กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 849
ภาษาออสเกียของพอลนั้นดีมากจริง ๆ ถ้าใครหลับตาและฟังพวกเขาพูด คงไม่มีใครสามารถบอกว่าเขาเป็นคนอเมริกันเลย ชาร์ลีก็แปลกใจมากเช่นกัน เขาพยักหน้าและกล่าวด้วยความชื่นชม “คุณพอล ภาษาออสเกียของคุณน่าประทับใจจริง ๆ”
พอลยิ้มอย่างนอบน้อมก่อนจะพูดว่า “ชาร์ลี คุณกำลังชมผมมากไปแล้ว!”
จาค็อบรีบพูด “อ้อ มาทิลด้า วันนี้ฉันจองห้องที่โรงแรมแชงกรีลาไว้สำหรับมื้อกลางวันแล้ว ทำไมตอนนี้เราไม่ไปที่นั่นเพื่อเลี้ยงต้อนรับเธอกับพอลกันเลยล่ะ?”
มาทิลด้ายิ้มก่อนจะพูดว่า “ขอบคุณนะ จาค็อบ ฉันซาบซึ้งมากที่คุณมาที่นี่พร้อมกับชาร์ลี เพื่อมารอรับพวกเราและเลี้ยงอาหารกลางวันพวกเราในวันนี้อีก…”
“มันถูกแล้วที่ฉันต้องทำแบบนี้!” จาค็อบยิ้มอย่างเก้ ๆ กัง ๆ ก่อนจะพูดว่า “เอ่อ วันนี้พวกเราขับรถมา งั้นไปด้วยกันคันเดียวเลยนะ!”
“ได้สิ” มาทิลด้าพยักหน้าก่อนจะพูดกับพอลว่า “ลูก บอกคนขับรถของลูกว่าเราจะไม่เอารถของบริษัทแล้ว เราจะนั่งรถของลุงวิลสัน”
พอลยิ้มก่อนจะพูดว่า “โอเคครับแม่ ผมจะโทรหาคนขับและบอกให้เขาส่งสัมภาระทั้งหมดไปที่ห้องพักในโรงแรมของเราก่อน”
“ก็ดีนะ!”
ในเวลานี้ พอลพูดอย่างสุภาพกับจาค็อบและชาร์ลีว่า “ลุงวิลสัน ชาร์ลี ขอโทษนะครับ แต่ขอเวลาผมสักครู่ ผมต้องรีบโทรไป!”
จาค็อบรีบตอบว่า “โอ้ พอล นายเป็นเด็กดีจัง ไม่ต้องสุภาพกับลุงขนาดนั้นก็ได้!”
พอลยิ้มขณะพูดว่า “เป็นเรื่องปกติสำหรับผมที่จะสุภาพกับผู้อาวุโสครับ”
หลังจากที่เขาพูดจบ พอลก็หยิบโทรศัพท์มือถือออกมาก่อนจะเดินไปคุยโทรศัพท์
ในเวลานี้ จาค็อบถามมาทิลด้าว่า “มาทิลด้า เธอเตรียมการให้คนขับรถไปส่งคุณที่โอลรัส ฮิลล์ ตอนนี้เธอกับลูกชายกลับมาอยู่ที่ประเทศนี้แล้วใช่ไหม”
มาทิลด้าพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะพูดว่า “หลังจากที่พ่อของพอลจากไป ฉันก็อยากกลับออสเกียและอยากตั้งรกรากที่นี่มาตลอด พ่อของเขาทิ้งบริษัทไว้ให้เราและพอลทนไม่ได้ที่จะเห็นการทำงานหนักในชีวิตของพ่อเขาสูญเปล่าไป ดังนั้นเขาจึงเข้ามาดูแลบริษัทและเริ่มทยอยย้ายธุรกิจทั้งหมดของเขามาที่นี่ ตั้งแต่ประมาณครึ่งปีที่แล้ว”
จาค็อบถามด้วยความประหลาดใจว่า “เธอย้ายธุรกิจและอุตสาหกรรมทั้งหมดของเธอมาที่ออสเกียก่อนเลยเหรอ?”
