ตอนที่ 603: รุ่งโรจน์
ผลึกเทพเคลื่อนย้ายย่อมต้องเป็นของดีอย่างแน่นอน ทั้งยังสามารถวางจุดหมายได้ถึง 5 ที่ด้วยกัน อย่าว่าแต่โลกใต้พิภพเลย กระทั่งโลกสวรรค์เองก็ไม่ใช่ปัญหา ไว้เมื่อไปถึงเมื่อไหร่แล้วค่อยเลือก ไม่ได้มีความยากแต่อย่างใด
และเมื่อหาดูผลึกเทพเคลื่อนย้ายในร้านค้า ก็พบว่าราคาของมันสูงมากถึง 15 ล้านค่าความคลั่ง! นี่มันช่างพุ่งทะยานเสียจริงๆ เปิดราคามาก็เป็น 15 ล้านแล้ว แต่ว่าก็คุ้มค่ามากจริงๆ
ไม่ว่าจะค่ายกลเคลื่อนย้ายไหนก็ไม่สะดวกเท่า ทั้งที่หมายยังต้องมีการกำหนดไว้อย่างชัดเจนและที่สำคัญคือความยากในการไปกลับเป็นไปได้ยากอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ แม้กระทั่งตัวเขาเองก็ยังยาก ดังนั้น ผลึกเทพเคลื่อนย้ายนี้จึงเป็นสิ่งจำเป็น
“มาสุ่มลอตเตอรี่ต่อดีกว่า ของจิปาถะก็ใช่ว่าจะใช้การไม่ได้”
เทียนหยุนส่ายหัว อี้เทียนหยุนส่ายหัว เป็นเพราะว่าความประทับใจแรกได้ฝังรากลึกลงไปในใจเขา ก่อนหน้านี้ที่สุ่มได้ของจิปาถะล้วนแต่เหมือนกันทั้งนั้น ดังนั้นจึงทำให้เขารู้สึกหดหู่แต่เมื่อคิดๆ แล้วนี่ก็เป็นถึงลอตเตอรี่รุ่นปรับปรุงพิเศษ ต่อให้จะเป็นของจิปาถะก็เป็นของที่น่าฟังมากอยู่ดี ดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องไปกังวลใจอะไรอีก
“อีกครั้ง!”
เขายังเหลือสิทธิ์ในการลุ่มลอตเตอรี่อีกครั้งหนึ่ง ดังนั้นจึงได้ทำการสุ่มลอตเตอรี่อีกครั้งในทันทีอย่างรวดเร็ว กงล้อก็ได้เริ่มหมุน จากนั้นเขาก็เปิดโชคดีขึ้นมาอีกครั้ง แม้ว่าจะได้อะไรมาต่างก็เป็นของดีทั้งนั้น แต่หากสามารถได้ของหายากมาก็ถือว่าเป็นเรื่องที่ต่างออกไป
ดังนั้น เขาจึงทำการเปิดใช้งานโชคดีเหมือนทุกครั้ง อย่างรวดเร็ว เข็มก็ได้หยุดลง พร้อมกับชี้ไปยังหมวดเครื่องประดับ!
“หมวดเครื่องประดับ…”
อี้เทียนหยุนตาเป็นประกาย หมวดเครื่องประดับเพิ่งจะถูกเพิ่มเข้ามา ไม่รู้ว่าของที่ได้จะเป็นอะไร
“ตั้ง”
เมื่อกล่องโผล่ขึ้นมาในช่องเก็บไอเทมของเขา เขาก็ทำการเปิดกล่องออกมาในทันที อย่างรวดเร็ว ก็มีสร้อยคอปรากฏขึ้น เป็นสร้อยคอหายนะบรรพกาล!
สร้อยคอหายนะบรรพกาล : 1 ในเซ็ตหายนะบรรพกาล, สมบัติระดับบรรพกาล, เมื่อสวมใส่จะเพิ่มพลัง 15 เท่า, ความเร็ว 10 เท่า, ป้องกัน 10 เท่า, เมื่อใช้ค่าความคลั่ง 8,000 จะสามารถใช้ “ห้วงแห่งหายนะ” ที่จะเปลี่ยนทุกอย่างในระยะ 500 เมตรให้กลายเป็นความว่างเปล่า ทำลายล้างทุกสิ่ง!
