คำเตือน: บทนี้เฉพาะแฟนๆของซูหยางและซูหยินเท่านั้น บทนี้จะไม่มีผลกับเนื้อเรื่องหรือทำให้ทุกคนพลาดเนื้อหาไปแต่อย่างใดหากว่ามีความต้องการที่จะข้ามเนื้อหาบทนี้ไป ย้ำอีกครั้งว่าถ้าไม่ต้องการที่จะเห็นเนื้อหานี้ ให้ข้ามไปได้
“ฮาาา… ฮาาา… พี่ชาย…” ซูหยินหอบหายใจขณะที่เธอผลักเอาผ้าห่มของเธอออกไปแล้วมองไปยังใบหน้าที่กำลังหลับของซูหยาง สายตาของเธอเต็มไปด้วยความเสน่หาและความปรารถนา
สองสามอึดใจให้หลัง เธอก็เริ่มถอดเสื้อผ้าของเขา
ภายใต้สถานการณ์ปกติ ซูหยางย่อมสังเกตเห็นการเคลื่อนไหวที่ผิดปกติของเธอได้ในทันทีจนตื่นขึ้นมา แต่เนื่องมาจากว่าเขาต้องใช้พลังปราณไร้ลักษณ์ส่วนใหญ่ของเขาไปในการนวดชิวเยว่ เขาจึงหลับลึกเนื่องมาจากความอ่อนเพลีย
ในเวลานั้น ซูหยินก็ทำการถอดเสื้อผ้าของเขาต่อไป คิดว่าเขาคงแค่แกล้งทำเป็นหลับเพื่อที่จะปล่อยให้เธอทำได้ตามปรารถนา
ยามเมื่อซูหยางเปลือยเปล่าสมบูรณ์แล้ว ซูหยินก็ใช้เวลาเนิ่นนานในการชื่นชมหน้าตาหล่อเหลาของเขาก่อนที่เธอจะเริ่มสัมผัสร่างเขาไปทั่ว
“พี่ชาย กล้ามเนื้อของท่านได้เติบโตแข็งแรงขึ้นมาก และท่านก็มิได้ดูอ่อนแอเหมือนที่เคยเป็นอีกต่อไป” เธอพึมพัมด้วยเสียงนุ่มนวลขณะที่เธอเข้าไปหาเขาพร้อมกับอ้าปากแล้วเริ่มโลมเลียร่างของเขาด้วยลิ้นอันอ่อนนุ่ม
“อืมมม…” ซูหยินก็เริ่มสัมผัสร่างกายของเธอเองด้วยเช่นกันขณะที่เธอใช้ลิ้นโลมไล้ไปทั่วตัวของซูหยาง
สองสามนาทีให้หลัง ครั้นเมื่อเธอเลื่อนไปถึงบริเวณเป้ากางเกง เธอก็จ้องมองไปยังมังกรหลับของเขาพร้อมกับยิ้ม
เธอเคาะไปบนหัวมังกรแล้วกล่าวว่า “ถึงเวลาตื่นแล้ว พี่ชาย…”
หลังจากนั้น ราวกับว่ามันรับรู้ถึงสัมผัสหยอกเย้าของเธอ มังกรหลับก็เริ่มตื่นตัวขึ้นมาอย่างช้าๆ
“ว้าว…” ซูหยินจ้องดูด้วยดวงตาเบิกกว้างขณะที่มังกรหลับตั้งตัวขึ้น เปลี่ยนร่างไปเป็นกระบี่ที่ต้องการทิ่มแทงสรวงสวรรค์
“ให้ข้าปรนเปรอท่าน พี่ชาย…”
ซูหยินอ้าปากออกกว้างและกลืนมังกรเข้าไปจนหมดในทีเดียว และถึงแม้ว่าเธอจะมีปากเล็ก แต่เธอก็สามารถจับมังกรทั้งตัวไว้ในปากของเธอได้
สองสามอึดใจให้หลัง เธอก็เริ่มขยับปากของเธอ ดูดดื่มแท่งสวรรค์นั้นด้วยท่าทางมีประสบการณ์ ราวกับว่าเธอคุ้นเคยกับมันดี
เสียงจ๊วบจ๊าบดังไปทั่วห้องสงบนั้น และภายใต้แสงจันทร์ ซูหยินก็ลิ้มรสแท่งสวรรค์ของซูหยางเป็นเวลาหลายนาทีจนกระทั่งเธอพอใจเต็มที่
ในระหว่างที่ซูหยินทำการดูดดื่มแท่งหรรษาของเขานั้น ความสุขสันต์ที่มาจากน้องชายของเขาเป็นเหตุให้สัมปชัญญะของซูหยางที่อ่อนล้านั้นสั่นสะท้าน
“…?”
