ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 718
เวลาผ่านไปไม่นานภายใต้สายตาของคนในตระกูลยอร์ก ก็ได้มีชายคนหนึ่งออกมาท่ามกลางเหล่าอันธพาลที่สวมใส่สูทสีดำ
ไทสัน วูดส์
ใบหน้าของไทสันในตอนนี้ดูชั่วร้ายและน่าหวาดกลัว
เขารีบเดินไปหาฮาร์วีย์ ยอร์กอย่างสำรวม
พร้อมกันกับอีธาน ฮันต์ พวกเขายืนคุ้มกันฮาร์วีย์โดยหนึ่งคนยืนอยู่ด้านซ้ายและอีกคนยืนอยู่ด้านขวาของเขา
แต่สำหรับเขา เขายังเป็นผู้มาใหม่บนท้องถนนในเมืองบัควู้ด ดังนั้นเขาจึงเป็นคนแปลกหน้าสำหรับตระกูลยอร์ก
“น่าเสียดายที่เวย์นไม่ได้อยู่ที่นี่…” โยนาธาน ยอร์กกัดฝันของเขาเล็กน้อย
เวย์น ยอร์กคือคนที่คุ้นเคยกับเรื่องบนท้องถนนมากที่สุด แต่น่าเสียดายที่เขายังโคม่าอยู่
แต่ถึงอย่างนั้นควินตัน ยอร์กก็ได้เดินก้าวไปข้างหน้าและมองไปที่ไทสันอย่างระมัดระวัง หลังจากนั้นเขาจึงพูดขึ้นมาอย่างเมินเฉย “ถ้าฉันจำไม่ผิด นายคือไทสัน วูดส์ คนที่เพิ่งมาใหม่บนท้องถนนใช่ไหม?”
ไทสัน วูดส์เหลือบมองไปที่ฮาร์วีย์ หลังจากที่เห็นว่าฮาร์วีย์ไม่ได้โต้กลับอะไร เขาจึงเพียงแค่ยิ้มและพูดขึ้น
“สวัสดีครับนายน้อยรอง ผมรู้สึกโชคดีจริง ๆ ที่นายน้อยรองรู้จักผมด้วย…”
คนในตระกูลยอร์กต่างส่งเสียงหัวเราะออกมา
ไทสัน ผู้ชายคนนี้ก็แค่ลูกสมุนคนหนึ่ง
ดูเหมือนว่าถ้าเขาถูกทำให้กดดันเล็กน้อย เขาอาจจะหักหลังฮาร์วีย์ได้
ถูกต้อง อย่างไรแล้วเขาก็แค่เด็กใหม่บนท้องถนน เขาจะกล้าต่อต้านตระกูลยอร์กได้อย่างไร?
แต่อยู่ดี ๆ ไทสันก็เผยรอยยิ้มและกล่าว “แต่ผมคงจะอ่อนโยนกว่านี้ถ้าผมได้ต่อยหน้าของคุณ”
ท่าทางของเขาดูอ่อนน้อมถ่อมตัว แต่คำพูดของเขากลับหยิ่งผยองอย่ามาก!
“แก!”
ใบหน้าของคนในตระกูลยอร์กเปลี่ยนไปหลังจากคำพูดเหล่านั้นถูกกล่าวออกมา
อวดดี!
จองหองจริง ๆ !
เขาเป็นแค่เด็กใหม่จากท้องถนน แม้ว่าเขาจะเป็นหัวหน้าใหญ่บนท้องถนน แล้วไงกัน?
โดยปกติแล้ว เพียงแค่ดีดนิ้วตระกูลยอร์กก็สามารถบีบคอคนพวกนี้ให้ตายไปได้ง่าย ๆ !
แต่ในตอนนี้ ต่อหน้าควินตัน ยอร์กเขากลับกล้าที่จะแสดงความอวดดีออกมา เขายโสโอหังจริง ๆ
แต่ถึงแม้ว่าสีหน้าของทุกคนจะเปลี่ยนไป แต่มีเพียงการแสดงออกของควินตันเท่านั้นที่ไม่เปลี่ยนแปลงจากเดิม
เขาพิจารณาไทสัน วูดส์อย่างดี ต่อมาเขาจึงพูดด้วยความชื่นชม
“ไม่เลวนี่ ไม่ว่านายจะแสร้งทำเป็นไม่รู้หรือแค่ใจถึง แต่การที่นายสามารถพูดแบบนี้ต่อหน้าคนในตระกูลยอร์ก ถือว่านายใช้ได้เลย…”
“ฉันจะให้โอกาสนายอีกครั้ง ฉันจะให้นายเป็นคนของตระกูลยอร์กก็ต่อเมื่อนายยอมคุกเข่าและหมอบลงไปตรงนี้ ตอนนี้!”