“ของดี!”
อี้เทียนหยุนตาเป็นประกาย ภายใต้ค่าความดีที่สูง ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะได้ของดีมา ทั้งคราวนี้ยังเป็นของชั้นสูงอย่างระดับบรรพกาลด้วย! ระดับบรรพกาลนี้ หากให้ว่ากันตามตรงแล้วถือว่ามีระดับเดียวกันกับอุปกรณ์ระดับเทวะ เพียงแต่เมื่อเทียบกับระดับเทวะแล้ว ออกจะมีความเฉพาะตัวกว่า ทั้งยังมีเอฟเฟ็กที่หลากหลาย มาเป็นเซ็ต
นี่ก็เหมือนกับป้ายศิลาทรราชที่ได้มาก่อนหน้า นี่ก็ถือเป็นสมบัติระดับบรรพกาลเช่นกัน ดังนั้น เอฟเฟ็กของมันจึงมีความพิเศษ แต่ก็ถือว่ายังต่างกับสร้อยคอหายนะบรรพกาลอยู่บ้าง เพราะอันหลังมาแบบเป็นเซ็ต ดังนั้นเอฟเฟ็กของมันย่อมต้องน่ายิ่งกว่าอย่างแน่นอน
“ชุดเซ็ต 5 ชิ้น!”
หลังจากตรวจสอบอย่างละเอียดแล้ว อี้เทียนหยุนก็ต้องตกใจอีกครั้ง เขาก็คิดว่าเป็นชุดเซ็ต 3 ชิ้น แต่ใครจะรู้ว่าจะเป็นชุดเซ็ต 5 ชิ้น! นอกจากสร้อยคอแล้ว ยังมี กำไล, แหวน, ชุดเกราะ และรองเท้า ซึ่งการจะเก็บรวบรวมให้ครบ 5 ชิ้นนั้นถือว่ายากไม่ใช่น้อย ซึ่งสามารถหาได้จากการสุ่มลอตเตอรี่เท่านั้น
แต่ต่อให้จะสามารถสุ่มเจอจากลอตเตอรี่ แต่ค่าความคลั่งที่ต้องใช้ไปในการหมุนลอตเตอรี่แต่ละครั้งก็เป็นที่ละหลายล้าน เห็นได้ชัดเลยว่าการสิ้นเปลืองในการสุ่มแต่ละครั้งนั้นมากแค่ไหน
แน่นอนว่าตอนนี้เขามีชุดเทพมารอยู่ ซึ่งนี่สามารถใช้แทนกันได้ชั่วคราว หรือว่าจะเก็บให้ครบ 3 ชิ้นก่อนก็ถือว่าดี ไม่จำเป็นต้องเก็บให้ครบ 5 ชิ้น เพราะชุดเทพมารก็ประกอบไปด้วย ชุดเกราะ และรองเท้า ซึ่งสามารถเอามาใช้แทนกันได้
หลังจากตรวจดูรายละเอียดอื่นๆ อีกเล็กน้อย อี้เทียนหยุนก็พยักหน้า จากนั้นก็สวมสร้อยคอหายนะบรรพกาลนี้ มองดูจากภายนอก ดูเผินๆ เหมือนกับเอาทรายมาร้อยเป็นสายแขวนไว้ที่คอดูแล้วราบเรียบ ไม่ได้มีความพิเศษอะไร
ผู้ชายสวมสร้อยคอก็ไม่ได้มีปัญหาอะไร อีกทั้งยังไม่ได้มีความโดดเด่นอะไรด้วย ดังนั้นจึงไม่มีใครที่จะมาสังเกต แน่นอนว่าเขาสามารถซ่อนมันได้ เมื่อไม่ต้องการให้ใครเห็น
“คงได้เวลาแล้ว…”
อี้เทียนหยุนลุกขึ้น หลังจากสุ่มลอตเตอรี่ก็ไม่มีอะไรให้ทำแล้ว คงถึงเวลาที่จะให้พวกมหาจักรพรรดิด้านนอกเข้ามาแล้ว
จากนั้น เขาก็หันไปมองยังยามที่อยู่ใกล้ๆ พร้อมกับโบกมือแล้วพูดว่า “ไป ให้พวกเขาเข้ามา”
“พะยะค่ะ!”
