กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 841
ลอเรนสัมผัสได้ถึงความอ่อนโยนของชาร์ลี เมื่อชาร์ลีปาดน้ำตาออกจากใบหน้าของเธอ ในเวลาเดียวกัน เธอรู้สึกว่าหัวใจของเธอเจ็บปวดอย่างที่สุด ที่เธอฟังคำสารภาพรักที่หนักแน่นและเปี่ยมล้นไปด้วยความรู้สึกที่เขามีต่อแคลร์
ในเวลานี้ ลอเรนพูดด้วยน้ำเสียงที่แหบแห้ง “ชาร์ลี ถ้าแคลร์รักคุณจริง ๆ ฉันจะไม่ทำอะไรเพื่อกวนหรือแทรกแซงความสัมพันธ์ของพวกคุณเลย อย่างไรก็ตาม คุณรู้ดีอยู่แล้ว ว่าเหตุผลเดียวที่แคลร์มาอยู่กับคุณ เป็นเพราะคำสัญญาที่เธอให้ไว้กับปู่ของเธอ
คุณคิดว่าอะไรจะเกิดขึ้น ถ้าคุณเป็นคนเดียวที่ทุ่มเทกับความสัมพันธ์นี้? ทำไมคุณไม่ปล่อยเธอไปและคิดถึงตัวคุณเองบ้างสักครั้งล่ะ?”
หลังจากที่เธอพูดจบ ลอเรนก็สะอื้นขณะที่เธอถามว่า “ฉันด้อยกว่าแคลร์ตรงไหน? บอกฉันที ฉันจะได้ปรับปรุงตัวเอง ฉันจะได้ตามเธอทัน ได้โปรดอย่าปฏิเสธฉันแบบนี้เลย ทำไมคุณไม่ให้โอกาสฉัน?”
ชาร์ลีส่ายหัวเล็กน้อยก่อนจะพูดว่า “ลอเรน บางครั้งคุณไม่เข้าใจความคิดของผู้ชาย เหตุผลที่คุณตกหลุมรักผม เพราะผมใจดีกับคุณ และนี่เป็นเหตุผลว่าทำไมผมถึงตกหลุมรักแคลร์ เพราะเธอก็ใจดีกับผม
มันเป็นเหตุผลเพียงพอที่จะทำให้ผมเลือกอยู่เคียงข้างเธอ เพื่อรักเธอและปกป้องเธอ ไม่ว่าเธอจะรักผมจริงไหม ผมก็จะไม่รีบร้อนที่จะทำความเข้าใจ ผมยังมีเวลาอีกมากเพื่อทำความเข้าใจ สำรวจและเปลี่ยนแปลงตัวเองทีละนิด เพื่อที่ผมจะได้รู้ว่าแคลร์รักผมไหม
ก็เช่นเดียวกันกับคุณ แม้ว่าผมจะบอกคุณซ้ำ ๆ ว่าผมเป็นผู้ชายที่แต่งงานแล้วและผมไม่สนใจผู้หญิงคนไหนนอกจากแคลร์ แต่คุณก็ยังคงมาสารภาพความรู้สึกกับผมครั้งแล้วครั้งเล่า”
ลอเรนเข้าใจสิ่งที่ชาร์ลีพยายามจะพูด
สิ่งที่ชาร์ลีปฏิบัติต่อแคลร์ ก็เหมือนกับที่เธอปฏิบัติต่อชาร์ลี
เพราะคำพูดของชาร์ลี ทำให้ลอเรนรับรู้ได้ทันที
ในเวลาเดียวกัน เธอรู้สึกอึดอัดเล็กน้อยหลังจากที่เธอได้เข้าใจ
หากชาร์ลีจะไม่ยอมแพ้ต่อแคลร์ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ลอเรนก็จะไม่ยอมแพ้ต่อชาร์ลีเช่นกัน
ลอเรนปาดน้ำตาออกจากดวงตาของเธอ ก่อนจะมองที่ชาร์ลีและพูดอย่างดื้อดึง “ในเมื่อคุณไม่ต้องการที่จะยอมแพ้ต่อแคลร์ ฉันก็จะไม่ยอมแพ้ต่อคุณเช่นกัน ในเมื่อคุณสามารถอดทนรอ เพื่อให้แคลร์รักคุณได้ ฉันก็สามารถรอคุณได้เช่นกัน! มันไม่สำคัญว่าฉันต้องรอคุณนานแค่ไหน เพราะฉันเต็มใจที่จะรอคุณ แม้ว่าจะต้องรอตลอดไปก็ตาม!”
