EG บทที่ 620 ความประหลาดใจของโทมัส
เรื่องนี้เป็นวาระเร่งด่วนและเจียงว่านเหมิ่งก็ไม่สามารถตัดสินใจได้เอง เขาโทรหาเฝิงหยู่ทันทีเพื่อขอให้เขากลับมา
เมื่อเฝิงหยู่รู้ว่าฟิลิปส์ต้องการที่จะร่วมมือด้วย เขาก็รู้สึกประหลาดใจและตกใจ เขาไม่จำเป็นต้องกลัวโตชิบาและโซนี่ ถ้าพวกเขาร่วมมือกับฟิลิปส์ พวกเขาอาจจะสามารถกำหนดมาตรฐานอุตสาหกรรมได้เร็วกว่าโตชิบาและโซนี่!
เฝิงหยู่บินกลับประเทศจีนทันทีและไปรอรองประธานโทมัสของฟิลิปส์ที่สำนักงานใหญ่ของไอว่าอิเล็กทรอนิกส์
โทมัสมาถึงประเทศจีนและเห็นอาคารต่างๆ มันแตกต่างจากฮอลแลนด์อย่างมากและนี่ก็ยังเป็นเมืองหลวงของจีน แสดงว่าเศรษฐกิจของจีนยังไม่ดีมากนัก
แต่ประเทศโลกที่สามแห่งนี้สามารถพัฒนาเทคโนโลยี MPEG และ VCD รุ่นแรกและรุ่นที่สองได้ ก็ถือว่าน่าประทับใจอยู่ ชาวจีนมีความคิดสร้างสรรค์มาก
โทมัสมั่นใจในความร่วมมือนี้ เขาเชื่อว่าเขาไม่จำเป็นต้องเสนอเงื่อนไขที่ดีใดๆ และอีกฝ่ายจะต้องยอมรับความร่วมมือนี้ ประการแรกเศรษฐกิจจีนยังไม่ดี บริษัทเฟิงหยู่อิเล็กทรอนิกส์ก็ไม่ได้เป็นบริษัทใหญ่ ถ้าเขาเสนอเงินให้บริษัทเฟิงหยู่อิเล็กทรอนิกส์ พวกเขาจะต้องเห็นด้วยอย่างแน่นอน แม้ว่าเงินจะไม่สามารถแก้ปัญหาได้ แต่บริษัทเฟิงหยู่อิเล็กทรอนิกส์จะยังต้องยอมอันเนื่องมาจากโตชิบาและโซนี่ การเจรจาน่าจะราบรื่นสำหรับเขา
คนจีนชอบกิจการร่วมค้า ฟิลิปส์ได้จัดตั้งโรงงานร่วมทุนหลายแห่งในประเทศจีน บางทีฟิลิปส์อาจมีโอกาสเข้าซื้อบริษัทเฟิงหยู่อิเล็กทรอนิกส์ผ่านความร่วมมือครั้งนี้
โทมัสมีความมั่นใจมากขึ้นเมื่อเขามาถึงเมืองเหอเฟย ซึ่งเป็นเมืองที่ตั้งสำนักงานใหญ่ของบริษัทเฟิงหยู่อิเล็กทรอนิกส์ และเป็นเมืองชนบทที่ยากจนมาก
โทมัสเห็นป้ายที่เขียนฟิลิปส์ – โทมัสเมื่อเขาก้าวออกจากสนามบิน น่าจะเป็นพนักงานของบริษัทเฟิงหยู่อิเล็กทรอนิกส์ที่มารับเขา โทมัสเดินไปด้วยความภาคภูมิใจ
