มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 668
แทบจะทุกคนที่อยู่ที่นั่นถึงกับตกตะลึงจนพูดไม่ออกกัน
ในขณะที่มอลลี่รู้สึกกลัวและเศร้าใจพอ ๆ กันแทนมีล่าขณะที่เธอเฝ้ามองเพื่อนที่แสนดีของเธอถูกผลักลงกับพื้น แต่ก็ต่างกันกับฮอลลี่ที่กำลังยิ้มเยาะเหมือนกับจะไม่มีวันพรุ่งนี้อีกแล้ว
ประธานคลอฟอร์ดเอง ที่กำลังได้รับข้อความในขณะนั้น ก็แสร้งทำเป็นเหมือนว่าเธอไม่ได้เห็นอะไร
“ฮึ่ม! เธอกล้ามารุกรานคุณคลอฟอร์ดได้ยังไง? ถ้าฉันไม่สอนบทเรียนให้เธอเป็นการส่วนตัวตอนนี้ละก็ เธอก็จะไม่มีวันเรียนรู้แน่!” โยเอลตะเบ็งเสียงใส่ ขณะที่เขายกแขนของเขาขึ้น ดูเหมือนพร้อมที่จะทุบตีมีล่าแล้ว
แต่อย่างไรก็ตาม ก่อนที่เขาจะทันได้เริ่มโจมตีครั้งแรก เขาก็หยุดชะงักได้ทันเวลาพอดี
เขาสังเกตเห็นได้ทันเวลาว่าหน้าจอโทรศัพท์ของมีล่า ซึ่งก่อนหน้านี้ตกไปด้านข้าง มีรูปถ่ายของคุณคลอฟอร์ด!
“…หืมม? อะไรเนี่ย?!” โยเอลกล่าว รู้สึกสะดุ้งตกใจ
“เธอรู้จักคุณคลอฟอร์ดใช่ไหม?” โยเอลถาม เห็นได้ชัดว่าประหลาดใจที่เห็นรูปของน้องชายอุปถัมภ์ของเขา ในโทรศัพท์ของผู้ช่วยพนักงานบางคน
จากนั้นเขาก็หยิบโทรศัพท์ของเธอขึ้นมา พยายามอย่างหนักที่จะรู้ให้ได้ว่าจริง ๆ แล้วเธอเป็นใครกัน เพราะเขายังไม่สามารถหาข้อสรุปเชิงตรรกะใด ๆ ได้ เขาจึงยับยั้งจากการทุบตีเธอ
“เอาโทรศัพท์ของฉันคืนมาค่ะ!” มีล่ากล่าว ขณะที่เธอฉกโทรศัพท์ของเธอไปจากมือของโยเอล
“ฉันจะถามเธอตอนนี้นะ ทำไมเธอถึงมีรูปถ่ายของคุณคลอฟอร์ดเป็นรูปหน้าจอของเธอล่ะ?” โยเอลถามอีกครั้ง เสียงของเขาเต็มไปด้วยความสับสนงุนงง
แม้เธอจะหลับตาในขณะนั้น แต่แม้แต่ประธานคลอฟอร์ดก็ได้ยินคำถามของเขา จากนั้นเธอก็ส่งสัญญาณให้คนที่กำลังนวดให้เธออยู่ไปได้ ก่อนจะเหลือบมองไปที่มีล่าอย่างสงสัย และยังมองเธอผ่าน ๆ ตั้งแต่หัวจรดเท้าอีกด้วยซ้ำ
“นั่นเป็นเรื่องส่วนตัวค่ะ!” มีล่าตอบกลับ ถือโทรศัพท์ของเธอไว้อย่างระมัดระวัง
“งั้นเธอชื่ออะไร?” โยเอลถาม ขณะที่เขาเกาหลังหัวของเขา ดูเหมือนว่าเขาจะเพิ่งนึกถึงบางอย่างที่สำคัญขึ้นมาได้ ซึ่งทำให้ถามคำถามนั้นขึ้นมาฉับพลัน
“มีล่า สมิธค่ะ!”
เมื่อได้ยินแบบนั้น ดวงตาของโยเอลก็เบิกกว้างขึ้นเล็กน้อย
‘มีล่า สมิธ…ทำไมชื่อนั้นถึงคุ้นมากขนาดนี้นะ…? ฉันเคยได้ยินมันที่ไหนมาก่อนหรือเปล่า…?’