ยามรีบวิ่งออกไปอย่างรวดเร็ว พร้อมกับทำการประกาศที่ด้านนอก บอกว่าอี้เทียนหยุนได้เชิญพวกเขาเข้ามา เหล่ามหาจักรพรรดิที่อยู่ด้านนอกเมื่อได้ยินคำประกาศว่าให้เข้ามาได้แล้ว ก็พากันรีบโถมเข้ามาในทันที
เพิ่งจะเข้ามา ก็ได้มีมหาจักรพรรดิคนหนึ่งโผเข้าไป และพูดพร้อมกับเสนอของขวัญล้ำค่าที่เตรียมมา “ผู้น้อยมหาจักรพรรดิเหลยซิง ขอคารวะมหาจักรพรรดิเทียนหยุน! ที่พวกเรามารบกวนใน คราวนี้ ก็เพื่อมาขอขมา ทั้งในโอกาสที่พระองค์ขึ้นครองราชย์ข้าก็ได้นำโสมอายุ 1 ล้านปีมา เพื่อแสดงความยินดีเป็นการเฉพาะ!”
เขาเอากล่องหยกออกมา หลังจากที่เปิดออกเบาๆ ก็เห็นโสมต้นหนึ่งนอนอยู่ข้างใน พร้อมกับปลดปล่อยเลือดฉีที่เข้มข้นออกมา ทำเอาทุกคนรู้สึกสบายตัวอย่างมาก
มหาจักรพรรดิที่อยู่ใกล้ๆ ก็หรี่ตามอง มหาจักรพรรดิเหลยซิงผู้นี้ช่างลงทุนจริงๆ ของสิ่งนี้ขนาดระดับมหาจักรพรรดิเองยังไม่กล้าตัดใจใช้ง่าย ตอนนี้กลับนำมาเป็นของขวัญเพื่อแสดงความยินดี ช่างลงทุนจริงๆ
มหาจักรพรรดิเหลยซิงก็หวงแหนมันเช่นกัน แต่เขาก็ได้แต่ทำอย่างนี้เท่านั้น ไม่อย่างนั้น หากว่าอาณาจักรไม่เหลือแล้ว โสมอายุล้านปีอะไรนี่ก็เปล่าประโยชน์ สู้มอบมันเป็นของขวัญให้กับเทียนหยุนในโอกาสขึ้นครองราชย์นี้ไม่ดีกว่าเหรอ
ตอนนี้ทำได้เพียงมอบของใหญ่ให้เท่านั้น หากว่าให้เล็กไป งั้นคงถึงจุดจบ
ก่อนหน้านี้เป็นอาณาจักรตั้งใหม่ เป็นธรรมดาที่แค่มอบของขวัญเล็กๆ น้อยๆ ให้ก็พอแล้ว แต่ตอนนี้อีกฝ่ายได้กลายเป็นอาณาจักรอันดับ 1 แล้ว ใครจะกล้าเมินเฉยกันล่ะ?
