GMC ตอนที่ 774 สร้าง!
ตอนดึก ในพักของตระกูลซู
ด้วยแสงจันทร์ที่ตกแต่งท้องฟ้า ภายในป่าไผ่อันกว้างใหญ่แสงของจันทราสาดส่องลงมา ซูฮ่าวนั่งขัดสมาธิ เขากำลังบ่มเพาะแต่น่าประหลาดใจที่ไม่มีร่องรอยความผันผวนพลังงานรอบตัวเขา
ปรากฏเพียงร่องรอยพื้นที่สั่นสะเทือน
ซูฮ่าวเรียกกฎแห่งพลังออกมาอย่างเงียบๆ และร่องรอยของพลังโมเดลปรากฏขึ้น มันอ่อนแอและแทบไม่สามารถระบุรูปร่างที่แท้จริงได้
“นี่คือพลังโมเดลงั้นเหรอ?”
เป็นครั้งแรกที่ซูฮ่าวเรียกมันออกมา ขณะที่เขาตรวจสอบภายใต้แสงจันทร์ พลังโมเดลโปร่งแสงเปล่งประกายสีน้ำเงินภายใต้แสงจันทร์
“สวยมาก” ซูฮ่าวอุทานด้วยความชื่นชมจากส่วนลึกของหัวใจแต่สายตาของเขาดูจริงจัง อะไรคือสิ่งที่กฎแห่งพลังเขงเขาสามารถทำได้ เขาต้องศึกษาอย่างละเอียด
หากไม่มีคู่มือ เขาทำได้เพียงศึกษาด้วยตนเองเท่านั้น
ในระหว่างวันเขาได้สนทนากับซูเจิ้นเหวินซึ่งทำให้เขาเข้าใจเรื่องกฎแห่งพลังนี้ได้มากขึ้น แน่นอนว่ามันฟังดูไม่ธรรมดาแต่การควบคุมมันยากมาก การควบคุมพลังของซูฮ่าวนั้นถูกจำกัดไว้เฉพาะภายในทะเลจิตวิญญาณของเขาเท่านั้นในตอนนี้
มันไม่ใช่ความคิดที่ดีในการต่อสู้กับศัตรูด้วยการพุ่งชน แต่ปัจจุบันเขาไม่สามารถทำเช่นนั้นได้
เหตุผลนั้นค่อนข้างง่าย: มันช้าเกินไป!
นี่ไม่ใช่เรื่องล้มเล่น ในการต่อสู้ที่สถานการณ์เปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว ใครจะมีเวลารอให้คุณเรียกกฎแห่งพลังของคุณออกมาอย่างช้าๆ? แม้ว่าคุณจะเค้นมันออกมาได้คุณก็ยังต้องเลือกเป้าของคุณ
ในที่สุดมันก็เป็นเรื่องของการควบคุม!
ไม่ว่าจะใช้พลังใดก็ตาม เราจำเป็นต้องควบคุมความแข็งแกร่งของตนเองได้อย่างสมบูรณ์ เพื่อที่จะใช้ความแข็งแกร่งที่แท้จริงของพลังนั้นๆ แม้แต่กฎแห่งพลังก็ไม่มีข้อยกเว้น
“ควบคุม…” ซูฮ่าวครุ่นคิด
เพื่อที่จะจัดการกับพลังโมเดลและทำให้มันหมุนไปรอบๆ เขาไม่ต่างไปกับเด็กวัยรุ่นที่เพิ่งเรียนรู้วิธีขับรถ ค่อยๆ เลื่อนซ้าย เลื่อนขวาอย่างช้าๆ และบางครั้งมันก็ขึ้นหรือไม่ก็ลง อย่างน้อยความช้านั้นก็มีความได้เปรียบเช่นกัน มันจะไม่โดนป่าไผ่โดยรอบหรืออย่างอื่น…
ผลที่ตามมาคือความหายนะชัดๆ
หนึ่งสัปดาห์ผ่านไป
ตอนนี้สวนของตระกูลซูกลายเป็นพื้นที่ต้องห้ามสำหรับทุกคน เพราะจะมีออร่าที่น่ากลัวปรากฏออกมาเป็นครั้งคราว ลืมเกี่ยวกับการเข้าใกล้แม้จากที่ไกลๆ เหล่าศิษย์ยังหวาดกลัวจนพวกเขาไม่มีสมาธิในการฝึก! ภายใต้สภาวะเช่นนี้ ซูเจิ้งเหวินจึงปิดกั้นพื้นที่สวนทั้งหมด
โชคดีที่ซูฮ่าวใช้เวลาไม่นาน
ในสวนมีแสงไฟกระพริบ
เมื่อใดก็ตามที่พลังโมเดลพุ่งผ่านอากาศเส้นทางของมันจะเกิดการบิดเบี้ยวไปในระดับที่แตกต่างกัน ความเร็วของมันไม่ธรรมดามันเดินทางไปมาในป่าไผ่ได้โดยไม่ชนสิ่งกีดขวางใดๆ
“ไม่เลว” ซูเจิ้นเหวินยิ้มเมื่อเขาเห็นความก้าวหน้าของซูฮ่าว
“ในที่สุดก็สำเร็จ!” ซูฮ่าวยินดี “ในที่สุดฉันก็สามารถสังหารผู้คนได้ด้วยมัน!”
