ตอนที่ 774 ชูฮันหายไป

Apocalypse Meltdown โลกาวินาศล่มสลาย

ทันทีที่ฉางกวนหลงพูดออกไปไม่เพียงแค่จงไคเท่านั้นที่รู้สึกว่าถูกเหยียบย่ำศักดิ์ศรี แต่คนอื่นๆในห้องก็ไม่ต่างกัน ภายใต้ท่าทางที่แข็งกร้าวของฉางกวนหลงที่แสดงออกอย่างชัดเจน หลายคนเริ่มรู้สึกกดดันและอึดอัดกับการมาเยือนค่ายใหญ่ในครั้งนี้
  มันเกินกว่าที่พวกเขาจะรับมือได้จริงๆ!
  ”หลังจากมื้อค่ำเมื่อวานนี้ผมก็รีบกลับเข้าที่พักของผมทันทีและก็รีบนอนแต่หัววันเพราะความเหนื่อยล้า” เฉินยุนโหลวที่อยากสร้างความประทับใจให้ฉางกวนหลงเอ่ยออกมาเป็นคนแรก เพื่อให้แสดงจุดยืนให้ฉางกวนหลงเห็น เขาพยายามอย่างหนักเพื่อจะเป็นหนึ่งในตัวเลือกการแต่งงานของฉางกวนยวีซิน “ลูกน้องของผมสามารถพิสูจน์ได้ว่าผมไม่ได้ออกจากห้องเลยตลอดคืนครับ จนกระทั่งทหารของท่านพลเอกมาแจ้งว่าท่านเรียกประชุมด่วน”
  ฉางกวนหลงพยักหน้าเขาต้องการหาคนมาจดบันทึกเรื่องราวพวกนี้ ทันใดนั้นเขาก็นึกขึ้นได้ว่าฮวงชูเจิ้นหายตัวไป ความสงสัยก่อตัวขึ้นมาในใจทันที…ในค่ายเกิดเรื่องราวใหญ่โตขนาดนี้ แต่ฮวงชูเจิ้นกลับยังไม่โผล่หน้ามา?
  ”ผมจะจัดบันทึกให้ครับผมเป็นคนจดไว” เพื่อที่จะสร้างพันธมิตรกับค่ายหนานตู้ เฉินยุนโหลวรีบเสนอตัวเข้าหาฉางกวนหลงทันทีโดยไม่คิดปล่อยโอกาสให้หลุดมือ เขาไม่ลังเลที่จะเสนอตัวแถมยังจดบันทึกคำพูดของตัวเองก่อนหน้านี้ลงไปด้วยอย่างรวดเร็ว
  ”ถ้างั้นก็คงต้องรบกวนด้วย”ฉางกวนหลงมองทุกอย่างในแววตาของเฉินยุนโหลวออก แต่เขาก็ไม่พบอะไรที่ขัดใจประกอบกับเงื่อนไขหลายอย่าง ดูเหมือนว่าเฉินยุนโหลวกับลูกสาวก็ดูจะเป็นตัวเลือกที่ดี
  ความคิดเช่นนั้นคงอยู่เพียงชั่วครู่จากนั้นฉางกวนหลงก็พูดขึ้นกับทุกคนในห้องประชุม “คนอื่นกรุณาอธิบายมาทีละคน คุณจงไค แล้วคุณล่ะ?”
  คิ้วของจงไคเลิกขึ้นเขาไม่พอใจกับท่าทางของฉางกวนหลงที่แสดงออก แต่ยังคงตอบคำถามของอีกฝ่าย “เมื่อวานนี้ผมกลับไปนอนทันที ไม่ได้ไปที่ไหนอีก”
  ฉางกวนหลงพยักหน้ารับเงียบๆเป็นการแสดงออกว่าให้คนต่อไปพูดต่อ เวลาผ่านไปเรื่อยๆท่ามกลางการบอกเล่าเรื่องราวของแต่ละคนหลังจากจบมื้อค่ำเมื่อวานนี้ หลังจากผ่านไปประมาณ 20 นาที ฉางกวนหลงได้รับรายงานว่าคนส่วนใหญ่จะกลับไปที่พักตัวเองทันทีเพื่อพักผ่อนหรือไม่ก็ดื่มกับพรรคพวกตัวเองที่ที่พัก ซึ่งแต่ละคนก็ไม่มีท่าทีน่าสงสัยเลยแถมยังมีพยานยืนยันได้
  และทันทีหลังจากคนสุดท้ายพูดจบมู๋หรงยู่เฉิงที่พึ่งจากไปได้ไม่นาน ก็รีบกลับเข้ามาในห้องประชุมอย่างรวดเร็ว “ท่านพลเอกครับ! ข่าวด่วน!”
