เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 683
หัวหน้าเขตอี้ว์พูดขึ้นว่า: “กฎเกณฑ์ของนักบู๊นั้นยิ่งใหญ่ ไม่ว่าผู้ใดก็ไม่สามารถคัดค้านฝ่าฝืนได้”
ลู่ฝานพยักหน้าและพูดขึ้นว่า: “อย่างนั้นก็ตกลงตามนี้ หวังว่าหัวหน้าเขตอี้ว์จะทำตามอย่างที่ได้พูดเอาไว้”
หัวหน้าเขตอี้ว์ยิ้มและพูดขึ้นว่า: “วางใจได้ ฉันจะไปบอกกำชับกับอี่ว์ชิงเชิงเอง คิดว่า เขาเองก็เป็นคนที่เข้าใจหลักเหตุผลอย่างดี น่าจะทราบดีว่าถ้าหากล่วงเกินนายแล้ว ก็คงจะไม่ใช่เรื่องดีอย่างแน่นอน ไม่แน่ว่า อีกไม่กี่วัน เขาอาจจะส่งคนมาแสดงความขอโทษก็เป็นได้”
ลู่ฝานพูดขึ้นว่า: “เป็นไปได้เหรอ? ”
ลู่ฝานหัวเราะขึ้น โดยที่หัวหน้าเขตอี้ว์และผู้เฝ้าเมืองจางต่างก็ยิ้มอย่างขมขื่น
ทั้งสองคนทราบดีถึงลักษณะนิสัยของอี่ว์ชิงเชิงเป็นอย่างดี ซึ่งเป็นไปไม่ได้เลยที่เขาจะจำใจยอมทนต่อความโกรธแค้นนี้ แล้วก็ส่งคนมาแสดงความขอโทษ อย่างนั้นคงจะผิดปกติ
ลู่ฝานเคาะไปที่โต๊ะแล้วพูดขึ้นว่า: “หัวหน้าเขตอี้ว์ นับตั้งแต่วันนี้ไป ฉันสามารถที่จะมีทหารส่วนตัวในครอบครองแล้วใช่ไหม”
หัวหน้าเขตอี้ว์พูดว่า: “ใช่เลย นายสามารถมีครอบครองได้ ทำไมเหรอ หรือว่านายต้องการทหาร? ”
ลู่ฝานพูดขึ้นว่า: “ในเมื่อตระกูลอี่ว์โหดเหี้ยมถึงขนาดที่กล้าลงมือลอบสังหารฉันต่อหน้าสาธารณะแล้ว อย่างนั้นเขาก็สามารถที่จะส่งคนมาลอบสังหารคนในตระกูลของฉันได้เหมือนกัน ดังนั้นฉันจึงต้องการขอยืมพลทหารจำหนวนหนึ่ง ซึ่งฉันยินดีที่จะจ่ายเงินตอบแทนให้ โดยหลังจากที่ทหารส่วนตัวของฉันได้ทำการฝึกฝนสำเร็จแล้ว ก็จะคืนพลทหารให้กับท่าน”
หัวหน้าเขตอี้ว์พูดว่า: “ไม่ต้องยุ่งยากขนาดนั้น พรุ่งนี้ฉันก็จะส่งพวกทหารที่มีฝีมือใช้ได้มาบางส่วน นายก็แค่จ่ายเงินเดือนให้กับพวกเขาก็พอแล้ว ใช่แล้ว ในเมื่อนายต้องการจะฝึกฝนกองกำลังส่วนตัว อย่างนั้นฉันก็จะให้นายยืมตัวนายพลสวีไปก่อน เพราะพวกนายตระกูลลู่เคยมีมิตรภาพเก่าแก่กับเขามาก่อนแล้ว น่าจะไม่มีปัญหาอะไร”
ลู่ฝานกล่าวขอบคุณอีกครั้ง: “อย่างนั้นก็จะเป็นการดีที่สุด ขอบคุณหัวหน้าเขตอี้ว์อย่างมากเลย”
หัวหน้าเขตอี้ว์หัวเราะเหอะเหอะ เหมือนว่าได้กระทำเรื่องราวเพียงเล็กน้อยเท่านั้น