…
ข้างๆ เขาเมื่อได้ยินคำสรรเสริญมุมปากของซูเจิ้งเหวินนั้นกระตุก ไอ้เด็กเวรตะไลนี้พยายามอย่างหนักเพื่อที่จะสังหารผู้คน?
“ตอนนี้คุณควบคุมขั้นพื้นฐานได้แล้ว คุณสามารถลองศึกษาวิธีการใช้งานต่อได้” ซูเจิ้งเหวินให้คำแนะนำ “ความหัศจรรย์ของกฎแห่งพลังจะมีผลเมื่อคุณสามารถใช้งานได้จริงเท่านั้น เช่นเดียวกันเมื่อคุณมีเงินก่อนคุณซื้อของบางอย่างคุณต้องพิสูจน์ความคุ้มค่า การใช้เงินของคุณหรือการสังหารผู้คนทุกวันนั้นไม่ถูกต้อง”
ในตอนท้ายซูเจิ้งเหวินกล่าวเพิ่มเติมอีกประโยค “แม้ว่าการทำเช่นนั้นจะเจ๋ง”
ซูฮ่าว “ …”
“อืม นี่คือวิธีการใช้กฎแห่งพลัง” ซูเจิ้งเหวินส่งข้อมูลบางอย่างไปยังซูฮ่าว “เนื่องจากแต่ละกฎมีความแตกต่างกัน คุณสามารถลองทีละอันได้ บางทีคุณพบที่เหมาะสมกับกฎของคุณ”
“อืม” ซูฮ่าวพยักหน้า
“เพียงแค่ให้ความสนใจกับการบ่มเพาะอย่าสนใจสิ่งรบกวน แม้ว่าคุณจะล้มเหลวในการฝึกฝน แต่ก็ไม่เป็นไร อย่างไรก็ตามคุณยังมีความสามารถพิเศษของคุณ เมื่อคุณก้าวเข้าสู่ขอบเขตโลกอย่างแท้จริง คุณจะสามารถทำลายพวกเขาได้โดยไม่ต้องเสียเหงื่อ!”
ดวงตาทั้งคู่ของซูเจิ้งเหวินส่องประกาย “บางทีคุณอาจมีกฎแห่งพลัง 2 กฎ ฮ่าๆ …ฉันต้องการเห็นคุณทำลายคนนั้นจากตระกูลเทียน”
ซู่ห่าวเช็ดเหงื่อของเขา
“อะไร” ซูเจิ้งเหวินสังเกตเห็นสีหน้าแปลกๆ ของซูฮ่าว
“เอ่อ..” หลังจากคิดสักพักซูฮ่าวก็หัวเราะออกมา “พี่ใหญ่ซูแตกต่างจากเอสเปอร์โลกที่ฉันเคยพบ อืม…คุณใจดีและตลกมาก”
ซูฮ่าวหยุดก่อนพูดอีกคำ
ซูเจิ้งเหวินมองเขาด้วยท่าทียิ่งยะโส “คุณไม่ได้กำลังจะพูดว่าฉันน่าขำใช่ไหม?”
