ตอนที่ 584 เฟิงชิงสุ่ยพอใจ
จวนแม่ทัพสยบปฐพี
พอรู้ว่าฟู่เฉินหรงจะกลับตูเฉิง เฟิงชิงสุ่ยดีใจมาก นางรู้ว่านางดูคนไม่ผิด ฟู่เฉินหรงไม่ทำให้นางผิดหวัง
ใกล้จะสิ้นปีแล้ว พอถึงปีใหม่ นางกับฟู่เฉินหรงก็ควรจะแต่งงาน
พอนึกถึงว่าจะได้พบฟู่เฉินหรงซึ่งได้รับชัยชนะกลับมา นางก็รอคอยด้วยความหวัง
ชิวซูซึ่งอยู่ข้างหลังทำผมให้เฟิงชิงสุ่ย รู้ว่าเฟิงชิงสุ่ยอารมณ์ดีเป็นพิเศษ จึงพูดยิ้มๆ “ยินดีด้วยเจ้าค่ะ คุณหนู องค์รัชทายาทกำลังจะกลับราชสำนักแล้ว ส่วนหนึ่งเป็นผลจากความช่วยเหลือของคุณหนู องค์รัชทายาทคงมีแผนในใจอยู่แล้ว”
“เขาเป็นอัจริยะ ไม่เพียงแต่มีความสามารถ ยังรู้จักใช้คน เซียวลั่วก็เป็นอัจฉริยะ เดิมทีข้ายังกลัวว่าเขาจะแพ้ ข้าวิตกเกินไป”
เฟิงชิงสุ่ยพอใจในตัวฟู่เฉินหรงมาก ไม่เสียทีที่เป็นผู้ชายในสายตาของนาง วันหลังต้องเป็นฮ่องเต้ที่ดีแน่ และนางก็จะเป็นผู้ค้ำชู สองคนช่วยเหลือกันครองคู่กัน ย่อมได้รับการบันทึกไว้ในประวัติศาสตร์ กลายเป็นฮ่องเต้ฮองเฮาที่คนรุ่นหลังยกย่อง
“องค์รัชทายาทกับคุณหนูคู่ควรกันจริงๆ”
ชิวซูพูดเอาใจเฟิงชิงสุ่ยต่อ พูดจบก็วางหวีในมือ หยิบปิ่นมาปักผมให้เฟิงชิงสุ่ย
“คุณหนู คุณหนูมู่พิษกำเริบแล้วหรือ? ตั้งแต่ออกไปจากตูเฉิงก็ไม่ได้ข่าวนางอีกเลย หวังว่าคุณหนูมู่คงไม่กลับมาอีก ถ้าตายข้างนอกยิ่งดี”
เฟิงชิงสุ่ยส่องกระจกสัมฤทธิ์ ยื่นมือไปจับเครื่องประดับผม แล้วพูดขึ้น “ซูจิ่วซือถูกพิษเป็นความจริงที่ไม่อาจโต้แย้ง คนบ้าคนหนึ่งกลับมาจะเป็นไรไป? ข้าก็อยากดูว่าฟู่เฉินหรงจะดูแลนางนานเท่าไร”
เวลานี้เฟิงชิงสุ่ยไม่เห็นซูจิ่วซืออยู่ในสายตาแล้ว ซูจิ่วซือถูกพิษหนอนไหมบ้า หากพิษกำเริบก็จะกลายเป็นบ้า พอถึงตอนนั้นก็จะลืมฟู่เฉินหรงอย่างสิ้นเชิง
ผู้หญิงบ้าคนหนึ่ง ฟู่เฉินหรงจะรักได้นานเท่าไร สักวันหนึ่งก็คงจะทนซูจิ่วซือไม่ได้
นางไม่ฆ่าซูจิ่วซือแน่ นางจะให้ซูจิ่วซืออยู่อย่างนี้ สำหรับซูจิ่วซือแล้วนี่เป็นชีวิตที่ทรมานยิ่งกว่าตาย นางจะให้ฟู่เฉินหรงดูแลซูจิ่วซือวันแล้ววันเล่าจนหมดความอดทน พอถึงตอนนั้นเขาคงเกลียดซูจิ่วซือ นี่แหละคือจุดจบที่ดีที่สุดสำหรับซูจิ่วซือ
“เวลานี้ข้าวิตกอย่างเดียวคือพี่ใหญ่ จนถึงตอนนี้ก็ไม่ได้ข่าวคราว ไม่รู้ว่าพี่ใหญ่ไปไหน”
