มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 704
เธอรู้ดีว่ามาร์เวนชอบเธอ แต่อย่างไรก็ตาม แม้ว่าเธอจะบอกไปชัดเจนที่สุดแล้วว่าเธอไม่ได้ชอบเขา แต่ทำไมเขาถึงยังคงตามรังควานเธออยู่ล่ะ?
ผู้หญิงทุกคนก็มีอีโก้ให้รักษาไว้เมื่อเป็นเรื่องของความสัมพันธ์ ถ้าราเคลได้รับการปฏิบัติเช่นเดียวกันจากผู้ชายที่ดูดีกว่า เธอก็คงจะไม่ว่าอะไรหรอก
แต่อย่างไรก็ตาม มาร์เวนเป็นคนละเรื่องกันโดยสิ้นเชิงเลย ไม่ว่าจะอย่างไร สำหรับคนส่วนใหญ่ โดยทั่วไปแล้วเขาก็มีภาพลักษณ์ที่ไม่ดีถ้าเธอจะพูดตามตรงเกี่ยวกับเรื่องนี้อย่างครบถ้วนนะ
หลังจากถูกทำให้ขายหน้าต่อหน้าคนมากมายขนาดนี้ เธอก็คงจะเตะเขาออกประตูไปแล้ว ถ้าเธอมีการตระหนักถึงศีลธรรมน้อยกว่านี้!
“จ เจอรัลด์!” มาร์เวนตะโกนขึ้นมา ขณะที่เขารีบเข้าไปหาเจอรัลด์เพื่อช่วยให้เขาลุกขึ้น
ในขณะที่เจอรัลด์ดูเหมือนว่าเขาต้องการจะโต้เถียงกับราเคลต่อไปอย่างชัดเจน แต่มาร์เวนก็สังเกตเห็นว่าสมาชิกชมรมเทควันโด้สองสามคนได้มาล้อมรอบเขาเอาไว้ แล้ว ด้วยกลัวว่าเจอรัลด์จะได้รับบาดเจ็บ เพราะเขาอีกครั้ง มาร์เวนจึงลากเขาออกไปจากที่นั่นทันที
ทั้งสองคนยังคงเดินต่อไปจนกระทั่งพวกเขามาถึงที่สวนที่ตั้งอยู่ด้านนอกวิทยาเขตของพวกเขา
เมื่อพบสถานที่ให้นั่งได้ ไม่นานมาร์เวนก็พบว่าตัวเองกำลังสะอึกสะอื้น ในขณะที่เขาพูดขึ้นมา “ทั้งหมดเป็นความผิดของฉันเอง เจอรัลด์! แม้ราเคลเล่นงานนายไป โปรดปัดความผิดนั้นให้ฉันเถอะ! ท้ายที่สุดแล้ว มันก็เป็นเรื่องจริงที่ฉันคือ คนที่ทำให้เธอขายหน้าต่อหน้าคนเหล่านั้นทั้งหมด!”
แม้เขาได้รับลูกเตะเข้าที่หน้าอกจากราเคลจริง แต่เจอรัลด์ก็ยังคงเงียบอยู่ มันเป็นเพราะเขาเห็นอดีตของตัวเองในตัวมาร์เวน
ตอนนั้น เขาก็เต็มใจที่จะถูกทุบตีเพียงเพื่อจะให้ซาเวียปลอดภัย!
เข้าใจความเจ็บปวดของมาร์เวน จากนั้นเจอรัลด์จึงตบหลังเขาเบา ๆ ในขณะที่กล่าวขึ้นมา “เอาล่ะ เอาล่ะ ฉันจะไม่…สำหรับตอนนี้ มาให้ความสนใจกับการที่จะทำให้นายหยุดร้องเถอะ…กระนั้น นายบอกฉันว่าพวกนายทั้งคู่มีความสัมพันธ์ที่ค่อนข้างดีหนิ! ไม่ได้ดูถูกนะ แต่เหตุการณ์จากก่อนหน้านี้นั้นกลับชวนให้นึกถึงตรงกันข้ามอย่างชัดเจนเลยนะ!”