“อะแฮ่ม” ซูฮ่าวไอ “ไม่อย่างแน่นอน!”
ซูเจิ้งเหวินซบตาเขา อย่างไรก็ตามเขาไม่ได้ตำหนิซูฮ่าว เขามองเขาด้วยท่าทางตลกๆ แทน “คุณคิดว่าเอสเปอร์โลกทุกคนควรเป็นตาเฒ่าแก่ๆ ที่ครึ่งก้าวอยู่ในหลุมศพงั้นหรอ หรือไม่ก็ดูสง่างามมีคำพูดที่เต็มไปด้วยปรัชญาใช่มั้ย”
“ห๊ะ?” ซูฮ่าวตกตะลึง
ซูเจิ้งเหวินได้อธิบายถึงบรรพบุรุษเก่าแก่อย่างแม่นยำ เอสเปอร์ที่แข็งแกร่งมักจะมีความภาคภูมิใจของเป็นตนเอง ไม่ว่าจะเป็นบรรพบุรุษเก่าแก่ของตระกูลซูหรือเทียนกัง พวกเขามักจะทำตัวลึกลับและอยู่ให้ห่างจากคนธรรมดา แน่นอนซูเจิ้งเหวินเป็นข้อยกเว้น
“พวกเขาล้วนแต่ขี้เก๊ก…” ซูเจิ้งเหวินถอนหายใจและวิพากษ์วิจารณ์สองเอสเปอร์โลกที่ทรงพลังในทันที
“ขี้เก๊ก?” ซูฮ่าวเช็ดเหงื่อ
เขาไม่กล้าเชื่อมโยงคำๆ นี้กับเอสเปอร์โลกได้
ในขณะเดียวกัน เทียนกัง ผู้ซึ่งอยู่ในสมพันธ์และบรรพบุรุษเก่าของตระกูลซูจู่ๆ ก็จามขึ้น “แปลกฉันเป็นเอสเปอร์โลกแล้ว ฉันจะเป็นหวัดได้อย่างไร เป็นไปได้ไหมที่มีบางคนกำลังนินทาฉัน? อืม…นี่เป็นปัญหาที่ร้ายแรง”
“คุณคิดว่าพวกเขาจะทำอะไรอีก?” ซูเจิ้นเหวินแลดูดูถูกเหยียดหยามมาก “ลองคิดดูสิ เมื่อคุณเริ่มบ่มเพาะครั้งแรก คุณไม่คิดว่าเอสเปอร์มืออาชีพเต็มไปด้วยความสง่างามงั้นหรอ? แล้วตอนนี้ล่ะ?”
“มันดูงั้นๆ ” ซูฮาวเกาหัวของเขา
“ใช่แล้ว” ซูเจิ้นเหวินยิ้มอย่างชั่วร้าย “นอกจากนี้มันยากแค่ไหนที่จะฝึกฝนและกลายเป็นเอสเปอร์โลก? เหตุผลที่พวกเขาทำแบบนั้นเป็นเพราะพวกเขามีความต้องการอยากทำเช่นนั้น ในบางครั้งแบบ มองฉันสิ ฉันได้บ่มเพาะมานานหลายปีก่อนที่จะทะลวงเข้าไปในขอบเขตโลก ฉันต้องสนใจคนอื่นๆ งั้นหรอ? โดยธรรมชาติรัศมีที่ทึ่งเกิดปรากฏขึ้นกับเรา”
“จริง” ซูฮ่าวก็คิดเช่นกัน
“ยิ่งกว่านั้น…” ซูเจิ้งเหวินชี้ไปที่ผู้อาวุโสใหญ่ในฝูงชน “ฉันมีตาแก่อยู่ที่นี่ ไม่ว่าฉันจะแสร้งทำมากแค่ไหนมันก็ไม่มีผล”
ซูฮ่าวพูดไม่ออก
อย่างไรก็ตามเขาเข้าใจสิ่งที่เขาหมายถึง
บุคลิกของซูเจิ้งเหวินนั้นแตกต่างจากคนอื่นๆ อย่างแท้จริง อาจเป็นเพราะเขาไม่ได้แก่หรืออาจเป็นเหมือนที่เขาพูด เขาพยายามอย่างหนักเพื่อที่จะกลายเป็นเอสเปอร์โลก เขาจำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับความเห็นของคนอื่นงั้นหรอ?
