แดนนิรมิตเทพ บทที่ 836
อย่างไรก็ตาม มีเพียงสายตาของเฉินซงจื่อเท่านั้นที่มองข้ามหยุนคง แล้วมองไปยังชายหนุ่มหน้าตาธรรมดาที่อยู่ข้างหลัง ด้วยสีหน้าที่มีความสุข
หลังจากชายหนุ่มเดินเข้ามาในห้องโถงแล้ว เขาไม่ได้เดินตามหยุนคง แต่หาเก้าอี้แล้วนั่งสังเกตการณ์
หยุนซานและสมาชิกของตระกูลหยุนรีบเดินเข้าไป และทำความเคารพหยุนคง “คารวะคุณท่าน!”
หยุนคงกล่าวด้วยน้ำเสียงชรา “ไม่ต้องพิธีรีตอง”
จากนั้นสมาชิกของตระกูลหยุนก็ลุกขึ้น และล้อมรอบหยุนคงเอาไว้
หยุนคงมองหยุนซาน และกล่าวด้วยน้ำเสียงสั่น “ผมไม่ได้ยุ่งเรื่องทางโลกมาหลายปีแล้ว พวกคุณไปรับผมมาจากแดนไกลด้วยธุระอะไร?”
หยุนซานโค้งคำนับและกล่าวว่า “คุณท่าน โปรดยกโทษที่ผมไร้ความสามารถด้วย วันนี้มีคนมารังแกและดูหมิ่นพวกเราถึงตระกูล เพราะหมดหนทางจริง ๆ ถึงได้เชิญคุณท่านออกหน้าแทน!”
“ใครรังแกตระกูลหยุน?” น้ำเสียงที่แก่ชราของหยุนคงไม่มีพลังแม้แต่น้อย แต่เมื่อผู้คนได้ยินประโยคนี้แล้ว พวกเขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกเคารพยำเกรงตระกูลหยุนจากก้นบึ้งของหัวใจ
แม้แต่เฉินซงจื่อก็ยังรู้สึกแปลกใจเล็กน้อย ชายชราคนนี้ไม่ธรรมดาจริงๆ!
เพียงแต่เขาไม่สามารถทำให้เฉินซงจื่อรู้สึกเกรงกลัวได้
“ผมเอง!” เฉินซงจื่อเดินไปข้างหน้าหนึ่งก้าว ยืนเงียบ ๆ และมองหยุนคงด้วยสีหน้าราบเรียบ
หยุนคงจ้องเฉินซงจื่อด้วยสายตาราบเรียบและกล่าวว่า “ดูจากชุดลัทธิเต๋าที่นายสวมใส่แล้ว ทำไมนายถึงไม่ฝึกบำเพ็ญ แล้วมารังแกและดูหมิ่นที่ตระกูลหยุนทำไม?”
เฉินซงจื่อกล่าวเยาะเย้ย “ไม่มีอะไร แค่ผมไม่สามารถทนเห็นสิ่งที่ตระกูลหยุนทำได้ ดังนั้นผมเลยมาเพื่อช่วยผู้อ่อนแอผดุงไว้ซึ่งความเป็นธรรม”
“ผมปลีกวิเวกไปหลายปี ดูเหมือนว่าตอนนี้ชื่อเสียงของตระกูลหยุนจะสู้เมื่อก่อนไม่ได้แล้ว!” หยุนคงเหลือบมองหยุนซานด้วยความไม่พอใจ หยุนซานและคนอื่น ๆ ก้มหน้าลงทันทีด้วยความละอายใจ
หยุนคงหันไปมองเฉินซงจื่ออีกครั้ง และกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “มาช่วยผู้อ่อนแอผดุงไว้ซึ่งความเป็นธรรมที่ตระกูลหยุน ก่อนอื่นต้องดูว่าคุณมีความสามารถนั้นหรือไม่?”
