หลิงฮันครุ่นคิดอยู่ชั่วขณะก่อนจะกล่าว “ข้าขอชื่อของผู้อาวุโสได้รึไม่?”
‘เปรี้ยง’ เส้นสายฟ้าส่องประกายขึ้นที่รูปปั้นหินก่อนจะโจมตีใส่หลิงฮัน
“เจ้าหนู ข้าขอสั่งสอนเจ้าเพื่อให้เจ้ารู้ตัวว่าควรจะมีความเคารพต่อผู้ที่อาวุโสกว่า!” เสียงนั้นกล่าว
‘พรึบ’ หลิงฮันโคจรทักษะอัสนีบาตรเก้าทิวาเพื่อต่อต้าน
‘ตูม’ ร่างของหลิงฮันโดนโจมตีกระเด็นไปกระแทกกำแพงอย่างรุนแรง สิ่งที่น่าตกตะลึงคือแม้จะเป็นการโจมตีที่รุนแรงเทียบได้กับการโจมตีของจอมยุทธระดับสวรรค์ บนกำแพงก็ไม่เกิดรอยขีดข่วนแม้แต่น้อย
“อะไรกัน?” เสียงนั่นเกิดอาการตกตะลึง “เจ้าหนู เจ้าช่างแปลกประหลาด เป็นเพียงแค่ระดับก้าวสู่เทวาแท้ๆแต่กลับมีพลังต่อสู้เทียบเท่ากับจอมยุทธระดับสวรรค์ แถมยังกายหยาบที่แข็งแกร่งถึงขนาดนี้… หายาก เป็นเด็กหนุ่มที่มีพรสวรรค์ที่หาได้ยากยิ่ง!”
หาได้ยากยิ่ง?
หลิงฮันประหลาดใจ คำว่าหายากนั้นหมายความว่ายังมีคนอื่นที่สามารถบ่มเพาะกายหยาบมาถึงระดับนี้ได้เช่นกัน
ตัวตนที่ลึกลับผู้นี้เป็นใครกันแน่ แม้แต่เจียหมิงที่เป็นอัจฉริยะในรอบพันปีของนิกายมังกรปฐพีที่ขึ้นชื่อว่าเชี่ยวชาญด้านฝึกฝนกายหยาบและมีสายเสือดที่บริสุทธิ์ ยังมีกายหยาบที่เทียบกับหลิงฮันไม่ได้เลย
“แล้วก็เด็กสาวคนนั้น!” เสียงนั่นแผ่วเบาลงเล็กน้อย “แม้จะได้รับแรงกระแทกจากการโจมตีเมื่อครู่เจ้าก็ยังไม่เป็นอะไรแม้แต่น้อย! ช่างแปลกประหลาดนัก เป็นไปได้อย่างไรที่ดินแดนกระจ้อยร่อยราวกับแมลงเม่าเช่นนี้จะสร้างอัจฉริยะขนาดนี้ขึ้นมาได้?”
“ผู้อาวุโส ดินแดนแมลงเม่าที่ท่านว่าหมายถึงอะไร?” หลิงฮันถาม
“แน่นอน มันก็คือดินแดนอันกระจ้อยร่อยที่เจ้าอาศัยอยู่นี่ไงล่ะ” เสียงนั่นกล่าว “ตัวข้าผู้นี้คือจักรพรรดิเพลิงอัสนี จงจำชื่อของข้าไว้ ข้าคือจักรพรรดิที่แข็งแกร่งที่สุดในโลก!”
หลิงฮันกรอกตามองบน เห็นได้ชัดว่าถ้าไม่ใช่เพราะเจ้าหนีมาหลบซ่อนที่นี่ ก็คงเป็นเพราะเจ้าถูกผนึกเอาไว้ที่นี่ แต่เจ้ากล่าวว่าอะไรนะ? แข็งแกร่งที่สุดในโลก? แต่หลิงฮันก็ไม่แสดงท่าทีดูถูกออกไปและกล่าว “ที่แท้ท่านก็คือผู้อาวุโสเพลิงอัสนีนี่เอง ข้าขอเสียมารยาทท่านได้รึไม่ว่าทำไมท่านถึงเรียกดินแดนนี้ว่าแมลงเม่า?”
“ดินแดนแห่งนี้ไม่มีทั้งดวงดาว ดวงอาทิตย์หรือพระจันทร์ที่แท้จริง ไม่ใช่ว่ามันต่ำต้อยราวกับแมลงเม่ารึไง?” จักรพรรดิเพลิงอัสนีเค้นเสียงดูถูก “เอาล่ะ เลิกพูดเรื่องไร้สาระได้แล้ว จงทำหน้าที่ตามหาสมบัติให้ข้าซะ สำหรับเด็กคนนั้น ข้าจะรับนางเป็นศิษย์เอง!”