เอ๊ะ? รถที่ บริษัทเฟิงหยู่อิเล็กทรอนิกส์ใช้นั้นดีกว่าที่เขาคาดคิดเอาไว้มาก แม้ว่านี่จะไม่ใช่รถยุโรปที่หรูหรา แต่ก็มีการออกแบบภายนอกที่ดีและการตกแต่งภายในก็กว้างขวางและสะดวกสบาย มันสะดวกสบายกว่าเมอร์ซิเดส เบ็นซ์ที่บริษัทมอบให้เขาเป็นรถประจำตำแหน่งเสียอีก
รถคันนี้น่าจะราคาแพงอยู่ นี่เป็นรถยนต์ของญี่ปุ่นหรืออเมริกา? แต่น่าจะเป็นรถของญี่ปุ่น
“คุณโทมัสถามว่าผู้ถือหุ้นของบริษัทเฟิงหยู่อิเล็กทรอนิกส์มาอยู่ที่นี่แล้วหรือยัง?” เมื่อพวกเขาไปถึงจุดหมายปลายทาง ล่ามก็ถามเจียงว่านเหมิ่ง
“เขามาที่นี่แล้วและกำลังรออยู่ข้างในครับ” เจียงว่านเหมิ่งตอบเป็นภาษาอังกฤษ เขาพูดภาษาอังกฤษได้อย่างยอดเยี่ยม และนี่คือเหตุผลว่าทำไมเขาถึงถูกส่งไปต่างประเทศเพื่อการติดต่อสื่อสารกับบริษัทของเขา
เจียงว่านเหมิ่งดูออกว่าโทมัสไม่ค่อยพอใจเล็กน้อยเพราะผู้จัดการเฝิงและตัวเขาไม่ได้รับโทมัสที่สนามบิน พวกเขาส่งเจ้าหน้าที่สองคนไปรับเขาเท่านั้น พอมาถึงที่สำนักงานใหญ่ เฝิงหยู่ก็ไม่ลงไปต้อนรับเขา โทมัสรู้สึกว่าเขาไม่ได้รับความนับถือจากคนจีน
เมื่อพวกเขาก้าวเข้าไปในอาคารโทมัสก็ตกใจ ด้านนอกของอาคารนี้ดูเหมือนปกติ แต่การตกแต่งภายในได้รับการปรับปรุงใหม่เป็นอย่างดี
เนินเขาแบบประดิษฐ์ น้ำพุ ธารน้ำไหลและปลาทอง ทั้งหมดนี้ถูกนำมาใช้เพื่อสร้างภาพลักษณ์ที่เป็นธรรมชาติ นี่ไม่ใช่สิ่งที่โทมัสคาดหวังไว้ เขาคิดว่าสำนักงานใหญ่ของบริษัทเฟิงหยู่อิเล็กทรอนิกส์น่าจะมีสภาพเสื่อมโทรม แม้ว่ามันจะไม่ได้โทรมขนาดนั้น แต่ก็น่าจะเป็นแนวโบราณตกยุคหน่อยๆ ไหนทุกคนบอกว่าคนจีนเป็นพวกล้าสมัยไม่ใช่หรอ? ทำไมบริษัทนี้ถึงมีเอกลักษณ์ไม่เหมือนใครล่ะ? เขารู้สึกว่าอารมณ์ของเขาดีขึ้นเมื่อเขาเห็นการตกแต่งล็อบบี้แบบนี้
เฝิงหยู่ยืนอยู่บนบันไดวนและเห็นโทมัสกำลังประหลาดใจ เขารู้สึกภูมิใจ อาคาร โรงงาน และสำนักงานแห่งใหม่ของผมมีการออกแบบสไตล์สวนแบบนี้ทั้งหมด ฮ่า! คุณประหลาดใจใช่มั้ยล่ะ?