ซูหยางค่อยเปิดเปลือกตาขึ้นมาอย่างช้าๆหลังจากนั้นสองสามอึดใจให้หลัง และเมื่อเขาเห็นซูหยินดื่มด่ำไปกับร่างกายของเขา ดวงตาของเขาก็เบิกกว้างด้วยความตกใจ จนทำให้ความง่วงของเขาหายไปเป็นปลิดทิ้ง
ซูหยินสังเกตเห็นการตื่นขึ้นมาของซูหยางได้อย่างรวดเร็ว และเมื่อเธอเห็นใบหน้าแปลกใจของเขา เธอก็กล่าวกับเขาด้วยรอยยิ้มว่า “สุดท้ายท่านก็ตื่นขึ้นมา พี่ชาย ข้าทำให้ท่านพึงพอใจไหม แม้ว่าอาจจะผ่านไประยะเวลาหนึ่งแล้วนับตั้งข้าได้ทำมันครั้งสุดท้าย กลเม็ดของข้าก็มิควรจะตกลงไปมากนัก ใช่ไหม”
ซูหยางนวดขมับแล้วถอนหายใจ “เจ้ามิสามารถอดใจรอให้จนถึงเช้าก่อนจึงค่อยทำเช่นนี้ได้เลยรึ”
“ข้ามิสามารถรอได้” เธอรีบส่ายหน้าและเธอก็กล่าวต่อว่า “ข้าได้รอมานานหลายปีแล้วกับเรื่องนี้ และตอนนี้เมื่อสุดท้ายข้าได้เป็นผู้ใหญ่แล้ว ข้าก็ต้องการที่จะมอบความบริสุทธิ์ของข้าให้กับท่านทันทีที่เป็นไปได้ แม้ว่าข้าต้องการที่จะสูญเสียมันไปในเวลาเดียวกับท่าน แต่เพราะว่าการแทรกแซงของพ่อของเราทำให้มันเป็นไปไม่ได้อีกต่อไป”
หลังจากที่กล่าวถ้อยคำเหล่านี้แล้ว ซูหยินก็ถอดเสื้อผ้าของเธอออกเผยให้เขาเห็นร่างเล็กๆแต่สวยงามของเธอ
“ท่านคิดว่าอย่างไร พี่ชาย ร่างของข้าอาจจะมิได้เติบใหญ่สุกงอมเหมือนกับหญิงบางคนในที่แห่งนี้ แต่ข้าก็จักพยายามอย่างดีที่สุดในการสร้างความพึงพอใจให้กับท่าน”
“…”
อย่างไรก็ตาม ซูหยางยังคงเงียบงัน
เมื่อเห็นความเงียบของซูหยาง ซูหยินก็รู้สึกท้อแท้ “ท่านโกรธข้ารึ… หรือว่าท่านยังคงมิสามารถที่จะรับข้าได้เพราะว่าความสัมพันธ์ของเรา”
น้ำตาพลันหลั่งไหลจากดวงตาเธอ
ซูหยางถอนหายใจและกล่าวว่า “ข้ามิได้ดูหรือตัดสินผู้หญิงจากพื้นเพหรือความสัมพันธ์กับพวกเธอ มิมีความหมายใดว่าเจ้าจะเป็นน้องสาวข้าหรือไม่ เพราะว่าก่อนอื่นใดทั้งสิ้น เจ้าก็เป็นผู้หญิงคนหนึ่งในสายตาของข้าเช่นกัน”
“แม้ว่ามันจะรู้สึกแปลกไปอยู่บ้าง แต่ข้าก็มิได้เป็นคนที่มีความกังวลอยู่กับเรื่องของศีลธรรมถ้านั่นมิได้คาบเกี่ยวกับเส้นบรรทัดฐานของข้า”
ในชีวิตก่อนของเขา เขาได้หลับนอนกับภรรยาคนอื่นนับไม่ถ้วนบางครั้งก็พร้อมกับลูกสาวของเธอด้วยในเวลาเดียวกัน ดังนั้นจึงสามารถกล่าวได้ว่าสถานะหรือประวัติความเป็นมาของผู้หญิงนั้นไม่มีผลกับซูหยางตราบเท่าที่พวกเธอยินดีที่จะร่วมหลับนอนกับเขา และเขาก็ไม่ได้รังเกียจที่เธอจะพาหญิงอื่นมาด้วย