“ฮึ หนิวไม่เห็นอยากเป็นเลย!” ฮูหนิวแลบลิ้น
“ข้าคือตัวตนที่แข็งแกร่ง! ไม่สิ ข้าคือจักรพรรดิที่แข็งแกร่งที่สุดในโลก จงเคารพข้าเป็นอาจารย์เสีย แล้วเจ้าจะได้รับผลประโยชน์มหาศาล!” จักรพรรดิเพลิงอัสนีพูดจาดื้อด้านราวกับเด็ก
หลิงฮันรู้ว่าแม่น้ำอัสนีและแม่น้ำเพลิงนั้นเป็นสิ่งที่เกิดจากจักรพรรดิเพลิงอัสนี หากมองจากมุมนี้แล้วอีกฝ่ายเป็นตัวตนที่ทรงพลังอย่างที่กล่าวจริงๆ เขาต้องเป็นจอมยุทธระดับทลายมิติเป็นอย่างน้อย แต่จากที่เขากล่าว ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ใช่คนของทวีปฮงเทียนแห่งนี้
หรือจะเป็นตัวตนระดับสูงของดินแดนศักดิ์สิทธิ์? ถ้าเป็นเช่นนั้นก็ไม่น่าแปลกใจที่เขาจะอวดดีขนาดนั้น
“ถูกขังอยู่ในรูปปั้นหินผุพังแบบนี้ เจ้าจะทำอะไรได้?” ฮูหนิวกล่าวเหยียดหยาม
“เหอะ!” จักรพรรดิเพลิงอัสนีไม่สบอารมณ์ สัมผัสสวรรค์ของเขาปลดปล่อยอำนาจออกมาอย่างเกรี้ยวกราดและต้องใช้เวลาซักพักกว่าจะสงบจิตใจลงได้ “ซักวันจักรพรรดิผู้นี้จะฟื้นพลังกลับมา และเหยียบย้ำโลกล้าอีกครั้ง!”
หลิงฮันกล่าว “ข้าขอให้ผู้อาวุโสเล่าเกี่ยวกับดินแดนศักดิ์สิทธิ์ให้ฟังหน่อยได้รึไม่?”
“ดินแดนศักดิ์สิทธิ์? ฮ่าๆๆๆ!” จักรพรรดิเพลิงอัสนีหัวเราะลั่น “ทำไมข้าต้องบอกเจ้าด้วย? เจ้าหนู ตามหาสมบัติให้ข้าแล้วข้าจะบอกทุกสิ่งที่เจ้าอยากรู้?”
“คำถามเล็กๆน้อยแต่ต้องแลกด้วยสมบัติ? ผู้อาวุโสช่างใจแคบยิ่งนัก ข้าคงต้องขอปฏิเสธ!” หลิงฮันปฏิเสธข้อเสนอก่อนที่จะกล่าวต่อ “แต่ไหนๆก็ไหนแล้ว ข้าจะรับฟังหน่อยก็ได้ว่าสมบัติอะไรที่ผู้อาวุโสต้องการ?”
จักรพรรดิเพลิงอัสนีไม่พอใจอย่างยิ่ง รุ่นเยาว์ระดับก้าวสู่เทวากล้ามาต่อลองกับเขา? แต่ไม่ว่ายังไงเขาก็ต้องการให้อีกฝ่ายทำภารกิจให้ เขาเค้นเสียงและกล่าว “ข้าต้องการสมบัติสี่อย่าง เขามังกรที่แท้จริง ขนนกอมตะสวรรค์ โลหิตสีชาด แร่ม่วงศักดิ์สิทธิ์!”
นี่เจ้าบ้ารึเปล่า?
ปากของหลิงฮันกระตุก ของสี่อย่างที่ว่ามานั้นสมควรจะเป็นสมบัติระดับศักดิ์สิทธิ์ไม่ใช่รึไง? และประเด็นก็คือที่ทวีปฮงเทียนนี้จะมีสมบัติเช่นนั้น?
