ตอนที่ 589: ไร้ยางอาย
กําแพงเมืองชื่อหลงพังทลายลงไปแถบใหญ่ ประตูเมืองอันเป็นเอกลักษณ์ตอนนี้ดูแล้วน่าสยองอย่างมาก จนดูไม่ออกว่าครั้งหนึ่งเคยเป็นประตูเมืองมาก่อน กลายสภาพเป็นเพียงซากปรักหักพังกองหนึ่ง
ส่วนบานประตูเมืองที่หนาหนักตอนนี้ก็ไม่รู้ว่าปลิวกระเด็นไปไหนแล้ว และเมื่อกวาดตามองรอบๆ ก็จะพบว่าบ้านหลายหลังที่อยู่เขตกําแพงเมือง ตอนนี้ได้หายไปหมดแล้ว เหลือก็แต่เศษซากของหินที่ตกลงมากระจัดกระจาย ทุบทําลายที่นี่จนเละตุ้มเป๊ะไปหมด
และคนที่ทําให้ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นก็คือมหาจักรพรรดิเทียนหยุนผู้ที่เพิ่งจะสถาปนาขึ้นมาเมื่อไม่นานนี้ ทําเอาพวกคนดูที่ไม่กลัวตายต่างก็มีสีหน้าตกใจไปตามๆ กัน!
“มหาจักรพรรดิชื่อหลง รีบไสหัวออกมาหาข้าเดี๋ยวนี้!”
อี้เทียนหยุนร้องออกมาอีกครั้ง เขาไม่ได้เข้าไปทําการเข่นฆ่าต่อ แต่เลือกที่จะรอพวกเขาออกมาแทน
“โฮกกก!”
พลังที่ก่อร่างเป็นมังกรพุ่งมาจากที่ไกลๆ พร้อมกับทะยานเข้ามาหาเขา พริบตาก็ปรากฏขึ้นที่ด้านหน้าอี้เทียนหยุน พร้อมกับอ้าปากกว้าง เตรียมจะกลืนกินเขาเข้าไป
“ไสหัวไป!”
เทียนหยุนโบกหลังมือฟาดออกไป ตบมังกรที่เกิดจากพลังจนระเบิด กลายเป็นคลื่นพลังงานที่ก่อตัวเป็นพายุกวาดออกไปทั่วทุกที่ โดยที่ไม่สามารถทําอะไรเขาได้แม้แต่น้อย
แม้ว่าพลังนี้จะไม่อ่อนแอ แต่ก็เป็นการโจมตีจากระยะไกล ดังนั้นพลังของมันจึงตกลง ยิ่งกว่านั้น การโจมตีนี้สําหรับเขาแล้วก็ถือว่าเป็นเพียงแค่ของขวัญเล็กๆ น้อยๆ เท่านั้น พลังรบแค่ 4-5 ร้อยล้าน เพียงโบกมือออกไปเบาๆ ก็สามารถจัดการได้แล้ว
จากนั้นก็ตามมาด้วยสองร่างที่ขี่มังกรยักษ์คนละตัวบินมา ร่างมังกรขนาดใหญ่บินปัดปายมาจากท้องฟ้า พร้อมกับสะท้อนแสงจากเกล็ดสีทองอย่างเจิดจ้า โดยเฉพาะอย่างยิ่งกรงเล็บสีทองทั้งสี่นี้ เป็นข้อพิสูจน์ว่านี่คือมังกรที่แท้จริง!
“เป็นมังกรเทพพิทักษ์ แถมยังสองตัวด้วย!”
ยามของอาณาจักรชื่อหลงพากันร้องออกมา ในสายตาของพวกเขาต่างก็เต็มไปด้วยความตื่นเต้นอย่างหาที่สุดไม่ได้ พวกเขาเชื่อว่าอาณาจักรชื่อหลงจะสามารถชนะได้ เพราะว่ามีมังกรเทพพิทักษ์อยู่!