“คุณโทมัสครับ นี่คือผู้ถือหุ้นรายใหญ่ของบริษัทเฟิงหยู่อิเล็กทรอนิกส์า เฝิงหยู่ ผู้จัดการเฝิงครับ นี่คือตัวแทนจากฟิลิปส์ รองประธานบริษัทฟิลิปส์ คุณโทมัสครับ”
“คุณโทมัสครับ ยินดีที่ได้รู้จัก ผมเป็นตัวแทนของบริษัทเฟิงหยู่อิเล็กทรอนิกส์เพื่อมาต้อนรับคุณครับ” เฝิงหยู่พูดเป็นภาษาอังกฤษด้วยสำเนียงอเมริกัน โทมัสรู้สึกประหลาดใจที่เห็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่ของบริษัทเฟิงหยู่อิเล็กทรอนิกส์เป็นชายหนุ่มวัยรุ่น เขาสืบทอดธุรกิจนี้จากครอบครัวมาหรอ? เขาพูดภาษาอังกฤษได้ดีด้วย เขามาจากสหรัฐอเมริกาหรือเปล่า? ให้ตายสิ แบบนี้ท่าจะไม่ดีละ
“ยินดีที่ได้พบคุณเช่นกันครับ คุณเฝิง ผมรู้สึกเป็นเกียรติมากที่ได้มาที่นี่”
ทั้งคู่พูดคุยชื่นชมกันไปมาและเดินเข้าไปในอาคาร ตาของโทมัสเบิกโต นี่มันอะไรกัน? มีชิงช้าในสำนักงานด้วยหรอ? คนพวกนั้นกำลังทำอะไร? ดื่มน้ำชา อ่านหนังสือ และบางคนยังดูหนังได้ด้วยหรอ?!
“คุณเฝิงครับ ที่นี่คือสำนักงานของคุณหรือเปล่า?” โทมัสถาม
“ใช่แล้วครับ คุณคงไม่คิดว่าสำนักงานของเราดูแป็นมิตรกับเพื่อนมนุษย์มากใช่มั้ยครับ? นี่คือพื้นที่สำหรับพนักงานเพื่อพักผ่อนหย่อนใจ มีห้องน้ำและพื้นที่พักผ่อน นอกจากนี้ ยังมีโรงอาหารเปิดให้บริการตลอด 24 ชั่วโมงด้วย อีกด้านหนึ่งก็มีพื้นที่ออกกำลังกาย หากคุณสนใจ ไว้เราค่อยมาเล่นปิงปองกันสักเกมก็ได้นะครับ” เฝิงหยู่ยิ้มและอธิบาย
บริเวณพักผ่อน ออกกำลังกาย โรงอาหาร ห้องน้ำ พื้นที่พักผ่อนงั้นหรอ? นี่คือที่ทำงานจริงๆ หรอ?
สมองของคนๆ นี้มีอะไรผิดปกติหรือเปล่า? แบบนี้จะเป็นสำนักงานได้ยังไง? ทุกคนที่นี่ไม่ทำงาน พนักงานที่นี่ได้รับเงินเดือนเพื่อมาผ่อนคลายและใช้ชีวิตอย่างสนุกสนานงั้นหรอ?
สำหรับโทมัส บริษัทนี้ไม่มีระเบียบวินัยเอาซะเลย แต่คนพวกนี้กลับเป็นคนที่พัฒนาเทคโนโลยี MPEG-II ขึ้นมาได้!