“เหอะ ข้าไม่ได้ให้เจ้าไปหามันมาให้ได้เดี๋ยวนี้ ไม่ว่าจะหายังไงดินแดนเล็กๆเช่นนี้ก็ไม่มีทางหาเจออยู่แล้ว แต่ถ้าหากในอนาคตเจ้าขึ้นไปยังดินแดนศักดิ์สิทธิ์ เจ้าจะมีโอกาสหามันเจอแน่นอน จักรพรรดิผู้นี้จะรอคอยเจ้า” จักรพรรดิเพลิงอัสนีกล่าว
หลิงฮันแสยะยิ้มและกล่าว “ข้าไม่รู้ว่าทักษะศักดิ์สิทธิ์ไร้เทียมทานเช่นใดที่ผู้อาวุโสจะให้เป็นของตอบแทน?” ถ้าทักษะศักดิ์สิทธิ์ของอีกฝ่ายยอดเยี่ยมจริง เมื่อเขาได้รับสมบัติที่ว่ามาแล้วเขาค่อยคิดถึงข้อเสนอของอีกฝ่ายอีกที
“ข้าจะแสดงอำนาจของทักษะศักดิ์สิทธิ์ให้เจ้าเห็นผ่านสัมผัสสวรรค์เดี๋ยวนี้” จักรพรรดิเพลิงอัสนีกล่าว ทันใดนั้นก้อนแสงขนาดเล็กก็ลอยออกมาจากรูปปั้นหินและมาหยุดอยู่ด้านหน้าหลิงฮัน
หลิงฮันไม่กล้าประมาท หลังจากยืนยันได้แล้วว่ามันคือก้อนความทรงจำจริงๆเขาจึงค่อยสัมผัสมันและภาพเหตุการณ์บางอย่างก็ปรากฏขึ้นในห้วงจิตสำนึกของเขา
ร่างที่ไม่อาจบอกได้ว่ามีรูปลักษณ์เช่นใดกำลังต่อสู้อยู่ ศัตรูของเขาคือจอมยุทธผู้ใช้ดาบ
แม้จะไม่สามารถมองเห็นใบหน้าได้เพราะมีหมอกปิดบังใบหน้า แต่หลิงฮันก็รับรู้ได้ว่าชายที่กำลังเผชิญหน้ากับจอมยุทธดาบอยู่คือจักรพรรดิเพลิงอัสนี
จักรพรรดิเพลิงอันสนีต่อสู้อย่างองอาจ ร่างของเขามีแขนงอกเพิ่มออกมาสี่แขน แขนทั้งหกโคจรทักษะลับพร้อมกันหกทักษะราวกับเป็นคนสามคนที่กำลังต่อสู้อยู่ในร่างๆเดียว
หลิงฮันตกตะลึงเป็นอย่างมาก นั่นเพราะเขาเองก็ฝึกฝนทักษะศักดิ์สิทธิ์อยู่หลายทักษะ ซึ่งทักษะศรฆ่ามังกรทะลวงดารากับทักษะผนึกพลิกปฐพีนั้นไม่สามารถใช้พร้อมกันได้ แต่ถ้าเขามีแขนเพิ่มขึ้นมาสี่แขนล่ะก็ ปัญหานั้นก็จะต่างออกไป
ด้วยแขนหกแขนที่โจมตี ทักษะศักดิ์สิทธิ์ห้าทักษะก็ถูกใช้ออกพร้อมกัน
“ทักษะศักดิ์สิทธิ์ของข้าเป็นอย่างไร? นี่เป็นเพียงแต่ส่วนแรกเท่านั้น!” จักรพรรดิเพลิงอัสนีกล่าวยั่วยวน “ข้าใช้ความพยายามอย่างมากจนเกือบจะต้องทิ้งชีวิตเพื่อให้ได้ทักษะศักดิ์สิทธิ์นี้มา!”
“อยากจะเรียนรู้ทักษะรึไม่? ถ้าเจ้าต้องการก็นำสมบัติสี่ชิ้นมาให้ข้า แล้วข้าจะสอนเจ้า!”
ต้องการ… ข้าต้องการฝึกฝนมัน!
แม้จะเป็นแค่ส่วนแรก ร่างกายก็สามารถงอกแขนออกมาได้เป็นหกแขนแล้ว หากฝึกฝนมันและสามารถใช้ทักษะศักดิ์สิทธิ์ได้พร้อมกันหลายทักษะ พลังต่อสู้ของเขาจะเพิ่มขึ้นมหาศาล!
หลิงฮันพยักหน้า “ตกลง ข้าจะค้นหาสมบัติสี่ชิ้นให้เจ้า! แต่ว่าท่านผู้อาวุโส ข้าในตอนนี้ยังอ่อนแอเกินไป ท่านช่วยมอบอะไรบางเพื่อช่วยข้าได้รึไม่? ไม่เช่นนั้นหากข้าล้มเหลวผู้อาวุโสเองก็จะไม่บรรลุเป้าหมายเช่นกัน”
โอกาสที่จะได้พบเจอกับตัวตนทรงพลังเช่นนี้มีไม่มาก แน่นอนว่าเขาต้องหาประโยชน์เข้าตัวให้มาที่สุด