อาณาจักรชื่อหลงนี้ไม่ได้ตั้งชื่อนี้ขึ้นมาสู่มๆ แต่เพราะมีมังกรเทพพิทักษ์คอยปกปักษ์มารุ่นสู่รุ่น ทั้งระดับของพวกมันก็ไม่ธรรมดา ต่างก็เป็นถึงระดับราชาวิญญาณ (ชื่อหลง = ทายาทมังกร)
เพียงแค่มังกรที่แท้จริงทั้งสองตนนี้ก็สร้างความหวาดกลัวให้กับชุมอํานาจระดับอาณาจักรส่วนใหญ่แล้ว หากให้มังกรที่แท้จริงทั้งสองลงมือ กลัวว่าแทบทุกทวีปคงถูกทําลายล้างเกือบหมด
นี่ก็คือพลังอํานาจของพวกเขา! ยิ่งกว่านั้น บนตัวมังกรที่แท้จริงทั้งสอง หนึ่งทอง หนึ่งเงินนั้น เหมือนจะมีคนอยู่ และคนที่อยู่ข้างบนก็คือมหาจักรพรรดิชื่อหลง และอดีตจักรพรรดิชื่อหลง ทั้งสองขี่มังกรที่แท้จริงเป็นสัตว์เลี้ยง พร้อมกับดั้นเมฆขีหมอกมา ทําให้กลุ่มคนพากันหมอบกราบด้วยความเคารพ
นี่ทําให้ผู้คนพากันตกใจอย่างแท้จริง ปกติมังกรเทพพิทักษ์จะไม่ถูกส่งออกมาง่ายๆ แต่เมื่อพวกมันถูกส่งออกมาเมื่อไหร่ เมื่อนั้นเป้าหมายก็จะถูกทําลายอย่างแน่นอน
และก็ด้วยเหตุนี้ ก็เท่ากับว่ามีผู้เชี่ยวชาญระดับราชาวิญญาณอยู่ถึงสี่คน ไม่แปลกใจเลยว่า ทําไมอาณาจักรชื่อหลงถึงได้แข็งแกร่ง หากนับรวมห้าราชันย์ของประเทศเข้ากับมังกรสองตัวนี้ ก็เท่ากับว่าเป็นหนึ่งอาณาจักรเจ็ดราชันย์!
มหาจักรพรรดิชื่อหลง : ระดับราชาวิญญาณขั้นที่ 8, สวมใส่ชุดเกราะระดับศักดิ์สิทธิ์ขั้นสูง, บนร่างมีสายเลือดมังกรสูง, เมื่อระเบิดออกมาจะมีพลังที่น่าตกใจมาก, จนสามารถเทียบได้กับผู้เชี่ยวชาญระดับราชาวิญญาณขั้นที่ 9! ฝึกวิชายุทธ์ กรงเล็บเทพมังกรแท้, มังกรแท้คําราม, เคล็ดวิชาเทพมังกรแท้! จุดอ่อน : ไม่มี, พลังรบ 860 ล้าน
อดีตจักรพรรดิเฉินเสวียน : ระดับราชาวิญญาณขั้นสูงสุด, สวมใส่ชุดเกราะระดับศักดิ์สิทธิ์ขั้นสูง, ในร่างมีสายเลือดมังกรสูงกว่าจนเกือบจะเป็นสายเลือดมังกรแท้! เมื่อระเบิดพลังออกมาทั้งหมด จะเทียบได้กับครึ่งก้าวราชาเซียน! ฝึกวิชายุทธ์ กรงเล็บเทพมังกรแท้, มังกรแท้คําราม, เคล็ดวิชาเทพมังกรแท้! จุดอ่อน : ไม่มี, พลังรบ 1.1 พันล้าน!
มังกรเหลือง : ระดับราชาวิญญาณขั้นที่ 8, เกล็ดมังกรเทียบได้กับอุปกรณ์ระดับศักดิ์สิทธิ์ขั้นสูง, ในร่างมีสายเลือดมังกรแท้ 209% เมื่อปลดปล่อยออกมาจะช่วยเพิ่มพลังให้กับตนเป็นจํานวนมาก, จุดอ่อน : ไม่มี, พลังรบ 900 ล้าน!