“อืม…ตามความจริงพวกเราก็ลงรอยกันดีในอดีต…ท้ายที่สุดแล้ว พวกเราทั้งคู่ก็โตมาด้วยกัน! อย่างไรก็ตาม เมื่อราเคลเข้ามาเรียนมหาวิทยาลัย เธอก็เริ่มเปลี่ยนไปอย่างค่อนข้างรุนแรง…”
จากนั้นมาร์เวนก็เริ่มเล่ารายละเอียดอดีตของเขากับราเคลให้เจอรัลด์ฟัง
เห็นได้ชัดว่าพวกเขาทั้งคู่เคยเป็นมิตรต่อกันอย่างมากในอดีต จนถึงจุดที่มาร์เวนมักจะปกป้องราเคลอยู่เสมอเมื่อไหร่ก็ตามที่เธอถูกรังแกในโรงเรียน
การกลั้นแกล้งที่เลวร้ายที่สุดที่ราเคลเคยได้รับเกิดขึ้นเมื่อพวกเขาอยู่ในชั้นปีที่สี่ของพวกเขา ตอนนั้นราเคลถูกขวางทางเดินไว้โดยนักเรียนที่มีอายุมากกว่าสองสามคน
กับการเป็นเด็กที่ยังเยาว์วัยที่พวกเขาเป็น นักเรียนที่โตกว่าจึงคาดเดาว่าพวกเขาเพียงจำเป็นต้องเขียนจดหมายรักให้ราเคล เพื่อที่เธอจะได้หลงพวกเขาหัวปักหัวปำได้ แต่เมื่อเห็นได้ชัดว่าเรื่องนั้นล้มเหลว พวกเขาทั้งหมดจึงมารุมเธอ แต่อย่างไรก็ตาม มาร์เวนมาช่วยเหลือเธอไว้ได้และต่อสู้กับพวกเขาทั้งหมด
เมื่อพวกเขาสู้กันเสร็จ หัวเข่าของเขาก็มีเลือดไหลออกอย่างมากจนแผลเป็นจากตอนนั้นยังคงอยู่จนถึงทุกวันนี้
เหตุการณ์ที่มาร์เวนเผชิญเอาตามตรงก็คล้ายกันกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับเจอรัลด์ และซาเวียในสมัยก่อน
โดยทั่วไปแล้วนั่นคือเหตุผลที่ทำไมในช่วงเวลาหนึ่ง มาร์เวนและราเคลแทบจะไม่เคยห่างกันเลย ความจริงแล้ว หลังจากจบมัธยมปลาย พวกเขาทั้งคู่ก็ยังกลายมาเป็นคู่รักกันในระยะหนึ่งด้วยซ้ำ
เป็นตอนนั้นเอง อย่างไรก็ตาม เมื่อมาร์เวนเริ่มสังเกตเห็นความเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยในพฤติกรรมของราเคล
สุดท้าย มันแย่มากที่ราเคลพยายามอย่างกระตือรือร้นที่จะหลบซ่อนจากเขา มันยังถึงจุดที่ว่าเธอบอกให้เขาห้ามบอกคนอื่น ๆ ว่าจริง ๆ แล้วพวกเขาเป็นคู่รักกันด้วยซ้ำ!
วันหนึ่ง ราเคลบอกเขาว่าเธอต้องการเวลาห่างจากเขา…
แล้วนั่นก็คือความสัมพันธ์ของพวกเขาที่ยังคงอยู่มาสักพักหนึ่งแล้ว
มาร์เวนแค่ไม่อาจยอมรับได้ว่าราเคลเดินหน้าไปจากเขาได้อย่างรวดเร็วได้อย่างไร ดังนั้นเขาจึงเอาแต่ตามกวนใจเธอ
สุดท้าย มันจึงนำมาสู่เหตุการณ์ของวันนี้
เจอรัลด์เพียงส่ายหัวของเขาด้วยความเห็นใจ เขาไม่แม้แต่จะรู้ด้วยซ้ำว่าจะพูดอะไรดี ท้ายที่สุดแล้ว เรื่องราวของมาร์เวนก็มีความคล้ายคลึงกันอย่างน่าตะลึงกับความสัมพันธ์ในอดีตของตัวเขาเองกับซาเวีย ทั้งหมดที่เขาทำได้ก็คือตบหลังเขาเบา ๆ
ไม่นานหลังจากนั้น มาร์เวนก็ปาดน้ำตาหยดสุดท้ายของเขา ยืนยันว่าเขาไม่เป็นไรแล้วตอนนี้ การแบ่งปันเรื่องเศร้าของเขาและร้องไห้ออกมาจึงช่วยได้อย่างแน่นอน
เมื่อได้ยินแบบนั้น เจอรัลด์จึงรู้สึกถึงความความรู้สึกโล่งใจที่เข้าถึงจิตใจของเขา
และในขณะที่พวกเขากำลังจะจากไปกัน โทรศัพท์ของเจอรัลด์ก็ดังขึ้นมา เป็นสายโทรเข้าจากเควต้า
“เจอรัลด์ นายต้องกลับมาเดี๋ยวนี้!”
“เกิดอะไรขึ้น?”
น้ำเสียงของเควต้าฟังดูหมดหวัง…