เฟิงชิงสุ่ยพูดจบก็ลุกขึ้น เดินไปที่หน้าต่าง ฟังเสียงลมเหนือปะทะหน้าต่าง แววตาครุ่นคิด “ซิ่นอ๋องคงจะนั่งไม่ติด ครั้งนี้เราไม่ได้ยืนผิดข้าง แม้ยังไม่ถึงขั้นสุดท้าย แต่แพ้ชนะก็ถูกกำหนดแล้ว”
นางมั่นใจว่าซิ่นอ๋องต้องพ่ายแพ้อย่างแน่นอน ครั้งนี้ตระกูลเฟิงยืนถูกที่แล้ว วันหลังนางจะได้เป็นผู้หญิงที่สูงส่งที่สุดในแคว้นเจียง
ตระกูลเฟิงก็จะกลายเป็นตระกูลใหญ่ที่โดดเด่นที่สุดในตูเฉิง พอคิดได้อย่างนี้ มุมปากนางก็เผยรอยยิ้ม วันนั้นใกล้จะมาถึงแล้ว นางรอคอยอย่างจดจ่อ
สิบวันต่อมา ซูจิ่วซือกลับถึงตูเฉิง จากนั้น ฟู่เฉินหรงก็นำทหารกล้าส่วนหนึ่งกับแม่ทัพคนสำคัญกลับตูเฉิง ทหารอื่นตั้งค่ายอยู่นอกเมือง ซูจิ่วซือกลับจวนตระกูลมู่
ตลอดเส้นทางมีแต่ความตื่นเต้นไม่มีอุปสรรค
พอเห็นซูจิ่วซือกลับมาอย่างปลอดภัย ทุกคนในตระกูลมู่ก็โล่งอก โดยเฉพาะมู่หย่ง เขารู้สึกผิดต่อซูจิ่วซือมาตลอด ก่อนหน้านี้ถ้าไม่ใช่เพราะซูจิ่วซือยืนยันจะเอาตัวไปแลกกับฮูหยินมู่และหลิ่วเหวินฉือ ทั้งสองคงไม่ได้กลับมา
ซุ่นตี้ทรงนำบรรดาขุนนางไปต้อนรับฟู่เฉินหรงถึงหน้าประตูวัง ทรงแต่งตั้งเซียวลั่วเป็นแม่ทัพเปียวฉี หลังจากขุนนางแยกย้ายกันไปแล้ว ซุ่นตี้ทรงโปรดให้ฟู่เฉินหรงอยู่ต่อ
ตอนที่ 585 อยากแต่งงานกับนางทันที
“เฉินหรง เจ้าไม่ทำให้เจิ้นผิดหวังจริงๆ วันหลังเจิ้นยกแคว้นเจียงให้เจ้า”
เวลานี้ซุ่นตี้วางพระทัยอย่างแท้จริง ทรงรู้สึกว่าได้ตอบแทนบูรพกษัตริย์แล้ว พระองค์ทรงเข้าใจพระพลานามัยของพระองค์เองดี และทรงเป็นมาสองปีแล้ว”
“หลานรักไม่ทำให้ปู่ผิดหวัง”
ซุ่นตี้ทรงพยักพระพักตร์ ทรงสบายพระทัยมาก ตรัสถามว่า “เฉินหรง เจ้าอยากได้อะไรเป็นรางวัล?”
“หลานอยากแต่งงานกับจิ่วซือ”
เวลานี้ฟู่เฉินหรงไม่ต้องการรางวัลอะไร คิดแต่อยากแต่งงานกับซูจิ่วซือเร็วๆ ฤดูหนาวปีนี้ไม่ทันแล้ว งั้นก็เป็นต้นฤดูใบไม้ผลิปีหน้า เขาไม่อยากรอต่อไปแม้แต่วันเดียว
เวลานี้ซุ่นตี้ทรงพอพระทัยซูจิ่วซือมาก ครั้งนี้ที่ฟู่เฉินหรงสามารถได้รับชัยชนะกลับมา ก็เป็นผลงานของซูจิ่วซือด้วย พระทัยของพระองค์ยอมรับสะใภ้คนนี้ แต่เวลานี้ฟู่เฉินหรงมีคู่หมั้นแล้ว
พระองค์เป็นฮ่องเต้ ตรัสแล้วไม่อาจคืนคำ ไม่อาจยกเลิกการหมั้นหมายระหว่างฟู่เฉินหรงกับเฟิงชิงสุ่ยโดยไม่มีเหตุผล เพราะเฟิงชิงสุ่ยก็ไม่ใช่ผู้หญิงธรรมดา จึงต้องมีเหตุผลอันสมควร
“เจ้าชอบนางมาก?”