  ”ว่ามา!”แววตาของฉางกวนหลงคมกริบ
  ”ดูเหมือนว่าชูฮันจะไม่ได้อยู่ข้างในที่พักครับ!”มู๋หรงยู่เฉิงรายงานพร้อมสีหน้าขลาดๆ
  เสียงอุทานตกใจดังออกจากปากหลายคนในห้องประชุมทันทีที่ได้ยิน
  ”อะไรน่ะ?”
  ”หรือเป็นฝีมมือเขา?”.novel-lucky.
  ”ไม่มีทางเหตุผลล่ะ?”
  ฉางกวนหลงเองก็ไม่คิดว่าชูฮันจะไม่อยู่ในที่พักตอนนี้ความประหลาดและตกใจฉายชัดบนสีหน้าของฉางกวนหลง “นายบุกเข้าไปในที่พักของชูฮันเหรอ? แล้วทหารของเขาล่ะ จับทหารของชูฮันไปสอบสวนทีละคนซะ!”
  เมื่อได้ยินเช่นนั้นสีหน้าของมู๋หรงยู่เฉิงก็อึดอัดขึ้นมาทันที มีท่าทางเอียงอาย หากก็เลือกที่จะพูดออกมาตามจริง “ผมไม่สามารถบุกเข้าไปได้ครับ พวกเรายังคงตรึงกำลังล้อมรอบที่พักของท่านพลเอกชูฮันอยู่ ไม่ว่าพวกเราจะถ่วงเวลานานขนาดไหน ทหารของพลเอกชูฮันก็พละกำลังไม่ตกเลยครับ แต่คนของเราไม่มีใครได้รับบาดเลย ซึ่งเป็นเรื่องผิดปกติระหว่างการต่อสู้อันดุเดือดระดับนี้ครับ”
  มู๋หรงยู่เฉินรายงานยาวเหยียดทำให้คนที่ได้ฟังต้องใช้เวลาสักพักกว่าจะดึงสติกลับมาได้
  ”นี่มันอะไรคนของเราไม่มีใครบาดเจ็บ?” ฉางกวนหลงถามอย่างไม่เข้าใจ “อย่าบอกฉันนะว่าทั้งๆที่คนของเราที่มีมากกว่า แต่อีกฝ่ายยังคงกุมชัยชนะไว้อยู่?”
  ”ครับ”มู๋หรงยู่เฉิงรับคำเสียงอ่อย สีหน้าอับอายจนแดงก่ำ
  ทันใดนั้นฉางกวนหลงก็หายใจดังฟืดฟาดตามแรงอารมณ์ที่เดือดจัดหลายคนในห้องประชุมรู้สึกกลัวขึ้นมา ไม่มีใครสามารถเอาชนะทหารของชูฮันได้เลย ทั้งๆที่ความจริงทั้งกองทัพที่ฉางกวนหลงส่งไปเป็นถึงกองทัพมนุษย์สายพันธุ์ใหม่ของค่ายหนานตู้ ท่ามกลางข้อเสียเปรียบมากขนาดนี้ แต่อีกฝ่ายยังคงกุมชัยชนะเอาไว้ได้?
  ชูฮันคนนี้มันเก่งเหนือฟ้าจริงๆ!
  ทั้งๆที่มีทหารแค่50 คนเท่านั้น!
  ”อ๋อออ!”ท่ามกลางความเงียบ จู่ๆจงไคก็ร้องขึ้นมา “ไม่มีอะไรต้องพูดแล้ว พวกเราเสียเวลากันเปล่าๆ คนทำผิดที่แท้จริงก็เห็นๆกันอยู่!”
  หลายคนเองก็มีความคิดเดียวกับจงไคทุกอย่างมันชัดเจน พวกเขาถูกชูฮันหลอกและชูฮันยังให้คนของตัวต้านทางเข้าเอาไว้ไม่ให้ทหารของค่ายหนานตู้ได้เข้าไป ปัจจัยทั้งหลายมันชี้ไปที่ชูฮันหมด
  ฉางกวนหลงไม่คิดว่าหลักฐานทั้งหมดจะชี้ผลออกมาเป็นชูฮันแม้ว่ามันจะจริงที่ถ้าตัดสินจากลักษณะภายนอกแล้ว ทุกอย่างมันเค้าเข้ากับชูฮันมากที่สุด แต่จิตใต้สำนึกของฉางกวนหลงกลับไม่เห็นด้วย เพราะคนที่เหมือนกับตัวเขามากที่สุด…มันไม่น่าจะเป็นไปได้ แต่ตอนนี้การกระทำของชูฮันมันดูเหมือนกำลังหลบหนีอะไรบางอย่าง!
  ”ปิดทางเข้าออกทั้งเมือง!เพิ่มกองกำลังไปกระจายล้อมที่พักของชูฮันอีก ฉันจะเป็นคนบุกเข้าไปเอง!” ถึงตอนนี้ ฉางกวนหลงจำเป็นต้องใช้มาตรการขั้นสูงแล้ว ไม่ว่ามันจะเป็นฝีมือของชูฮันหรือไม่ ยังไงชูฮันก็ต้องออกมาจากที่พักเดี๋ยวนี้!