“ขอบเขตโลก!” ซูฮ่าวกำกำปั้น
สักวันหนึ่งเขาจะได้มีโอกาสที่จะไม่สนใจความเห็นของคนอื่นหรือไม่? เมื่อมองดูที่พลังโมเดลที่กำลังลอยอยู่กลางอากาศ ซูฮ่าวกฌปลอบใจตัวเองอย่างเงียบๆ นี่เป็นการเริ่มต้นที่ดี
ฝึกฝน!
ซูฮ่าวเปิดข้อมูลที่เขาได้รับ มีทั้งหมด 130 วิธีในการใช้ กฎแห่งพลังโดยทั่วไป รายการจะครอบคลุมวิธีที่ใช้ของแต่ละกฎแห่งพลัง
ซูฮ่าวพยายามใช้วิธีการสำหรับพลังเปลวไฟ
ไม่มีการตอบสนอง
พลังคำสาป ไม่มีการตอบสนอง
พลังสายฟ้า ไม่มีการตอบสนอง
…
หลังจากพยายามใช้วิควบกฎแห่งพลังหนึ่งร้อยกฎ ซูฮ่าวก็เริ่มรู้สึกผิดหวัง แน่นอนกฎแห่งพลังชนิดใหม่นี้ย่อมจะมีวิธีการที่แตกต่างจากวิธีเดิมที่มีอยู่
สามสิบวิธีสุดท้าย?
ด้วยความหวังอันริบหรี่ ซูฮ่าวทำได้เพียงยิ้มอย่างขมขื่น
แมร่*เอ้ย!
ไม่แม้แต่วิธีเดียว
“เป็นไปไม่ได้งั้นหรอ?” ซูเจิ้งเหวินถาม
“อืม” ซูฮ่าวยิ้มอย่างขมขื่นและส่งข้อมูลคืนให้ซูเจิ้งเหวิน อย่างไรก็ตามก่อนที่จะปิดเขาสังเกตเห็นว่าในตอนท้ายของข้อมูลนี้มีกฎแปลกๆ ที่มีสองคำใหญ่ๆ เขตแดนวิญญาณ
“เขตแดนวิญญาณ?” ซูฮ่าวอยากรู้อยากเห็น “นั่นคืออะไร”
“ นั่นเป็นขั้นที่สองของขอบเขตโลก” ซูเจิ้งเหวินอธิบาย “คุณยังเร็วเกินไปสำหรับเรื่องนั้น ขั้นแรกของขอบเขตโลกคือความเชี่ยวชาญการควบคุมพื้นฐานของกฎแห่งพลัง ทั้งการโจมตีและการป้องกัน หลังจากคุณรวมเข้าด้วยกันอย่างแท้จริง มันจะกลายเป็นความแข็งแกร่งของคุณและคุณจะสามารถเริ่มขั้นที่สองได้”
“การใช้กฎแห่งพลังเพื่อรวมเขตแดนวิญญาณ”
แสงสีฟ้ากระพริบ
ชั้นของความผันผวนปรากฏขึ้น
วัตถุสี่เหลี่ยมสีน้ำเงินเล็กๆ ปรากฏอยู่ในมือของซูเจิ้งเหวิน เมื่อกกฎแห่งพลังกระพริบมันก่อตัวเป็นวัตถุแข็งของจริง
“ลองสัมผัสมัน” ซูเจิ้งเหวินพูดอย่างเฉยเมย
ซูฮ่าวยื่นมือออกไปแตะมัน ดวงตาของเขาจ้องมองอย่างไม่รู้ตัว ของจริง มันเป็นวัตถุจริงๆ! ตอนนี้ในใจของซูฮ่าวเต็มไปด้วยอารมณ์ที่ซับซ้อน นี่คือขั้นตอนการทำให้เป็นจริง! ซูเจิ้งเหวินรู้เรื่องนี้ได้อย่างไร เป็นไปได้ไหมว่าความสามารถของเขานั้นสัมพันธ์กับโมเดล?
