มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 698
คำพูดดังกล่าวมาจากอิซาเบลที่ตอนนี้กำลังปรบมือเสียงดัง ขณะที่เธอเฝ้ามองวอร์เรนเดินขึ้นบันไดไป
เมื่อเห็นปฏิกิริยาของเธอ เจอรัลด์จึงเพียงกรอกตาของเขา
“เธอไปรู้จักกับวอร์เรนได้ยังไง อิซาเบล? ฉันคิดว่าเขาเพิ่งย้ายมาที่นี่เมื่อไม่นานมานี้เองหนิ!” หนึ่งในเพื่อนของเธอถามอย่างสงสัย
“ฮ่าฮ่า…เอาล่ะ เธอก็รู้ว่าพี่ชายของฉันเป็นเพื่อนกันกับจาเมียร์ที่โด่งดังของโรงเรียนของเรา ใช่ไหม? เนื่องจากจาเมียร์และวอร์เรนเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน มันจึงเป็นเรื่องปกติที่ฉันจะรู้จักเขานะ!”
“เข้าใจแล้ว!”
“เมื่อพูดแล้วก็ เห็นผู้หญิงคนนั้นข้าง ๆ วอร์เรนไหม? ฉันคิดว่าเธอชื่อเมอา เธอน่ารักดี ไม่ใช่เหรอ? ฉันมีลางสังหรณ์ว่าเธออาจจะชอบวอร์เรนมาก เนื่องจากพวกเขายังย้ายมาที่นี่ด้วยกันอีกด้วยซ้ำ!” อิซาเบลกล่าวเพิ่ม
แม้วอร์เรนจะได้รับความสนใจทั้งหมดในตอนนี้ แต่ในใจของเธอ อิซาเบลก็มั่นใจว่าฟาเบียนจะยังคงเป็นดาวของวันนี้ในท้ายที่สุดแน่
ด้วยเหตุนั้น เธอจึงหยุดพูดและเริ่มให้ความสนใจกับการฟังการประกาศอีกครั้ง
หลังจากผู้คนไม่กี่คนขึ้นไปบนเวที พิธีกรก็พูดขึ้นมาจากนั้น “จากห้องเรียนที่สามของภาควิชาเศรษฐศาสตร์และการจัดการ พวกเรามีนางสาวสเตลล่าที่ได้บริจาคเงิน 4,500 ดอลลาร์! นางสาวสเตลล่า เชิญขึ้นมาร่วมกันกับพวกเราบนเวทีด้วย!”
เมื่อได้ยินแบบนั้น ฝูงชนในหอประชุมก็ส่งเสียงเชียร์อย่างกระตือรือร้นกันทันที! แม่แต่อาจารย์ผู้สอนที่นั่งอยู่ข้างหน้าก็ดูเหมือนจะกำลังพูดถึงเธอกันอยู่
เมื่อรู้สึกว่าเสียงเชียร์จะไม่จบลงในเร็ว ๆ นี้จนกว่าเธอจะไปยืนอยู่ท่ามกลางผู้บริจาคระดับต้น ๆ คนอื่น ๆ สเตลล่าจึงลุกขึ้นยืน และเริ่มเดินไปทางเวทีอย่างค่อนข้างเมินเฉย
ในเวลาเดียวกัน อิซาเบลก็เริ่มวิงเวียนขึ้นมาในวินาทีนั้น ท้ายที่สุดแล้ว มันก็คงจะเป็นคราวของฟาเบียนที่จะขึ้นไปบนเวทีถัดไป!
เมื่อมาถึงเวที สเตลล่าก็ยืนอยู่ตรงกลาง บอกเป็นนัยให้ฝูงชนค่อย ๆ ลดเสียงเชียร์ของพวกเขาลง
เมื่อหาโอกาสพูดขึ้นมาได้แล้ว พิธีกร ที่ดูเหมือนจะเริ่มตื่นเต้นมากขึ้น ก็ประกาศออกมา “ถัดไป นอกเหนือจากห้องเรียนที่สามของภาควิชาเศรษฐศาสตร์และการจัดการแล้ว โปรดให้การต้อนรับนายฟาเบียนที่ได้บริจาค 15,000 ดอลลาร์ด้วย! เชิญขึ้นมาบนเวทีครับ!”
ทันทีทันใดหลังจากได้ยินเช่นนั้น ทั้งหอประชุมก็ตกอยู่ในความเงียบกัน
15…000 ดอลลาร์?!
เสียงเชียร์ที่ตามมาหลังจากนั้นคือ เสียงที่ดังมากที่สุด ตามมาด้วยเสียงปรบมือที่ดังลั่นสนั่น มันน่าแปลกใจว่าทำไมหน้าต่างกระจกทั้งหมดในหอประชุมถึงยังไม่แตกเป็นเสี่ยง ๆ!