ตอนนี้เขาได้ตัดสินใจที่จะปกป้องดูแลลู่ฝานแล้ว หากว่าเขายังคงไม่สามารถมองเห็นอนาคตที่สดใสของลู่ฝานได้อีกล่ะก็ การที่เป็นถึงหัวหน้าเขตอี้ว์นั้นก็ถือว่าไร้ค่าจบสิ้นแล้ว ตระกูลอี่ว์ เหอะเหอะ เพียงแค่ให้เวลาลู่ฝานอีกไม่กี่ปี ตระกูลอี่ว์ก็จะต้องมาร้องขอวิงวอนอย่างอัตโนมัติแล้ว
ในโลกใบนี้ วิทยายุทธของนักบู๊ต่างหากถึงจะเป็นทุกสิ่งทุกอย่าง
ด้วยพรสวรรค์ของลู่ฝานแล้ว การที่จะเข้าสู่ระดับบริหารขั้นสูงของประเทศนั้นแน่นอนว่าคงจะอีกไม่นาน โดยระดับผู้ตรวจการชั้นกลางเท่าที่หัวหน้าเขตอี้ว์รู้จักนั้น นอกจากจะตายลงไปแล้ว ส่วนที่เหลือ อย่างน้อยก็ดำรงตำแหน่งหัวหน้าเขต
ผู้เฝ้าเมืองจางพลันนึกอะไรขึ้นได้ จึงพูดว่า: “ลู่ฝาน ที่จริงแล้วในช่วงเวลานี้ นายเองก็ไม่ต้องไปกังวลกับตระกูลอี่ว์มากนัก ฉันได้ยินมาว่า อี่ว์ชิงเชิงป่วยหนักถึงขั้นรักษาตัวอยู่บนเตียงแล้ว”
ลู่ฝานตกใจขึ้นทันที และถามว่า: “เกิดอะไรขึ้น? ”
ผู้เฝ้าเมืองจางส่ายศีรษะและพูดว่า: “ฉันเองก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น พลันป่วยหนักจนต้องรักษาตัวอยู่บนเตียงแล้ว นักบู๊แบบเขานี้ โดยทั่วไปจะไม่เกิดอาการป่วย แต่เมื่อป่วยแล้ว ก็จะรักษาได้ยากมาก ฉันได้ยินว่าคนของตระกูลอี่ว์ต่างก็เริ่มออกตามหาผู้ฝึกชี่กันไปทั่วแล้ว”
หัวหน้าเขตอี้ว์หัวเราะเหอะเหอะและพูดว่า: “อี่ว์ชิงเชิงผู้นี้ ไม่ใช่ว่าถูกสาปแช่งหรอกนะ เขาสร้างความวุ่นวายเป็นอันธพาลมาทั้งชีวิต ถ้าหากพลันตายลงไปอย่างน่าประหลาด นั่นคงจะเป็นเรื่องน่าพิศวงแน่นอน”
เมื่อได้ยินคำว่าสาปแช่งแล้ว ในใจของลู่ฝานก็พลันนึกถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นในห้องหินนั้น
น่าจะเป็นเพราะถูกสาปแช่งจริง ๆ ด้วย!
คิดไม่ถึงว่าคำสาปแช่งของมังกรโลหิตสามหัวจะได้ผลดียิ่งนัก ถึงขนาดทำให้คนล้มป่วยนอนรักษาอาการอยู่บนเตียงเลย
แล้วเชิญผู้ฝึกชี่ล่ะ?
ลู่ฝานพลันนึกคิดอะไรขึ้นได้ตามสถานการณ์แล้ว
เวลานี้เจดีย์เสวียนเก้ามังกรได้พูดขึ้นในใจว่า: “เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่ ฉันคิดว่านี่คือโอกาส หรือว่าจะจัดการเขาให้จบสิ้นกันไปเลย”
ใบหน้าของลู่ฝานมีรอยยิ้มขึ้น
เรื่องนี้ เหมือนว่าจะสามารถใช้ประโยชน์จากมันได้!