ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 697

ทุกคนรออยู่ที่ห้องนั่งเล่นในขณะที่งานเลี้ยงเริ่มจัดเตรียมความพร้อมอยู่

มีแชมเปญทาวเวอร์และอาหารตะวันตกแบบบุฟเฟ่ต์ให้บริการ

ฮาร์วีย์และซีนเธียร์หาที่นั่งของตัวเอง

“ฮาร์วีย์… ฮาร์วีย์ ยอร์ก นั่นคุณเหรอ?”

เสียงหนึ่งเรียกดังมาจากด้านหลังเขา

ฮาร์วีย์หันกลับไปมองและเห็นสาวงามกำลังเดินเข้ามาหาเขา

ผ่านไปไม่กี่เดือน แต่แววตาของเธอไม่เปลี่ยนไปเลยสักนิด

ดวงตาที่สุกประกายแวววาวของเธอมองมาที่ฮาร์วีย์ เธอค่อนข้างตื่นเต้นจนแทบเก็บอาการไว้ไม่อยู่

ผู้หญิงคนนี้มาจากตระกูลชั้นสูงตระกูลหนึ่งของบัควู้ด เธอคือโรซาลี ไนส์เวลล์จากตระกูลไนส์เวลล์

ทั้งสองเคยพบปะกันในช่วงที่พวกเขาอยู่ที่นิอัมมี่ ฮาร์วีย์ส่งเธอขึ้นรถก่อนออกเดินทางออกจากนิอัมมี่

แต่หลังจากออกจากนิอัมมี่แล้ว ทั้งสองไม่ได้เจอกันเกือบสามเดือน

แม้หลังจากมาถึงบัควู้ดแล้ว ฮาร์วีย์ก็ยุ่งมาก เขาไม่คิดว่าจะได้เจอเธอในวันนี้

“ทำไมคุณถึงไม่มาเจอฉันเลยตั้งแต่ที่คุณมาถึงบัควู้ด?”

สายตาของโรซาลีหันไปมองซีนเธียร์ แววตาธอดูแปลก ๆ ไปเหมือนมีคำถาม..

“โรซาลี นี่เพื่อนคุณเหรอ?”

อีกเสียงหนึ่งที่อยู่ข้างเธอดังขึ้น

ชายในชุดสูทสีดำเดินเข้ามาหาฮาร์วีย์

ชายคนนี้คอยตามจีบโรซาลีอยู่ เขามองฮาร์วีย์เป็นคู่แข่งของเขาอีกคน

แต่ฮาร์วีย์ไม่สนใจเขา แล้วยิ้มให้โรซาลี

“ผมเพิ่งจะลงตัวในหลาย ๆ เรื่องได้ไม่ถึงเดือน ช่วงนี้ผมเลยค่อนข้างยุ่ง ๆ ตอนนี้ผมไม่มีเวลาจริง ๆ ”

“ถ้าผมมีเวลาว่าง ผมจะหาเวลาไปพบคุณ”

“ได้สิ! ฉันว่างตลอดเวลาเลยล่ะ!” โรซาลีตอบอย่างรวดเร็ว แต่สักพักเธอชะงักในคำพูดของเธอ

เธอเอามือปิดปากทันที อึ้งกับคำพูดของตัวเอง

ซีนเธียร์ยืนขึ้นและส่งสายตาที่ท้าทายโรซาลี

เธอคิดแค่ว่าพี่เขยของเธอเป็นของเธอคนเดียว แต่กลับมีผู้หญิงอีกคนหนึ่งพยายามจะขโมยเขาไป! ไม่ได้เด็ดขาด

“คุณป้าคะ ขอโทษนะคะ” ซินเธียร์พูดขึ้น “ตอนนี้พี่เขยของฉันไม่ว่าง!”

โรซาลีชะงักไปครู่หนึ่ง แล้วเธอก็ถามว่า “ผู้หญิงคนนี้…”

ฮาร์วีย์มองไปที่ซีนเธียร์แล้วยิ้มออกมา

“นี่คือน้องสาวของแมนดี้ เธอเป็นแค่เด็กน้อย อย่าไปสนใจเธอเลย…”

“ไม่แปลกใจเลย ฉันคิดว่าคุณมีผู้หญิงอีกคนหลังจากที่เราไม่ได้เจอกันไม่นาน” โรซาลีพูดบอก

ฮาร์วีย์ถึงกับพูดไม่ออก

‘เด็กคนนี้ดูเหมือนเด็กนักเรียนมัธยมปลายเท่านั้น คุณจะพูดว่าผมมีผู้หญิงอีกคนที่เป็นแค่นักเรียนมัธยมปลายไม่ได้’

โรซาลีหัวเราะขบขันหลังจากเห็นฮาร์วีย์ออกอาการพูดไม่ออก

ปกติเธอเป็นคนสวยที่เย็นชา แต่ตอนนี้เธอหัวเราะออกมา มันดูคล้ายดอกไม้ที่เบ่งบานในฤดูหนาว

เมื่อเห็นทั้งสองคุยและหัวเราะด้วยกัน ชายในชุดสูทสีดำก็กดโทรออกอย่างรวดเร็ว

ผ่านไปครู่หนึ่งเขาหัวเราะอย่างเย็นชาออกมาและพูดว่า “ผมคิดว่าคุณเป็นบุคคลสำคัญ แต่กลับกลายเป็นว่าคุณเป็นแค่ลูกเขยกาฝากของตระกูลซิมเมอร์เศรษฐีหน้าใหม่”

“แขกที่มาที่นี่ล้วนเป็นนักธุรกิจชั้นแนวหน้า ทุกคนมีทรัพย์สินมูลค่าอย่างน้อยหนึ่งร้อยล้าน!”

“เราทุกคนได้รับเชิญอย่างเป็นทางการจากตระกูลยอร์ก”

“ลูกเขยอย่างคุณเข้าร่วมงานได้ยังไงน่ะ?”

ชายคนนั้นคว้าบัตรเชิญบนโต๊ะของฮาร์วีย์มาดูแล้วเขาก็หัวเราะออกมา

“ตามที่คิดไว้จริง ๆ ! บัตรเชิญนี้เชิญคุณนายซิมเมอร์!”

“หมายความว่าคุณมาที่นี่โดยใช้บัตรชิญของภรรยาคุณงั้นเหรอ?”

“โรซาลีอย่าไปหลงคารมของลูกเขยคนนี้ ผมเพิ่งโทรเช็คถามเกี่ยวกับเขา เขาเป็นคนโสโครกที่เอาแต่เกาะภรรยาของตัวเอง!”