กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 836
“ใช่แล้ว!” จาค็อบตอบอย่างตื่นเต้นว่า “ประเด็นสำคัญคือสามีของเธอตายแล้ว! ฮ่าฮ่าฮ่า! นายไม่คิดว่าพระเจ้ากำลังช่วยฉันอยู่เหรอ?”
ชาร์ลีพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะพูดว่า “แต่พ่อครับ แม่ยังไม่ตาย…”
สีหน้าของจาค็อบเปลี่ยนไปก่อนจะพูดว่า “อย่าเข้าใจฉันผิด ฉันไม่ได้แช่งหรือหวังให้เธอตาย!”
ขณะที่เขาพูด จาค็อบก็ถอนหายใจก่อนจะพูดว่า “นายไม่คิดเหรอว่ามันจะดีมากถ้าเอเลนก็หนีไปกับผู้ชายอื่นเหมือนที่ฮันนาห์ทำ”
ชาร์ลีส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้ เขากลัวว่าหัวใจของจาค็อบจะถูกมาทิลด้าผู้ซึ่งกำลังจะกลับมายังออสเกียในไม่ช้าเข้าครอบครองโดยสมบูรณ์แล้ว ความรู้สึกทั้งหมดที่จาค็อบได้เหลือไว้ให้เอเลนนั้นหายไปหมดแล้ว
ชาร์ลีทำได้เพียงถอนหายใจตามที่เขาพูด “ถ้าแคลร์ยอมรับการหายตัวไปของแม่ที่เป็นการหนีไปกับคนอื่นได้ มันก็คงดีอยู่หรอก”
ถ้าแคลร์มีทัศนคติแบบเดียวกับจาค็อบ ชาร์ลีก็จะปล่อยให้เอเลนหายไปจากโลกนี้
สำหรับคนอย่างเอเลน เขาช่วยเหลือเธออยู่แล้วตราบใดที่เธอมีอาหาร เครื่องดื่ม และมีหลังคาไว้ซุกหัวนอน บางทีเขาควรส่งเธอไปที่เหมืองถ่านหินเดียวกันกับฮันนาห์ เพื่อที่เธอจะได้ขุดหาถ่านหินไปตลอดชีวิตของเธอด้วย
ฮันนาห์และเพื่อน ๆ ในกลุ่มของเธอคงเกลียดเอเลนไปจนตาย! ถ้าเอเลนถูกส่งตัวไปที่เหมืองถ่านหินจริง ๆ เธอจะต้องทนทุกข์ทรมานและทนต่อการถูกทุบตีวันละหลายสิบครั้งอย่างแน่นอน!
น่าเสียดายที่แคลร์ใจดีเกินไป เธอใจดี และอดทนต่อเอเลนมากเกินไป
จาค็อบอารมณ์ดีมากในเวลานี้ เขากินเนื้อย่างและดื่มเบียร์ต่อไป เขามีความสุขมากที่เขายังคงกินและรินเบียร์ให้ชาร์ลีเพื่อที่เขาจะได้ไปดื่มกับเขา
อย่างไรก็ตาม ชาร์ลีมักจะเทเบียร์ทิ้งทุกครั้งที่พ่อตาไม่ทันเห็น คืนนี้เป็นคืนแรกที่เขาจะนอนเตียงเดียวกับแคลร์ เขายังคงหวังว่าเขาจะสามารถบรรลุการแต่งงานของเขากับแคลร์ในคืนนี้ ถ้าเขามีกลิ่นแอลกอฮอล์จากการดื่มมากเกินไป เขากลัวว่ามันจะจบลงด้วยความผิดหวังมากเท่านั้น
เมื่อจาค็อบกินและดื่มเสร็จแล้ว เป็นเวลาสี่ทุ่มกว่าแล้ว ในเวลานี้แคลร์ได้โทรหาชาร์ลีเพื่อถามเขาเกี่ยวกับสถานการณ์ ชาร์ลีตอบว่า “เรายังไม่พบแม่ของคุณเลย ไม่มีแม้แต่ร่องรอยว่าแม่อยู่ที่ไหนเลย ผมเดาว่าแม่ของคุณคงไม่ได้ออกมาเล่นไพ่นกกระจอกวันนี้ แล้วทางคุณเป็นยังไงบ้างครับ?”