มังกรเงิน : ระดับราชาวิญญาณขั้นที่ 8, เกล็ดมังกรเทียบได้กับอุปกรณ์ระดับศักดิ์สิทธิ์ขั้นสูง ในร่างมีสายเลือดมังกรแท้ 20% .
พลังของมังกรทั้งสองตัวนั้นเหมือนกัน จะต่างกันก็แค่เล็กน้อยเท่านั้น ยังไงก็ตาม พวกเขาก็ไม่มีใครที่มีสายเลือดมังกรที่แข็งแกร่งที่สุด แม้แต่พวกมังกรเหลืองเองก็ด้วย ดูแล้วเหมือนจะเป็นมังกรแท้ แต่ความจริงแล้วไม่ใช่ ก็แค่มังกรน้ําที่มีสายเลือดของมังกรแท้อยู่ในร่างเท่านั้น (จีนใช้ เฉินหลง = มังกรแท้, เจียวหลง = มังกรน้ํา)
แต่มังกรน้ําก็คือมังกรน้ํา มังกรแท้ก็คือมังกรแท้ ทั้งสองอย่างนี้ต่างกันอย่างสิ้นเชิง
ดูเผินๆ อาจจะเหมือนว่าสุดยอด แต่การมีสายเลือดมังกรแท้แค่ 20% นั้นไม่ได้สุดยอดอะไรขนาดนั้น แต่ก็ดีกว่าพวกที่ไม่มีอยู่ขั้นหนึ่ง แต่หากเป็นมังกรแท้แล้วล่ะก็ พลังที่ว่าก็จะแข็งแกร่งกว่าพวกมันไปขั้นใหญ่เลยทีเดียว
ตัวอย่างเช่นพลังรบปัจจุบัน 900 ล้าน หากว่าเป็นมังกรแท้ กลัวว่าพลังรบคงจะมากถึง 2.2 พันล้าน นี่คือสภาวะปกตินะ แต่หากว่าระเบิดพลังสายเลือดออกมาอย่างแท้จริง ระดับจะถือว่าเป็นคนละชั้นเลยทีเดียว!
“ที่แท้ก็แค่มังกรน้ํา ไม่เห็นจะมีอะไรน่ากลัว ยิ่งกว่านั้น สายเลือดมังกรก็ไม่ใช่อะไรที่คนที่ไม่ใช่เผ่ามังกรจะใช้ออกมาได้ตามใจ และต่อให้เป็นเผ่ามังกร ก็ยังจะทําอะไรเขาได้?” อี้เทียน หยุนหัวเราะเยาะที่เขาไม่กลัวที่สุดก็คือสายเลือดมังกรนี่แหละ
เพราะในร่างของเขามีสายเลือดเทพมังกรซึ่งเป็นระดับชั้นที่สูงที่สุด ในฐานะเทพมังกร เผ่ามังกรทั้งหมดเมื่ออยู่ต่อหน้าเขา ก็จําเป็นต้องก้มหัวให้เขาเพื่อแสดงความภักดี! นอกจากจะเป็นตระกูลราชวงศ์ ไม่อย่างนั้นก็ไม่จําเป็นต้องพูดถึง
ตอนนี้พวกมันได้ดูดกลืนสายเลือดมังกรเข้าไปเล็กน้อย ก็ประกาศว่าตนเป็นมังกรแท้แล้ว? สมกับเป็นสัตว์เลื้อยคลานจริงๆ!
พวกเขาพากันบินมาตรงหน้าอี้เทียนหยุนอย่างรวดเร็ว พร้อมกับมองลงมายังเขาราวกับผู้ที่สูงกว่า ขณะที่ในตาเต็มไปด้วยความโกรธ ทั้งยังมากไปด้วยความโอหัง
“มหาจักรพรรดิเทียนหยุน ไม่คิดเลยว่าเจ้าจะเข้ามารนหาที่ตายถึงเมืองชื่อหลงด้วยตัวเอง บังอาจทําลายประตูเมืองชื่อหลงของเรา นี่เท่ากับเหยียบย่ําศักดิ์ศรีของอาณาจักรชื่อหลง!” มหาจักรพรรดิชื่อหลงพูดออกมาอย่างเย็นชา “เจ้าคงจะรู้ความผิดของเจ้าดีสินะ!”
