ตอนที่ 270: ภูมิหลังของหิน
“อืม ฉันจะเริ่มจากวิธีที่ฉันมาอยู่ที่นี่” ก้อนหินเปล่งเสียงออกมา
“ฉันเป็นสายพันธุ์วินดรูเอลลาจากดาราจักรดาวเหนือ…”
หินเริ่มอธิบาย
กุสตาฟรู้เรื่องนี้แล้วเนื่องจากระบบแจ้งเขาเสมอถึงสิ่งมีชีวิตต่างดาวที่เขาสัมผัส
“ดาวเคราะห์ของฉันถูกพิชิตโดยมนุษย์เดินดิน เมื่อหลายปีก่อน และฉันก็ได้อยู่ท่ามกลางกลุ่มกบฏที่ก่อตัวขึ้นเพื่อสู้กลับ!”
“มันเป็นสงครามที่พ่ายแพ้ระหว่างพวกมนุษย์เดินดินเหล่านั้น และกองกําลังกบฏวินดรูเอลลา กองกําลังจากโลกมีพลังเหนือกว่าสิ่งที่เราสามารถรับมือได้ และในที่สุด เราทุกคนก็ถูกจับและถูกส่ง ตัวไปยังเรือนจําต่างๆทั่วทั้งโลก”
“ฉันถูกส่งมาที่นี่พร้อมกับญาติพี่น้อง 4 คน แต่ตอนนี้ฉันเหลือคนเดียว”
โทนเสียงของหินก็ต่ําลงเล็กน้อย ณ จุดนี้
“ในช่วงปีแห่งการกบฏ เราได้พยายามบุกรุกโลกและยังประสบความสําเร็จในการเปิดการโจมตี ช่วงเวลาที่เรามาถึงโลก เราได้รับการยอมรับจากผู้ต้องขังเลือดผสมคนอื่น ๆ”
“เราถูกทําร้าย แต่นั่นไม่ใช่ทั้งหมด… วันแล้ววันเล่า พวกเขาจะรังแกฉันและญาติของฉัน วันหนึ่งพวกเขาตัดสินใจที่จะฆ่าเรา เนื่องจากพวกเขาเบื่อที่จะหายใจในอากาศแบบเดียวกับเรา”
หินมองขึ้นไปเมื่อมาถึงจุดนี้
“เราถูกพาขึ้นไปบนสุดของหลุมนี้และถูกเตะเข้าไป!”
“ฉันและญาติของฉันถูกปล่อยให้เน่าอยู่ในหลุมนี้ โดยไม่มีอาหาร น้ํา หรือแสง”
“เราพยายามออกจากที่นี่ด้วยวิธีการต่างๆ แต่ก็ไม่มีประโยชน์”
” พวกเขาหายไปทีละคนๆ ญาติของฉันเริ่มที่จะตายด้วยความหิวโหย จนฉันจะเหลือเพียงคนเดียว!”
“ฉันและญาติๆ ของฉันได้ขุดจุดต่างๆ ด้วยมือเราด้วยความสิ้นหวัง ซึ่งหนึ่งในนั้นจะเกิดขึ้นกับจุดที่นายยืนอยู่ในปัจจุบัน!”
” หลังจากที่ญาติของฉันหายไป ฉันก็เกือบจะตายเช่นกัน ฉันคลานไปยังจุดที่คุณยืนอยู่ในปัจจุบัน และอยู่ในลมหายใจสุดท้ายของฉัน เมื่อฉันเริ่มได้ยินเสียงในหัวของฉัน!”
” ในตอนแรก ฉันคิดว่าฉันมีอาการประสาทหลอน เนื่องจากการใกล้ตาย อย่างไรก็ตาม เสียงนั้นชัดเจนขึ้นและชัดเจนขึ้น นายต้องการพลังไหม นายต้องการพลังไหม นายต้องการพลังหรือเปล่า นายต้องการมันไหม?”
ก้อนหินจ้องไปที่จุดที่กุสตาฟยืนอยู่ขณะพูด
” เมื่อใกล้ตาย ฉันก็ตอบว่าใช่ แม้ว่าฉันจะไม่ได้คาดหวังอะไร ทันใดนั้น ทั่วทั้งสถานที่ก็สว่างขึ้น และฉันก็สัมผัสได้ถึงคลื่นพลังงานที่รวมตัวกันอยู่รอบตัวฉัน”
“คลื่นพลังงานเหล่านั้นสร้างรังไหมที่ดึงดูดใจฉัน ซึ่งสุดท้ายแล้ว ได้แปรสภาพเป็นเปลือกที่ฉันอาศัยอยู่ในปัจจุบัน”
เมื่อหินมาถึงจุดนี้ เขาเข้าใจเล็กน้อยว่า นั่นก็ไม่ใช่หิน… จริงๆแล้วมันคือเปลือกหอย และตัวตนที่แท้จริงของเขาอยู่ภายใน
” พลังงานไหลเข้าสู่ตัวฉัน ในขณะที่ร่างกายของฉันอาศัยอยู่ในเปลือก ทําให้ฉันหลับลึกไปหลายปี
ในระหว่างปีนั้น ขณะที่ฉันหลับ ร่างกายของฉันก็เปลี่ยนไป เสียงในหัวนั้นให้ข้อมูลแก่ฉัน และฉันพบว่ามันเป็นความรู้สึกของคริสตัลพลังงานอันทรงพลังที่ฝังอยู่ใต้พื้นดิน!