‘เดี๋ยว…เอเดนบอกฉันว่าแฟนสาวของคุณคลอฟอร์ดกำลังฝึกงานของเธอในนอร์ทเบย์หนิ…’
“…เธอมาจากมหาวิทยาลัยเมย์เบอร์รี่ใช่ไหม?” โยเอลถาม รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยกับข้อสรุปของเขา
“ใช่ค่ะ!” มีล่าตอบกลับด้วยการพยักหน้าเล็กน้อย
“แม่ง!” โยเอลยิ่งประหลาดใจมากขึ้นอีกในตอนนี้ที่การคาดเดาของเขาจะถูกต้องจริง ๆ!
“งั้นเธอก็รู้จักน้องชายของฉันอย่างแน่นอน ใช่ไหม? เจอรัลด์น่ะ? เธอยังมีรูปถ่ายของเขาในโทรศัพท์ของเธออีกด้วย! เป็นไปได้ไหมว่าเธอคือแฟนของเขา? เธอรู้ไหมว่าเอเดนและแซคเป็นใคร?”
“ฉันรู้จักพวกเขา ใช่ค่ะ!” มีล่าตอบกลับ พร้อมกับพยักหน้าอีกครั้ง
โยเอลแทบจะกระโดดอยู่คาที่หลังจากได้ยินการตอบกลับของเธอ
‘ให้ตายเถอะ เธอคือน้องสะใภ้ของฉันจริง ๆ! ฉันทำอะไรลงไปเนี่ย? ฉันเกือบจะทุบตีเธอได้ยังไงกัน?’
‘ฉันพังแน่คราวนี้!’ โยเอลคิดกับตัวเอง ขณะที่เขาหันไปมองประธานคลอฟอร์ดอย่างว่าง่าย
เมื่อเห็นปฏิกิริยาของเขา เธอจึงลุกขึ้นยืนทันที
ตามปกติแล้วเธอก็ได้ยินบทสนทนาทั้งหมดของพวกเขา และเธอก็ประหลาดใจเหมือนกันกับการเปิดเผยนี้ ขณะที่เธอเดินไปหามีล่า
“เธอคือแฟนของเจอรัลด์จริง ๆ ใช่ไหม?” ประธานถาม
“ใช่ค่ะ เป็นเธอ! เธอคือแฟนของเจอรัลด์ มีล่า!” มอลลี่ ที่ก้าวมาข้างหน้าในขณะนั้น ตะโกนขึ้นมาฉับพลัน
เมื่อเห็นว่าเธอไม่สามารถปฏิเสธได้อีกต่อไป มีล่าจึงกัดริมฝีปากล่างของเธอเล็กน้อย ก่อนจะพยักหน้ารับ
มีล่าไม่เต็มใจอย่างยิ่งที่จะยอมรับมันมาโดยตลอด เพราะเธอต้องการจะเป็นคนที่พึ่งตนเองได้แทนที่จะพึ่งพาแต่เจอรัลด์อย่างเดียว มันคือเหตุผลที่ทำไมเธอถึงทนความยากลำบากทั้งหมดนี้ของเธอคนเดียว เธอแค่ไม่ต้องการจะเป็นที่รู้จักในฐานะอาหารตาสำหรับเจอรัลด์ ถ้าเธอยังคงเป็นแฟนของเขาต่อไป
แต่อย่างไรก็ตามเพราะการขาดความเชื่อถือในชื่อของเจอรัลด์ในสถานที่ทำงานของเธอ ความจริงนี้จึงเป็นเพียงการขยายความของผู้คนที่นั่นว่าตกตะลึงกันมากแค่ไหน
“ต ตายจริง! เธอคือแฟนสาวของคุณคลอฟอร์ดจริง ๆ ใช่ไหม?”
“ฉันคิดว่างั้นนะ! ถึงแม้ว่าเธออจะสวยมากจริง ๆ แต่ฉันสงสัยว่าทำไมเธอถึงทำงานเป็นพนักงานต้อนรับที่นี่ล่ะ…?”
ขณะที่คนอื่น ๆ เริ่มพูดคุยเกี่นวกับสถานการณ์ปัจจุบัน มีล่าก็สังเกตเห็นว่าประธานคลอฟอร์ดกำลังจ้องมาที่เธอ
“ป ประธานคลอฟอร์ด ฉัน”
“เธอไม่ต้องเรียกฉันว่าประธานคลอฟอร์ดอีกต่อไปแล้ว ท้ายที่สุดแล้ว ถ้าเธอคือแฟนของเจอรัลด์ละก็ เธอก็ควรจะเรียกฉันว่าพี่สาวของเธอสิ!” เจสสิก้าตอบกลับ ด้วยรอยยิ้มจาง ๆ บนใบหน้าของเธอ
“พี่สาว…คุณ…คุณคือเจสสิก้าใช่ไหมคะ? พี่สาวของเจอรัลด์ใช่ไหม?”
ในที่สุด มีล่าก็รู้ว่าจริง ๆ แล้วประธานคลอฟอร์ดเป็นใคร