“พระอัยกาน่าจะเข้าพระทัยดี ถ้าไม่มีนาง วันนี้หลานคงไม่อาจยืนอยู่ที่นี่ได้ ทั้งหมดนี้เป็นเพราะนางเอาชีวิตเข้าแลก หลานไม่อยากทำให้นางเสียใจ”
ครั้งนี้ซุ่นตี้ไม่ได้เตือนฟู่เฉินหรง แต่ตรัสบอก “ถ้าเจ้ามีวิธีทำให้เฟิงชิงสุ่ยยอมถอนหมั้นเอง เจิ้นจะให้เจ้าทั้งสองสมปรารถนา”
ฟู่เฉินหรงเข้าใจความหมายของซุ่นตี้ พระองค์ทรงต้องการเหตุผลที่เป็นที่ยอมรับ เหตุผลนี้เขาจะทูลซุ่นตี้เอง เวลานี้เขาต้องให้พระองค์ทรงอนุญาตก่อน
“หลานเข้าใจ”
ซุ่นตี้ทรงวิตกอยู่ลึกๆ ในใจ แค่เรื่องแต่งงาน ก็ทำให้ฟู่เฉินหรงดีใจปานนี้ ผู้หญิงคนนี้มีความสำคัญต่อฟู่เฉินหรงมากเหลือเกิน แม้พระองค์ไม่พอพระทัยนัก แต่ก็ไม่ขัดขวางแน่ ซูจิ่วซือจริงใจต่อเฉินหรงมาก
ในยามคับขันเช่นนี้พระองค์ไม่ปรารถนาที่จะขัดแย้งกับฟู่เฉินหรง ทุกสิ่งทุกอย่างรอให้เขาได้เป็นฮ่องเต้อย่างมั่นคงก่อนค่อยว่า
ซูจิ่วซือเป็นคนแคว้นเว่ย พระองค์ไม่วางพระทัยในตัวซูจิ่วซือนัก ควรป้องกันไว้ ควรดำเนินการก็ทรงดำเนินการแล้ว จะให้แคว้นเว่ยอาศัยซูจิ่วซือเป็นเครื่องมือไม่ได้เด็ดขาด
“เฉินหรง เวลานี้เจ้ายังไม่ปีกกล้าขาแข็ง ต่อจากนี้ไม่รู้ว่าซิ่นอ๋องจะทำอะไรอีก เวลานี้ไม่ใช่เวลาที่จะเป็นศัตรูกับจวนแม่ทัพสยบปฐพี จวนแม่ทัพสยบปฐพีมีฐานะสำคัญในแคว้นเจียง เจ้าต้องหาจังหวะเหมาะในการถอนหมั้น อย่าวู่วาม ต้องใช้วิธีที่นุ่มนวล เจ้าเข้าใจความหมายของเจิ้นหรือไม่?”
ฟู่เฉินหรงพยักหน้า “พระอัยกาวางใจเถอะ หลานมีหลักการของตัวเอง รู้ว่าควรจะทำอย่างไร”
เมื่อเป็นอย่างนี้ ซุ่นตี้จึงไม่ตรัสต่อ ได้แต่โบกพระหัตถ์ ให้ฟู่เฉินหรงออกไป
หลังจากถวายบังคมแล้ว ฟู่เฉินหรงก็ออกจากห้องทรงพระอักษร สีหน้ายิ้มแย้ม เขาต้องบีบซิ่นอ๋องให้มาก ทำให้ซิ่นอ๋องสับสน เรื่องถอนหมั้น เขาไม่รอนานแน่
วันรุ่งขึ้น ซูจิ่วซือตั้งใจไปที่จวนแม่ทัพสยบปฐพี
พอเห็นซูจิ่วซือปรากฏเบื้องหน้าในสภาพที่แข็งแรงดี มือของเฟิงชิงสุ่ยที่ซ่อนในแขนเสื้อก็กำหมัดแน่น สีหน้าเครียดทันที ตามปกติ หนอนไหมพิษในตัวนางน่าจะกำเริบแล้ว ทำไมจึงกลับมาตูเฉิงอย่างปลอดภัย เกิดอะไรขึ้น
ซูจิ่วซือนั่งที่ห้องโถง ยกถ้วยชาบนโต๊ะขึ้น จิบคำหนึ่ง ยิ้มน้อยๆ “คุณหนูเฟิงเห็นข้าไม่ดีใจเลยหรือ”