ยิ่งไปกว่านั้นเพราะว่าความทรงจำของเขาในฐานะของเซียนนั้นได้บดบังความทรงจำในชาตินี้ไปเกือบหมดสิ้น เขาไม่สามารถที่จะมองซูหยินเป็นเหมือนน้องสาวของเขาถึงแม้ว่าพวกเขาจะร่วมสายเลือดกันก็ตาม ตามความเป็นจริง เขาเพียงเห็นว่าตัวเขาเองนั้นสวมบทบาทเล่นเป็นพี่ชายของซูหยินแค่นั้น
“เช่นนั้น… เช่นนั้นท่านก็มิได้ปฏิเสธข้าใช่ไหม” ซูหยินได้ถามเขาด้วยเสียงสั่นสะท้าน
ซูหยางปาดน้ำตาให้กับเธอด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าและกล่าวถามเธอว่า “เจ้ายังคงจะยินดีอยู่กับคนแบบข้าอยู่อีกรึ หากแม้นว่าข้ามิสามารถที่จะอยู่กับเจ้าได้ตลอดไป”
ซูหยินพยักหน้า “ข้ารู้ว่าท่านได้มีคู่ครองแล้ว และข้าก็มิสามารถที่จะเปรียบเทียบกับคนแบบเธอได้ แต่ข้าก็ยังรักท่านตลอดไป พี่ชาย…”
ซูหยางพยักหน้า และสองสามอึดใจให้หลัง เขาก็วางซูหยินลงบนเตียงและลูบไล้กระบี่ของเขาไปมาระหว่างร่องหลืบที่อยู่ระหว่างขาของเธอ
“ข้ากำลังจะดันมันเข้าไปแล้วนะ” เขาเตือนเธอ
ซูหยินพยักหน้าด้วยสายตาหลงไหล
สองสามวินาทีต่อจากนั้น ซูหยางก็ดันส่วนปลายของมันเข้าไปในถ้ำเล็กของเธอ
“อาาาา…” ซูหยินครางเสียงดังลั่นจากความเจ็บปวด แม้ว่ามันจะเป็นเพียงแค่ปลาย แต่เพราะว่าช่องของเธอแคบเล็ก ถ้ำของเธอยืดจนถึงขีดสุดและเธอก็สามารถรู้สึกได้ถึงการฉีกขาดภายใน
“เจ้าต้องการให้ข้ากำจัดความเจ็บปวดของเจ้าด้วยวิชาบางอย่างหรือไม่” ซูหยางถามเธอหลังจากที่เห็นสีหน้าเจ็บปวดของเธอ
“ม-ไม่… มันเจ็บ แต่ข้าสามารถทนได้…” ซูหยินปฏิเสธโดยไม่ลังเล “ความเจ็บนี้เป็นข้อพิสูจน์ว่าข้ามิได้เพียงแค่ฝันไป”
“เช่นนั้นก็ดี” เขาพยักหน้าก่อนที่จะดันแท่งแกร่งลึกเข้าไปอีกภายในถ้ำของเธอ
“อาาาา….”
เลือดสายหนึ่งไหลออกมาจากถ้ำของซูหยินขณะที่เยื่อพรหมจรรย์ของเธอฉีกขาดจากกระบี่ของซูหยาง ย้อมผ้าปูที่นอนสีขาวจนแดง
สองสามอึดใจหลังจากนั้น เมื่อแท่งแกร่งของซูหยางได้สอดสวมเข้าไปในถ้ำเล็กของเธอจนสุดแล้ว ซูหยินก็แสดงสีหน้าเป็นสุขแม้ว่าจะยังคงเจ็บปวดอย่างหนักอยู่ก็ตาม
“ข้า… ข้าทำได้…. ร่างกายของข้าสุดท้ายก็ได้เชื่อมโยงเข้ากับพี่ชาย…” เธอพึมพัมและกล่าวต่อว่า “ได้โปรด พี่ชาย…. ทำให้ข้าได้กลายเป็นผู้หญิง…. ผู้หญิงของท่าน….”