ชาร์ลีทำได้เพียงถอนหายใจขณะที่เขาพูด “เอาล่ะ ถ้าอย่างนั้น ในเมื่อคุณตัดสินใจแล้ว ผมจะเคารพการตัดสินใจของคุณ”
หลังจากนั้น ชาร์ลีก็ดูเวลาบนนาฬิกาของเขา ก่อนจะพูดว่า “มันดึกแล้ว คุณควรกลับไปพักผ่อนที่ห้องนอนของคุณ”
ลอเรนพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะพูดว่า “คุณกลับไปที่ห้องนอนของคุณก่อนเลย ฉันอยากนั่งตรงนี้สักพัก”
ชาร์ลีพยักหน้าก่อนจะหันหลังเดินขึ้นบันไดไป
หลังจากที่ชาร์ลีจากไป ลอเรนก็เต็มไปด้วยความรู้สึกและอารมณ์ผสมปนเปกัน ขณะที่เธอนั่งบนโซฟา
เธอรู้สึกทุกข์ใจ ต่อต้าน เศร้าและหมกมุ่น อารมณ์ต่าง ๆ ผุดขึ้นในใจของเธอ เธอรู้สึกยุ่งเหยิงในปัญหา
ลอเรนรู้สึกว่า ชาร์ลีคงเป็นผู้ชายคนเดียวที่เธอจะรักอย่างสุดขั้วหัวใจได้ในชีวิตนี้ ถ้าเธอไม่ได้ลงเอยกับเขา เธอคงไม่อาจพบกับชายใดที่ทำให้เธอรู้สึกตื่นเต้นและมีชีวิตชีวาได้อีก
ลอเรนรู้สึกเศร้า เมื่อเธอนึกถึงความจริงที่ว่า เธอไม่สามารถลงเอยกับผู้ชายที่เธอรักมากที่สุดในโลกได้
เธอถูกชะตาลิขิตให้ต้องพลัดพรากจากชาร์ลีในชีวิตนี้จริง ๆ หรือ?
ไม่ เธอไม่เชื่อ!
เธอเชื่อว่าเหตุผลที่ชาร์ลีมาอยู่เคียงข้างเธอและช่วยชีวิตเธอจากอันตรายถึงสองครั้งนั้น มันคือพรหมลิขิต! เธอจะไม่ยอมให้มันจบหรือละทิ้งอนาคตของเธอกับเขาอย่างรีบร้อน
เธอจะสามารถลงเอยได้อย่างมีความสุขและสมบูรณ์แบบแน่นอน ตราบใดที่เธอยึดมั่นในแผนการของเธอด้วยหัวใจที่บริสุทธิ์
หากเธอยังคงพยายามและยืนหยัดต่อไป เธอจะต้องได้ชัยชนะอย่างแน่นอน!
…
เมื่อชาร์ลีเปิดประตูห้องนอน เขาเห็นแคลร์ยืนอยู่คนเดียวบนระเบียงบนชั้นสอง
รูปร่างอันสมบูรณ์แบบของเธอดูพร่าสลัวภายใต้แสงจันทร์ เธอมีเสน่ห์มาก ชาร์ลีรู้สึกได้ว่าหัวใจของเขาเต้นแรง
เป็นเรื่องจริง ที่แคลร์เป็นคนกตัญญูและภักดี อย่างไรก็ตาม เป็นเพราะความมุ่งมั่นและแน่วแน่อันแรงกล้าของเธอ เธอจึงปฏิเสธที่จะหย่ากับเขาไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น
เธอไม่เพียงแค่โง่เขลาและภักดีต่อเอเลน แต่เธอยังโง่เขลาและภักดีต่อชาร์ลีมากอีกด้วย
ในปีที่นายท่านวิลสันเสียชีวิต หลังจากที่ทั้งคู่แต่งงานกันได้ไม่นาน
ในตอนนั้น ตระกูลวิลสันทั้งหมดเกลี้ยกล่อมให้แคลร์หย่ากับเขา
อย่างไรก็ตาม เหตุผลที่แคลร์แต่งงานกับเขาตั้งแต่แรกก็เพราะนายท่านวิลสันได้เตรียมการไว้ แต่หลังจากที่นายท่านวิลสันเสียชีวิตลง ทุกคนก็ต่อต้านชีวิตการแต่งงานของพวกเขาโดยทันที
ทุกคนเกลี้ยกล่อมให้แคลร์หย่ากับชาร์ลี เพราะพวกเขาอยากให้แคลร์แต่งงานกับหนุ่มร่ำรวยในตระกูลมั่งคั่งและมีอำนาจแทนที่จะเป็นชาร์ลี เพื่อที่พวกเขาจะได้เปลี่ยนชะตากรรมทั้งหมดของตระกูลวิลสัน
อย่างไรก็ตาม เนื่องจากแคลร์แต่งงานกับชาร์ลีแล้ว เธอจึงพอใจกับชายที่เธอแต่งงานด้วย และเธอซื่อสัตย์ต่อชาร์ลีโดยไม่คิดถึงสถานการณ์ที่พวกเขาต้องเผชิญ
ถ้าชาร์ลีไม่ขอหย่า เธอก็จะไม่หย่ากับเขาเช่นกัน นี่คือความภักดีที่แคลร์มีต่อชีวิตการแต่งงานของเธอและความภักดีที่เธอมีต่อสามีตามกฎหมายของเธอ