“ใช่” มาทิลด้าตอบว่า “ฉันไม่ได้มีส่วนร่วมในสิ่งเหล่านี้มากนัก พอลเป็นคนดูแลมัน”
จาค็อบพยักหน้าเบา ๆ และเขาก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกด้อยลงเล็กน้อยในเวลานี้
มาทิลด้าและลูกชายของเขาได้ย้ายธุรกิจทั้งหมดของพวกเขามาที่ออสเกีย ก่อนที่พวกเขาจะกลับมาตั้งรากฐานที่นี่ หากพวกเขาเต็มใจที่จะพบเจอปัญหามากมายในการย้ายฐานธุรกิจของพวกเขามาที่ออสเกีย
แสดงว่าองค์กรของพวกเขาอาจไม่ใช่แค่ธุรกิจขนาดเล็กธรรมดาทั่วไป ในมุมมองนี้ จาค็อบรู้สึกได้ว่าความแข็งแกร่งทางเศรษฐกิจและการเงินในปัจจุบันของมาทิลด้าแข็งแกร่งมาก
ตรงกันข้าม เขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกอายเล็กน้อย
ท้ายที่สุด ตระกูลวิลสันได้ล้มละลายไปแล้ว และเขาก็ไม่มีแหล่งรายได้เป็นของตัวเองเลย เขาสามารถถูกจัดได้ว่าเป็นคนที่ไม่มีเงิน สิ่งเดียวที่เขาภูมิใจในตอนนี้คือวิลล่าที่ธอมป์สัน เฟิร์ส แต่วิลล่านั้นก็เป็นของชาร์ลี
จาค็อบอดไม่ได้ที่จะรู้สึกหดหู่เล็กน้อยเมื่อนึกถึงเรื่องนี้
จากสถานการณ์ปัจจุบันของเขา มาทิลด้าจะดูถูกเขาไหม?
เพราะสุดท้ายแล้ว คนวัยกลางคนส่วนใหญ่จะสร้างอาชีพให้ตัวเองหรือทำธุรกิจของครอบครัวอยู่แล้วในเวลานี้ อย่างไรก็ตาม จาค็อบตกงานและเขาไม่มีอะไรทำเลย! นี่มันน่าอายเกินไปแล้ว!
เมื่อชาร์ลีเห็นว่าจาค็อบดูหงุดหงิดเล็กน้อย เขารู้ว่าพ่อตาต้องคิดว่ามาทิลด้าดีเกินไปสำหรับเขา เขาอาจรู้สึกว่าเขาไม่คู่ควรกับเธอ เพราะเธออยู่ไกลเกินเอื้อมของเขา แต่อย่างไรก็ตาม ชาร์ลีก็ไม่ได้พูดอะไรเลย
ในเวลานี้ พอลคุยโทรศัพท์เสร็จ เขาก็ยิ้มพร้อมกับพูดว่า “แม่ ลุงวิลสัน พี่ชาร์ลี ผมได้โทรไปแจ้งคนขับแล้ว เราไปกันได้เลยครับ”
“โอเค” ชาร์ลียิ้มขณะที่เขาพูด “ไปกันเถอะ”
ทั้งสี่ก้าวออกจากสนามบินด้วยกัน ในเวลานี้ รถโรลส์-รอยซ์ แฟนธอม รุ่นใหม่ล่าสุดหยุดอยู่ตรงหน้าพวกเขา และมีชาวต่างชาติก็ก้าวลงจากรถก่อนที่เขาจะพูดด้วยความเคารพกับพอลเป็นภาษาอังกฤษว่า “สวัสดีครับ ท่านผู้จัดการ!”
พอลพยักหน้าเล็กน้อย
หลังจากนั้นคนขับรถต่างชาติก็มองมาทิลด้าก่อนจะพูดว่า “สวัสดีครับ ท่านประธาน”
มาทิลด้าพยักหน้าและยิ้มก่อนจะพูดว่า “ไมค์ ช่วยฉันเอากระเป๋าเดินทางของเราไปที่แชงกรีลา หลังจากนั้นคุณก็บอกให้พนักงานที่แผนกต้อนรับ เอามันไปที่ห้องพักของเราได้เลย”