บทที่1693 – การเปลี่ยนแปลง
“เจ้าต้องการอย่างนั้นจริงๆรึ เจ้าไม่กลัวว่าคนอื่นๆจะคัดค้านรึไง?” ชิงสุ่ยยิ้มและถาม
“มันไม่สำคัญหรอกว่าใครจะคัดค้าน เพียงแค่ข้ายอมรับทุกอย่างก็ต้องเป็นไปตามนั้น” เธอกล่าวอย่างจริงจัง
“ข้าต้องการให้เจ้าเป็นผู้พิทักษ์ของข้าจริงๆ? ”
“เข้า ข้าใจแล้ว!” ชิงสุ่ยกล่าวด้วยรอยยิ้ม
แม้ชิงสุ่ยจะรู้สึกแปลกใจเล็กน้อยแต่เขาสามารถเข้าใจเธอได้ การที่เขาได้เข้ามามีส่วนร่วมกับพระราชวังหมาป่ามังกร มันจะทำให้เธอสามารถจัดการปัญหาระหว่างสองพระราชวังได้ ยิ่งไปกว่านั้นเธอยังจะสามารถดึงเอาขุมกำลังที่แข็งแกร่งมาเป็นสหายได้อีกในเวลานี้ … ในตอนนี้ชิงสุ่ยได้แต่ยิ้มออกมาถึงแม้เขาจะเขาใจว่าเธอนั้นต้องการจะสื่ออะไร แต่คำว่า “ของข้า” คำนี่ก็สามารถให้หัวใจของเขาสั่นไหวได้ ในเวลาเดียวกันเหมือนเธอจะรู้สึกตัวอย่างช้าๆ จู่ๆใบหน้าของเธอเปลี่ยนเป็นสีเข้มด้วยความเขินอาย
ก่อนที่จะมองไปที่ท้องทะเลที่กว้างใหญ่และกล่าวว่า“คำตอบของเจ้าคือ?”
“ข้าตกลง ในทะเลแถบนี่นั้นอันตายอย่างมาก ที่มันจะดีกว่าถ้าเราร่วมมือกัน ข้าดีใจที่ได้เป็นผู้พิทักษ์ของเจ้า” ชิงสุ่ยยิ้มออกมา แม้ว่าเธอจะไม่ได้บอกว่าจะเป็นพันธมิตรกับพวกชิงสุ่ย แต่มันก็มีความหมายอยู่ลึกๆนำข้อเสนอครั้งนี้
……
เมื่อชิงสุ่ยกลับไปที่พระราชวังสุริยาเขาได้เล่าเรื่องราวทั้งหมดให้ทุกๆคนฟัง แม้แต่เจี้ยนเก้อเองก็ยังตกใจที่ได้รู้ว่าผู้นำที่ของพระราชวังหมาป่ามังกรในตอนนี้คือคนที่มากจากดินแดนเดียวกับเธอ “เยี่ยมไปเลย จริงสิชิงสุ่ยนางงดงามหรือไม่? “นายหญิงกล่าวออกมา
”นางสวยมากแต่ข้าว่าท่านคงจะรู้อยู่แล้วนิ ว่าแต่ท่านถามทำไมรี” ชิงสุ่ยมองกลับไปด้วยความสงสัย
“ก็ข้าแค่สงสัย เพราะเจ้าแทบจะไม่ค่อยผู้ถึงตัวของนางเท่าไร ข้าก็คิดว่านางนั้นจะไม่ต้องตาต้องใจเจ้าเสียอีก หรือว่าเจ้าแอบมีความลับที่ยังไม่ได้บอกพวกเรา” เป็นอีกครั้งที่เธอกล่าวล้อเรียนเขา หลังจากผ่านเหตุการณ์ใกล้ตายมาได้ ในตอนนี้เธอสามรถพูดคุยกับชิงสุ่ยได้อย่างเป็นกันเองแล้ว
“ไม่มีทาง!” ชิงสุ่ยกล่าวออกมาเสียงแข็ง
“พี่ชิงเฉินดูเหมือนเราจะมีคู่แข่งเสียแล้ว? เราไม่สามารถให้นางสนิทกับเขามากนี่” มู่หยุนชิงเฉิง พูดติดตลก
“ข้าก็เห็นด้วยน้องมู่หุยน เราไม่สามารถปล่อยให้นางเข้าใกล้เขามากกว่านี้” นายหญิงกล่าวออกมา แม้พวกเธอจะมีอายุที่แตกต่างกันแต่ทั้งสองนั้นเข้ากันได้ดีมาก โดนเฉพาะเวลาเช่นนี้เวลาที่พวกเธอร่วมมือกันจัดการกับชิงสุ่ย
….