มันบอกฉันว่าพวกมนุษย์เดินดินเหล่านั้นพยายามเก็บเกี่ยวพวกมันอย่างไร และมันก็ค้นพบว่ามันมีประสิทธิภาพมาก แต่อย่างไรก็ตาม เพื่อช่วยตัวเองให้รอดพ้นจากโลกที่โลภ ตัวมันขังตัวเองไว้ใต้ดินและสร้างเปลือกที่ต้านทานไม่ได้รอบๆตัวเอง ยิ่งมนุษย์ขุดดินมากเท่าไร ก็ยิ่งต้องซ่อนตัวมากขึ้นเท่านั้น มันเปิดเผยตัวเอง หลังจากเห็นฉันและญาติๆของฉันแทบตาย แต่โชคร้ายที่มันสามารถช่วยฉันได้เท่านั้น”
“ความรู้สึกของคริสตัลพลังงานนั้น ฉันได้กลับมาเป็นทารกในครรภ์อีกครั้งในเปลือกหอยนี้และเป็นอิสระ ซึ่งนายคือผู้เสียสละที่จําเป็นสําหรับฉันในการเอาชีวิตรอดจากกระบวนการฟักไข่ ถ้าฉันอยู่ในสถานะนี้ ชีวิตของฉันจะต้องสูญเสีย
หินนั้นพูดด้วยน้ําเสียงที่ลึกซึ้ง
“นายเห็นไหม ความรู้สึกของหินพลังงานเหล่านั้นที่เกลียดชังต่อมนุษย์โลกมากพอๆกับที่ฉันรู้สึก นี่คือเหตุผลที่มันทําให้ฉันมีพลัง! ในขณะที่ฉันเริ่มแผนของฉัน โลกจะรู้จักความโกลาหล
เมื่อฟังถึงจุดนี้ ชิ้นส่วนที่หายไปจํานวนมากก็ถูกเติมเต็มในใจของกุสตาฟ
ตอนนี้เขาเข้าใจหลายสิ่งหลายอย่างแล้ว
“มีผลึกพลังงานอันทรงพลังอยู่ข้างใต้ฉัน แต่ความจริงที่ว่าระบบยังไม่ตรวจพบมันหมายความว่ามันสามารถซ่อนตัวจากประสาทสัมผัสของระบบได้” กุสตาฟประหลาดใจกับความจริงนี้เพราะเขาเห็นระบบนี้ว่าเป็นเทพเจ้า
“เฮ้ไอ้ระบบที่อยู่ในร่างกายฉันนะ… นายไม่รู้สึกอะไรเลยเหรอ?” กุสตาฟถามภายในด้วยน้ําเสียงเยาะเย้ยเล็กน้อย
(*.*)
กุสตาฟเห็นสิ่งนี้ปรากฏขึ้นในสายตาของเขาและหัวเราะ “ฉันเดาว่านายไม่ได้ยอดเยี่ยมอย่างที่คิด”
“อะไรจะตลกขนาดนั้น? หินถาม ขณะที่ลอยอยู่ข้างหน้าบาเรียร์ โดยรั้งกุสตาฟไว้ไม่กี่นิ้ว
“ฮิฮิ ไม่มีอะไร ฉันแค่หัวเราะเพราะความสามารถของใครบางคน” กุสตาฟพูดพร้อมกับหัวเราะเบาๆ
“ฮิม! นายเรียกใครว่าไร้ความสามารถ? นายคิดว่านายจะสามารถหลบหนีจากที่นี่ได้ในวันนี้หรือไม่ เราจะได้เห็นกัน”
ก้อนหินเปล่งเสียงออกมาก่อนจะลอยสูงขึ้น บินอยู่เหนือแท่นที่สตาฟกําลังยืนอยู่
กุสตาฟยังพยายามกระโดดขึ้นไปด้วย แต่เขาจะกระแทกเข้ากับบาเรียอีกครั้งเมื่อเขาไปถึงระดับความสูงที่กําหนด ซึ่งพิสูจน์ได้ว่าเขาถูกขังอยู่ในรูปแบบกล่อง
หินลอยอยู่เหนือกําแพงด้านบนไม่กี่นิ้ว
กุสตาฟเงยหน้าขึ้นและถามระบบว่า ยังไม่รู้สึกตัวใช่ไหม?
(“เปลือกที่ปกคลุมผลึกพลังงานมีขีดจํากัดต่อประสาทสัมผัสของฉัน”)
ระบบได้ตอบกลับ
” พิธีกรรมจะเริ่มในไม่ช้า เตรียมตัวให้พร้อม
ก้อนหินก็เปล่งเสียงออกมา
(“ฉันแค่ต้องการหาชนิดของการเปิดมัน”)
กุสตาฟจ้องมองที่พื้นอีกครั้งและเคาะเท้าบนพื้นดินซ้ําๆ
“ไม่ว่าฉันจะโจมตีอะไรกับสิ่งนี้ ฉันแน่ใจว่ามันจะไม่เสียหายแม้แต่น้อย” กุสตาฟกล่าว หลังจากวิเคราะห์องค์ประกอบของบริเวณที่เหมือนเปลือกหอยด้วยทั้งขาของเขาและดวงตาแห่งพระเจ้า