หลังจากหยุนคงกล่าวจบ เขาผละออกไปจากสองคนที่พยุงเขา แล้วเดินไปยืนอยู่หน้าเฉินซงจื่อ
“พลังความแข็งแกร่งของนายบรรลุถึงแดนคุ้มกายแล้ว เกรงว่าคุณน่าจะฝึกหนักมาหลายสิบปี นายน่าจะเข้าใจว่าการฝึกนั้นไม่ใช่เรื่องง่าย และต้องรู้จักทะนุถนอม” คำพูดของหยุนคงเป็นการเตือนเฉินซงจื่อว่าอย่ามายุ่งเรื่องคนอื่น ดูเหมือนว่าถ้าไม่สุดวิสัยจริง ๆ เขาก็ไม่อยากต่อสู้กับเฉินซงจื่อ
เมื่อหยุนซานและสมาชิกคนอื่น ๆ ของตระกูลหยุนได้ยิน ต่างรู้สึกตกใจ เฉินซงจื่อแข็งแกร่งจนถึงขั้นที่แม้แต่คุณทานก็ไม่อยากจะลงมือง่าย ๆ แล้วเหรอ?
สมาชิกของโลกฝึกบู๊ของเมืองจงไห่ ต่างเข้าใจความหมายที่แฝงอยู่ในคำพูดของหยุนคง พวกเขาต่างมองเฉินซงจื่อด้วยสายตาประหลาดใจ
ความแข็งแกร่งของนักพรตเฒ่าที่อยู่ตรงหน้า ถึงระดับนั้นแล้วเหรอ!
เมื่อได้ยินคำพูดประโยคนี้ เฉินซงจื่อหัวเราะและกล่าวว่า “แต่ผมไม่รู้สึกว่าการฝึกพลังบำเพ็ญนั้นยากลำบาก ผมใช้เวลาฝึกเพียงไม่กี่เดือนเท่านั้น ผมแค่อยากรู้ว่าความแข็งแกร่งของผมไปถึงระดับไหนแล้ว!”
ไม่กี่เดือน?
ปรมาจารย์แดนคุ้มกาย?
เป็นไปได้ยังไง!
ไม่เพียงแค่หยุนคงเท่านั้นที่รู้สึกตกตะลึง แม้แต่นักบู๊ทุกคนล้วนรู้สึกตกตะลึงเช่นกัน
พวกเขาต่างคิดว่าเฉินซงจื่อกำลังพูดโกหก
หยุนคงถอนหายใจ “หากนายอยากต่อสู้ ผมก็จะต่อสู้กับนาย แต่ทำไมนายต้องใช้พูดคำเช่นนี้มากระตุ้นผมด้วย? ถ้าผมเป็นคนที่โกรธง่ายขนาดนี้ ก็จะไม่มีพลังบำเพ็ญอย่างที่เป็นอยู่ทุกวันนี้หรอก”
“ลงมือเถอะ ทำให้ผมเห็นว่าคุณมีความสามารถแค่ไหน ถึงได้กล้ามาทำอะไรตามใจชอบที่ตระกุลหยุน!”
หลังจากหยุนคงกล่าวจบ พลังบนร่างกายเปลี่ยนไป ถึงแม้ว่าเขาจะแก่ชรา แต่พลังที่แผ่กระจายออกมาจากร่างกายของเขานั้นทรงพลังมาก จนทำให้ผู้คนไม่กล้ามองโดยตรง
เฉินซงจื่อรู้สึกถึงแรงกดดันอย่างชัดเจน และรู้สึกตกตะลึง “พลังความแข็งแกร่งเช่นนี้ เกรงว่าคงจะบรรลุถึงแดนมองขวัญแล้ว! การที่ตระกูลหยุนสามารถเป็นตระกูลบู๊อันดับหนึ่งของเมืองจงไห่ได้ ดูเหมือนจะไม่ใช่ความบังเอิญ”
แต่เขาจะกลัวแดนมองขวัญได้อย่างไร?
“ตระกูลหยุนสมคำร่ำลือจริง ๆ วันนี้ทำให้ผมได้เปิดหูเปิดตา!”
เฉินซงจื่อหัวเราะเสียงดัง แล้วปล่อยพลังหมัดไปที่หยุนคง
บทที่ 835
บทที่ 837