“มนุษย์ควรจะรู้วิธีประเมินสถานการณ์ออก แม้แต่กับหมาก็เหมือนกัน…”
“วันนี้ ฮาร์วีย์จะถึงจุดจบ”
“อย่างกับประโยคที่ว่า ‘กิ่งก้านของต้นไม้ที่เน่าเปื่อยจะต้องหาลำต้นที่แข็งแกร่งกว่า’ นายคงจะเข้าใจดี…”
โยนาธานค่อย ๆ ปรบมือของเขาหลังจากที่สิ้นคำพูดของเขา
แปะ แปะ แปะ…
หลังจากที่เขาส่งสัญญาณ คนจำนวนมากรีบลงมาจากชั้นสองของสถานที่แห่งนั้น
คนเหล่านี้สวมสูทสีขาวและต่างจากลูกน้องของไทสันมาก
มีผู้อาวุโสจำนวนหนึ่งที่แผ่รัศมีที่ไม่ธรรมดาออกมาในหมู่คนที่เพิ่งเข้ามา
ผู้อาวุโสคนสวมสูทแบบจีน พร้อมกับถือลูกวอลนัทสองลูกในมือและหมุนมันอย่างเบามือในมือของเขา
ฮาร์วีย์ที่นั่งไขว่ห้างอยู่ในขณะนั้นและเริ่มระวังตัวหลังจากที่เห็นชายคนนี้
ในด้านของอีธาน ฮันต์ ด้วยสัญชาตญาณของเขา เขาจึงกำดาบของเขาทันที
ส่วนใบหน้าของไทสันเปลี่ยนไปพร้อมกับที่เสียงของเขาที่ค่อย ๆ หายไป “จอห์น ก็อตติ?!”
จอห์น ก็อตติ ผู้ปกครองที่แท้จริงของท้องถนนแห่งบัควู้ด!
บุคคลคนนี้เป็นคนที่ลึกลับมาตลอด เขาเพียงคนเดียวก็สามารถควบคุมอำนาจบนท้องถนนได้มากกว่าห้าสิบเปอร์เซ็นต์!
ว่ากันว่านายใหญ่ซีซาร์, โทนี่ แจ็คและฌอน บิลต่างเป็นลูกน้องของเขาทั้งหมด!
แต่บุคคลคนนี้ได้หายไปอยู่อย่างสันโดษมาหลายปี เขาไม่คาดคิดว่าเขาจะปรากฏตัวขึ้นในวันนี้
แม้กระทั่งควินตันยังพูดด้วยความเคารพพร้อมกับเผยรอยยิ้ม “คุณปู่จอห์น…”
โยนาธานเผยรอยยิ้มและพูดเช่นเดียวกัน “ผู้อาวุโสจอห์นครับ…”
จอห์นยิ้มตอบ เขาหันไปสบตากับเมลิสซา จากนั้นเขาจึงกล่าวขึ้น “คุณปู่ยอร์ก หลังจากนี้ผมจะไม่ติดหนี้บุญคุณกับตระกูลยอร์กอีกต่อไป”
เมลิสซา คุณย่ายอร์กยิ้มอ่อน “ท่านอาวุโสจอห์น แม้ว่าจะไม่มีหนี้บุญคุณต่อกันแต่เรายังสามารถทำธุรกิจกันได้ เราได้ร่วมงานกันมาหลายปี มันจะไม่ดียังไงกัน?”
จอห์นอมยิ้ม
สายตาของเขาสอดส่องไปยังฝูงชนและจ้องมองไปที่ฮาร์วีย์ทันที
“เจ้าชายยอร์ก เมื่อสามปีที่แล้วฉันมั่นใจว่าคุณจะยังไม่ตาย แล้วดูเหมือนจะจริงด้วย…”