“คุณโทมัสครับ คุณกำลังคิดว่าทำไมไม่มีใครทำงานและพนักงานทุกคนก็เอาแต่พักผ่อนใช่มั้ยครับ? บริษัท ของเราจ่ายเงินให้พวกเขาสร้างผลงานขึ้นมา ยิ่งทำงานให้สำเร็จได้ ก็ยิ่งเงินเดือนสูงขึ้น ในทางกลับกัน หากพนักงานไม่สามารถปฏิบัติงานได้ เงินเดือนของพวกเขาจะต่ำมากและอาจถูกไล่ออกได้ การวิจัยและพัฒนาเทคโนโลยีไม่ได้ขึ้นอยู่กับการสั่งสมเวลา ส่วนใหญ่ต้องการแรงบันดาลใจและความคิดสร้างสรรค์ การปล่อยให้พวกเขาผ่อนคลายจะช่วยเพิ่มความคิดสร้างสรรค์มากขึ้น หลายคนทำงานมากกว่า 12 ชั่วโมงต่อวัน บางคนทำงานมากกว่า 16 ชั่วโมง นี่คือสวัสดิการที่พวกเขาสมควรได้รับ บริษัทเฟิงหยู่อิเล็กทรอนิกส์ของเราปฏิบัติต่อพนักงานทุกคนเปรียบเสมือนสมาชิกในครอบครัวครับ”
เมื่อก่อนตอนที่เฝิงหยู่แนะนำเรื่องนี้ ฟู่กวางเจิ้งและเจียงว่านเหมิ่งคิดว่าเฝิงหยู่กำลังพูดเล่น แต่เฝิงหยู่ยืนยันว่า บริษัทต้องดำเนินการในลักษณะนี้ หลังจากที่ไล่บางคนที่อู้งานออกไป ประสิทธิภาพของพนักงานที่เหลือก็เพิ่มขึ้น พนักงานมีความรู้สึกเป็นเจ้าของบริษัท
บริษัทอื่นๆ พยายามที่จะแย่งพนักงานของบริษัทเฟิงหยู่อิเล็กทรอนิกส์ด้วยการเสนอเงินเดือนที่สูงกว่า แต่ไม่มีพนักงานคนไหนลาออกจากบริษัทไปเลย ผู้บังคับบัญชาที่นี่ปฏิบัติต่อพวกเขาดีมาก และงานของพวกเขาก็สบายๆ ถ้าพวกเขาทำงานหนักขึ้น ก็อาจได้เงินเดือนสูงขึ้น นอกจากนี้ พนักงานยังสังเกตเห็นว่าสุขภาพของพวกเขาดีขึ้นกว่าเดิมเยอะ
หลังจากผ่านสถานที่ส่วนนี้ไปแล้ว พวกเขาก็เข้าไปในห้องประชุม โทมัสยังรู้สึกงุนงงกับบริษัทนี้อยู่ ทำไม บริษัทนี้ถึงแตกต่างจากบริษัทอื่นอย่างมาก? เขาเคยได้ยินเกี่ยวกับบริษัทซอฟต์แวร์บางแห่งในสหรัฐอเมริกาที่ดำเนินการในลักษณะนี้
รูปแบบการดำเนินการเช่นนี้หาได้ยากในยุโรป โทมัสไม่เคยคิดว่าจะได้เห็นสิ่งนี้ในประเทศจีน แถมยังไม่ใช่เมืองใหญ่ในประเทศจีนอีกต่างหาก บริษัทเฟิงหยู่อิเล็กทรอนิกส์แห่งนี้แตกต่างมาก และชายหนุ่มคนนี้ไม่ธรรมดาแน่นอน!
ห้องประชุมถูกทาสีด้วยสีที่ผ่อนคลายต่อสายตา การตกแต่งปรับปรุงใหม่และรูปแบบของห้องก็ดูผ่อนคลาย การพุดคุยเจรจาในห้องนี้ให้ความรู้สึกเหมือนเป็นการพูดคุยกับเพื่อน โทมัสไม่คุ้นเคยกับความรู้สึกนี้ แต่เขาต้องยอมรับว่าเขาชอบบรรยากาศแบบนี้
“คุณโทมัสครับ ลองดื่มชานี้สิครับ บางทีคุณอาจจะชอบก็ได้” เฝิงหยู่บอกให้คนนำชาเขียวของเล้อฮ่าฮามาเสิร์ฟหนึ่งขวด
“รสชาตินี้พิเศษมาก ปกติผมไม่ชอบดื่มชา แต่ผมชอบชานี้ ประเทศจีนเป็นสถานที่ที่น่าตื่นตาตื่นใจจริงๆ ผมโชคดีมากที่ได้มาอยู่ที่นี่!” โทมัสพูด