ในตอนนี้ผึ้งหยกจักรพรรดิหยกของชิงสุ่ยนั้นเติบโตขึ้นอย่างมาก ที่สำคัญมันก็แข็งแกร่งพอที่จะใช้สู้จริงได้แล้ว แต่น่าเสียดายที่ตอนนี้ชิงสุ่ยนั้นอยู่ในโลกใต้น้ำ จึงทำให้เขาไม่สามารถใช้ทันได้ แต่อย่างไรก็ตามเมื่อที่เขากลับขึ้นไปบนบก พวกมันจะกลายเป็นอาวุธที่น่ากลัวอย่างมาก
ปลาวิญญาณ! novel-lucky
ปลาวิญญาณในน้ำเป็นสิ่งมีชีวิตที่น่าสนใจอย่างมากมันเป็นอสูรที่มีความเร็วและการรับรู้ที่เป็นเลิศ แต่ถึงอย่างไรก็ตามพวกมันนั้นก็ต้องแลกมาด้วยความเร็วของพวกมัน
ในตอนี้ชิงสุ่ยได้ให้ปลาวิญญาณของเขาติดตามชิงห่านอี่ไปหากมีอะไรที่ไม่คาดฝันเกิดขึ้นเขาจะสามารถทราบได้ทันทีและสามารถไปช่วยเธอได้ทันเวลา ในเวลานี้ดินแดนหยกได้มาถึงขั้นที่เก้าแล้วทำให้ชิงสุ่ยมีเวลามากขึ้นในภายในดินแดนหยก ด้วยเวลากว่า4เดือนมันทำให้เขานั้นรู้สึกว่าเวลาในดินแดนแห่งนี้ยาวนานเกินไปมันจึงให้ช่วงหลังชิงสุ่ยได้ใช้เวลาในดินแดนหยกเพียงแค่4ใน5เท่านั้น เพราะเขาเริ่มรู้สึกเบื่อเสียก่อนที่ต้องอาศัยอยู่ในที่แห่งนี้เป็นเวลานาน
ในตอนนี้สมุนไพรต่างๆของเขาเติบโตขึ้นอย่างรวดเร็วด้วยเวลาในดินแดนหยกที่เพิ่มขึ้นทำให้พวกมันเติบโตได้ไวอย่างมากในตอนนี้ชิงสุ่ยนั้นมีสมุนไพรหมื่นปีเป็นจำนวนมาก
มีในบางครั้งชิงสุ่ยก็รู้สึกว่าการมีเวลามาเกินไปมันก็ไม่มีผลดีเท่าไรแม้เขาจะได้เปรียบคนอื่นๆ แต่เขาก็เยเปรียบคนอื่นๆในเวลาเดียวกัน นั้นเพราะเขามักจะสูญเสียเป้าหมายของเขาบ่อยครั้ง เนื่องจากเขามีเวลาที่มากเกินไป
นี่เป็นครั้งแรกที่ชิงสุ่ยได้รับผลกระทบจากความรู้สึกนี้เขา มันทำให้เขารู้สึกไม่มั่นคงอย่างมาก เรื่องนี้ทำให้เขากังวลอย่างมาก ถ้าเขาไม่สามารถก้าวข้ามผ่านมันไปได้ มันคงเป็นเรื่องยากสำหรับการฝึกฝนของเขา เพื่อที่จะสามารถเก็บเกี่ยวผลประโยชน์ทั้งหมดให้ได้อย่างคุ้มค่า
ในตอนนี้เขาไม่ได้กังวลเกี่ยวกับรากฐานของเขามากเกินไปเขาเชื่อมั่นในพลังของเขา และรากฐานที่เขาขัดเกลามา เพียงแค่เขาเป็นห่วงว่า มันจะยากสำหรับเขาที่จะก้าวต่อไปในอนาคต ยิ่งไปกว่านั้นหลังจากที่ดินแดนหยกมาถึงขั้นที่9เรียบร้อยแล้ว ก็ดูเหมือนว่ามันจะไม่เติบโตอีกต่อไป ชิงสุ่ยกำลังสงสัยว่า มันจะมีขึ้นที่10อีกหรือไม่ต่อจากนี้
เขาค่อยๆเรียกสติกลับมาเพลงหมัดไทเก๊กเป็นอะไรที่เหมาะสมที่สุดในเวลานี้ที่จะเรียกสติของเขา ในการฝึกฝนอย่างไรเป้าหมายในดินแดนที่ก้าวใหญ่แห่งนี้
เมื่อมาถึงจุดๆหนึ่งที่อยู่เหนือกว่าใครๆคนเรามักจะไร้ซึ้งเป้าหมาย เช่นเดียวกับชิงสุ่ยที่มาถึงจุดๆนั้นแล้ว เวลานี้เขารู้สึกอ้างว้างอย่างมาก
ในตอนนี้เขาได้ร่ายรำเพลงหมัดไทเก๊กไปมาอย่างต่อเนื่อง
การฝึกฝนนี้กินเวลาเกือบตลอดทั้งวันและในที่สุดเขาก็กลับมาค้นพบเป้าหมายของเขาอีกครั้ง เขารู้สึกว่าชีวิตของเขานั้นยังสามารถไปได้ไกลกว่านี้ ผู้ยังมีผู้คนอีกมากที่เขาต้องช่วยเหลือ ยังมีเรื่องอีกมากที่เขาต้องทำ ยังมีที่อีกหลายที่ๆเขาต้องไป ดังนั้นในตอนนี้เขาจึงมีเหตุผลเพียงพอที่จะแข็งแกร่งขึ้น
แม้ว่าเขาจะสับสนแต่เขาก็ไม่ได้ไร้จุดหมาย หลังจากการพักผ่อนเขาได้ใช้เวลาที่เหลือในการฝึกฝนการกลั่นยาของเขา นี่ก็เป็นเวลานานแล้วที่ความสามารถของเขาไม่ได้ก้าวไปไหน
ยาเม็ดฟื้นชะตา!
มันเป็นยาเม็ดชนิดหนึ่งที่กล่าวได้ว่าเป็นเพียงตำนานจากชื่อของมันคือ “ฟื้นชะตา”นั้นคือฟื้นคืนจากความตาย แต่ชิงสุ่ยไม่เชื่อว่าโลกนี้จะมีเม็ดยาที่นำคนตายกลับมามีชีวิต แม้ว่ายาจะวิเศษขนาดไหนก็ไม่สามารถฟื้นคืนชีพคนได้ นี่คือหลักสัจธรรมของโลกทั้งหมด
ในส่วนขอยาเม็ดฟื้นชะตานั้นชิงสุ่ยได้ตรวจสอบว่าเขาต้องการประสบการณ์ที่มีมากกว่านี้หรือไม่ในการรับสูตรยาของมัน