ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 711
ช็อก!
ระทึกขวัญ!
เหลือเชื่อ!
นี่เป็นสิ่งที่น่าจดจำที่สุดในชีวิตของคนเหล่านั้นที่ได้มาร่วมงานวันเกิดวันนี้อย่างแน่นอน!
ยูนา ชอว์, อีเวตต์ ยาเนส, คาร์เทอร์ โคเอน, และคนอื่น ๆ ไม่ได้คาดหวังว่าจะได้เห็นฮาร์วีย์ ยอร์กที่นี่
ยิ่งไปกว่านั้น เขาเป็นเสมือนผู้มีพระคุณที่แท้จริงเพียงคนเดียวในหมู่ของพวกเขา!
อีธาน ฮันต์ไม่ได้ให้เวลาคนอื่น ๆ ได้แสดงความประทับใจนานนัก เขาโค้งคำนับและพูดขึ้นว่า “ท่านหัวหน้าผู้ฝึกสอนครับ โปรดไปที่ที่นั่งแถวหน้าพร้อมกับผู้ใต้บังคับบัญชาของท่านเถอะครับ!”
“ที่นั่งนั้นเหมาะสมที่จะเป็นของท่าน!”
“เฉพาะที่นั่งตรงนั้นเท่านั้นที่คู่ควรเหมาะสมกับท่าน!”
ฮาร์วีย์พยักหน้าเล็กน้อยและพูดอย่างไม่ใส่ใจ “ตามนั้น”
ในขณะนี้ ทุกคนต่างก็เข้ามารายล้อบรอบ ๆ บริเวณนั้น
อีธานหันกลับช้า ๆ มองดูเหล่าผู้คนจากยอร์ก แล้วพูดว่า “โยนาธาน ยอร์ก, ควินตัน ยอร์ก พวกคุณไม่อยากรู้เหรอว่าเขาคือใคร?”
“ให้ผมแนะนำนายท่านกับพวกคุณแล้วกัน!”
“บุคคลท่านนี้ได้ออกจากบัควู้ดไปชั่วคราวเมื่อสามปีที่แล้ว”
“ในขณะนั้น เขาครองตำแหน่ง เจ้าชายยอร์ก!”
“ในที่สุดเขาก็ได้กลับมาในสามปีต่อมา ถ้าเขายินดีที่จะถือครองตำแหน่ง เขาก็ยังคงเป็นเจ้าชายยอร์ก!”
“พวกคุณทั้งหมดจากยอร์กไม่มีใครสามารถหยุดยั้งเขาได้หรอก!”
…
“อะไร? ฮาร์วีย์คือเจ้าชายยอร์ก? และยังเป็นหัวหน้าผู้ฝึกสอนด้วย? เป็นไปได้ยังไงกัน!?” โรซาลี ไนส์เวลล์รู้สึกตกใจเป็นอย่างมาก
เธอยังคงสงสัยเคลือบแคลงใจในตัวฮาร์วีย์อยู่ โดยที่เธอคิดว่าก่อนหน้านี้เขาเพียงแค่คุยโวโอ้อวดเท่านั้น
อย่างไรก็ตาม ในเวลานี้ จู่ ๆ ฮาร์วีย์ก็ได้กลายเป็นเจ้าชายยอร์กในตำนานจริง ๆ
ในเวลาเดียวกัน เขาก็ยังเป็นถึงตำนานที่ยังมีชีวิต หัวหน้าผู้ฝึกสอนของค่ายศัสตราวุธอีกด้วย!
บรูซ คลาวด์ที่เพิ่งเยาะเย้ยฮาร์วีย์ไปก่อนหน้านี้ ในตอนนี้นั้นเขารู้สึกเคว้งคว้างเป็นอย่างมาก
บรูซรู้สึกสิ้นหวังอย่างเห็นได้ชัดในตอนนี้!
ผู้ชายที่เขาดูถูกและเยาะเย้ยคือเจ้าชายยอร์กในตำนาน
เขาเป็นบุคคลสำคัญอันดับต้น ๆ ของเซาท์ไลท์เมื่อสามปีที่แล้ว!
ตระกูลยอร์ค!
เจ้าชายยอร์ก!