แคลร์ตอบอย่างกังวลใจว่า “ฉันได้ติดต่อกับเพื่อนของแม่บางคนแล้ว แต่ไม่มีใครได้รับการติดต่อจากแม่เลย ฉันนึกไม่ออกเลยว่าแม่จะไปอยู่ที่ไหน”
ชาร์ลีตอบว่า “ทำไมคุณไม่หยุดการตามหาที่เหมือนงมเข็มในมหาสมุทรนี่ก่อนล่ะ? เราควรกลับบ้านและรออย่างอดทน เนื่องจากคุณได้แจ้งความกับตำรวจแล้ว ผมเชื่อว่าเจ้าหน้าที่ตำรวจก็จะให้ความสนใจเรื่องนี้เช่นกัน คุณคิดว่ายังไง?”
“ก็…” แคลร์ถอนหายใจก่อนจะพูด “ฉันคิดว่านั่นจะเป็นทางเลือกที่ดีที่สุด ฉันกับลอเรนจะกลับบ้านแล้ว คุณควรกลับบ้านพร้อมกับพ่อด้วยนะคะ”
“ได้เลยครับ” ชาลีตอบทันที หลังจากวางสาย ชาร์ลีรีบบอกจาค็อบว่า “พ่อไปกันเถอะครับ”
จาค็อบตบต้นขาด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าก่อนจะพูดว่า “ไปกันเถอะ! เราจะกลับบ้านไปอาบน้ำและนอนหลับฝันดีในคืนนี้ หลังจากนั้นนายจะไปกับฉันที่สนามบินในวันพรุ่งนี้”
ชาร์ลีถามด้วยความประหลาดใจ “พ่อต้องการให้ผมไปกับคุณด้วยเหรอครับ?”
“แน่นอนสิ!” จาค็อบกล่าวต่อว่า “มาทิลด้าจะมาที่โอลรัส ฮิลล์พร้อมกับลูกชายของเธอ นายไม่คิดว่าลูกชายของเธอจะเป็นก้างขวางคอเมื่อเราทั้งคู่กำลังหวนนึกถึงช่วงเวลาดี ๆ ในอดีตกันงั้นเหรอ? ถ้านายมากับฉัน นายจะสามารถคุยกับเขาและสร้างโอกาสให้ฉันได้มีเวลาส่วนตัวคุยกับมาทิลด้าตามลำพัง”
“ตามนั้นครับ” ชาร์ลีพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะพูดว่า “พรุ่งนี้ผมจะไปกับพ่อเอง”
“โอ้ ใช่แล้ว…” จาค็อบรู้สึกเขินเล็กน้อยขณะพูดว่า “ลูกเขยที่รัก พ่อของนายไม่มีเงินแล้ว ฉันได้โอนเงินทั้งหมดที่เราเหลือหลังจากซื้อเฟอร์นิเจอร์ทั้งหมดไปยังบัญชีธนาคารของนายแล้ว พรุ่งนี้นายช่วยติดต่อจองโต๊ะให้เราที่แชงกรีลาหน่อยได้ไหม?”
“ได้ครับ ผมจะเตรียมการทั้งหมดให้พ่อเอง” ชาร์ลีตอบทันที เขาไม่มีความรู้สึกหนักใจหรือลังเลใด ๆ เลยเมื่อพูดถึงพ่อตาของเขา เพราะจาค็อบก็ค่อนข้างดีกับเขา
ดังนั้น ชาร์ลีจึงส่งข้อความหาไอแซคเพื่อขอให้เขาช่วยเขาให้เตรียมห้องที่โอเคในแชงกรีลาเพื่อทานอาหารกลางวันในวันพรุ่งนี้
อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้ขอให้ไอแซคเตรียมห้องที่ดีที่สุดไว้ให้เขา เพราะไม่อย่างนั้นมันจะเป็นเรื่องยากมากสำหรับเขาที่จะอธิบายตัวเองกับพ่อตาของเขา คงจะดีที่สุดถ้าไอแซคช่วยจองห้องให้เขาไว้ในห้องระดับกลาง
ไอแซคสั่งให้ผู้จัดการล็อบบี้ของแชงกรีลาจองห้องล่วงหน้าสำหรับชาร์ลีทันที
ในเวลาเดียวกันนี้ในสถานกักกัน
ไฟทุกดวงดับลงแล้ว และเอเลนทำได้เพียงอดทนกับความหิวและความเจ็บปวดที่เธอรู้สึกไปทั่วร่างกายขณะที่เธอนอนอยู่บนเตียงไม้ของเธอ
ขณะที่เธอนอนลง ท้องของเธอก็ร้องขึ้นมาทันที
ในเวลานี้ เจนนิเฟอร์ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากเธอจึงด่าขึ้นมาทันที “คนที่มีนามสกุลปาร์คเกอร์! ถ้าท้องของแกยังร้องและส่งเสียงดังอีก ฉันจะทำให้แน่ใจว่าแกจะต้องนอนในห้องน้ำคืนนี้!”