เพื่อตอบสองกับเสียงอ้อนวอนของเธอ ซูหยางก็เริ่มขยับสะโพกของเขา ดันแท่งสากใหญ่ของเขาเข้าไปในร่างเล็กของเธอ รู้สึกเหมือนกับว่าเขากำลังพยายามที่จะขุดถ้ำที่เล็กเกินไปสำหรับเครื่องมือของเขา
“อาาาาา… อาาาาาา… อาาาาาาา…” ซูหยินร่ำร้องเสียงดังลั่นในขณะที่ร่างส่วนล่างของเธอแผดเผาไปด้วยความกระสันต์รัญจวน
อย่างรวดเร็ว ความเจ็บปวดก็ไม่สามารถรู้สึกได้อีกต่อไป และร่างกายของเธอก็ไม่สามารถรับรู้อะไรได้อีกนอกจากความเปรมปรีย์
“ข้ามีความสุขในตอนนี้เหลือเกิน พี่ชาย”
“อาาา”
“อาาาา”
หลังจากนั้นครึ่งชั่วโมง ซูหยินก็รู้สึกได้ว่าแท่งสากที่ทิ่มแทงร่างกายของเธออยู่นั้นขยายใหญ่ขึ้นทุกขณะภายในร่างเธอ จึงตะโกนขึ้นว่า “ปล่อยมันเข้ามาในตัวข้า ข้าต้องการรับทุกสิ่งจากพี่ชาย”
สองสามอึดใจให้หลัง ซูหยินก็รู้สึกได้ถึงบางสิ่งที่ร้อนระอุพุ่งเข้าสู่ภายในร่างของเธอ เติมเต็มถ้ำเล็กของเธอในทันที
“ฮาาา…ฮาาาา… ฮาาาาาา… “ ซูหยินหอบหายใจหนักหลังจากนั้น
ครั้นเมื่อเธอหายใจได้ทันแล้ว เธอก็กล่าวกับซูหยางว่า “เรามาทำต่อกันเถอะ พี่ชาย จนกว่าข้าจะมิสามารถขยับร่างกายของข้าได้อีกต่อไป ข้ามิต้องการที่จะหยุดร่วมรักกับท่าน”
“อย่ากังวล ข้ามิได้มีแผนที่จะหยุดในเวลาอันใกล้นี้” ซูหยางตอบกับเธอด้วยรอยยิ้ม
เพราะว่าความต้องการที่เกิดขึ้นมาอย่างมากมายจากการนวดชิวเยว่ เขามีความเครียดจำนวนมากที่ต้องการปลดปล่อย
สองสามอึดใจหลังจากนั้น พวกเขาก็เริ่มขยับกันอีกครั้ง และพวกเขาก็ได้ประคองกอดกันต่อไปตลอดทั้งคืน จนกระทั่งซูหยินไม่สามารถขยับร่างกายของเธอได้อีกต่อไปเนื่องมาจากการหมดเรี่ยวแรง
“นี่เป็นวันเกิดที่ดีที่สุดที่เคยมีมา” ซูหยินกล่าวกับเขาหลังจากนั้น “ข้ารักท่านจริงๆ พี่ชาย”
“เจ้าได้คิดหรือยังว่าเจ้าต้องการอะไรเป็นของขวัญ” ซูหยางถามเธอ
หลังจากที่เงียบไปชั่วขณะ เธอก็กล่าวว่า “จูบข้าสักครั้ง พี่ชาย”
ซูหยางพยักหน้า และจูบเธออย่างนุ่มนวลบนริมฝึปากของเธอ
“ฮี่ฮี่… ขอบคุณ พี่ชาย… คืนนี้…พวกเรามาต่อกันนะ….” ซูหยินกล่าวกับเขาด้วยเสียงพึมพัมก่อนที่จะผลอยหลับลงไปอย่างรวดเร็ว
————————–