นั่นอธิบายได้ว่าทำไมฮาร์วีย์ถึงไม่สนใจคำล้อเลียนของเขาอย่างจริงจัง ไม่เลยแม้แต่นิดเดียว!
นั่นไม่ใช่เพราะเขาหวาดกลัว!
นั่นเป็นเพราะเขาไม่มีความจำเป็นที่เขาจะต้องมาเสียเวลากับสิ่งไร้สาระเช่นนี้
เจ้าชายยอร์กผู้สูงส่งและทรงอำนาจจะเสียเวลามาสนใจมดตัวเล็กตัวน้อยใต้ฝ่าเท้าทำไมกัน?
มดตัวน้อยยังไม่มีคุณสมบัติที่เพียงพอแม้แต่จะถูกเหยียบจนตายโดยผู้ชายที่ยอดเยี่ยมเฉกเช่นเขาเลย!
และที่สำคัญที่สุด ยอดบุรุษคนนี้ในปัจจุบันเขาได้แข็งแกร่งกว่าเมื่อสามปีที่แล้วหลายเท่า!
ซีนเธียร์ ซิมเมอร์ เธอเปียกโชกไปด้วยเหงื่อ เธอมองไปที่ฮาร์วีย์ด้วยความกลัวและประหม่าเล็กน้อย
…
ฮาร์วีย์ไม่สนใจว่าคนอื่นจะแสดงออกอย่างไร
อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาเห็นท่าทางหวาดกลัวของซีนเธียร์ เขาไม่สามารถเอื้อมมือออกไปเพื่อลูบหัวปลอบประโลมเธอได้ เขาจึงทำได้แค่ยิ้มและพูดขึ้นว่า “เฮ้ สาวน้อย คุณสมควรจะเป็นสาวที่กล้าแกร่งไม่ใช่เหรอ?
“ทำไมนะ? ในตอนนี้คุณไปเรียนรู้ความขี้ขลาดแบบนั้นมาจากที่ไหน?”
“แต่ไม่ว่าจะยังไง ผมก็ยังเป็นพี่เขยของคุณ…”
“มาสิ…”
ฮาร์วีย์ลุกขึ้นและเดินนำหน้าไปก่อน
“โอเค…”
ซีนเธียร์ยังคงอยู่ในอาการงุนงง แต่เธอก็ยังคงเดินตามหลังฮาร์วีย์ไป
ทุกสายตาต่างก็จับจ้องมาที่พวกเขา อีธานเป็นผู้นำทางด้วยตัวของเขาเอง ฮาร์วีย์และซินเธียร์ ทั้งสองเดินตามหลังเขาไปข้างหน้าติด ๆ
เมื่อเห็นฮาร์วีย์และอีกสองคนใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ บรูซและคนอื่น ๆ นั้นรู้สึกราวกับว่าหัวใจของพวกเขานั้นแทบจะหยุดเต้น
แต่ในความเป็นจริง หัวใจของพวกเขานั้นเต้นแรงจนแทบจะระเบิดออกจากอก
ทันใดนั้น ฮาร์วีย์ก็หยุดอยู่ที่แถวของโรซาลีและบรูซ
ในขณะนี้ โรซาลีและบรูซ ทั้งสองต่างก็มีการแสดงออกที่แตกต่างกันไป
บรูซ มีความรู้สึกราวกับว่าเขานั้นกำลังจะตายในไม่ช้า
นั่นก็เป็นเพราะว่าถ้าเจ้าชายยอร์กต้องการที่จะจัดการกับเขาจริง ๆ ตัวเขานั้นสามารถหายตัวอย่างลึกลับเขาไปในกลีบเมฆอย่างไร้ร่องรอยได้อย่างแน่นอน
โรซาลี เธอยังคงสงบสติอารมณ์ได้ แต่อย่างไรก็ตาม เธอยังคงไม่สามารถพูดในสิ่งที่เธอต้องการที่จะพูดได้
ฮาร์วีย์ยิ้มเบา ๆ ให้โรซาลีและกล่าวว่า “ฝากแสดงความนับถือไปถึงนายใหญ่ไนส์เวลล์ด้วยนะครับ”
โรซาลีไม่รู้ว่าเธอควรแสดงออกอย่างไรเมื่อได้ยินคำพูดเหล่านั้น