  ”ครับ!”มู๋หรงยู่เฉิงที่ได้สติก็รีบรับคำสั่งทันที ในใจก็นึกโมโหว่าฮวงชูเจิ้ยนหายหัวไปไหน?
  ”ในเมื่อท่านได้ล้อมผู้กระทำผิดไว้แล้วพวกเราไปได้รึยัง?” จงไคแสดงความไม่พอใจออกมาอย่างชัดเจนเป็นครั้งแรก “ในเมื่อมันกลายเป็นว่าชูฮันเป็นคนที่ทำลายค่ายของท่าน แถมเขายังเมินเฉิยต่อลูกสาวของท่านอีก ท่านที่เป็นพ่อก็ไม่ควรให้ลูกสาวแต่งงานกับคนแบบนี้!”
  ”คุณไม่จำเป็นต้องมากังวลเรื่องลูกสาวของฉัน!”ฉางกวนหลงเองไม่ยอมแสดงความอ่อนแอของตัวเองให้จงไคเห็นเด็ดขาด “นอกจากนี้ ถึงแม้ว่าชูฮันจะดูน่าสงสัยมากที่สุดในตอนนี้ แต่มันก็ไม่ได้หมายความว่าพวกคุณทุกคนจะไม่มีแรงจูงใจ แค่คอยตามฉันมา ฉันจะตามหาคนกระทำผิดที่แท้จริงต่อไปและพวกคุณห้ามคลาดไปจากสายตาของฉันเด็ดขาด”
  ”ท่าน!”จงไคไม่คิดว่าฉางกวนหลงจะพูดแบบนี้ ความโกรธพุ่งขึ้นสมองทันที
  อย่างไรก็ตามฉางกวนหลงไม่คิดเปิดโอกาสให้ใครได้แย้ง เขามุ่งหน้าไปยังที่พักของชูฮันทันที แม้แต่เหล่าเจ้าหน้าที่ระดับสูงหรือผู้นำบางค่ายก็รีบเดินตามฉางกวนหลงไปทันทีด้วยความเกรง
  ในเวลาเดียวกันที่ด้านนอกที่พักของชูฮัน มีทหารจากทีมกุ้งเสือดำยืนเฝ้าประตูอยู่สองคน ที่เหลือก็กระจายไปประจำจุดที่ตัวเองถนัดล้อมบ้านเอาไว้ เตรียมพร้อมสำหรับรับมือกับการโจมตีรอบถัดไป
  บริเวณล้อมรอบที่พักมีกองทัพเหล่ามนุษย์สายพันธุ์ใหม่เฝ้าล้อมทีมกุ้งเสือดำเอาไว้ด้วยจำนวนที่มากกว่าหลายเท่า
  ในขณะเดียวกันเหล่าทหารของค่ายหนานตู้ทุกคนกลับเต็มไปด้วยเหงื่อโชกและความรู้สึกหวาดกลัว ตรงข้ามกับทีมกุ้งเสือดำที่ท่าทางสบายๆราวกับก่อนหน้านี้ไม่ได้มีการต่อสู้ดุเดือดเกิดขึ้นเลย
  ทหารของค่ายหนานตู้ต้องการจะบุกเข้าไปหากไม่สามารถฝ่าเข้าไปได้การต่อสู้มันดุเดือดมากจนกำแพงถึงกับถล่มลงมาเพราะแรงปะทะของทั้งสองฝ่าย พื้นถนนแตกเป็นรอยร้าวเต็มไปหมดเพราะแรงอัดกระแทก
  ที่มากไปกว่านั้นทุกคนกำลังเป็นกังวลเพราะรับรู้ได้ถึงความสามารถของทีมกุ้งเสือดำดี ไม่ว่าพวกเขาจะพยายามบุกเข้าไปกี่ครั้ง พวกเขาก็ถูกจับโยนกระเด็นออกมาตลอด มันโหดร้ายมาก ฝีมือของอีกฝ่ายมันเหนือขั้นกว่าพวกเขามาก
  ที่ไม่สามารถทำใจยอมรับได้เลยก็คือทีมกุ้งเสือดำของชูฮัน…
  ไม่มีใครใช้อาวุธในการต่อสู้เลยสักคน!
  แค่คนพวกนี้ไม่ใช้อาวุธพวกเขายังฝ่าไปไม่ได้เลย แล้วถ้าคนพวกนี้คิดจะใช้อาวุธขึ้นมาพวกเขาไม่ตายง่ายๆเหมือนตบยุงเล่นเลยเหรอไง?
  สถานการณ์ในตอนนี้พวกเขาไม่มีสิทธิจะเอาชนะได้เลยแต่ทหารของค่ายหนานตู้ก็ไม่ยอมแพ้เพราะการกระทำของทีมกุ้งเสือดำเหมือนเป็นการดูหมิ่นความสามารถของกองทัพมนุษย์สายพันธุ์ใหม่แห่งค่ายหนานตู้!