห่งแดนมายาระดับเจ็ดได้พุ่งตรงมาทางเขาแล้ว และลงมืออย่างไม่ปรานีเลยแม้แต่น้อย
รองหัวหน้าเผ่าซือคงกลั้นหายใจ คิดจะขวางการโจมตีครั้งนี้
แต่ไม่รู้ว่าพลังภายในจากจุดตันเถียนของเขา หายไปจนหมดสิ้นตั้งแต่เมื่อไหร่
การต่อสู้ระหว่างยอดฝีมือ หากสติไม่ตั้งมั่นก็ต้องตาย ไม่ต้องพูดถึงรองหัวหน้าเผ่าซือคงที่เผลอเสียสมาธิไปตั้งสองครั้ง
“รองหัวหน้าเผ่า……”
พิณที่อยู่ด้านหลังของเวินเส้าหยีถูกเหวี่ยงออกไป แม้จะไม่มีวรยุทธ แต่ก็พุ่งไปทางอสูรเขาเดียว ช่วยให้รองหัวหน้าเผ่าซือคงได้มีโอกาสหายใจอีกเล็กน้อย
“ฟู่……”
เวินเส้าหยีบาดเจ็บสาหัส มองเห็นได้ด้วยตาเปล่าว่าซีดขาวลงอย่างรวดเร็ว
ชุดขาวบนร่างไม่รู้ว่าเปลี่ยนเป็นชุดสีเลือดไปตั้งแต่เมื่อไหร่ ถ้าหากไม่ใช้เพราะเขามีวิชาตัวเบาที่ยอดเยี่ยม เกรงว่าคงจะสลายกลายเป็นกองเลือดไปนานแล้ว
หลังจากที่อสูรเขาเดียวทำร้ายเวินเส้าหยีจนบาดเจ็บสาหัส ยังคงไม่ลดความเร็วมุ่งตรงไปยังรองหัวหน้าเผ่าซือคง
ในขณะที่อันตรายมาเยือน เพื่อรักษาชีวิตรอด รองหัวหน้าเผ่าซือคงผลักเวินเส้าหยีที่บาดเจ็บสาหัสเพราะช่วยเขาเอาไว้อย่างไม่เสียดายชีวิตออกไป ตนเองกลับหนีออกไปอย่างรวดเร็ว
กู้ชูหน่วนอยู่ใกล้เวินเส้าหยีที่สุด เห็นทุกสิ่งที่เกิดขึ้นอย่างชัดเจนที่สุด
“ต่ำทราม ไร้ยางอาย”
นางมีบัญชีแค้นกับเผ่าเทียนเฟิ่น ซึ่งจะอยู่ร่วมโลกเดียวกันไม่ได้
นางไม่อยากจะไปช่วยเวินเส้าหยี แต่นางก็ทนดูความต่ำทรามเช่นนี้ของรองหัวหน้าเผ่าซือคงไม่ได้
“ไปตายซะเถอะ”
กู้ชูหน่วนทิ้งเย่จิ่งหานไว้ให้ไป๋จิ่นกับสีชิ่น ตนเองกลับถอยหลังไป ขวางทางของรองหัวหน้าเผ่าซือคงเอาไว้
“นางเด็กเมื่อวานซืน เจ้าถอยไป ไม่เช่นนั้นอย่าหาว่าข้าไม่เกรงใจ”
“ตาเฒ่าหนังเหนียว เจ้ายังจะอวดดีอะไรอีก อยู่ที่นี่เจ้าก็แค่ตาเฒ่าที่ถูกฝังลงดินไปแล้วครึ่งร่าง เจ้าคิดว่าเจ้ายังเป็นคนที่มีความสามารถสูงส่ง อยากทำอะไรก็ได้อย่างนั้นหรือ”
“ปังปังปัง……”
คุยกันดีๆไม่ได้ ทั้งสองคนก็ต่อสู้กันขึ้นมา
ถ้าหากเป็นเวลาปกติ กู้ชูหน่วนคงไม่ใช่คู่ต่อสู้ของรองหัวหน้าเผ่าซือคงแน่นอน
แต่ว่าตอนนี้ทั้งสองคนต่างก็สูญเสียวรยุทธไปแล้ว แต่พื้นฐานในการต่อสู้ของพวกเขาต่างก็ไม่เลว พละกำลังก็สูสีกัน ไม่สามารถรู้ผลแพ้ชนะได้ในชั่วขณะ
รองหัวหน้าซือคงรีบร้อนอยากจะจากไป ไม่อยากจะพัวพันกับกู้ชูหน่วนไปมากกว่านี้ แต่กู้ชูหน่วนกลับรั้งเขาเอาไว้อย่างสุดกำลัง
จอมมารเห็นดังนั้น ก็เข้าร่วมการต่อสู้ด้วย ช่วยกู้ชูหน่วนต่อสู้กับรองหัวหน้าเผ่าซือคง
“นังหนู เจ้าสนใจกุญแจรูปดาวมาไม่ใช่หรือ ทำไมจึงได้มอบให้คนอื่นไปเล่า”
กู้ชูหน่วนกลอกตาทีหนึ่ง
โง่หรืออย่างไร ย่อมเป็นเรื่องเท็จ นางจะให้กุญแจรูปดาวของจริงไปได้อย่างไร
สองต่อหนึ่ง บวกกับอสูรเขาเดียวที่จ้องจะโจมตี เกือบจะพุ่งมาทำร้ายตั้งหลายครั้ง
รองหัวหน้าเผ่าซือคงยิ่งร้อนใจ ก็ยิ่งพ่ายแพ้
เดิมทีกู้ชูหน่วนแค่คิดจะรั้งรองหัวหน้าเผ่าซือคงเอาไว้เท่านั้น ไม่รู้ว่าเป็นเพราะนึกถึงความแค้นของเผ่าหยกใช่หรือไม่ จิตสังหารของนางผุดขึ้นมา ทุกกระบวนท่าที่ใช้ล้วนต้องการเอาชีวิต
บนท้องฟ้า เกิดการต่อสู้ขึ้นมาอย่างกะทันหัน
ระหว่างที่ต่อสู้กัน ไม่รู้ว่าใครไปแตะต้องค่ายกลเข้า
ในท้องฟ้าที่กว้างใหญ่เกิดน้ำวนขึ้นมาอย่างกะทันหัน พลังยิ่งใหญ่มาก ยิ่งกว่าพายุลมระดับสิบ ดึงดูดทุกคนเข้าไปในวังน้ำวน
เวินเส้าหยีที่บาดเจ็บสาหัสถูกพัดเข้าไปคนแรก
สีชิ่นเป็นคนที่สอง
ไป๋จิ่นจับตัวสีชิ่นไว้แน่น
ไม่ว่าทั้งสองคนจะดิ้นรนต่อต้านสักเท่าไหร่ก็ก้าวเข้าไปในวังน้ำวนทีละก้าว
กู้ชูหน่วนดึงมือของไป๋จิ่นเอาไว้แน่น แม้แต่นางก็ถูกดูดเข้าไปด้วย
เย่จิ่งหานกับจอมมารแทบจะจับมือกู้ชูหน่วนเอาไว้ในเวลาเดียวกัน และแล้วปรากฏว่าก็ถูกดูดเข้าไปเช่นกัน
แม้แต่ผู้อาวุโสเจ็ดและฮัวฉีหลัวที่อยู่รั้งท้าย ก็ถูกดูดเข้าไปด้วย
มีเพียงหนึ่งเดียวที่ไม่ได้ถูกดูดเข้าไป ก็คืออสูรเขาเดียว