“นี่เป็นขั้นตอนที่สองของขอบเขตโลก การสร้าง”
“เอสเปอร์โลก เอสเปอร์โลกคืออะไรกันแน่? เฉพาะการควบคุมกฎแห่งพลังเพื่อให้เกิดการสร้างสรรค์เท่านั้นจึงถือว่าเป็นเอสเปอร์โลกที่แท้จริง!”
เมื่อได้ยินสิ่งนี้ซูฮ่าวก็ประหลาดใจ!
สร้าง?
เอสเปอร์โลกทุกคนสามารถทำสิ่งนี้ได้หรอ?
ไม่นานมานี้ความฝันในใจของเขาคือการสร้างแบบจำลองของโลกทั้งใบและควบคุมมัน! และตอนนี้? หากทุกคนสามารถทำได้จุดวิเคราะห์ของโมเดลคืออะไร
“เอสเปอร์โลกทั้งหมดสามารถบรรลุขั้นการสร้างได้” ซูฮ่าวถามด้วยน้ำเสียงตกใจ
“แน่นอน มิฉะนั้นแล้วผู้คนทำไมถึงเรียกเราว่าเอสเปอร์โลกกันละ?” ซูเจิ้งเหวินภาคภูมิใจเล็กน้อย “ขึ้นอยู่กับกฎแห่งพลังที่แตกต่างกัน การสร้างก็จะแตกต่างกัน ตัวอย่างเช่นพลังลมของฉัน! ฉันใช้เวลากว่าครึ่งปีในการควบแน่นและทำให้มันอยู่ในระดับนี้!”
“ครึ่งปีเหรอ” ซูฮ่าวกลัวจริงๆ เมื่อฟังคำอธิบายของเขา
“แน่นอน” ซูเจิ้นเหวินกล่าวเยาะเย้ย “เหตุผลที่การสร้างนั้นมหัศจรรย์มากเพราะมันสามารถปรากฏได้ในความจริง ไม่ว่าคุณจะใช้เวลานานแค่ไหนมันก็จะไม่เพียงพอ! สิ่งที่ซับซ้อนมากยิ่งกว่าคือสิ่งที่ยาวและต้องผสานมัน! ดังนั้นในช่วงเริ่มต้น เราจึงเริ่มด้วยรูปแบบที่ง่ายที่สุด”
“แล้วนี่คืออะไร…” ซูฮ่าวชี้ไปที่วัตถุรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้าในมือของซูเจิ้งเหวิน เขามีความคิดรางๆ ว่ามันดูเหมือนอะไรบางอย่าง แต่เขาก็ยังตัดสินใจที่จะขอคำอธิบายให้แน่ใจ
“นี่?” ซูเจิ้นเหวินโยนมันขึ้นไปในอากาศก่อนที่จะรีบมัน “อิฐ!”
“…”
เส้นสีดำเกิดขึ้นบนหน้าผากของซูฮ่าว เขาเดาถูก เชี่* เขาไม่อยากจะถามซูเจิ้งเหวินเพราะกังวลว่ามันอาจเป็นการดูถูก ท้ายที่สุดเขาเป็นถึงเอสเปอร์โลก เขาจะหันไปใช้ของที่มีคุณภาพต่ำเช่นนี้ได้อย่างไร!
ซูฮ่าวรู้สึกว่าออร่าอันสง่างามที่ล้อมรอบเอสเปอร์โลกคนนี้เริ่มสลายลง
“พี่ใหญ่ซูทำไมคุณต้องสร้างอิฐ” ซูฮ่าวยังคงมีร่องรอยของความเคารพต่อเอสเปอร์โลกและถามซูเจิ้งเหวินด้วยความระมัดระวัง ซูเจิ้งเหวินให้คำตอบที่มีคสามคำแก่เขาอย่างมีความสุข
“เพื่อทุบคน!”