“อืม เอาวางไว้เถอะ” อี้เทียนหยุนพยักหน้า ขณะที่สีหน้ายังคงไร้อารมณ์
มหาจักรพรรดิเหลยชิงกระวนกระวายใจ แต่ก็ทำได้เพียงวางโสมนี้ลง พร้อมกับเข้าไปนั่งยังที่นั่งที่อยู่ใกล้ๆ เท่านั้น หลังจากนั้นมหาจักรพรรดิคนอื่นๆ ก็พากันเข้ามามอบของขวัญล้ำค่าให้ทีละคน แต่ละคนต่างก็ขุดเอาสมบัติก้นกุฏิของตนออกมา ไม่กล้าเก็บซ่อนไว้แม้แต่น้อย
จากนั้นก็ถึงตาของมหาจักรพรรดิเฉียนหยวน เขายังไม่วางของขวัญลง แต่กลับพูดแสดงความยินดีด้วยรอยยิ้ม “ขอแสดงความยินดีกับมหาจักรพรรดิเทียนหยุนด้วยในการขึ้นครองราชย์ ข้าได้นำหญ้าสวรรค์ดารามาด้วย เพื่อสื่อความหมายว่าอาณาจักรเทียนหยุนจะตั้งอยู่เหมือนดาวค้างฟ้าปกคลุมทั่วทั้งโลกมนุษย์แห่งนี้”
เมื่อมหาจักรพรรดิทั้งหลายพากันเห็นหญ้าสวรรค์ดารานี้ ก็พากันสูดหายใจเฮือก ไม่ใช่เพราะว่าของนี้ล้ำค่าเกินไป แต่ว่ามันกลับธรรมดาเกินไปด้วยซ้ำ นี่อย่างมากก็เป็นแค่สมุนไพรวิญญาณขั้น 4 แล้วอย่างนี้ยังคิดจะเอามาเป็นของขวัญแสดงความยินดีจริงๆ
แม้คำพูดจะฟังแล้วดูรื่นหู แต่ของขวัญกลับน่าผิดหวังยิ่งนัก การที่มอบของขวัญที่แสนจะธรรมดาอย่างนี้ สามารถถูกฆ่าตายในทันทีได้ด้วยซ้ำ
อี้เทียนหยุนหรี่ตาจ้องไปที่มหาจักรพรรดิเฉียนหยวน สมแล้วที่เป็นอาณาจักรอันดับ 2 บรรยากาศที่ปล่อยออกมาไม่ใช่น้อยๆ เลย แม้ว่าจะยอมลดตัวมาด้วยตัวเอง แต่ก็มาแสดงความยินดีในฐานะที่เท่าเทียมกัน ไม่ได้มาก้มหัวเพื่อแสดงความสวามิภักดิ์
ในฐานะอาณาจักรอันดับ 2 ต่อให้เป็นอาณาจักรชื่อหลง พวกเขาในตอนนั้นก็ไม่ได้ก้มหัวให้แม้ตอนนี้จะเผชิญหน้ากับอี้เทียนหยุน เขาก็ยังเลือกที่จะไม่ยอมก้มหัว
“อืม ขอบคุณในความปรารถนาของมหาจักรพรรดิเฉียนหยวนมาก!” อี้เทียนหยุนไม่ใส่ใจตราบเท่าที่ไม่หาเรื่องเขา อย่างนั้นก็คุยกันได้
จากนั้น มหาจักรพรรดิเฉียนหยวนก็ไปหาที่นั่ง หลังจากเสร็จการมอบของขวัญ ที่นั่งก็พลันเต็มเปี่ยม
ในนี้มีทุกอาณาจักรที่มาเข้าร่วม อย่างแย่ก็เป็นขุมอำนาจชั้นที่ 3 ยิ่งกว่านั้น ยังเป็นขุมอำนาจชั้นที่ 3 ระดับหัวแถว ส่วนพวกขุมอำนาจชั้นที่ 3 ระดับเลวนั้น ไม่มีสิทธิ์เข้าร่วม
คนของวังเทียนจี้ที่นั่งอยู่ในนี้ เมื่อเห็นเหตุการณ์นี้ ในใจก็เดือดพล่านไปด้วยความตื่นเต้น พวกเขาไม่เคยฝันมาก่อนว่าตัวเองจะเห็นภาพแบบนี้ ภาพที่มหาจักรพรรดิจากอาณาจักรทั้งหลายพากันมาประจบอาณาจักรเทียนหยุนของพวกเขา เพราะก่อนหน้านี้พวกเขาเป็นแค่ขุมอำนาจชั้น 3 เล็กๆ เท่านั้น
ภาพนี้แม้แต่ทางเผ่าภูตเองก็ไม่เคยคิดฝันเช่นกัน ทางฝั่งนิกายเทียนเฉวียนเองก็ด้วย!