ในสายตาของเขาเต็มไปด้วยความโกรธ แม่ทัพใหญ่ทั้งสองมีความสัมพันธ์กับพวกเขาดีสุดๆ ทั้งยังเป็นแม่ทัพป้องกันประเทศ ต่อให้อี้เทียนหยุนจะร้องขอความเมตตา พวกเขาก็จะไม่มีทางปล่อยเขาไป สําหรับเขาแล้ว มีเพียงแค่การถูกตัดเป็นชิ้นๆ เท่านั้น
“รู้ความผิดอย่างงั้นเหรอ? ความผิดอะไรล่ะ?” อี้เทียนหยุนมองพวกเขาอย่างเย็นชา
“พวกเราเจตนาดีเชิญเจ้ามายังเมืองชื่อหลงในฐานะแขก เพื่อที่จะเลือกวันดีในการขึ้นครองราชย์ รวมถึงเวลาและสถานที่ที่จะรวบรวมผู้คนเพื่อเป็นรากฐานในการครองราชย์เป็นพันๆ ปี! แต่ใครจะรู้ว่าเจ้าจะปฏิเสธพวกเรา ทั้งยังสังหารทูตที่ส่งไปและแม่ทัพใหญ่ทั้งสองอีก!”
“เจตนาดีของพวกเราถูกเจ้าทําเหมือนเป็นเจตนาร้าย มิหนําซ้ําตอนนี้ยังมาโจมตีเมืองชื่อหลง ทําลายกําแพงเมืองของพวกเราอีก เจ้ายังไม่รู้อีกเหรอว่าตัวเองทําผิดอะไร!”
เรื่องที่มหาจักรพรรดิชื่อหลงพูดออกมา ไม่คิดเลยว่าจะเป็นการป้ายความผิดทั้งหมดมาให้กับอี้เทียนหยุน ทั้งยังพูดแล้วน่าฟังมากอีกด้วย
“ใช่! ชื่อของมหาจักรพรรดิคนแรกเปรียบได้ดั่งฉายานาม คนอื่นเจตนาดีต่อเจ้า แต่เจ้า กลับแปรเจตนาดีของคนอื่นเป็นเจตนาร้าย!”
“คนบาป คนบาป คนบาป!”
ผู้ฝึกตนที่อยู่ใกล้ๆ เริ่มร้องตะโกนเสียงดัง มีผู้เชี่ยวชาญทั้งสองมาบัญชาการด้วยตนเอง ทําให้พวกเขาไม่จําเป็นต้องกลัวอีเทียนหยุน พร้อมกับร้องตะโกนออกมา
“รู้แล้วยังไง ไม่รู้แล้วยังไง?” อี้เทียนหยุนไม่สนใจคนพวกนี้
“หากทราบความผิดแล้วก็ให้คุกเข่าลงซะ เพื่อเป็นการขอขมาต่อแม่ทัพใหญ่ทั้งสองที่ตายไปแล้วพวกเราจะรักษาซากศพของเจ้าให้สมบูรณ์!” มหาจักรพรรดิชื่อหลงพูดอย่างเย็นชา “แต่หากคิดต่อต้าน ไม่เพียงแต่เจ้าจะต้องตายอยู่ที่นี่เท่านั้น เพื่อเป็นการสวดส่งวิญญาณสองแม่ทัพใหญ่ที่ตายไป อาณาจักรเทียนหลงและอาณาจักรเทียนหยุนทั้งสองจะต้องถูกทําลายโดยไม่มีการปรานี้!”
น้ําเสียงและท่าทางที่มหาจักรพรรดิชื่อหลงพูดออกไปทําเหมือนกับว่าเทียนหยุนเป็นคนผิดโดยสมบูรณ์ หากขัดขืนแล้วล่ะก็ อาณาจักรทั้งสองจะต้องถูกทําลายแบบขุดรากถอนโคน
สายตานับไม่ถ้วนต่างก็พากันจับจ้องมาที่อี้เทียนหยุน อยากจะฟังว่าเขาจะตอบยังไงกลับมา