แก้วหูของทุกคนกำลังสั่นจากเสียงดังทั้งหมดนั้น
ท้ายที่สุด บางคนก็ได้บริจาคถึง 15,000 ดอลลาร์! แน่นอนว่านั้นจะทำให้ผู้คนตื่นเต้นกัน!
“ให้ตายเถอะนะ! นั่นเยอะมาก!”
“แน่นอนสิ! เป็นฟาเบียนนะที่พวกเรากำลังพูดถึงอยู่!”
“ฉันรู้ว่าฟาเบียนร่ำรวย แต่ให้ตายเถอะ! 15,000 ดอลลาร์นั่นไม่ธรรมดาเลยนะ!”
ในขณะนั้น ผู้คนมากมายจากฝูงชนต่างก็อุทานกันออกมาด้วยความเกรงขาม
อิซาเบลเองก็เขย่าข้อศอกของฟาเบียน ดูเหมือนจะตื่นเต้นมากกว่าฟาเบียนเสียอีก
“ฟาเบียน! ฟาเบียน! ชื่อของนายถูกประกาศแล้ว!”
เมื่อเห็นการตอบสนองของทุกคน ฟาเบียนจึงส่ายหัวของเขา ในขณะที่เขายิ้มออกมาอย่างช่วยไม่ได้
‘ก็แค่ 15,000 ดอลลาร์เอง…เอาตามตรงนะมีความจำเป็นที่ทุกคนจะพบว่ามันน่าประหลาดใจขนาดนั้นเลยเหรอ?’
ฟาเบียนล้วงมือทั้งสองข้างไว้ในกระเป๋ากางเกงของเขา จากนั้นก็เริ่มเดินไปทางเวทีขณะที่สาว ๆ ยังคงกรีดร้องใส่เขาด้วยความปิติยินดีกันต่อไป
เมื่อเขาอยู่บนเวทีแล้ว จากนั้นพิธีกรก็ประกาศการบริจาคครั้งใหญ่อีกสองคน
สองสาวจากห้องเรียนที่สี่ก็ได้บริจาคไปคนละ 23,000 ดอลลาร์! แต่อย่างไรก็ตาม พิธีกรก็ไม่ได้ทั้งเอ่ยถึงชื่อของพวกเธอ และเชิญพวกเธอขึ้นมาบนเวทีเลย
แต่กระนั้น ทุกคนก็รู้อยู่แล้วว่าใครผู้บริจาค และทุกคนในหอประชุมก็เปลี่ยนกันแอบมองไปที่สองสาวที่นั่งอยู่ในแถวสุดท้าย พวกเขาทุกคนต่างก็ตระหนักเป็นอย่างดีว่าแจสมินและมินดี้คือ ผู้บริจาค
แม้การบริจาคของพวกเธอจะเหนือกว่าของฟาเบียน แต่เสียงอึกทึกครึกโครมที่เกิดขึ้นก็ไม่ได้มากเท่าของเขา ไม่ว่าจะอย่างไร ทุกคนในมหาวิทยาลัยซอลฟอร์ดก็รู้ดีว่าพวกเธอร่ำรวยกันมากแค่ไหน ยิ่งไปกว่านั้น พวกเธอก็เคยบริจาคกันมาหลายครั้งแล้วในอดีตเช่นกัน
แม้การรวมเงินการบริจาคของพวกเธอสูญเสียปัจจัยที่น่าประหลาดใจของพวกเธอไป แต่การปรบมือก็ยังคงมีอยู่เนื่องจากพวกเธอก็ได้บริจาคเพื่อเรื่องที่ดีอยู่ดี
แต่อย่างไรก็ตาม เมื่อเป็นเรื่องของนักศึกษาทั้งสิบสองคนนั้น พิธีกรก็ดูเหมือนจะทำอะไรไม่ถูก
“เอาล่ะนี่คือคนใหม่! แม้นักศึกษาคนนี้จะบริจาคมากที่สุดในคราวนี้ แต่เขาก็เพียงเขียนแค่ชั้นเรียนของเขาและภาควิชาที่เขามาจากลงไปเท่านั้น! เนื่องจากเขาไม่เต็มใจที่จะให้ชื่อกับพวกเรา พวกเราก็จะต้องเคารพการตัดสินใจของเขาที่จะยังคงไม่เปิดเผยชื่อ! โดยไม่คำนึงถึง ผมหวังว่าทุกคนจะให้การปรบมืออย่างดังเมื่อผมประกาศห้องเรียนของเขาด้วยนะครับ!”
“ห๋า? เขามาจากชั้นเรียนไหนนะ? เขาบริจาคไปเท่าไหร่กัน?” นักเรียนทั้งหลายพูดคุยกันในหมู่กันเองอย่างสงสัย
ทุกคนกำลังตั้งตาคอยการประกาศสุดท้ายนั่น โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ฟาเบียน, สเตลล่า, เมอา และวอร์เรนขณะที่พวกเขาแลกเปลี่ยนสายตากันและกันอยู่บนเวทีด้วยความคาดหวัง