คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 801
โอ้!
เมื่อเข้ามาด้านใน โดน็อกสูดลมหายใจเข้าเต็มปอด มีทางเดินทอดยาวสุดลูกหูลูกตาอย่างไม่มีจุดสิ้นสุดอยู่เบื้องหน้าเขา มันดูเหมือนว่าจะเป็นเส้นทางเดินไปยังใจกลางแกนโลก!
บริเวณโดยรอบขยายใหญ่ขึ้นตามระยะทางที่เขาเดินเข้าไป
ภูเขาเสียดฟ้ามหัศจรรย์ด้านในนั้นกลวงโบ๋และว่างเปล่า ดูเหมือนถูกทิ้งให้รกร้าง!
ถ้ำแห่งนี้อาจจะมีขนาดใหญ่กว่าเมืองตงไห่ทั้งเมือง! ไม่สิ มันอาจจะใหญ่กว่าเมืองตงไห่เป็นสิบเท่า!
โดน็อกนั้นตื่นเต้นมากระหว่างที่เขาก้าวเดินลงไปตามทางเดิน ในถ้ำนั้นมืดมิด แต่หลังจากที่เขาเดินมุ่งหน้ามาได้ครึ่งชั่วโมง โดน็อกก็สังเกตุว่ายิ่งเข้าไปลึกเท่าไหร่มันก็ยิ่งสว่างราวกับกลางวัน!
นอกไปจากนั้นรัศมีวิญญาณที่รายล้อมรอบตัวเขาก็เข้มข้นขึ้นตามทางที่เขาเดินลงไปอีกด้วย! ถ้ำแห่งนี้เป็นเหมือนกับบ่อน้ำรัศมีวิญญาณ! หลังจากที่เขาเดินไปได้ถึงสองชั่วโมง โดน็อกก็รู้สึกประหลาดใจทันทีเมื่อเขาสัมผัสได้ว่ากำลังภายในของเขาตรงบริเวณสนามพลังนั้นกำลังพุ่งทะยานบรรลุระดับ!
หึ่ง!
โดน็อกนั้นอยู่ในระดับปรมาจารย์อาวุโสขั้นห้า และตั้งแต่ที่เขาเดินเข้ามาในนี้เขาก็บรรลุมาถึงระดับปรมาจารย์ยุทธ์ขั้นสี่!
แม้แต่ยูมิเองที่เดินมากับเขา ก็บรรลุไปอยู่ในระดับปรมาจารย์ยุทธ์!
โดน็อกนั้นตื่นเต้นดีใจมากเกินจะบรรยาย และรีบเร่งฝีเท้าเดินเข้าไปในถ้ำลึกขึ้นอย่างไม่รู้ตัว!
โฮก!
ทันใดนั้นเขาก็ได้ยินเสียงร้องคำรามจากด้านล่างของถ้ำ!
เสียงคำรามนั้นฟังดูเหมือนกับเสียงของมังกร!
มันเป็นเสียงของมังกรจริง ๆ! หัวใจของโดน็อกเต้นรัวขณะเขาคิด ‘มันคงไม่มีมังกรในถ้ำนึ้หรอก ใช่ไหม?’
โดน็อกตัวสั่นอย่างลุ้นระทึก เสียงคำรามของมังกรนั้นบางเบาในตอนแรกจากระยะไกล แต่เมื่อเขายิ่งเดินเข้าไปลึกเท่าไหร่ เสียงของมันก็ยิ่งชัดเจนมากขึ้น
ราวกับใช้เวลาชั่วนิรันดร์กว่าจะเดินทางมาถึงจุดสิ้นสุด พื้นที่กว้างใหญ่ไพศาลเผยให้เห็นเมื่อเดินมาถึง และมันกว้างขวางมากราวกับเมืองใหญ่เป็นสิบ ๆ เมือง!
มีแท่นหยกขนาดมโหราฬ ตั้งเด่นตระหง่านอยู่กลางพื้นที่แห่งนี้
แท่นหยกนั้นส่องแสงสะท้อนเฉิดฉาย มันขาวใสราวกับแก้วผลึก มันยาวเกือบพันเมตร กว้างกว่าสามร้อยเมตร และสูงเป็นร้อยเมตร!
ขวานสนิมด้ามใหญ่ฝังลึกอยู่ในแท่น เหนือแท่นหยกขาว
ขวานด้ามนั้นยาวกว่าเมตรและคมมีดของมันยังยาวกว่าหนึ่งไม้บรรทัด มันเผยให้เห็นถึงความโบราณ! และมันก็ดูทรงพลังอย่างยิ่ง!
โดน็อกได้ยินเสียงคำรามของมังกรดังมาจากขวานยักษ์ด้ามนี้!
‘ขวานสนิมด้ามนี้คือสมบัติที่ถูกจารึกไว้ในคัมภีร์รึเปล่า?’
‘ฉันสามารถที่จะครอบครองโลกได้ ถ้าหากมีขวานด้ามนี้งั้นเหรอ?’
โดน็อกตกอยู่ในความงุนงงสักครู่ก่อนที่เขาจะรวบรวมสติกลับคืนมา เขาปีนขึ้นไปบนแท่นหยกและสังเกตมองดูขวานอย่างใกล้ชิด
ขวานยักษ์ด้ามนี้ถูกปกคลุมไปด้วยสนิม มันดูไม่เหมือนศาสตราวุธศักดิ์สิทธิ์เลยแม้แต่น้อย
อย่างไรก็ตามแต่ เขาก็สามารถสัมผัสได้ถึงพลังอันน่าหวาดผวาภายในขวานยักษ์ด้ามนี้!
เฮือก!
โดน็อกกล้ำกลืนน้ำลายอย่างตกประหม่า ก่อนที่เขาจะวิตกกังวลไปมากกว่านี้เขายื่นมือทั้งสองข้างออกมาและจับไปที่ด้ามขวาน เขากำลังดึงมันออกมาจากแท่นหยก
โดน็อกนั้นประหลาดใจมาก ถึงแม้ว่าเขาจะใช้กำลังภายในไปจนหมดเพื่อจะดึงขวานออกมา แต่เขาก็ไม่สามารถที่จะขยับมันได้เลยแม้แต่นิดเดียว! ขวานยักษ์ด้ามนี้ฝังลึกอยู่ในเนื้อภูเขา มันติดทนอย่างถาวร!
หลังจากเขาลองพยายามดึงอยู่หลายครั้งหลายหน โดน็อกก็เหงื่อแตกไหลท่วม แต่ขวานยักษ์ก็ยังคงไม่ขยับเขยื้อน!
เฮงซวย!
ศาสตราวุธอันศักดิ์สิทธิมาวางอยู่ต่อหน้าเขา แต่เขาไม่สามารถจะยกมันขึ้นมาได้?
“เวรเอ๊ย!” โดน็อกโวยวายเสียงดัง ขณะเขาเตะไปที่แท่นหยก เขาหันหลังมากล่าวกับยูมิ “นังตัวดี มานี่! มาช่วยกันยกดูหน่อย เผื่อจะได้เรื่องได้ราว”
ยูมิกัดริมฝีปากของเธอ และเดินไปหาโดน็อกอย่างไม่เต็มใจ เธอจับขวานไว้ในมือทั้งสองข้างของเธอ
“นับสามและเราค่อยยกพร้อมกัน” โดน็อกกล่าวเย็นชา “เข้าใจไหมนังตัวดี?”
“เข้าใจแล้ว” ยูมิตอบน้ำเสียงขุ่นเคือง
บทที่ 800